navigasyona rağmen kaybolmak

ne zaman navigasyona bir adres yazıp bir yere gitmeye çalışsak başımıza gelen olay. bir kere bile hedefimize doğru şekilde ulaşamadık. navigasyonun yönlendirmesiyle yarım saat boş boş dolaştıktan sonra sonuç yine en doğal olanı oluyor; camı açıp yoldan geçen birisine sormak.

ya da navigasyon yüzünden kaybolmak da denilebilir. bazen kafası gidiyor çünkü.

hiç başıma gelmeyen olay, her zaman nokta atışı adrese götürmüştür. tabi dolambaçlı götürdüğü oldu ama sonuç hep adrese teslimdi.

bazen çıkmaz sokakları, yol çalışmalarını öngöremeyince başımıza gelen durum. bide sağı sol diye göstermesi var ki sorma gitsin. orda yol bile yok duvara mı girelim navii?!?
duvar demişken aklıma geldi:
birisi navi yönlendirmesiyle yayalar için bulunan köprü altına girmiş ve arabası sıkışmıştı. tamam yol arıyosun, telefona bakıyosun, konsantre gidik ama arada bi önüne bak. iki duvar arasında kapılar bile açılmayacak şekilde sıkışmıştı. trajikomik.

din kitaplarına rağmen cehenneme gitmek gibi.

izmirde başima gelen olay. bornovadan kordona 5 saate gitmiştik.

ilk kez dolaştığım şehirde başıma gelen şey.
ilk kez dolaştığım şehirde tarifi hiç anlayamayacağım için navigasyona kurban olur ona uyarım.
zaman benim, ömür benim, kime ne dustürumla.
benden sıkılan benle gezmesin.