2019 yılı türk kısa filmi. insanların hayatında ve sosyal ilişkilerinde taktıkları maskeleri anlatan filmde, insanların aslında maskelerden ibaret olduğu açıklanmaya çalışılmıştır.
yönetmen: adem akyol
öne çıkanlar | diğer yorumlar
başlık "amaterasu" tarafından 26.08.2021 20:35 tarihinde açılmıştır.
1.
filmin son sahnesinde halen gulen bir yüz vardı. yarın da o gulen yüz ile dışarı çıkıp mutsuz yüz ile döner diye bir umutsuzluk yerine insanın olduğu yerde her zaman umut vardır. diye düşünerek daha olumlu bir bakış açısı sergilemek istiyorum.
mesajın gayet açık ve net verildiği, okullarda çocuklara izletilebilecek güzel bir film.
mesajın gayet açık ve net verildiği, okullarda çocuklara izletilebilecek güzel bir film.
devamını gör...
2.
adem akyol tarafından yönetilmiş ve senaryosu onurhan tanrıkulu tarafından yazılmış 5 dakikalık kısa film.
kısa filmimiz yüzü efekt ile yok edilmiş bir adamın uyanması ile başlıyor, güne başlamadan ve sosyal hayata adım atmadan önce banyosundaki maskelerden birini takması ile devam ediyor.
maske yapay değil ve oldukça gerçekçi, yüz ifadesinin yerine geçen maskelerden.
mutlu olan maskeyi takıp işe gidiyor, dışarı çıkıyor, kimse onun mutlu olmasına izin vermiyor ve ona kötü davranılıyor.
en sonunda ise herkes gibi olması isteniyor, kendi mutluluğundan vazgeçen adamın bir sürü asık suratlı ve üzgün maskesi oluyor.
filmi az önce izledim ve fena değildi, verilmek istenen mesajın iyi bir mesaj olduğunu düşünüyorum, başroldeki adamın sessizliğine rağmen samimi bir oyunculuk sergilemesi filme ilginç bir hava katıyor.
film bize insanların maskeleri olduğunu anlatıyor; kendin olmak ve maske takmak arasında yaşanan ikilemler vb.
görsel açıdan beğendiğim bir film oldu, insan ilişkileri, sosyal hayatta takınılan tavır, insanın uyandığında yüzüne koyduğu sahte ifade, filmi etkileyici kılıyor.
kısa filmimiz yüzü efekt ile yok edilmiş bir adamın uyanması ile başlıyor, güne başlamadan ve sosyal hayata adım atmadan önce banyosundaki maskelerden birini takması ile devam ediyor.
maske yapay değil ve oldukça gerçekçi, yüz ifadesinin yerine geçen maskelerden.
mutlu olan maskeyi takıp işe gidiyor, dışarı çıkıyor, kimse onun mutlu olmasına izin vermiyor ve ona kötü davranılıyor.
en sonunda ise herkes gibi olması isteniyor, kendi mutluluğundan vazgeçen adamın bir sürü asık suratlı ve üzgün maskesi oluyor.
filmi az önce izledim ve fena değildi, verilmek istenen mesajın iyi bir mesaj olduğunu düşünüyorum, başroldeki adamın sessizliğine rağmen samimi bir oyunculuk sergilemesi filme ilginç bir hava katıyor.
film bize insanların maskeleri olduğunu anlatıyor; kendin olmak ve maske takmak arasında yaşanan ikilemler vb.
görsel açıdan beğendiğim bir film oldu, insan ilişkileri, sosyal hayatta takınılan tavır, insanın uyandığında yüzüne koyduğu sahte ifade, filmi etkileyici kılıyor.
devamını gör...