1.
türkü yapsan yapılır, o kadar hazin ve anlamlı.
romanını yazsan efsane olur, filmini çeksen oscar falan yani, o derece...
dramayı güçlü tutacaksın ama bak, o şart.
geçmiş kuşakları gözlemliyorum da, 60'lar ve hatta 70'lerin ortasına kadar uzanan dönem...
bu dönemde doğanlar, birçok konuda şanslıydılar.
özellikle iş bulma, aile kurma, ev-araba alma, kimseye hesap vermeden özgürce yaşama..*
televizyonun, videonun hatta cd'nin tadını da mesela bu kuşak, sonuna kadar yaşadı...
uygun fiyatlı sigaranın, alkolün, ortamların, gezmenin tozmanın...
şu anda 30 yaşında bir gencin sosyal hayatta yaptıklarının 10 katını yapıyordu onlar, aynı yaşlarda, rahatlıkla...
ama öyle bir an geldi ve çaresiz kaldılar ki,
anca anca kendilerini toplamaya başladılar günümüzde.
zira, ''lan ne olduk biz!'' modundalardı, uzunca bir süre... halen daha da birçoğu o şoku üstünden atamamış halde. bunu görüyorum, duyuyorum...
dönence...
döndüm...
kolay mı arkadaşlar, şimdi bakın;
bu insanlar, 80'li, 90'lı yıllarda, okul ve eğitim kavramlarını hayatlarından tamamen çıkartmış insanlar.
askere giden gitmiş, evlenen evlenmiş, işini kuran kurmuş, devlete kendini atan atmış...
çocuklar doğmuş, olmuşlar boy boy...
hatta birçoğu emeklilik planları yapmaya başlamış.
peki, yaş olarak en verimli ve toplum içinde en baskın dönemlerindeyken, birdenbire ne olmuş?
cep telefonu diye bir şey çıkmış ortaya!
ilk başta çok sevmişler onlar da herkes gibi, atlamışlar hemen, ne yapsınlar?
yaş gelmiş 30'a, 35'e ve eline cep telefonu alıyorsun!
ne için?
''hanım, bir şey ister'' diye...
ne için?
''herif ne b.klar karıştırıyor, öğrenmek için..''
gündelik hayatta birçok işini de kolaylaştırıyor sonuçta ama gelmişsin artık 35 yaşına..
15 yaşındayken elinde cep telefonu olması ile aynı şey mi?
ya da 20?
yine de tüm toplumla birlikte onlar da benimsemişler ''cep telefonu'' olayını... benimsemek zorundalar!
fakat, bu kadarı onlar için yeterliyken, birden o da ne?
''internet'' tabanlı bir ''sosyal ağ'' akımı çıkıyor ortaya!
haydaaa...
ilgi ve alaka, oraya kayıyor bir anda.
17-30 yaş arası herkesin elinde akıllı telefonlar, dokunmatik ekran hem de...
sen ise gelmişsin 45-50 yaşına!
toplumda, sosyal ortamlarda en baskın yaş grubu olman gerekirken, bir anda itilmişsin, 2-3 basamak geriye...
özellikle, 3 g'ye geçtiğimiz 2009 ve sonrasındaki 3-5 yıl, sürekli bir geriye gitme...
çözemediler olayı, değişime ayak uyduramadılar, bir türlü uyum sağlayamadılar...
akımlar, tarzlar değişmiş... ortamlarda dönen muhabbet, hiç onlara uygun değil... bir korku, bir çekingenlik!
onların kendi tarzları da, gençlere hiç uygun gelmemiş.
bir şey paylaşsalar, hemen dalga geçecekler, bunun yarattığı ayrı bir stres...
hep bir mesafeli olma çabası.
nihayetinde uyum sağlayamadılar interaktif ortamlara... uzunca bir süre hem de.
biraz önce oktay kaynarca'yı gördüm ekranda.
bu yazıyı o'ndan esinlenerek yazdım...
yüzünde çok rahat görülebiliyordu, yaşadığı mağduriyet.
1965 doğumlusun, kolay değil.
bakın kendisi, son dönemde teknolojiye yatırım yapmış biri.
aslında, bulunduğu yaş grubunun en entelektüel, en değişime açık şahsiyetlerinden...
ama bakın, bir röportajında ne demiş;
kaynak röportaj
gerçekten de öyle...
bi 10-15 yıl genç olmayı çok isterdi kendisi, buna eminim...
o zaman işte şu mevcut sistem, cuk otururdu o'nun kariyerine.
yormazdı o'nu bazı şeyler... bünyesi kaldırırdı.
şimdi gelmişsin 57 yaşına! sosyal medyaymış, oymuş buymuş, bunlarla mı uğraşacaksın?
uğraşsan, becerebilecek misin?
eski fotoların görüntü kalitesi çok düşük ve çoğu demode... e peki, yenilerde de çok yaşlısın?
''benim varlığım yeter!''
senin yetiyor işte de, diğer 60'lıları ne yapacağız? onlar ne yapsın?
''onlar da ayak uydursun işte bir şekilde.''
uyduracaklar evet, buna inanıyorum.
o yönde bir gidişat var.
akıllı telefon kullanımı pratikleştikçe ve bilgi akışı kesintisiz hale geldikçe, onlar da uyum sorununu ortadan kaldırmaya başladılar.
sadece ''içerik'' anlamında bazı sıkıntıları var.
onu da aşabilirlerse, bu hazin öykü, mutlu bir sonla bitebilir, demedi demeyin.
romanını yazsan efsane olur, filmini çeksen oscar falan yani, o derece...
dramayı güçlü tutacaksın ama bak, o şart.
geçmiş kuşakları gözlemliyorum da, 60'lar ve hatta 70'lerin ortasına kadar uzanan dönem...
bu dönemde doğanlar, birçok konuda şanslıydılar.
özellikle iş bulma, aile kurma, ev-araba alma, kimseye hesap vermeden özgürce yaşama..*
televizyonun, videonun hatta cd'nin tadını da mesela bu kuşak, sonuna kadar yaşadı...
uygun fiyatlı sigaranın, alkolün, ortamların, gezmenin tozmanın...
şu anda 30 yaşında bir gencin sosyal hayatta yaptıklarının 10 katını yapıyordu onlar, aynı yaşlarda, rahatlıkla...
ama öyle bir an geldi ve çaresiz kaldılar ki,
anca anca kendilerini toplamaya başladılar günümüzde.
zira, ''lan ne olduk biz!'' modundalardı, uzunca bir süre... halen daha da birçoğu o şoku üstünden atamamış halde. bunu görüyorum, duyuyorum...
dönence...
döndüm...
kolay mı arkadaşlar, şimdi bakın;
bu insanlar, 80'li, 90'lı yıllarda, okul ve eğitim kavramlarını hayatlarından tamamen çıkartmış insanlar.
askere giden gitmiş, evlenen evlenmiş, işini kuran kurmuş, devlete kendini atan atmış...
çocuklar doğmuş, olmuşlar boy boy...
hatta birçoğu emeklilik planları yapmaya başlamış.
peki, yaş olarak en verimli ve toplum içinde en baskın dönemlerindeyken, birdenbire ne olmuş?
cep telefonu diye bir şey çıkmış ortaya!
ilk başta çok sevmişler onlar da herkes gibi, atlamışlar hemen, ne yapsınlar?
yaş gelmiş 30'a, 35'e ve eline cep telefonu alıyorsun!
ne için?
''hanım, bir şey ister'' diye...
ne için?
''herif ne b.klar karıştırıyor, öğrenmek için..''
gündelik hayatta birçok işini de kolaylaştırıyor sonuçta ama gelmişsin artık 35 yaşına..
15 yaşındayken elinde cep telefonu olması ile aynı şey mi?
ya da 20?
yine de tüm toplumla birlikte onlar da benimsemişler ''cep telefonu'' olayını... benimsemek zorundalar!
fakat, bu kadarı onlar için yeterliyken, birden o da ne?
''internet'' tabanlı bir ''sosyal ağ'' akımı çıkıyor ortaya!
haydaaa...
ilgi ve alaka, oraya kayıyor bir anda.
17-30 yaş arası herkesin elinde akıllı telefonlar, dokunmatik ekran hem de...
sen ise gelmişsin 45-50 yaşına!
toplumda, sosyal ortamlarda en baskın yaş grubu olman gerekirken, bir anda itilmişsin, 2-3 basamak geriye...
özellikle, 3 g'ye geçtiğimiz 2009 ve sonrasındaki 3-5 yıl, sürekli bir geriye gitme...
çözemediler olayı, değişime ayak uyduramadılar, bir türlü uyum sağlayamadılar...
akımlar, tarzlar değişmiş... ortamlarda dönen muhabbet, hiç onlara uygun değil... bir korku, bir çekingenlik!
onların kendi tarzları da, gençlere hiç uygun gelmemiş.
bir şey paylaşsalar, hemen dalga geçecekler, bunun yarattığı ayrı bir stres...
hep bir mesafeli olma çabası.
nihayetinde uyum sağlayamadılar interaktif ortamlara... uzunca bir süre hem de.
biraz önce oktay kaynarca'yı gördüm ekranda.
bu yazıyı o'ndan esinlenerek yazdım...
yüzünde çok rahat görülebiliyordu, yaşadığı mağduriyet.
1965 doğumlusun, kolay değil.
bakın kendisi, son dönemde teknolojiye yatırım yapmış biri.
aslında, bulunduğu yaş grubunun en entelektüel, en değişime açık şahsiyetlerinden...
ama bakın, bir röportajında ne demiş;
kaynak röportaj
gerçekten de öyle...
bi 10-15 yıl genç olmayı çok isterdi kendisi, buna eminim...
o zaman işte şu mevcut sistem, cuk otururdu o'nun kariyerine.
yormazdı o'nu bazı şeyler... bünyesi kaldırırdı.
şimdi gelmişsin 57 yaşına! sosyal medyaymış, oymuş buymuş, bunlarla mı uğraşacaksın?
uğraşsan, becerebilecek misin?
eski fotoların görüntü kalitesi çok düşük ve çoğu demode... e peki, yenilerde de çok yaşlısın?
''benim varlığım yeter!''
senin yetiyor işte de, diğer 60'lıları ne yapacağız? onlar ne yapsın?
''onlar da ayak uydursun işte bir şekilde.''
uyduracaklar evet, buna inanıyorum.
o yönde bir gidişat var.
akıllı telefon kullanımı pratikleştikçe ve bilgi akışı kesintisiz hale geldikçe, onlar da uyum sorununu ortadan kaldırmaya başladılar.
sadece ''içerik'' anlamında bazı sıkıntıları var.
onu da aşabilirlerse, bu hazin öykü, mutlu bir sonla bitebilir, demedi demeyin.
devamını gör...
2.
ne hazin öyküsü. cahil davar bile azıcık çalışarak ev arsa sahibi oldu. bugün çoğu multimilyoner. z kuşağının hazin öyküsü de.
devamını gör...
3.
30’lu yaşların 90lara denk geliyo olması felaket harbi ya ha timur’a esir düşmüşsün ha gençliğin doksanlara denk gelmiş.
devamını gör...