1.
aristoteles
martin heidegger ve
aurelius augustinus gibi filozofların zaman hakkındaki argümanlarından oluşan 104 sayfalık eser olup imge kitabevi - saffet babür tarafından çevrilmiştir.
kitabın konusuna geçmeden evvel zaman hakkında oldukça sağlam teori ve varsayımların olduğunu söylemek isterim.
öncelikle zaman hakkında kimse pek bir şey bilmiyor, bir algı mıdır yoksa gerçeklik midir, hâlâ tartışılıyor; ancak kitap bütün var ve yok oluşların zamanın bir ürünü/ sonucu olduğunu söylüyor.
aristoteles zamanı fiziksel açıdan ele alıyor; nesne ve an ilişkisi üzerinde duruyor, zamanın ölçülüp ölçülemeyeceğini sorguluyor.
aurelius augustinus ise zamanı tanrı ile ele alıyor, yaratıcı yok ise yaratılan hiçbir şey de yoktur diyor, zamanın geçmiş, şimdi ve gelecek olarak formülize edilmesinin mümkünatını irdeliyor.
zaman olaylar zinciridir diye bir bakış açısı getiriyor, olayların kronolojisi bizde ise anı adını alıyor, zaman bizim varoluşumuz ile başlıyor, varoluşunun farkında olmayan biri için ise zaman yoktur, mesela zihinsel engelli bireyler için.
ayrıca yaşanan her şeyin artık gerçekleşip geçmişte kaldığını ve artık birer ölü olduğunu söylüyor.
martin heidegger ise zamanı uzay ve sebep sonuç ilişkisi bağlamında ele alıyor.
alışkanlıklarımızı bile zaman belirler, zaman algımız ise gezegenlere/ uzaya/ bağlıdır denilebilir.
filozof ayrıca zamanın bireysel varoluşumuzla uzantısını da dile getiriyor, canlının var oluşunun tamamiyle zamandan ibaret olduğunu hatırlatıyor.
filozof; zaman doğum ve ölüm arasındaki anlar bütünüdür diyor.
zamanın bir yanılgı olma ihtimali ise kaçınılmaz gözüküyor.
ayrıca zamanın sonu yoktur ilkesi de kitapta yer alan bir diğer söylemlerden birisi.
zaman hakkında bir şeyler okumak isteyenler için muhakkak okunmalıdır.
kitaptan seçtiğim birkaç pasaj bırakıp noktalıyorum.
martin heidegger ve
aurelius augustinus gibi filozofların zaman hakkındaki argümanlarından oluşan 104 sayfalık eser olup imge kitabevi - saffet babür tarafından çevrilmiştir.
kitabın konusuna geçmeden evvel zaman hakkında oldukça sağlam teori ve varsayımların olduğunu söylemek isterim.
öncelikle zaman hakkında kimse pek bir şey bilmiyor, bir algı mıdır yoksa gerçeklik midir, hâlâ tartışılıyor; ancak kitap bütün var ve yok oluşların zamanın bir ürünü/ sonucu olduğunu söylüyor.
aristoteles zamanı fiziksel açıdan ele alıyor; nesne ve an ilişkisi üzerinde duruyor, zamanın ölçülüp ölçülemeyeceğini sorguluyor.
aurelius augustinus ise zamanı tanrı ile ele alıyor, yaratıcı yok ise yaratılan hiçbir şey de yoktur diyor, zamanın geçmiş, şimdi ve gelecek olarak formülize edilmesinin mümkünatını irdeliyor.
zaman olaylar zinciridir diye bir bakış açısı getiriyor, olayların kronolojisi bizde ise anı adını alıyor, zaman bizim varoluşumuz ile başlıyor, varoluşunun farkında olmayan biri için ise zaman yoktur, mesela zihinsel engelli bireyler için.
ayrıca yaşanan her şeyin artık gerçekleşip geçmişte kaldığını ve artık birer ölü olduğunu söylüyor.
martin heidegger ise zamanı uzay ve sebep sonuç ilişkisi bağlamında ele alıyor.
alışkanlıklarımızı bile zaman belirler, zaman algımız ise gezegenlere/ uzaya/ bağlıdır denilebilir.
filozof ayrıca zamanın bireysel varoluşumuzla uzantısını da dile getiriyor, canlının var oluşunun tamamiyle zamandan ibaret olduğunu hatırlatıyor.
filozof; zaman doğum ve ölüm arasındaki anlar bütünüdür diyor.
zamanın bir yanılgı olma ihtimali ise kaçınılmaz gözüküyor.
ayrıca zamanın sonu yoktur ilkesi de kitapta yer alan bir diğer söylemlerden birisi.
zaman hakkında bir şeyler okumak isteyenler için muhakkak okunmalıdır.
kitaptan seçtiğim birkaç pasaj bırakıp noktalıyorum.
devamını gör...