1.
hepimizin frankenstein ile tanıdığı yazar marry shelley’nin kısa hikayesi.
bendeki versiyonu illüstrasyonları maria brzozowska tarafından gerçekleştilmiş ve delidolu tarafından ciltli olarak basılmış olanı. polonya asıllı illüstratörün resimlemeleri bazı sayfalarda sıradan olsa da özellikle köklerine bağlı kaldığı ve bu ekolü modernize ettiği sayfalarda çok başarılı.
toplamda kırk sayfalık bir kitap olmasına karşın resimleri çıkarırsak muhtemelen elimizde 15-20 sayfalık bir metin kalıyor ki bir kahve molasına çok rahat sığdırabileceğiniz bu hikaye aslında 323 yıllık uzun bir hayatı anlatıyor.
hatta kendisi için bir ölümsüzün intihar mektubu diyebiliriz. sonsuz (ya da fazla uzun sürmüş) yaşamını sona erdirmeye çalışacak olan winzy bize bunu yapmadan önce hikayesini anlatma ve ismini tarihe bırakma arzusu ile yaşadıklarını anlatıyor. elbette marry shelley insanın özündeki çelişkilere ayna tutmakta çok iyi olduğu için hayattan tiksinip şiddetle ölümü arzularken bile ölümden ve unutulmaktan korkmayı bence bu güzel mektuba dönüştürüyor.
çocukluk aşkı ile evlenebilmek adına ruhunu şeytana bile satma noktasına getirilen genç winzy’nin simyacı cornelius agrippa'nın çırağı olmayı kabul etmesinin sonrasında büyük aşkı tarafından aşağılanmış ve kıskandırılmış bir vaziyette bırakıldığında yüreğindeki bu sevgiyi atabilmek adına bilmeden ölümsüzlük iksirinin yarısını içmesi ile başlıyor mektubumuz. bu arada shelley’nin bu durumun şiddetini anlatmak için “kalbi temizdi ama tavırları her nedense işveliydi. bense bir türk gibi kıskançtım” tabirini de oldukça enteresan buldum.
aslında winzy’nin ümit ettiği etkiyi yapmasa da iksir işe yarıyor ve büyük aşkı ile evleniyor. ancak güzeller güzeli eşi yaşlandıkça kendisinin hala 20 yaşında kalması ile tüm dostlarının ve kasabanın onları dışlaması belki de yaşanan acıların en hafifi. bertha’nın bu durum karşısındaki öfke, kıskançlık ve inkarı, winzy’nin ise sevdiği kadının günden güne yavaşça ölümünü izlemesi ve sonunda bu hayatta onu dünyaya bağlayan hiçbir şey olmadan tamamen yalnız kalışı mavisu kahya’nın türkçeleştirilmesi ile 19. yüzyıldan günümüze uzanıyor.
eh hazır uzanmışken madem bu tanım da aşkı için ruhunu bile satabilecek kıskanç türk erkeklerine gelsin*.
bendeki versiyonu illüstrasyonları maria brzozowska tarafından gerçekleştilmiş ve delidolu tarafından ciltli olarak basılmış olanı. polonya asıllı illüstratörün resimlemeleri bazı sayfalarda sıradan olsa da özellikle köklerine bağlı kaldığı ve bu ekolü modernize ettiği sayfalarda çok başarılı.
toplamda kırk sayfalık bir kitap olmasına karşın resimleri çıkarırsak muhtemelen elimizde 15-20 sayfalık bir metin kalıyor ki bir kahve molasına çok rahat sığdırabileceğiniz bu hikaye aslında 323 yıllık uzun bir hayatı anlatıyor.
hatta kendisi için bir ölümsüzün intihar mektubu diyebiliriz. sonsuz (ya da fazla uzun sürmüş) yaşamını sona erdirmeye çalışacak olan winzy bize bunu yapmadan önce hikayesini anlatma ve ismini tarihe bırakma arzusu ile yaşadıklarını anlatıyor. elbette marry shelley insanın özündeki çelişkilere ayna tutmakta çok iyi olduğu için hayattan tiksinip şiddetle ölümü arzularken bile ölümden ve unutulmaktan korkmayı bence bu güzel mektuba dönüştürüyor.
çocukluk aşkı ile evlenebilmek adına ruhunu şeytana bile satma noktasına getirilen genç winzy’nin simyacı cornelius agrippa'nın çırağı olmayı kabul etmesinin sonrasında büyük aşkı tarafından aşağılanmış ve kıskandırılmış bir vaziyette bırakıldığında yüreğindeki bu sevgiyi atabilmek adına bilmeden ölümsüzlük iksirinin yarısını içmesi ile başlıyor mektubumuz. bu arada shelley’nin bu durumun şiddetini anlatmak için “kalbi temizdi ama tavırları her nedense işveliydi. bense bir türk gibi kıskançtım” tabirini de oldukça enteresan buldum.
aslında winzy’nin ümit ettiği etkiyi yapmasa da iksir işe yarıyor ve büyük aşkı ile evleniyor. ancak güzeller güzeli eşi yaşlandıkça kendisinin hala 20 yaşında kalması ile tüm dostlarının ve kasabanın onları dışlaması belki de yaşanan acıların en hafifi. bertha’nın bu durum karşısındaki öfke, kıskançlık ve inkarı, winzy’nin ise sevdiği kadının günden güne yavaşça ölümünü izlemesi ve sonunda bu hayatta onu dünyaya bağlayan hiçbir şey olmadan tamamen yalnız kalışı mavisu kahya’nın türkçeleştirilmesi ile 19. yüzyıldan günümüze uzanıyor.
eh hazır uzanmışken madem bu tanım da aşkı için ruhunu bile satabilecek kıskanç türk erkeklerine gelsin*.
devamını gör...
"ölümlü ölümsüz" ile benzer başlıklar
ölümlü dünya
50