geleneksel çocuk oyunları

teknoloji bu kadar gelişmemişken ortaya çıkmış; zeka, hareket ve kabiliyet gerektiren oyunlardır. bana göre en güzel özelliği çocukları bir teknolojik alete bağımlı kılmaksızın yaşıtlarıyla eğlenmeye sevk etmesidir.
kendi mesleğimden de gözlemlediğim kadarıyla, bana göre geleneksel çocuk oyunları çocukların keyifle oynadığı, yaşıtlarıyla sosyalleşebildiği ve eğlenirken öğrendiği en güzel oyunlardır diyebilirim.
geleneksel çocuk oyunlarını genel olarak şu şekilde sıralayabiliriz;
-saklambaç
-seksek
-ip atlama
-isim şehir hayvan bitki
-istop
-yakan top
-el kızartmaca
-aç kapıyı bezirgan başı
-körebe
-yağ satarım bal satarım
-mendil kapmaca
-köşe kapmaca
-çelik çomak
-boom oyunu
-hımbıl
-kurt baba
-üç taş
-beş taş
-dokuz taş
-eski minder
-yedi kiremit
-sekiz kuyulu taş
-yerden yüksek
-elim sende
yukarıda aklıma gelen ve yazmış olduğum oyunların tamamı (el kızartmaca hariç)* güvenilir ve güvenlik açısından hiçbir sakıncası olmayan oyunlardır.
kısa bir şekilde bu oyunların faydalarını şu şekilde sıralayabilirim:
-çocukların yaşıtlarıyla sosyalleşmelerini sağlar.
-iletişim becerilerini geliştirir.
-kaliteli ve verimli zaman geçirmelerine yardımcı olur.
-motor becerilerini artırır.
-el-göz koordinasyonu konusunda destekler.
-sözel, bilişsel, duyuşsal alanlarda gelişimlerine katkıda bulunur.
ara ara bu başlığa gelip yukarıda yazdığım oyunların nasıl oynandığını görsellerini ekleyerek yazmayı, benden başka yazılan tanımları okuyarak da yeni oyunlar öğrenmeyi umuyorum.*

günümüzde de oynanan mis gibi oyunlardır. her ne kadar geleneksel kelimesi bana oyunların sanki çok eskide kaldığını ve hafiften hüznü çağrıştırsa da aslında eskimeyen, nesilden nesle aktarılacak canımız ciğerimiz oyunlarımızdır onlar. neyse ki hala okullarda derslerde öğrencilere aktarılmaya devam ediyor pek çoğu.

çarçaput ile oynanan, pek oyuncak gerektirmeden geçmişte günümüze devam eden oyunlar.
ancak sevgili bengaripsengüzeldünyaumutlu neredeyse aklıma gelen hepsini yazmış. düşünüp taşınıp ekleyebileceğim iki tane var.
-dansa davet
-alman kalesi

beş taş diye bir oyun vardı. asla ama asla başarılı olamıyordum.

benim en sevdiğim oyun toplu saklambacti bilmeyenler için normal saklambacin topla oynanan hali topa vurursan ebelenen herkes kurtulup tekrar saklanirdi topa vurulmazsa eger ilk sobelenen ebe olurdu

oyun ve müzik dersimizdeyken böyle bir şey geçmişti oyun labaratuvarlarıdır çocukların. gerçekten de oyun bir çocuğun hayatı öğrendiği, geliştiği, değiştiği, hayat bulduğu, sakinleştiği , sınırlarını bildiği bir olgudur . evet evet bu kadar önemli bir olaydır. hatta şöyle diyeyim oyunla büyümüş çocuk ile oyunla büyümemiş çocuk arasında fil ile karınca misali farklar oluşur . oyunlarda farklı duyu organlarını aynı anda kullanılır . bu bahsettiğimiz oyunlar geleneksel olan oyunlardır yani suanki bilgisayar oyunları değil. unutmayın çocuklarımıza oyun oynamayı öğretmeliyiz çünkü dünya büyük bir oyundur .

(bkz: saklambaç)
bir ebe ve saklanan oyuncular olmak üzere iki tarafı olan genelde açık havada oynanan bir oyundur.
oyun şu şekilde oynanır:
- tüm oyuncuların katıldığı bir sayışmada ebe belirlenir.
-bir duvar veya ağaca ebe olan oyuncu gözlerini kapayarak yüzünü dayar ve önceden belirlenen sayıya kadar saymaya başlar.
-bu sırada ebe olmayan oyuncular alanda çeşitli yerlere saklanırlar, maksat ebe onları görmeden ebenin sobeleme yerine koşup "sobelemek"tir.
- ebe, saymanın sonunda "önüm, arkam, sağım, solum sobe, saklanmayan ebe" diyerek saklananları bulmaya başlayacağını duyurur.
-sayma bitince ebe saklananları aramaya başlar, bulduğu kişilerin isimlerini söyleyerek duvar/ağaca koşup sobeler.
-eğer saklanan kişiler ebeden önce duvarı sobelerse ebe olmaktan kurtulur.
-bu oyunda tatlı bir detay vardır ki o da "çanak çömlek patladı"dır. eğer ebe ebelediği kişinin ismini yanlış söylerse ismi söylenen kişiler ritimli bir şekilde "çanak çömlek patladı" diyerek ortaya çıkarlar.
-sobelenmeyen son çocuğa kadar oyun devam eder.
-daha sonra ilk sobelenen çocuk ebe olacak şekilde oyun yeniden başlar.
ps: oyun çok geceye bırakılmamalıdır zira saklanan çocuklar saklandıkları yerde uyuyakalabilmekte veya orada unutulabilmektedir.*

çocuk tombalası dedik dönüş yapan olmadı. böyle soralım madem öyle olmadı. çocukluk zamanlarımızda bizi gece karanlığına kadar dışarda tutan oyunlar. saklambaç mesela köyde bunun takımlı halini oynardık adını unuttum ama takımca saklambaç daha güzel. hele karanlıkta.

yedi kule oynardık.

emredersiniz: saklambaç

kırmızı ışık yeşil ışık.*

yerden yüksek

(bkz: simit)

ne delikanlılar heba oldu ah ah.

saklambaç
doktorculuk
araba oyunları (garaj )
körebe

ilk okulda ''asker'' diye bir oyun vardı, 5 kişi bi kişinin çevresinde duruyor, ortadaki kişi kollarıyla ensesini kapatıyor, çevrelerindeki kişi de tokat atıyordu enseye, kimin vurduğunu bilirse o kişi ortaya geçiyordu.