göklerde kartal gibiydim
kanatlarımdan vuruldum
mor çiçekli dal gibiydim
bahar vaktin de kırıldım

selam olsun ona
kürt mantolu madonna ‘ya
içimizde ki şeytana.

engellediğim user. yazar demek yazarlara haksızlık olur. user kullanıcıdır her yerde olur ama herkes yazar olamaz.

her halta burnunu sokan yazarımsı. normalde nick altına kötü yorum girmek pek adetim değil ama kendisine dayanamadım. mümkünse kendi tanımları ve başlıkları ile alakadar olsun. gereksiz yere gelip kendi özel hayatında her ne yaşıyorsa artık insanlara salça olmaktan vazgeçsin.

edit: hazımsızın önde gideni bir arkadaş. ya ergen bunalımı geçiriyor, yada eldivenle dahi sevmemişler. yazık üzüldüm doğrusu.

sözlüğe gelmesi gerektiğini düşündüğüm sol çerçeve eklentisi. rastgele başlık sıralaması, açılan başlıklara yapacağımız yorum sayısı açısından faydalı olabilir.

edit: gelmiş olan butondur.

mahmut tuncer, demek ki zamanında ülke olarak ne kadar yokluktaysak bu adamı türkücü olarak kabul etmişiz. bence ülkede tanımayan yok bunu ama türkülerini seven kişi sayısı da azdır.
aynı şekilde alişan. adamda oyunculuk da yok ses de yok ama her yerde karşımıza çıkıyor.

tamam artık tek böbrekle idare ederiz mecbur.

frank schatzing- sürü.

merhabalar sevgili dostlar

bu geceki yayınımızda acı çekmeyi neden severiz isimli başlıktan konuşacağız.

yazdıklarınızı yayında okuyup üzerine fikirlerimizi paylaşacağız.

saat 24:00 da sözlük radyosundayız. radyo.kafasozluk.com/

iki rayı gibiyiz
bir tren yolunun
yakın olması neyi değiştirir
son istasyonun.

ne oldum değil ne olacağım de.

1978 yılında cem karaca'nın kurduğu edirdahan grubu ile birlikte çıkardıkları üç şarkıdan oluşan albüm. albümdeki ilk parça olan safinaz, türkiye'de çıkan ilk rock opera'dır. ikinci parça karam'ın sözleri ahmed arif'in kara adlı şiirine aittir. üçüncü parça şeyh bedrettin destanı'nın sözleri aynı addaki nazım hikmet'in şiirinden alıntılanmıştır.

düşünmeden evet demem.
tez canlı olmam.
değişeceğime inanmıyorum, olayları eğlenceli hale getirmeye çalışıyorum.

eger basiniz agrimaya basladiysa, o agrimayan 1 saat oncedir degeri bilinmeyen an.

her sey yolundaysa isler bozulmadan onceki andir, degeri bilinmeyen an.

birini kaybetmeden onceki 5 dakikadir mesela.

benim bugun degerini bilmedigim anim ise basimin agrimadan onceki andir.

duzenleme: son cumledeki anlatim bozuklugu duzeltildi.

(bkz: domestic hıyar) dan çok özür dileyerek söylüyorum ki, yorgunluktan mıdır nedir artık bilinmez "domates hıyar"ı domestic hıyar diye okudum.*

—alıntı————-
mö 4. yüzyılda yaşamış aristophanes aşkı mitolojik bir efsaneyle açıklar:
“insanlar yaratıldığında dört kollu, dört bacaklı, bir kafada iki ayrı yüze sahip, hermafrodit hermes/afrodit ve tek ruha sahip çok güçlü yaratıklarmış.
kendi kendilerine yetebildikleri ve çok güçlü oldukları için her türlü taşkınlığı yapar, tanrıları onurlandırmayı ihmal ederlermiş.
bir gün baş tanrı zeus bu olanlara çok sinirlenmiş ve insanları ortadan ikiye bölmüş; bir taraf erkek, bir taraf kadın olmuş. ikiye bölünen parçalar o kadar korkmuşlar ki birbirlerine sarılmışlar.
tanrılar bu işin böyle olmayacağını düşünüp, bedenleri bir çuvaldan yıldızları bırakır gibi karmakarışık bir düzen içinde uzayın sonsuzluğundaki dünyanın farklı yerlerine serpmişler. işte o gün bugündür yarım olan parçalar, tamamlanmak için diğer yarılarını arar olmuşlar.
bulduklarında tek bir ruh olup, tanrıların onları tekrar cennetine alması için…
günümüzde “ ruh eşi ya da ruh ikizi “ olarak bilinen kavram bu efsaneye dayanmaktadır.
efsane böyle ama gerçekten insanların ruh ikizi var mıdır?
bu soru tarih boyunca birçok medeniyet ve kültürde tartışılmış.
gerçekliği konusunda elle tutulur bir bilgi yoksa da, içten içe herkes bir ruh eşi olduğuna inanır.(ben hariç)

tamam peki diyorum
duyuyor musun
diyelim duyuyorsun
bana inanıyor musun

peki ya artık sana
tamam peki demek
istemiyorsam
artık senin inancın
koca bir hiçse

biliyorum
yalancının
sahtekarın tekiyim

ama sanma ki
kalbini kıramam
hançer bile saplarım
tam orta yerine

şimdi sen buna da
inanmamışsındır
ciğerimi biliyorsun ya

inansan ne güzel olurdu
iman etseydik beraber
yalnız bırakmasaydın beni
barış benimle olur mu
küs gitmeyelim
hem ben küsemiyorum
kimseye
sendin küsen
bana inanmayan

bit demekle bitse keşke
tüm küslükler
kızamıyorum da kimseye

hastalık mı bu
yoksa bir sirk mi
yoksa bir şirk mi

keşke bir yolu olsa
ümit edebilsem
dağıtabilsem bulutları
ne kadar da siyahlar
kim inanır
güneşi sakladıklarına

ben di mi
inanıyorum güneş doğacak
ısıtacak içimi

ama seni düşündükçe
sanki parçalanıyorum
uzay boşluğuna düşüyorum
çığlığımda boğuluyorum

ağlasam da fayda etmez ki

şimdi söylesene güneş var mı...

öncelikle kahveniz taze olmazsa ne yaparsanız yapın o kahve köpüklü olmaz .
ben eskiden köpüklü kahve yapamazdım *. artık yapıyorum çok da güzel oluyor.
cezveye önce kahveyi koyuyoruz, ölçünün bir parça fazlası olacak miktar. sonra yeter miktarda soğuk ya da normal su.
topak kalmayana kadar güzelce karıştırıyorum. sonra ocağa alıp bir daha hiç karıştırmıyorum.
ateş çok kısık da olmayacak çor harlı da olmayacak. kaynaması çok uzun sürerse kahve pişiyor ve köpük yine kaçıyor.
ben bu şekilde yapıyorum, çok uzun zamandır köpüksüz kahve yapmadım.
yine de yapamıyorsanız bir makine alıp işi kökten çözün.*

(bkz: o güzel metalciler o güzel atlara binip gittiler) şaka maka metalci gençlik gelebilir mi geri? rapçi gençlikten illallah ettim de.

"güzel günler göreceğiiiz çocuklaaar
motorları maviliklere süreeceğiz... "
motorları maviliklere süreceğim güzel günler hatrına yaşıyorum. elbet bir gün gelecek o günler inanıyorum.

buraya artı oy almak için bir hafta önce çektiğim bir fotoğrafı atmaya çalışıyorum.