1.
harry harrison'un 1966 yılında yazdığı distopik bilim kurgu kitap. olaylar 1999 yılında geçiyor. kitabın kapağı bile insanı ürpertiyor.
kapak tasarımı için hamdi akçay'ın ellerine sağlık. uzun zamandır en beğendiğim kitap kapaklarından biri oldu.
kapaktan ve isimden de anlaşılacağı üzere kitabın konusu nüfus sorunu. aşırı kalabalık bir new york düşünün. yazarın öngörüsüne göre nüfusu 35 milyon olarak tahmin etmiş. oysa 1999 yılında nüfus 7.5 milyon civarı. günümüzde ise 20 milyon civarı. su kıtlığının olduğunu düşünün. tarım için bile yok. sadece içmek, yemek yapmak, biraz kendini temizlemek için var. hayvanlar tükenmiş. et hayal. sığır etini çok çok zenginler yiyebiliyor. fakirler ise köpek eti, fare, salyangoz gibi şeyler yiyorlar. halkın temel besini ise yosun krakeri. denizden toplanıp kraker haline getirilen krakerle besleniyor çocuklar. yetersiz beslenme yüzünden de çoğu hasta. nüfus çok fazla olduğu için barınma sorunu da var. odalar kanunla ihtiyacı olana veriliyor. mülk kavramı fakirler için ortadan kalkmış. arabalar artık kullanılmadığı için otoparklar bile küçük köyler haline gelmiş. her ölü araba bir ev. metro istasyonları bile ev olarak kullanılıyor. insanlık dünyanın her şeyini sömürmüş. yaşanan hayat korkunç. bu hayatın içine doğup dünyanın güzel günlerini bilmeyenler halinden şikayet etmiyor. başka bir yaşam bilmiyorlar çünkü. bu ortamda yaşanan bir cinayeti konu alan, aşırı nüfus sorununa değinen bir kitap.
ben de bu gidişle böyle bir dünyada yaşayacağımızı düşünüyorum. umarım kendimize çeki düzen veririz. çok sevdim. mutlaka okunmalı. nefes alamadım kitabı okurken. yer açın! yer açın!
kapak tasarımı için hamdi akçay'ın ellerine sağlık. uzun zamandır en beğendiğim kitap kapaklarından biri oldu.
kapaktan ve isimden de anlaşılacağı üzere kitabın konusu nüfus sorunu. aşırı kalabalık bir new york düşünün. yazarın öngörüsüne göre nüfusu 35 milyon olarak tahmin etmiş. oysa 1999 yılında nüfus 7.5 milyon civarı. günümüzde ise 20 milyon civarı. su kıtlığının olduğunu düşünün. tarım için bile yok. sadece içmek, yemek yapmak, biraz kendini temizlemek için var. hayvanlar tükenmiş. et hayal. sığır etini çok çok zenginler yiyebiliyor. fakirler ise köpek eti, fare, salyangoz gibi şeyler yiyorlar. halkın temel besini ise yosun krakeri. denizden toplanıp kraker haline getirilen krakerle besleniyor çocuklar. yetersiz beslenme yüzünden de çoğu hasta. nüfus çok fazla olduğu için barınma sorunu da var. odalar kanunla ihtiyacı olana veriliyor. mülk kavramı fakirler için ortadan kalkmış. arabalar artık kullanılmadığı için otoparklar bile küçük köyler haline gelmiş. her ölü araba bir ev. metro istasyonları bile ev olarak kullanılıyor. insanlık dünyanın her şeyini sömürmüş. yaşanan hayat korkunç. bu hayatın içine doğup dünyanın güzel günlerini bilmeyenler halinden şikayet etmiyor. başka bir yaşam bilmiyorlar çünkü. bu ortamda yaşanan bir cinayeti konu alan, aşırı nüfus sorununa değinen bir kitap.
ben de bu gidişle böyle bir dünyada yaşayacağımızı düşünüyorum. umarım kendimize çeki düzen veririz. çok sevdim. mutlaka okunmalı. nefes alamadım kitabı okurken. yer açın! yer açın!
devamını gör...