bence güzel bir şey. bazen eski entrylerime bakıp "o gün neleri düşünüp yazdım bugün neler oldu" demeyi seviyorum.

hiç ama hiç katılmadığım öneri.

devletin bunun için ne insan gücü ne de maddiyat ayırmasını gerekli bulmuyorum.

çünkü bilerek aşı olmayanlar belli bir süre sonra doğal seçilime maruz kalıp ya hastalanıp atlatıp kısmen bağışıklık kazanacak ya da hastalanıp atlatamayıp telef olacak, ne gerek var?

elinde starbucks bardağıyla bir fikri düşüncesi olmayan ama muck the system diye gezen kişilerin sırf siyasi seçiminden dolayı anadolu halkına takmaya çalıştığı lakap.

hayatta mütemadiyen uygulanan psikolojik şiddetlerin, en can sıkıcısı.
çünkü kaçamıyorsunuz, susturamıyorsunuz.
çok masum bir örnek vermem gerekirse, benimki sürekli "bir bardak su iç" diyor. niyeti kötü degil biliyorum ama baskıya karşı direnen bir bünyeye sahip olunca, kavga kaçınılmaz oluyor.

direnç termometresi olarak da bilinen ve ışınım yapan bir kaynaktan yayılan bütün dalga boylarındaki ışınımı ölçen termal dedektör.

direnç termometresi olarak bilinmesinin nedeni, kaynaktan aldıkları ışınımın miktarıyla orantılı bir elektrik direnci üretmeleri ve sıcaklığa bağlı olarak dirençlerinin değişmesidir.

yine, yeniden adaletin sosyal medyadan sağlanması için açılan tag.

ortada delil var, hayatı kararmış bir çocuk var ama bu ne olduğu belirsiz şahsiyetsiz elini kolunu sallaya sallaya dışarı çıkıyor!
kendinden daha da utanmaz olan akrabaları davul zurna ile karşılıyor!

bildiğin adama iyi yapmışsın diyorlar, bu nasıl iş?
şimdi bu sapıklara cesaret vermek değildir de nedir?
bir çocuğun hayatını karartmak bu kadar kolay olmamalı.

bu ülkede ne adalet var ne eğitim var ne de refah var.
soruyorum, ne var bu ülkede?

yılkı atı diye okudum.

yedi ölümcül günahtan bir tanesi. kişisel cinsel ihtiyaçlara yönelik isteklerin tamamına şehvet denir. şehvet bir duygudan çok cinsel isteklerin genellemesine verilen bir addır. başa çıkmak bir erdemlik gerektirir

ne libidosu en yüksek burçtur ne de diğer zırvalar. su grubudur arkadaşlar o da bizim gibi ağlağın teki.
(bkz: yengeç)(bkz: balık)

tom odell-another love

"ı'm just so tired to share my nights"

"so ı'll use my voice, ı'll be so fucking rude
words they always win, but ı know ı'll lose"

yeter de artar.

“when i’m 80 years old and sitting in my rocking chair, i’ll be reading harry potter. and my family will say to me, 'after all this time?' and i will say, ‘always.” diyen alan rickman gibi ben de 80 yaşıma geldiğimde sallanan sandalyemde harry potter okuyacağım. *

yağmurlu havayı çok seviyorum. bugün de yağmur yağıyor ve bana yaşama isteği bağışlıyor. böyle güzel bir günde ve dünyada bu kadar kötü insan nasıl yaşıyor şaşırıyorum.
hiç mi güneşin batışını izlemiyor bu insanlar? hiç mi sabah kuşların sesi eşliğinde uyandığında iyi bir insan olma arzusu duymuyor içinde?

kötü şeyler her zaman anlaşmış gibi üst üste geliyor; şiddet, cinayet, taciz, istismar, tecavüz, haksızlık... bu kadar güzel bir günde insan istese de güzel şeyler düşünemiyor. karanlık şeylerden bahsetmek için dünyaya gelmeyen biri bile yapamıyor bunu. 21. yüzyılda sıcak, tatlı, neşeli şeyler hakkında konuşmak imkansıza yakın sanırım.

t: son birkaç gündür gündemdeki artan şiddet içeren haberleri takip eden ve istemese de karamsar olmaktan kendini alamayan yazarın hafif de olsa iç dökmesini sağlayan başlık.

hayatımdaki ikinci bağımlılığım. genel bağımlılığın yanında, bir de renklere ayrı ayrı bağımlılığım oluyor. mesela iki gündür, flormar'ın dovetail rengine düştüm. sapık gibi ellerime bakıp duruyorum. yeni bir renk bağımlılığına kadar favori budur.
edit: #1026700 derdin ne arkadaşım? baya ana bacı sövülmüş gibi hissediyorum şu an.

mesajın ya da mailin sonuna yazılabilecek güzel temenni.

hem mutluyum bu gece hem de özlemim artık dayanılmaz bir hal aldı. bu başlıkta da özlemlerimi anlatmak istiyorum.

asla gelmeyecek birini çok özlemek. eğer bu kişi kaybettiğiniz biriyse o acı asla bitmez. sadece alışırsınız. yıllar oldu sevdiğim insanları kaybedeli. bazen seslerini duyamıyor gibi oluyorum. içime bir korku düşüyor. ah diyorum o gülen gözler o kahkahalar ne de özlendi. size kızışlarını bize özlersiniz. o kadar çok özlersiniz ki tek yapabildiğinizin ağlamak olduğunu fark ettiğiniz an özleminiz daha da artar.

gelmeyecek birini özlerken bir de yaşayan ve gelmeyecek birini çok özlemek vardır. onun zorluğu ayrıdır. hani cemal süreya demiş ya "aynı şehirde sen varsın, ben varım, biz yokuz" aynı öyle işte. aynı gökyüzünün altında, aynı aya bakarsınız ama birbirinize bakamazsınız. dünya küçük bazen sizi bir araya da getirebilir. çok özlemişsinizdir ama o an başınızı çevirip gidersiniz. sizi buna zorlayan hayat utansın.

şimdi de benim şuanki en büyük özlemimden bahsedelim. o kadar özledim ki sözlük. yazsam yetmez buraya. anlatamam da. hani mahkûmlar o güneşi görecekleri günü beklerler ya hep, aynı öyle işte. o gün de ben tekrar güneşi göreceğim. onsuz her gün gördüğüm bu güneşin de bir anlamı kalmadı ki. işte böyledir bazı özlemler. hasretiniz çoktur. kavuşacağınız günü dört gözle beklersiniz ya içinizdeki özlem de o kadar büyür. gülüşünü, bakışını, sarılışını her şeyi geçtim yanınızda hissettiğiniz varlığını bile özlersiniz. hep içinizde olan birisinin fiziksel olarak da yanınızda olması yüreğinize barış güvercinleri bırakır.

model demiş ya "özlemek bu dokunmakla geçmiyor" bir de bu var. dokunmaya kıyamazsınız, dokunsanız doyamazsınız. birini çok özlemek nasıldır bilir misiniz? yağmurdan sonra gökkuşağını görürsünüz ve çok yakında olduğunu düşünüp koşa koşa onu bulmaya çalışırsınız ya içinizdeki o özlem onu bulamadığınız kadar çoğalır. öyle bir şey işte. umarım anlatabilmişimdir bir nebze. son olarak bir söz daha paylaşmak istiyorum*. "dokunamadığın birini özlüyorsan, özlediğin kalbine dokunmuştur çoktan."*

çok sevdamızdandır çok özlememiz. dokunamadığım birisini her özlediğimde, içimde oluşan o duygu bu cümle ile ne güzel anlatılmış. kalbime dokunmuş sevdiğim ondan.

son olarak buraya kadar okuyan sevgili yazar biliyorum çok uzun yazdım ama ancak dökebildim içimi. okuduğun için teşekkür ederim ve çok özlediğin o kişiye en kısa zamanda kavuşursun umarım*.

kimse vazgeçilmez değildir..

+ üzerinde ne var şu an?
-melamet hırkam. giydim de geldim.
+ ...?

ilişkim bitti, arkadaşlıklarım bitti ama kendimle kalınca bütün sorunlarımı çözmeye başladım, şifanın bende olduğunu fark ettim, yorgunluğumu attım, değerimi anladım, sevdiğim ve yapmak istediğim şeylere daha çok zaman ayırdım, utangaçlığımın da önüne geçip yardım kuruluşlarında gönüllü oldum. yeni ve daha iyi hissettiğim arkadaşlıklar kuruldu. görmezden geldiğim sorunlarımın üstüne gittim, ruhumu iyileştirmeye, kendimi anlamaya başladım. olsun diye tutturduğum şeyler olmadı ama hepsinin sonunda iyi ki olmamış dedim. bence ben bu yıl yeniden doğdum. iyi ki doğdum.