orijinal adı: running on empty: overcome your childhood emotional neglect
yazar: jonice webb
yayım yılı: 2012
kitap ailelerin çocuk yetiştirirken yaptıkları ihmalkarlıkların çocukların hem çocuklukları hem de yetişkinlikleri üzerinde bıraktığı etkileri ve bu travmalardan kurtulma yollarını anlatıyor.
yazar: jonice webb
yayım yılı: 2012
kitap ailelerin çocuk yetiştirirken yaptıkları ihmalkarlıkların çocukların hem çocuklukları hem de yetişkinlikleri üzerinde bıraktığı etkileri ve bu travmalardan kurtulma yollarını anlatıyor.
öne çıkanlar | diğer yorumlar
başlık "karanliktakimum" tarafından 19.01.2022 13:49 tarihinde açılmıştır.
1.
dr.jonice webb ve dr. christine musello’nun yazarlığını yaptığı psikoloji kitabı.
öncelikle kitabın arkasındaki şu bölümü aktarayım:
bazen hayatınız sadece geçip gidiyormuş gibi hissediyor musunuz? çok iyiymiş gibi davranıp,gizliden gizliye yalnız ve kopuk hissettiğiniz oluyor mu? belki çok güzel bir hayatınız var ,işinizde çok iyisiniz ama bu durum sizi mutlu etmeye yetmiyor mu? öyleyse yalnız değilsiniz. dünya sizin gibi düşünen insanlarla dolu. kendini bu dünyaya ait hissetmeyen, hissettiklerini kelimelere dökemeyen ve yeteri kadar mutlu olmadığı için kendini suçlayan birçok insan var. siz de bu kişilerden biriyseniz, eşinize yeteri kadar bağlı olmadığınızı düşünebilirsiniz, diğer insanlar kadar derinden sevemezsiniz ya da kendinizi mutlu hissetmezsiniz.
çok iddialı bir arka kapak değil mi? bunu okuyunca aradığım kitabın bu olduğunu düşündüm ben de. benim gibi, içinde anlamlandıramadığı bir boşluk hissi barındıran birçok insan olduğunun farkındayım. bu kitap da bu sorulara cevap verecek gibi duruyor. yoksa öyle değil mi? bakalım bakalım.
öncelikle kitpatan ne beklediğinizle, kitaptan aldığınız yarar değişiyor. ben daha çok farklı hasta profilleri ve vakaları okumayı daha çok seviyorum.vaka sayısı ne kadar fazla olursa, birinde kendimi bulma olasılığım da artıyor. bu yönden kitap benim için tamamen hayal kırıklığı oldu. belki de bir kitaba çok büyük umut beslediğim içindir. vaka sayıları çok az ve kısa. kitap daha çok ‘şunu yapın’bunu yapın’bölümleriyle dolu. bir psikoloji kitabından ziyade, kişisel gelişim kitabı diyebilirim ki kişisel gelişim kitaplarından gerçekten haz etmiyorum.
ayrıca bu tür kitaplarda, hastaların bulunduğu kültür de çok farklı olduğu için, kişisel bir yarar sağlamak zor oluyor. amerika’da yetişmiş birinin kültürel farklılığıyla oluşan travmaları farklı, bizimki farklı. bir amerikalı aileyle bir türk ailesi içinde yetişmenin farkı yadsınamaz. bu nedenle de türk aile yapısında yetişmiş biri olarak pek fayda gördüğüm söylenemez.
bu kitabı okuyacaksanız, kişisel gelişim kitabı niyetine okuyun . umarım benim göremediğim faydayı siz görebilirsiniz.
öncelikle kitabın arkasındaki şu bölümü aktarayım:
bazen hayatınız sadece geçip gidiyormuş gibi hissediyor musunuz? çok iyiymiş gibi davranıp,gizliden gizliye yalnız ve kopuk hissettiğiniz oluyor mu? belki çok güzel bir hayatınız var ,işinizde çok iyisiniz ama bu durum sizi mutlu etmeye yetmiyor mu? öyleyse yalnız değilsiniz. dünya sizin gibi düşünen insanlarla dolu. kendini bu dünyaya ait hissetmeyen, hissettiklerini kelimelere dökemeyen ve yeteri kadar mutlu olmadığı için kendini suçlayan birçok insan var. siz de bu kişilerden biriyseniz, eşinize yeteri kadar bağlı olmadığınızı düşünebilirsiniz, diğer insanlar kadar derinden sevemezsiniz ya da kendinizi mutlu hissetmezsiniz.
çok iddialı bir arka kapak değil mi? bunu okuyunca aradığım kitabın bu olduğunu düşündüm ben de. benim gibi, içinde anlamlandıramadığı bir boşluk hissi barındıran birçok insan olduğunun farkındayım. bu kitap da bu sorulara cevap verecek gibi duruyor. yoksa öyle değil mi? bakalım bakalım.
öncelikle kitpatan ne beklediğinizle, kitaptan aldığınız yarar değişiyor. ben daha çok farklı hasta profilleri ve vakaları okumayı daha çok seviyorum.vaka sayısı ne kadar fazla olursa, birinde kendimi bulma olasılığım da artıyor. bu yönden kitap benim için tamamen hayal kırıklığı oldu. belki de bir kitaba çok büyük umut beslediğim içindir. vaka sayıları çok az ve kısa. kitap daha çok ‘şunu yapın’bunu yapın’bölümleriyle dolu. bir psikoloji kitabından ziyade, kişisel gelişim kitabı diyebilirim ki kişisel gelişim kitaplarından gerçekten haz etmiyorum.
ayrıca bu tür kitaplarda, hastaların bulunduğu kültür de çok farklı olduğu için, kişisel bir yarar sağlamak zor oluyor. amerika’da yetişmiş birinin kültürel farklılığıyla oluşan travmaları farklı, bizimki farklı. bir amerikalı aileyle bir türk ailesi içinde yetişmenin farkı yadsınamaz. bu nedenle de türk aile yapısında yetişmiş biri olarak pek fayda gördüğüm söylenemez.
bu kitabı okuyacaksanız, kişisel gelişim kitabı niyetine okuyun . umarım benim göremediğim faydayı siz görebilirsiniz.
devamını gör...
"çocuklukta ihmalin izi: boşluk hissi" ile benzer başlıklar
boşluk hissi
43