türkiyenin sosyolojik bir vaka olması

çevremize bakınca bu kadar neandartelin ve aynı zamanda homo sapiensin ve bunca insanın arasındaki zeka seviye farkını gördükçe türkiyenin sanki bilim adamları tarafından incelenmek üzere oluşturulmuş bir ülke olduğunu düşünüyorum. kendini hiç bir şekilde dünyaya yada yaşadığı topluma entegre edemeyen çoğu zaman sürü bütünlüğü ve aideti bile sağlayamayacak kadar cahil yaşam formlarıyız. teşekkürler.

bunun altına yapılacak eleşetirel yorumlarda tezimi kanıtlamama yardımcı olacaktır.

ülkenin şu an ki halini açıklayacak bir bilim dalı olduğuna inanmıyorum.

tam bir akıl tutulması, insanlar efsunlu gibi. cebinden 50 tl sini alsan kafanı baltayla ikiye böler ama 20 yıldan fazladır gece gündüz demeden hakkını yiyenlere tek kelime edemiyor.

bunun sonu lojiyle biten hiçbir şeyle ilgisi yok. kara büyü mü var nedir bu aptallık gerçekten teşhis edemiyorum.

buraya birden gelmedik bunlar var olduğundan beri ilmek ilmek işlendi önce hırsları için toplumu kutuplaştırıp alev topuna çevirdiler,sonra çıkarları için her türlü etik ve ahlağı yok ettiler ve işleyen tüm kurumları itibarsızlaştırdılar.geldiğimiz noktada kötülüğün ve varoşluğun yüceltilip,iyiliğin doğruluğun saflık olarak görüldüğü ve çıkarları elde etmek için her türlü yola başvurulabileceği bir noktaya geldik.bu millete yapılmış en büyük ihanet bu zaten ve düzelmesi de çok çok zor.

biz yaşadığımız, deneyimlediğimiz iliklerimize kadar stresini çektiğimiz için sosyolojik bir vaka olduğunu düşünüyoruz ama bu konunun bilim adamlarının dikkatini çekeceğini düşünmüyorum çünkü onlar başka bir formdalar. yönetimin sorunlu olduğu genel havanın olumsuz olduğu ortamlarda ruh sağlığımızı korumaya çalışıyoruz. sorunlara karşı mücadele etme gücümüz düşüyor gün geçtikçe bıkkın olmaya başlıyoruz. böyle olunca da zeka seviyesi elbet düşüyor. kendini geliştiremeyen, değiştiremediğini fark ettiği anda pes eden insanlar çoğalıyor. insanların iletişimlerinde ciddi problemler oluyor. ufacık şeyden nem alan hemen köpüren düzgün iletişimi geçin konuşmayı beceremeyen, birbirine tahammülü kalmayan insan yumakları olduk. sakinliğimizin kalmamasını, mafyatik hareketleri ile her yerde karşımıza çıkan hatta önemli görevlerde yer alan insanların bu toplumu bilinçli olarak yozlaştırmaya çalışma gayretine bağlıyorum. önce eğitim ve iletişim.. maalesef bu konuda çok geriyiz geri geri de gideceğiz gibi duruyor.

türkiye sosyolojik bir vakadır. türkiye ekonomi dünyasına aferizm (affairsm) diye bir terim armağan etmiştir.
90'ların ortasında yayınlanan bir dünya bankası raporu mealen şöyle diyor: "türkiye ekonomisi cumhuriyetin ilk yıllarından bu yana ekonomisine kendisine olan ve özal döneminde son derecede (ultimately diyordu) artan affairsmden kurtulmadıkca düzlüğe çıkması mümkün değildir"
affairsm, bulunduğu makam ve mevkiyi kendisinin veya yakınlarının çıkarı için kullanmak demektir.
nitekim cumhuriyetin kurucu kadroları, atatürk dahil olağanüstü zenginleşmişlerdi.
1970'lerin ortasında süleyman demirel'in yeğeni, literatüre giren hayali ihracatı icat etmişti.
özal'ın ekonomi başdanışmanlarından biri, benim master hocalarımdan biriydi odtü'de, özal ailesinin götürdüğü paranın 40milyar doların üstünde olduğunu söylemişti.
kısaca erdoğan'a gelinceye kadar sıçılmış, sıvanmıştı. erdoğan tüy dikti.
sosyolojik vaka olması: halk ölümle korkutuldu. korkutuluyor. üstelik kendisi ölse neyse, aile bireylerini de öldürürüz diye tehdit ediyor egemenler. şapka takmadı diye şehri ya da parayı beğenmeyip greve çıkan kömür işçilerini bombalayan, bombalamaya kalkışan bir alçaklar sürüsü var karşıda. sonunda geri basıyor onlar ya da onların yanına geçiyor. bir de anadolu halkı korkaktır. cesaret göç etmiştir buralardan.

daha kotuleri var siz sukredin

cahil ve bireyselleşememiş toplumlar öyle olur. güce tapar!!

eğitim, bireyselleşmeyi , öğrenileni yorumlamayı getirir. yorumlarken tenkit de edilirsin, yanlış yaptığını da anlarsın, daha iyiye doğru bir yola girersin.

cahil toplumlar bunu yapamazlar. kötü giden şey neden kötü gidiyodur onu analiz edemez cahil. basit sloganlara inanır ve o sloganların kölesi olur.

ama tabii, fiji adalarındaki kabilelerin, zimbabwe deki timsahlara yem olanların hayat standartları türkiye den kötü, o da doğru.

yani daha kötüsü var mı?!... var!!

halimize şükretmeliyiz !!

türkiye mustafa kemal'li yıllarında böyle değildiyse, sorun türkiye'de değil, onu sosyolojik bir vaka haline getiren tercihlerdedir.

ve en kötüsü de insanların bunu fark edemiyor olması. mesela bu durumdan yakınan bizlerde bile birtakım problemler illaki vardır ama etrafımız aşırı kötü tiplerle çevrili olduğu için onlarla kıyaslıyoruz kendimizi. oysa bağımsız, çağdaş bir birey olarak ne durumdayız buna bakabilmeliyiz.

plot twist marifetiyle tersten saplayacak olursak: insanları eleştiren çekiştiren şikayet eden olumsuz düşmanca sevgisiz konuşan herkes kötü insandır. aslında biz de diğerleri gibi kötü insanlarız hatta onlardan daha kötü bile olabiliriz çünkü kendimizi iyi sanıyoruz.