aniden gelen viyana'yı nasıl alamadık hissi

osmanlı'nın iki kere kuşatıp alamadığı şehir olan viyana'ya duyulan özlemin sonucudur. her şey yolunda çok mutluyum dediğim anda aklıma gelir ve bir sigara daha yakarım. viyana filarmoni orkestrası'nda hakkı bulut'u sahneye çıkarıp aziz stephan kilisesi'nde teravih kılmak vardı.

bu durum bende “italya’yı nasıl alamadık?” olarak var. fatih sultan mehmet zamanında otranto alınır. ancak kendisi vefat edince fetih yarım kalır. italya’dan da geri çekilinir. acaba yaşasaydı ne olurdu hep merak etmişimdir.

aslında ikinci seferde almışız. ama viyanalılar şehri boşaltmak için müsaade istemiş bizde vermişiz. o arada bütün avrupadan yardım istemişler ta ki rodos şövalyelerine kadar. ve beklenen an geldiğinde iki ateş arasında kalmışız. yani iyi niyetimizin kurbanı olmuşuz.

işte o müsadeyi vermeyecektik.

tarih hocamız bu konuyla alakalı şunları söylemişti.
'' osmanlı imparatorluğu'nun viyana'ya gidişi ben ölmedim demek içindi. biraz duraklasam da en güçlü benim mesajını vermek içindi. bazı meydan okumaları içinde barındıran ve biraz da sebepsiz bir kuşatmaydı. merzifonlu kara mustafa paşa tarihte iz bırakmak istiyordu. osmanlı birçok sefere düşmanın kışkırtmaları ve zalimliği nedeniyle çıkmıştı. ikinci viyana kuşatması ise bireysel bazı hırslara kurban gitmişti. osmanlı geleneğini bozmuştu ve yıkılmanın ilk kıvılcımı olan viyana bozgunu böylece gerçekleşmişti.''