yol ayrımı

hem yavuz turgul'un hem de şener şen'in performansı, eşkiya'dan sonra giderek düştü. av mevsimi benim için bardağı taşıran son damlaydı. bu nedenle yol ayrımı vizyona gireli dört sene olmasına rağmen filmi izlememiştim. rutkay aziz'in oynamasını öğrenmemle oturup izledim.

film tek kelimeyle berbat, sanırım kimse ayıp olmasın diye yorum yapmamış, sonuçta şener şen ve yavuz turgul söz konusu. eğer izlenmek istenirse, rutkay aziz'in hatrına izlenebilir. zaten sıkıntı olan oyunculuktan ziyade son derece kötü bir şekilde kurgulanan senaryo ve filmin yönetmenliği. senaryo sorunlu, çekimler sorunlu, ışık sorunlu vs.

ancak en kötüsü elbette senaryo. yani ne anlatıyor bu film desen, bir cevabı yok. klişe diyaloglar, klişe bir giriş, ilerleme yine aynı, fiyasko yani.

film hakkında bilgi vermemi gerektirecek bir durum dahi yok.

şener şen için izledim, ilk yarım saat de şener şen'in hatırına dayandım. ancak filme rutkay aziz faktörü eşlik edince tadından yenmedi resmen.
kapitalizmin vahşi hali ile yüzleşmek beni biraz ürpertti. filmin sonlarına doğru romantizm biraz fazla ağır bastı, ölçüsü tam olmamış gibi geldi bana.

bu kadar güçlü bir adamın, direnmeden devlet hastanesi pskiyatri kliniğine gitmesi de ne bileyim.
insan bir itiraz eder, avukat ordusu falan tutar.
zenginin vizyonsuzu da bir başka oluyor azizim.

şener şen'in başrolde olduğu, yavuz turgul filmi.

çok zengin bir iş adamının geçirdiği trafik kazası ve ölümden dönme sonucu paranın ve maddi her şeyin gözünde anlamını yitirmesini, hayata yeniden başlamasını konu ediniyor.

filmde şirket müdürü besim'in mazhar'a ( şener şen) içini döküp nutuk çektiği sahne zannedersem ermeni soykırımı ve garı müslim mallarına el konularak yerli ve milli sermaye oluşturulması politikasına bir göndermedir.