çok kitap okuyan doğru düşünür saçmalığı

çok kitap okuyunca doğru düşünülmez, doğru düşünme bir matematiksel ve algoritmik akıl varlığıdır, kitap okuyan sadece bilgisini yani harddiskindeki veri tabanının (database) ini artırmış olur. işlemcisi bozuk olunca, veri tabanı sadece ortaya processing sonucu yeni saçmalık çıkartır.
ülkemizde bu tip acınılacak tip(bkz: az gelişmiş ülke entellektüelimsileri)n bir cennetidir.

öyle olsa on yıl önce belim doğrulurdu

bence doğru bir söylem. saçmalık falan değildir. aksini düşünen ağlayarak günlüğüne yazsın diyeceğim de mesaj kutumu dolduracaksınız yine.
doldurun ulan. hepinizi engellerim. hazırda bekliyorum.

insanla, kompüteri gayet düz bir mantıkla karşılaştırmaya kalkan bir "sanal zekanın" sıçışı. ortaya aslında var olmayan bir genelleme atıp, bu genellemeyi yine kendi çürütmüştür. olsundur, böyle böyle ilerleyecek bu sanal zeka teknolojisi.

(bkz: artificial intelligence)

okunulan kitaplara göre değişir aslında bu durum.

okunulan konu ile alakalı bir şey.

ben sadece polisiye cinayet okuyorum. e haliyle düşündüğüm ve bildiğim şeyler, 'cinayet nasıl planlanır, nasıl saklanılır, şüphe ve dikkat nasıl çekilmez, alet edevat nasıl yok edilir,psikoloji nasıl korunulur' oluyor.

kitap okumak doğru ve sağlıklı düşünme yöntemlerini geliştirmekte faydalıdır, desek daha doğru olur.

türüne göre değişmekle birlikte; olaylar ve kavramlar arası bağlantı kurma becerisini, farklı bakış açılarından değerlendirebilme ve çok yönlü düşünme becerisini, kişilerin eylemleri ve iç dünyası arasındaki tutarlılık ve tutarsızlıkları tespit edebilme becerisini geliştirir. az ya da çok fark etmez, sonuç olarak geliştirir.

aynı zamanda yaşamamış olduğumuz ve çevremizde de aşina olmadığımız bir konuda deneyimli biri kadar olmasa da en azından hazır hissetmemize/yabancısı olmamamıza yardımcı olur.

tamam işte saçmalık olduğuna kanaat getirilmiş. her şey kitaplarda yazmaz. ama vardir böyle insanlar hep tanım isteyen. tanımsız yaşayamayan. derecelendirilmis olasılıklar toplamıdır yaşamak. ihtimaller dahilinde her sey mümkün olabilir. olmaya da bilir. öğrenmeye güven özveri tecrübe lazım. var mı yok mu onu kişi kendisi bilir.

fransız sosyolog gustave le bon kitapların sadece rehber olabileceğini, önemli olanın tecrübeler olduğunu, her şeyin kitaplarda bulunmadığını, önemli olanın pratiğe geçirebilmek olduğunu söylerken; peyami safa da her kitabın insana dost olmadığını, kimi kitapların bizi zehirlediğini ve papağana çevirdiğini söyler. okunan kitapların bizlere bir şeyler katması gerekiyor. önemli olan çok fazla kitap okumak değil. zaten birçok kitap diğer kitapların kopyası durumunda. saysan üç beş özgün ve insana beyin fırtınası yaptıran kitap var. geçen sene ortaçağ siyasetname kitaplarını okudum ve çoğunun birbirinin kopyası olduğuna şahit oldum. hepsi birbirinden aşırmalar yapmış. hem paraya hem zamanınıza yazık. bunun yanında bir kitabın nasıl ne ne için okunduğu da önemli. kimileri okumuş olmak için, kültürlü görünmek için, bir tartışmada cahil görünmemek için okuyor. haliyle amaçsız okuduğumuz kitapların içeriklerinin çoğunu da unutmuş oluyoruz. usta birliğimde karantinada bir arkadaş vardı. bir sürü kitap getirmiş. her gün iki kitap bitiriyordu. ince ince kitaplardı elbette. ne anladın, kitap ne anlatıyor diye soruyordum iki üç cümleyi geçmiyordu anlattıkları. sadece can sıkıntısını dindirmek için öyle çerezlik okuyup durmuş anlayacağınız. dediğim gibi hangi kitabı nasıl, ne için, ne şekilde okuduğumuz en önemlisi.

doğru düşünmenin bile doğruluğu yanlışlığı tartışılırken bunu çok kitap okumak ile bağdaştırmak abestir. bana göre salt doğru veya salt yanlış yoktur. çok kitap okumak, çok kitap okumaktır. okunanın ve okuyanın niteliğinin ne olduğu, kitapta anlatılmak istenenin okuyan tarafından nasıl anlaşıldığı gibi birçok etken var. bir şeyi çok yapmak veya az yapmak sizin hayata bakışınıza, davranışlarınıza doğrudan etki etmeyebilir. en basit örneği verebilecek olursak kutsal kitapları okuyan bir kesimin dindar diğer kesimin ateist-deist olması gibi. hatta okuyanların kendi içinde birçok kategoriye bölündüğü gibi okumayanlarda bölünür. kısacası çok okumak az okumak çok gezmek az gezmek çok gözlemlemek az gözlemlemek veya iyi insan olmak kötü insan olmak gibi durumları herhangi bir nedene veya sonuca bağlamak anlamsızdır.

doğru düşünmez ancak birden fazla olasılığı aynı anda düşünür ve o olasılıklar içinde biri mutlaka doğru olandır.

eğitim cehaleti alır ama eşşeklik bâki kalır

arkadaşlar çok kitap okuyan çok yönlü düşünür , düşünebilir ama doğru düşünme garanti belgesi yoktur .
hihi aynen .

çok okuma beraberinde doğru konuşmayı getirir doğru düşünmeyi değil. çok okumak insana daha geniş bir kelime haznesi sunduğundan daha doğru daha yetkin ve daha seri konuşma becerileri sağlar. bu yüzden de daha doğru düşünmesende daha doğru gözükebilen cümleler kurar insan.