benimle yeniden tanış

güney amerika ülkesi şili'nin dünyaca ünlü şairi pablo neruda'nın yazmış olduğu muhteşem ötesi şiirdir. benim kendi tecrübelerime göre bir şiirin kafasını anlamak, şairin hangi amaçla ve hangi duygu durumuyla onu yazdığını kavramak için birkaç defa okunması gerekiyor. şiir düz yarı gibi okuyup geçilecek bir olgu değil ki bazen düz metinleri de defalarca okuduğumuz oluyor.

benimle yeniden tanış şiiri o kadar iyi ki, o kadar içten yazılmış ki okudukça okuyası geliyor insanın. ben de naçizane güzel okuduğumu düşünüyorum. eğer bir bir radyo programına davet alma durumum olursa, sizlerin de huzurunda seve seve okurum efendim.

benimle yeniden tanış

bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer
benimle yeniden tanış
bıraktığın gibi olmayabilir bir çok şey
yaşım, aklım, başım, yufka yüreğim
belki de biraz daha zalim, belki medeni halim
bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer
benimle
yeniden tanış
ama kimse anlamasın bu tanışıklığın evvelini
gözün bile ısırmasın beni bir yerden
çıkaramadım değil de tanıştığımıza memnun oldum cevabını
almak istersen
sarılarak değil ancak el sıkışarak karşılayabilirim seni
ve önce sen uzat elini
çünkü öğrendim artık
önce bayanların el uzatması gerektiğini
ve daha nicesini
çünkü öğrendim artık daha nicesini
bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer
benimle tanış
ve bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer
benimle yeniden barış
hani darılmıştın ya ayrılırken sorumsuzluğuma
çocukluğuma, dağınık olmama
ve kot pantolonuma, yırtık
bir yerde karşılaşırsak eğer benimle tanış
o çocuk büyüdü artık
benimle tanış, benimle barış
bitsin bu anlamsız inat, bitsin bu yarış
ben onuruna tutsak, sen bağışlayan yanlarına inat
neye ve neden kızdığını hatırlayamazken artık
beni de unutursan eğer aldırmam inan
çünkü özgür bıraktım artık
tüm bağışlayamadığın yanlarımı
kimseye verilecek hesabı olmayan taraflarım
şehrin arka sokaklarında kaybolup gitti
ve şu zamana kadar yaptıklarım hep
çocukça bir oyundan ibaretti
ben unuttum artık o adamı
kim bilir nerede şimdi
günahlarım veresiye ama
güzel yanlarım peşin
hani darılmıştın ya ayrılırken sorumsuzluğuma
çocukluğuma, dağınık olmama
ve kot pantolonuma, yırtık
bir yerde karşılaşırsak eğer
benimle barış
o çocuk büyüdü artık...

edit: yıllar boyunca bu şiiri bıkmadan ve usanmadan okudum, üzerine düşündüm. ama bir kaç gün önce fark ettim ki şiiri çok yanlış bir duygu durumuyla okuyor ve bakıyormuşum. ben hep terk edilmiş, kalbi kırık ve gururlu bir adamın hayatının kadınına kendisini anlatmak ve üstü kapalı af dilemek için yazdığı bir şiir olarak düşünmüştüm. öyle ya, adam sorumsuz ve aklı beş karış havada olduğu için terk ediliyor. ama değişiyor, büyüyor ve işte geldim diyor. ama öyle değil işte...

her şeyden önce adamımız deli gibi seviyor. hem de deliler gibi seviyor ve istiyor. ancak o kadar gururlu ki direkt olarak karşısına çıkıp ''hadi'' diyemiyor. (muhtemelen terk edilmeyi hiç beklemiyordu) hele ki sorumsuz olduğu suçlaması, dağınık olması hatta kot pantolonunun yırtık olması bile yüzüne vurulması belli ki onu derinden yaralamış. peki kadın haksız mı? bana kalırsa kadın sonuna kadar haklı. çünkü şiirde kahramanımız laf aralarında ne kadar değişmiş olduğunu ince ince vurguluyor: bıraktığın gibi olmayabilir bir çok şey, çünkü öğrendim artık nicesini ya da o çocuk büyüdü artık gibi...

yani adam da aslında kadının haklı olduğunu biliyor. kendisinin hatalı olduğunu kabul ediyor. ah ama o gururu yok mu o gururu... zaten dizlerde de bunu belirtiyor; ''ben onuruma tutsak...''

bu kavram onun için o kadar önemli ki başka birilerinin gözü önünde karşılaşırlarsa seni tanımazlıktan gelirim diyor. neden? çünkü eğer tanışıklıklarını belli ederlerse ister istemez konu ''biz önceden beraberdik ve bu ilişki bitti. terkedildim'' açıklaması yapılacak ki bu da adamımızın herkesin önünde gururunun kırılacağı anlamına geliyor. işte o yüzden de; ''ama kimse anlamasın bu tanışıklığın evvelini'' diyor.

adamdaki gururu ya da belki kimine göre kibri görüyor musunuz? hem aşkından yanıyor, bir araya gelelim geçmişi unut diyor hem de ilk adımı sen at diyor kadına ki aslında şiiri yazarak ilk adımı kendisi atmış oluyor.

aman ya ya rabbim ne kadar incelikle ne kadar ustalıkla yazılmış bir şiir bu böyle... pablo neruda sen nasıl bir adamsın?

yukarıda açıklamaya çalıştığım sebeplerin ışığında bu şiir ''hadi beni affet tekrar barışalım'' duygu durumu ile okunamaz! ancak ve ancak ''ben çok değiştim ve bambaşka birisi oldum. istersen bir şans ver ve beni yeniden'' tanı kafasıyla gururundan ödün vermeden girilecek bir duygu durumu ile okunabilir.

'beni de unutursan eğer aldırmam inan
çünkü özgür bıraktım artık
tüm bağışlayamadığın yanlarımı
kimseye verilecek hesabı olmayan taraflarım
şehrin arka sokaklarında kaybolup gitti
ve şu zamana kadar yaptıklarım hep
çocukça bir oyundan ibaretti
ben unuttum artık o adamı
kim bilir nerede şimdi'

şiiri pek sevmediğim halde bende tuhaf bir duygu dalgalanması oluşturan şiir. denizlendim.