cihan aymaz

kadıköy rıhtım'da istek parçayı çalmadığı için bıçaklanan, yaralı haliyle kendini denize atan sokak müzisyeni.
haberin linki
ya affedersin de biz ne ara müzik ruhun gıdasıdır evresinden şu evreye geçtik? senin ben ruhunun izzeti irfanını dağlara devşireyim ne ormanın evladı ne diyeyim sana kanım dondu bre allahsız köpek ya. yeter ya yeter. kendimi sokağa atıp çığlık çığlığa bağıracağım artık kansız itler yeter.

akrabam olduğunu az önce öğrendiğim sanatçı kardeşim. sırf istek parça çalmadı diye kalbinden bıçaklandı. biz bu muyduk ya bu kadar mı nefret dder hâle geldik ya da bir insanı öldürmek bu kadar mı kolaydı allahım sabır ver

istek parçanın ölürüm türkiyem olduğunu bilelim de konunun sanatla alakalı olmadığını anlayalım. mekanı cennet olsun.
yeter artık yeter!

çok yazık olmuş gerçekten. gencecik bir insan, saçma sapan bir sebeple hayatından olmuş.
işte sanal dünyadaki linçler, senin fikrin kaka benimki doğrular gerçek hayatta bunlara sebep oluyor.

birbirimizi kabul edememe noktasında bu acı olayı hatırlayın. o nefretle düşüncesini lanetlediğiniz, doğru olduğuna inanmadığı veya kendi kafa yapısına uymadığı için reddettiği bir durum gencecik bir insanın hayatına nasıl son vermekle netice buluyor görün.
lafı buraya çektiğim için üzgünüm.
o insanın da ailesi sevdikleri vardı.

tamam ne yaşadılar bilmiyoruz ama sonuç bu olmamalıydı.

ve bu olayda, söyletilmek istenen şarkının ne olduğu hangi düşünceye yakın olduğu önemli değil.

önemli olan artık aramızda olmayan genç bir müzisyen ve arkasında bıraktığı sevdikleri.

bize de utancı kalsın.

mehmet caymaz adlı kansız tarafından istediği şarkıyı çalmayınca öldürülen sokak sanatçısı.

canım kadıköy ne hale geldi...

iki gün geçti üzerinden biliyorum, elim varmadı daha önce yazmaya. böyle bir vahşet! eli bıçaklı, silahlı, cahil ve nefret dolu bir katiller ve sapıklar faşist ordusu yaratıldı, yazıklar olsun size de yarattığınız pislik ordusuna da!

olay istek parçasının çalınıp çalınmaması değil. cihan aymaz, uzun zamandır mhp'li faşist teröristlerin radarına girmiş bir müzisyen. cinayetin istek parçası yüzünden işlendiği teröristin beyanı. katil öldürmek için gelmiş oraya. çocuğu kalbinden bıçakladıktan sonra belki ölmemiştir diye suya atlaması da bu yüzden. sarhoş olduğu söylentisi de cesaret toplamak için içtiği bir iki biradan ve büyük ihtimal çektiği kokodan kaynaklanıyor.
yarın mahkeme başladığında avukatlarının mhp adlı terör örgütüyle "iltisaklı" kişiler olduğunu göreceğiz.
buyurun bunlar da cinayetin fotoğrafları. videokarı da yollamak isterdim ama onları da siz bulun.




bugün basın açıklaması yapan ysp gençlik üyelerine polisin saldırması ve tutukladıklarına işkence yapması azmettiricinin kimler olduğunu çok net ortaya koyuyor.

kan denizinin içinde çırpınırken gördüğüm çocuk. fevri adamım ben, "ölürüm türkiyem" çalmadığı için kalbinin ortasına bıçak saplanıp denize atılıyorsa biri, yapanı bulursam bende öldürürüm, ama bulamadığım için 7 ceddini selamladım buradan, o yüzdende ceza aldım... vicdani bir yönetim bu katile sövme suçunu!!! tanımı silerek verebilirdi... beni atmak, katile katılmak, hak vermek anlamına gelir.

istek parça işin bahanesidir aslında, kimse kimseyi bir şarkı için öldürmez, ben niye öldürmüyorum şoförü sıla çalmadı diye?

bu insan müsveddelerinin içinde vardır öldürmek, yıkmak.
en ufak sebep yeter fitili ateşlemeye, ölmek o kadar kolaymış gibi gelir öldürürler sen o yaşa gelmek için bir ömür yaşamışsındır, bilmez, iplemezler çektiğin acıyı, sıkıntıyı, ana babanın verdiği emeği, bunu öldürülen her insan için yazıyorum, ceren özdemir de dahil, özgecan aslan da.

olayı öğrendiğimden beri aklımda ve canım sıkılıyor, yazmadım çünkü bu ne ilk ne de son olacak, yarın gene birileri ölecek, birileri öldürecek. hangi birini yazayım, kime ağlayayım? sonu yok ki...
yaşamak bu kadar zor iken, ölmenin bu kadar kolay olmasını kabul edemiyorum, aklım almıyor.

vicdansız varlıkların yaptığı hataların, işlediği günahların vebali masum insanlara geliyor. olan ölene oluyor, olan kalana oluyor, o yaşa getirmek için evladının gözünün içine bakan, evladı gözünün önünde büyüyen, tek anne baba deyişiyle ceketini satıp çocuğunu okutana oluyor.

öldüren birkaç ay yatıp çıkıyor.
ne denir ki, bu nasıl bir öfke, nasıl bir kalpsizlik, nasıl bir şey bu?

bugün tanım girmeyeceğim, sadece düşüneceğim, üzüleceğim, belki ağlayacağım, ölenler bizi de öldürüyor çünkü...

sonu yok.