iktisadi ve idari bilimler fakültesi

gerçekten aklı başında olup canı gönülden bu fakültede okuyan var mı merak etmekteyim, üniversite okumak için okunur genelde bir yere gelebilene saygı duyarım insan isterse tabii ki bir şeyler yapar sonuçta ben de bu fakültede okuyorum
(bkz: iibf)

her üniversitede olması ve yoğun mezun vermesi nedeniyle işsizler ordusu neferleri genelde bu fakülteden mezundur.
(bkz: based on true story)

hayatının hatasını yapanların mekanıdır.

mezunu olduğum fakülte, ahhh ahh ne idealist hayallerle okumuştum, sonra dayımız yok diye kaldık ortalarda

ilk başlarda herkes kaymakam olayım hayalleriyle başlar benim gibi kaçımız bu ve bunun gibi hayallere ulaşır çok azımız hakkımızda hayırlısı

türkiye’de sayıca çok fazla olması ve açılması diğer fakültelere göre daha kolay olması sebebiyle niteliği düşmüş fakültelerdir. oysa geniş çalışma alanlarına imkan sunan bu fakülteler yeterli sayıda ve kaliteli nitelikte eğitim verebilseler gerek iş hayatına, gerek bürokrasiye veya siyasete insan gücü yetiştirecek kurumlardır.

dört yıl eğitim veren fakülte. içerisinde temel olarak işletme, iktisat, maliye, uluslararası ilişkiler, kanu yönetimi bölümleri vardır. kapsadığı bölümler bunlar ile sınırlı değildir.

kurulması için çok masraf gerektirmesiginden dolayı neredeyse her yerde vardır. bundan dolayı kalite çok düşmüştür. ancak kiyemti düşmemiştir. her şeye rağmen çok önemli bir fakültedir. mezunlarını kapsayacak piyasa eksikliğinden dolayı mezunları işsizlik yaşamaktadırlar.

kaymakamlik, müfettişlik, uzmanlık, hakimlik vs. meslekler için yeterli formasyon vardır. mukkiyeden eksikleri yoktur. bu mesleklerde ki mulkiye yoğunluğunun sebebi başkadır ve bu başlığın konusu değildir.

bugün türkiye'deki 207 üniversitenin 197'sinde iibf bulunmaktadır. bu da her yıl milyonlarca gencin mezun olur olmaz işsizler ordusuna nefer olmasına veya alanı dışındaki işlerde istihdam edilmeye razı olmasına neden olmaktadır. işbu durum prof. dr. kemal gözler hoca'nın "biga iibf'ye cevap" başlıklı makalesinde birinci ağızdan şöyle aktarılmıştır:

"ben yıllarca uludağ üniversitesi iktisadî ve idarî bilimler fakültesinin kamu yönetimi, uluslararası ilişkiler ve çalışma ekonomisi ve endüstri ilişkileri bölümlerinde anayasa hukuku, idare hukuku ve hukuka giriş dersi verdim. kendi ders verdiğim öğrenciler arasından bir diplomat çıktığını duymadım. tersine kendi ders verdiğim öğrencilere, bir üniversite mezununun normalde yapmaması gereken işleri yaparken rastladım. geçtiğimiz yıllarda özdilek mağazasında ayakkabı bakıyordum. ayakkabı reyonundaki tezgahtardan yardım istedim. tezgahtar bana “hocam” diye hitap etti. ben de kendisine “benim hoca olduğumu nereden biliyorsunuz” diye sordum. bana ben sizin “uludağ iibf’den öğrencinizdim” dedi. benim “niye bu işi yapıyorsunuz” soruma “başka bir iş bulamadım” cevabını verdi." buradan

mesele iibf dışındaki pek çok fakültede de aynıdır. vakıa mesele nicel üniversite/fakülte sayısı değil, nitelikli üniversite/fakülte ve mezun meselesidir. her yıl planlama yapılmadan ve ihtiyaçtan fazla öğrenci için açılan kontenjanlar sınavlarda bir şekilde dolmakta ancak mezunlar için istihdam olanağı bulunamamaktadır. söz konusu kısır döngü yıllardır devam etmekte olup; sonuçta zaman, emek, insan kaynağı israfından başka bir şey elde edilememektedir.

90larda (bkz: titia) denilen fakülte.