sonra, çok önce bilmesi gereken bir şeyi yeni keşfetmiş gibi, üzgün bir sesle mırıldandı, hamurumuz böyle bizim, biraz ilgisiz, biraz da kötü niyetliyiz. * *

mesajları niye kapattık, böyle aptallıklarla uğraşmamak için.
benim çok hoş küfürlerim var, bir çoğu da tanıştı bununla. size daha fazla sövmek istemediğim için hiçbirinizle muhatap olmasam da olur.

dedikoducu yazardır. aklınca ortalık karıştırıcak, peh.

döneminin klasiğiydi. ardından allah diyen başka nesneler de ortaya çıkmıştı fakat hiçbiri tirbüşon kadar gerçekçi gelmemişti. belki de şarap açmaya bir son verip imana kavuşması etkilemişti bizleri, bilemiyorum.

shotokan, goju-ryu, uechi-ryu, wado-ryu, shorin-ryu, kyokushin, shito-ryu, aşhara, chito-ryu, enshin ve kishimoto-di olmak üzere 11 farklı türü olan bir dövüş sanatıdır. temelde kişinin kendini savunması için planlanmış tekniklerden oluşur bunun dışında kişinin zihinsel gelişimini desteklemek için bir tür meditasyon yöntemi olan karate türleri de mevcuttur. teakwondo ile sıklıkla karıştırılan karatenin en ayırt edici özelliği teknikleridir. teakwando daha çok tekmeler ve silahlar* üzerine kurulu iken karate daha çok yumruklar ve gelen saldıran savunma üzerine geliştirilen bloklar üzerine kuruludur.

kendi hedeflerine uygun olan karate türünü seçen kişi sırasıyla beyaz, sarı, turuncu, yeşil, mavi, kahverengi (3,2,1)* ve siyah kuşakları girdiği kyu* sınavlarından geçerek terfi eder. her kuyu sınavında kuşaklara göre belirlenen niteliklerin sağlanıp sağlanmadığı kontrol edilir. öncelikle katalar çizilir ardından kihon denilen teknikler kontrol edilir ve son olarak kumite denilen teknik dövüşler izlenir. kuşaklar bittikten sonra sporcu danları almaya başlar.

shotokan karatenin kuşak sınavlarını geçmek için gerekli kataların başlıcaları şöyledir;
sarı kuşak için; heian shodan
turuncu kuşak için; heian nidan
yeşil kuşak için; heian sandan
mavi kuşak için; heian yondan
kahverengi kuşak için; heian godan

diğer katalar;
tekki shodan
tekki nidan
tekki sandan
bassai dai
bassai sho

sevdiğim insanlara sevgimi belli edemiyorum.

sanırsam.
sanırım demek istemiştir büyük ihtimalle ama kulağa itici geliyor.

kitaplarıı okumadım ama tek kelimeyle muhteşem bir film. beğenmeyen sinema cahillerini kale almayınız. senelerdir çocuklara hitap eden marvel filmlerini izlemeye alıştıklarından kaliteli bir film nasıl olur unutmuşlar.

efendim sinemada bir şey anlatılmaz, gösterilir. marvel filmlerinde olduğu gibi her şeyin diyaloglarla anlatıldığı filmler kalitesizdir. tabi bunu da izleyici kitlesinin yaşını düşürmek için yaparlar.

kaliteli bir filmde ise vücut dili, sahne ve sembolizm ön plandadır. yani hikaye kulağınıza değil gözünüze anlatılır. dolayısıyla kaliteli bir filmi yalnızca yeterli hayat tecrübesine ulaşmış yetişkinler anlar ve bundan zevk alır. işte dune da böyle bir film.

normalde dune olayların çoğunun karakterlerin zihninde gerçekleştiği için sinemaya düzgün bir şekilde aktarılması imkansız olarak görülen bir kitap imiş. ama denis villeneuve gibi hikayeyi göstermeyi ve oyuncuları doğru seçmeyi bilen bir yönetmenin eline düşünce böyle güzel bir film ortaya çıkmış. kendisinin bir sinema dehası olduğuna bir kez daha iman ettim. bir film bu kadar mı güzel olur; sanki bir rüya görmüşüm gibi.

ne diyeyim özlemişim kaliteli film izlemeyi.

insana verilmiş olan en değerli hediyedir kanaatimce.

çok kısadır. ne zaman biteceği asla belli değildir.

belirsizlikler ile doludur bu da insanı hem heyecanlandırır hem de korkutur.

bu da iyidir çünkü heyecan ve korku insanı diri tutar, tedbir almaya yönlendirir.

ne için başladığını, ne için bittiğini bilemeyiz.

çok kısa ve her an bitebileceği için öyle bir yaşamalıyız ki ölüm geldiğinde pişmanlıklar ile, keşkeler ile bitmesin hayatımız.

konuşacak,anlatacak gücü kendinde bulamama hali.
belki de bir şeyler değişmeyeceğini bildiğinden yorulmak istemiyordur,olabilir.

birrahatsız ukdesi

zamansız gelen minik bir hediye..

amerikan filmlerinde gördüğümüz, kiliseye giden kadınların şapka takmasını süs olsun, yakışsın diye giydiklerini sanıyordum.
afrika'da melez arkadaşların söylediğine göre, meğer "başını ört" emrini yerine getirmek içinmiş. tabi katolikler yada ortodokslar gibi başörtüsüyle değil, madem başını ört diyor aha şapkayla örttüm gibi bir protestan çakallığıymış.

sosyal medyadan biriyle tanışırsanız bu ihtimali de düşünün. yedek anahtar gibi olursunuz haberiniz olmaz. zatı muhteremler bu işte çohh eyyyii.

örneğin; bir insan akp'yi eleştirdiğinde hemen chp'li veya dinsiz damgası yiyor, chp'yi eleştiren de akp'li ya da yobaz damgası yiyor.
hiçbir partiyi desteklememek insanlara çok uç bir şeymiş gibi geliyor nedense.
aslında sadece parti konusunda da değil tüm konularda böyle bizim insanımız, bayılırlar herkese bir etiket takmaya.
kendi düşüncelerinde olmayan herkes onlara göre düşman.

insanoğlunun hiçbir zaman ulaşamayacağı bilgeliğe ulaşma çabasıdır.

buranın ekşi sözlük gibi olmasından korktuğum durumdur.hiç bi b*k beğenmeyen,her şeyi herkesi ötekileştiren,insanlara klavye arkasından rahatça şöyleyse güzeldir böyleyse çirkindir diye yazabilen ''çirkin yürekli'' insanlardan arınması gerek buranın. biz buraya farklı,samimi,doğru ve güzel işler yapacağız diye geldik.moderasyon lütfen el atsın,sözlüğümüz bozulmasın.

"bıçağı size dokuz santim saplayanın, bıçağı altı santim geri çekmesi lütuf değildir.”

malcolm x

onlarcası sayılabilecek başlıktır.

ben aklıma gelen altı tanesini yazmak isterim:

1. filmi babamın seçimi ile izlemeye başlamıştık. babam filmin belli bir noktasından sonra uyuyunca kardeşimle marlon brando’nun ekranda belirmesi için saatlerce bekledik ama beklediğimize değdi.
heart of darkness- marlon brando



2. hiç beklemiyordum beni bu kadar etkileyeceğini bu filmin ama yıllardır aklımdan çıkmaz burdaki robin williamsoyunculuğu.
the fisher king- robin williams


3. harika bir film olduğunu söyleyemem ama benim ilk onum içindedir. büyük usta hiç beklemediğim bir karakterle aklımı başımdan almıştı.
the fan- robert de niro



4. yıllar önce bu film ile ilgili “ düşmek sanattır” başlıklı bir yazı yazmama neden olan ve izleyeni büyüleyen bir performansa imza atan sean penn ustalığı.

ı am sam- sean penn



5. film başlar başlamaz çok etkileneceğimi anlamıştım, sonuna kadar da yanılmadım. büyük bir oyunculuk ve önü alınamayan bir başarı.

three billboards outside ebbing, missouri -frances mcdormand



6. ve son olarak da son yıllarda merak ve hayranlıkla izlediğim her rolde bambaşka bir insana dönüşen ve hepsinin hakkını sonuna kadar veren song kang-ho.

the host- song kang-ho

sevilen yazarlarımızdan. aramızda para toplayıp bir mahlas satın alalım şu arkadaşımıza. sevaptır. ayrıca takip edilesidir. iyi ki vardır.

hasret kalmak dedim ama insan daha önce hiç yaşamadığı bir şeye nasıl olur da hasret kalır onu da bilmiyorum.
nasıl bir özlem ki bu daha önce hiç yaşamamış olmama rağmen hasret kalıyor ve sanki tatmışım gibi tekrar istiyorum.

işçiler hakkında atıp tutacaklar, hak arayacaklar , pankart açacaklar, baĝıracaklar, konuşacaklar.
işçiden ve kapitalizmden dem vuracak ve bol sıfırlı hesap bakiyelerini kullanmak için bir starbuks a gidecekler.
günün sonunda o yürüyüşün bıraktığı çöpleri toplamak işçiye kalacak.
adını bile bilmediğimiz o işçiye.
hak arayan , ter döken, çalışan, hakkı yenilse de çalışmaktan başka çaresi olmayan herkesin günü kutlu olsun.