tanımları oldukça ilgi çekici olan yazar arkadaşımızdır. sağ olsunlar beğenilerini de eksik etmezler.

takipteyiz efendim.

hâlâ o zevki yaşayamamış olmamı düşündüren davranış.

bir insan eğer boş biriyse yönteme gerek kalmadan kendini belli eder dediğim başlık.

pazara, bankaya, avm'ye girildiği zaman girişe diktikleri nöbetçinin elindeki minyatür saç kurutma makinesi görünümlü cihazın ismi. dayıyorlar kafaya dııttt diye ses çıkıyor.
vücut ısısı ölçen bir aletmiş. insanın vücut sıcaklığı ortalama 36,5 olduğu için ve bunun iki derece yukarısı görüldü mü "beri gel, sen potansiyel koronavirüs taşıyıcısın " deyip, hastaneye yolluyorlar.

çalışma sayfası yaparken çocuklarla aramızda geçen bir konuşma;
e: öğretmenim sınıfımız biraz soğuk mu?
ben: bilmem ben üşümedim, üşüdünüz mü?
o sırada çizgi çalışmasını bitirmeye çalışan ö
ö: sınıf soğuk değil ama içimde bir his var öğretmenim sanki bu sayfayı yanlış yapıyorum.
ben: bunun soğukla ne ilgisi var çocuğum?
ö: çünkü yanlış yapmak içimi üşütür öğretmenim.
müsadenizle ben bir aydınlanıp geleyim.*

o zamanlar yoğun bakımda staj yapıyorum. her gün aldığım bir çocuk hastam var. altı yaşında ama minicik. kendi başına nefes alamayan, ağızdan beslenemeyen ve daha bir sürü durumu olan bir çocuk. onun durumu bile yeterince üzücü aslında. bilinci açık, sadece basit komutları alabilecek bir düzeyde ama etrafındakileri tanıyıp takip edebiliyor. sizi görünce gülümseyip öpücükler atıyor.

beni üzen şeyse daha farklıydı. haftanın bir günü ziyaret günü, günlerden de ziyaret günüydü. başka çocukların aileleri gelmişti. vakit geçirebilecekleri, çocuklarına dokunup sevebilecekleri kısıtlı zaman vardı ama hastamın ailesi yoktu. bilinçsiz yatan çocuklarını sadece onu sevmek için gelen aileler varken bu ailenin ilgi bekleyip gülücüklerle cevap vereceği bir çocuğu var ve ziyarete bile gelmiyorlardı. sağlıklı bir ikizi varmış sanırım ilgilendikleri o.

benden ikinci bir nickaltı daha hak eden yazar. fazla güzel yazıyor, bu sözlüğe fazla bir kişilik. severek takipteyiz hocam, bırakmayın burayı.
düdüt: şimdiye kadar erkek zannettiğim yazar.*

dinlemedeyiz.
elveda rumeli'den bir şeyler çıksa keşke.

tevafuk; birbirine uyma, uygun düşme anlamına geliyormuş.*

yani anlamlı bir birleşme söz konusuymuş.rastgele olan bir şey değilmiş tesadüf gibi.

bu iki kelime bana göre aynı demiştim bir tanımda. yanılmışım.

şiir okuyan biri değilim ben aslında. bugüne kadar okuduğum bir orhan veli bir de sizin paylaştıklarınız.

ama nasıl oluyor ben de bilmiyorum. bir şeyler karalıyorum. kayboluyorum imgelerde. güzel yazıyorsun diyorlar. umarım öyledir. ama ne fark eder değil mi?
kimse beğenmese ne olur ki?



mavi bir elbise
maviye dönen bir göz
özgür bir bakış
gökyüzümde mutluluk
hiç bitmesin diyor

temiz bir kalpten gelen dilek
nasıl da tevafuk oluyor
insan hayret ediyor
kaybediyor yolunu
anlatamıyor...

bazı erkeklerin(!) korkaklığını ifade ederken kullandığı cümle.

işin garibi adam, hanedanım için çocuk lazım diyip papa'yla kapışmış, katolik mezhebini bırakıp, onların mallarına el koyup anglikan kilisesini kurmuş, ülkeye iç savaş riski yaşatmış ama sonunda kızı 1. elizabeth, kraliçe olmuş ve bu kraliçe hiç evlenmediği için, 8. henry'nin uğruna herşeyi terkettiği hanedanı bitmiştir.

bir yerde nessos, nissos veyahut nassos takısı var ise, bilin ki orası ada veyahut yarımadadır.

ahmakların kralı.
saçma sapan bilgilerle dimağları iğdiş eden kibirli trik.

güzel bir dönemdi. şu an ne kadar giyilmese de hâlen hatıra olarak saklıdır.

belirsiz, yaşanmamış, yarım kalmış, bitmiş aşkların şarkısıdır. zamanında bir sözlükte tanışılmış bir hanımefendi tarafından atılmış olup hala aynı duygularla dinlenilmektedir...**

sözleri şöyle;

it might not be the right time
i might not be the right one
but there's something about us i want to say
cause there's something between us anyway

i might not be the right one
it might not be the right time
but there's something about us i've got to do
some kind of secret i will share with you

i need you more than anything in my life
i want you more than anything in my life
i'll miss you more than anyone in my life
i love you more than anyone in my life.

olmamasına o kadar alışmışız ki “gerçekleşmemesi” olarak okudum.

olası değildir. klavyenin ardındaki tanımlar ile gerçek hayattaki davranışları arasında büyük bir tezat olabilir. zaten o yüzden burası adı üstünde sanal alem'dir.

zorunlu ekleme: yazar burada kendisini tarif etmemiş aksine tecrübeyle sabit olduğu bazı yazar profilleri üzerinden deneyimlerini aktarmıştır.

yıllar önce bir iddiaya girmiştim. şu kadar içip buradan ayakta çıkarsan şunu yaparım, bunu veririm içerikli bir iddiaya... çocukluk işte, geldik gaza.

başladım koca arjantinleri yuvarlamaya: 1, 2, 3...

söylenen sayıyı içtim ama bir ara tamamen kopmuşum. gözümü açtığımda mekânın tuvaletinde, iddiaya girdiğim kişi parmağını boğazıma sokup midemi boşaltmaya çalışıyordu.

fakat en utanç verici kısmı bu değildi bence. o zamanlardaki aklımla çok çekici bulduğum yabancı bir aktör vardı. mekândaki garsonlardan biri ona benziyordu. çıkarken karşılaştık "yavvvrumm!" dedim adama. * gözleri kocaman oldu, bakakaldı yüzüme adam. tam rezillik...

hayatımda bir daha o kadar içmedim. zaten artık 1 yudum bile içmiyorum. almayayım, alana da engel olmayayım.

iddiaya gelince... ayakta çıkamadım mekândan, onu da kaybettim.

bencil insanlar.