ateizm

masallara inanmayı reddedip gerçeklikle yüzleşmektir aslında. tabi bunun bir bedeli oluyor; şüphecilik ve varoluş depresyonuna yakalanmak.

sırf ateist olduğu için otomatikman richard dawkins olduğunu düşünenlerin buluştuğu yer. daha dün müslümandır, yobaz cahilin de bu gün ateist olup alim mi oldun. ( ülkenin genel cehalet ortalamasında çok da uzakta değiliz)

ortadoğu için çıkış yolu.

inançtan çok bilimsel düşünceyi temel alan akımdır.

baştan söyleyeyim ateist değilim, fakat ateizm saçma denilebilecek kadar anlamsız saldırılara uğramakta.
bunun sebebi, çeşitli inançlara sahip ve kendilerini bu inançlarla tanımlayan kişilerin, inançsızlığı savunan bu akımı kendi kişiliklerine bir saldırı olarak algılamaları.

bir fikirsel tartışma olarak algılanmaktan çok kişiselleştirilen bu durum, anti-ateist söylemlerin büyük bir kısmında zor bastırılıyormuş gibi görülen bir öfke ortaya çıkarmakta. ateist olmadığım gibi ateizm'in söylemlerini kesin bir şekilde ortaya koyamam, konunun uzmanı değilim. ama ateizmin daha çok dogmatizme karşı olduğu söylenebilir. yani tanrı'nın dünyayı 6 günde yarattığını hiçbir sembolik anlam aramadan kesin bir şekilde savunan tezlere karşı dünyanın oluşma sürecini, aşamaları ve bilimsel kanıtları gösterirler.

bunun ötesinde modern fiziğin tüm evreni bir enerji denizi olarak modellemesine benzer şekilde tüm evreni tanrı'nın varlığı ve insanları da bu denizin damlaları olarak nitelendiren mistizm düşüncelerine karşı bir söylem görmedim ateizm'de. ateizm genelde dogmatik dinin kendisiyle ve bilimsel sonuçlarla çelişmesinden beslenir.

ikincil olarak söylenmesi gereken şudur; ateizm yapısı gereği dogmatik değil şüphecidir. bu şüphecilik, akımın kendine bakışında bile görülebilir. londra'da otobüslerin üzerine yazılan "tanrı muhtemelen yok" yazısının "tanrı kesinlikle yok" şeklinde olmamasında dahi görülebilir bu şüphecilik. ayrıca şunu söylemek gerekir, birşeyin "olmadığını" kanıtlamaktansa "olduğunu" kanıtlamak çok daha mantıklı bir süreçtir.

inançlı kişilerde ateizme karşı "kanıtla o zaman tanrı'nın olmadığını" çıkışı yapılır ki, "o zaman siz de tanrı'nın olduğunu kanıtlayın" sorusuna karşı "işte bakın ağaçlar, kuşlar, bunlar yaratıcısız olabilir mi?" önermesi gelmekte. maalesef bu nokta sözün bittiği yer.
şunu söylemek gerek, her türlü din birer inanç meselesi. subjektif inançların bilimsel kanıtı olmaz.
bu sebeple ateizm ile dinsel inançlar biraz farklı kulvarlarda gezmekte. son olarak, anti-ateist söylemlerdeki kişiselleştirilmiş öfkeden biraz da ateistler sorumlu.

kalıplaşmış, sorgulamadan uzak dogmatik dinlere karşı geliştirdikleri inanç sistemlerini köhnemiş ve inançlı kişileri bilimsellikten uzak cahiller olarak addeddikleri yaklaşım, karşı tarafta haklı bir nefret doğurmakta.
bu nefret ateistleri aşağılamak, evrim lafını edene hemen "benim atalarım maymun değil sizinkileri bilemem" gibi saçma sapan kocakarı lafları etmek gibi çıkışmalar doğurmakta. şunu bilmek gerekir, ateizm size mutlak bir sonuç sunmaz. zaten böyle bir iddiası da yoktur.

bilimsel kitapları açtığınızda önermelerin hepsinin "teori" olarak nitelendirildiğini görürsünüz. adı üstünde, "teori". yani yine de kesin değil.
nitekim bilim tarihi, birbirinin üzerini çizen önermeler tarihidir. bilim böyle gelişir. bu sebeple ateizmden kesin bir varoluş açıklaması beklemek yersizdir. zaten ateizm, varoluşu eksiksiz açıkladığını iddia eden dogmatik dinlere karşı gelişen bir akımdır. ateizme körü körüne inanılmaz. körü körüne inanan varsa da o ateist değildir.

her şeyin bilime dayandığına inanmak kısaca. bu kavramda her şey mantıkla açıklanabilir ve doğa üstü şeylere yer yoktur. insan ölünce ölür ve bilinç yok olur. yani hayatı doya doya yaşamakta özünde vardır. insan doğasına da biraz aykırıdır aslında. insan doğası gereği birine ve bir şeye inanma ihtiyacı hisseder. dertlerini o şeye anlatmak ve onun kurtaracağını bilmek yüklerini hafifletmek insanın ihtiyacı olan şeylerdir. ama bu kavrama inanmak sorun ve çözüm üretmek demek. yani şans dilemek veya bir şeye inanmak yerine çözüm üretmeye dayalı.

benim gözümde herhangi bir din ile ateizm temelde aynı formdalar. sadece siyah ve beyazın zıtlığı gibi çatışıyorlar ama ikisinin de orta noktaları ve akışkanlıkları yok. bir olguyu tamamiyle kabullenmek ya da tamamiyle reddetmek aslında zıt görünse de aynı zihniyetin iki farklı dalıdır. evrende belkiler, acabalar, bilinememezlikler vardır. ne din ne de bilim mutlak doğruya götüremez bırakın götürmeyi yaklaştıramaz bile bilemediklerimizi reddetmek yerine bilmiyoruz demeyi öğrendiğimiz zaman griyi buluyoruz aslında. benim bu evrene dair duruşum her zaman agnostik bir tavırda olacaktır.

tanrının var olmadığını düşünenler. aslında en rahat olması gereken düşünce ama toplumumuzda ateist insanlar da guruplaşma eğilimi gösterdiği için her guruplaşmada olan normlar ortaya çıkıyor. bu seferde ateist olmanın dinden pek farkı falmıyor malesef.

efe aydal ile tanışana kadar tanrıtanımazlık olduğunu düşünüyordum. ama kendisinin de ifade ettiği gibi sorunun kökü felsefe. verilecek cevabın hangisini sizi tatmin ettiği önemli. bu tatminkârlık şüphesiz fiziksel bir zevk değil dünya görüşünüzü en özünden etkileyen ve sonsuza kadar* etkileyecek bir görüş. en zor zamanlarında inancını korumuş ve ona tutunarak ayağa kalkmış biri olarak ateizme saygı duyuyorum. iyi bir insan olarak aramızda olmalarından yanayım. belki bir gün tanrının ışığı onların kalplerine de süzülüp gönüllerini doldurur kim bilir?

ateist görüş metafizik inançları, evrenin ve yaşamın bir ilahi güç tarafından yaratıldığı görüşünü reddeder. tanrı fikrine dayalı teizmi kabul etmeyen düşünce akımıdır.

tanrı tanımaz olarak bilinen dindir. inananlarına ateist denir. aynı zamanda inançsız olmalarıyla bilinirler. kendileri hiçbir dine inanmazlar. fakat inançsızlıkta bir bakıma bir inanç olduğu için aslında kendileri de inançsızlığa inanırken, tanrı tanımaz bir dine mensuplardır. (bkz: felsefe yapmak)

tepkisel olarak ortaya çıkmıştır. eleştiri sundukları fikirlerin çok benzerlerine sahip olmalarına rağmen bu durumu kabul etmek istemez ve hatta bu durumla yüzleşmek zorunda kaldıklarında agresifleşirler.

tüm tepkisel ideoloji ve fikir akımlarında olduğu gibi, varlığı karşıt oldukları tezin varlığına bağlıdır. bu açıdan ironik bir durumu vardır.

aydınlanma çağından ayrı düşünülemez ve bu açıdan aslen demodedir. ancak yukarıda belirttiğim üzere varlık ve gücünü “kendiliğinden” değil de karşıtlarından aldığı için varlığını sürdürebilmektedir.

kısaca, kadim etkiye karşı modern tepkidir.

teizmin karşı anlamlısı.tanrıtanımazlık.herhangi olağanüstü,akıl ve mantık ile açıklanmayan,metafiziksel bir varlığın varlığını reddeden düşünce biçimi.

aileden ateist olanları es geçersek, ortalama zekadaki insanların dinleri sorgularken, dinlerin içeriklerini veya amaçlarını es geçerek ilk etapta dinleri yansıtanları ele almalarından kaynaklanan doğal sayılabilecek sonuçtur ateizm. eldeki veriler ışığında kendilerince nispeten haklı da sayılabilirler fakat kabul edilmelidir ki bu verilerle bu sonuç gayet yetersiz kalmaktadır. dinleri sınıflandırmaktan öte varoluş gibi bir konuya daha kökten, insanlık tarihinin ulaşılabilen bütün bilimsel ve felsefi birikimine sırt dayayarak girilmelidir. böyle bir varoluş sorgulamasından belki büyük bir ruhani lider olarak kalkmaz kimse ama bu sorguyu yapan ve aptal olmayan er kişi "tanrı yoktur kesinlikle" demez.
kendisini çok zorlayıp tanrı olmama ihtimalini %51 görse dahi en azından böylesine beylik laflar etmez. bu yüzden ateizm biraz ergen işidir. ateşlidir, ileri yaşlarda pişmanlık yaratabilir, temelsizdir. burada bahsettiğim varoluş insanın oluşumuyla sınırlı kalan felsefi bir fanteziden ibaret değil elbet. yani temel olarak "neden varız?" sorusundan öte "neden var?" sorusunun cevabını aramaktan bahsediyorum. zaman-mekan kavramları üzerine yapılan, içine girdikçe boktan elektronların bile ne denli sapık olabildiğini gördüğünüz varoluş sorgulaması. bu tarz bir sorgulama için hiçbir somut veri sunamamıştır ateizm. mesela ateizmin aksıne nihilizm dinle uğraşmaz bunlarla uğraşır gibi yapar ama biraz dikkatli bakarsanız o da insan doğasıyla uğraşıp tamamen duygusal bakmak suretiyle bunlar yok gibi davranır. yani reddeden her felsefi görüş cevap vermemek için soru sayısını artırır ve zamanla çok soru sorduklarından kendi sorularında boğulurlar. ateizm de bu furyada yereni alır ve insan hayatı için esasen somut ve olumlu neredeyse hiçbir şey sunmaz. sunmuşçasına yaygara koparmayı ise iyi bilir. oluşturduğu kuralsızlıklar bütünüyle de çokları reddetse bile dinsizlerin dinidir.

kolaycılık

tanrı yoktur demek tanrı vardır demekle aynı şeydir.

allah affetsin dinsiz imansız allahsız kişiler. allah öbür dünyada yar ve yardımcıları olsun.

post modern dünyanın geldiği son noktadır. kimi insanlar kolaycılığa kaçmak için, popüler ateizm furyasından yıldız almak için tanrı tanımaz oluyorlar. rahmetli münir özkul yıllar önce verdiği bir röportajında ''gençken; mahalle baskısı yüzünden, zengin ve hatırlı arkadaşları ve oturduğu çevre etkisiyle ateist olduğunu, daha sonra bunun ne büyük bir yanılgı olduğunu fark ettiğinin, popülerliğin bunda bir etkisinin olduğunu söylemiştir'' . günümüzde de, özellikle türk ateist sayısında artışın nedenlerinden bir tanesi de popüler kültürün ve ateizmin gençler üzerindeki amansız baskısıdır. sorgulamadan hayatında bir kez bile türkçe kuranı okumadan duyduklarıyla yaşayan, ateist olan gençler var. umarız yanlışlarında ölmeden önce dönerler.

bir inanç veya felsefe değildir. ateizm bir felsefesizliktir. teizmin tersidir. sadece allaha değil, yahveye ve yehovaya da inanmamaktır. aynı zamanda metafiziği de reddetmektedir.

hira dağındaki örümceğin ören kadın olmasına ya da jacop un üstüne keçi derisi alıp babasını keklemesine en olmadı babil kulesine kızan "tanrıya" inanmamaktır.

ateizmin de din olduğunu söyleyenler olsa da dinleri kullanan bu kadar insan olduğunu görünce ateist olmamak mümkün değildir.
bir de derler ki dünyanın en ateşli ateistleri(tabi ki taş manasında değil) ölümlerine yakın bir yaratıcının var olması gerektiğini savunurlar.

ben de derim ki, benim dedem de ölmesine yakın bütün sülaleyi onun ayakkabılarını çalmakla suçlayan, arada bana şefeeeeeer arabayı hazırla diyen nenemi kurbanlık dana sanıp ekmek bıçağıyla kesmeye kalkan bir insan olmuştur. umarım analojim siz inanları kırmamıştır.

ateizm şimdiki adı. köküne inmeye bakacaksınız hayatta. ateizm materyalizmdir. bir cemil meriç sözüyle kapatıyoruz; "tüm -izmler bir dindir!"
edit: bazı arkadaşlar dogmaları reddetmek falan demişler gülüyorum uzaktan size konuşun doya doya wldkdkskdl ateistlerden daha dogmacısı yoktur şu hayatta salt bilginin öğrencileri beni anlayacaktır. selam olsun size!