1.
2018, isveç danimarka ortak yapımı ali abbasi filmi. fantastik dram türüne dahil edilebilir, iddialı makyajlarıyla dikkat çeken, oldukça rahatsız edici bir film. türcülük eleştirisi olduğunu düşünüyorum. doğayı bir film karakteri olarak izliyoruz, insanı da tüketici. akılda kalan ama izleyicinin çoğunluğunun sıkıcı bulacağı bir film. özellikle türcülük eleştirisi ile ilgilenmeyen, insan ve doğa bağı üzerine kafa yormayan izleyiciyi yoracaktır.
devamını gör...
2.
''insanlar dünyadaki her şeyi kendi eğlenceleri için kullanan parazitlerdir.'' cümlesinden son derece etkilendiğim fantastik bir filmdir. filmi bir kelime ile anlatmam gerekse yalnızca farklı kelimesini kullanabilirim hatta bir kez daha izleyip içeriği daha iyi anlamak istiyorum izleyeli epey zaman oldu çünkü. filmden çıkarılabilecek pek çok ders olduğunu düşünmekle beraber herkese öneriyorum. birey veya toplum olarak var olmayla ilgili çok güzel mesajlar içeriyor. ancak hassas kişilerin etkilenebileceği çarpıcı sahneler mevcuttur izlemeden evvel dikkat edilmelidir. ayrıca toplumsal cinsiyet kalıp yargılarını yıkan nitelikte cast ve makyaj seçimi sanırım filmin en çok sevdiğim noktalarından biriydi. şu devirde afişinde güzel kız yakışıklı erkek olmadan bize bu filmi izlettikleri için teşekkür ediyorum. yeterince saçmaladıktan sonra biraz filmin konusuna da değinmek isterim. ''iyilik bireye aittir.''
bu cümleyle yola çıkan filmin, aslında vermek istediği mesajı çok da uzaklarda aramamak gerekiyor. iyiliği ya da kötülüğü bir dine, ırka, görüşe yüklememek gerekiyor çünkü iyilik bireye aittir. hayatı boyunca kimliğini aramış birinin, önce kendisine benzeyeni bulup sonra kendisini buluşunun hikayesi... bu benzerlik yalnızca fiziksel (tür/köken) bir benzerlik olsa da karakterimiz bu benzerlikle beraber kendisini huzurlu ve güvende hissediyor. ömrü boyunca diğerlerinden farklı olmasından dolayı dışlanmış ve ötekileştirilmiştir çünkü. belki de hayatında ilk defa biz olma duygusunu tatmıştır. ancak meydana gelen bazı olaylar nedeniyle bulduğu, diğer yarısı olarak düşündüğü kişiyle yaşamış olduğu görüş ayrılıkları, dünyada olan acımasızlıklar karakterimizi seçim yapmaya, iyinin ya da kötünün ne olduğunu düşünmeye zorlayacaktır. felsefik alt yapısının çok sağlam olduğunu düşündüğüm filmdir. tekrar tekrar izlenilesi...
bu cümleyle yola çıkan filmin, aslında vermek istediği mesajı çok da uzaklarda aramamak gerekiyor. iyiliği ya da kötülüğü bir dine, ırka, görüşe yüklememek gerekiyor çünkü iyilik bireye aittir. hayatı boyunca kimliğini aramış birinin, önce kendisine benzeyeni bulup sonra kendisini buluşunun hikayesi... bu benzerlik yalnızca fiziksel (tür/köken) bir benzerlik olsa da karakterimiz bu benzerlikle beraber kendisini huzurlu ve güvende hissediyor. ömrü boyunca diğerlerinden farklı olmasından dolayı dışlanmış ve ötekileştirilmiştir çünkü. belki de hayatında ilk defa biz olma duygusunu tatmıştır. ancak meydana gelen bazı olaylar nedeniyle bulduğu, diğer yarısı olarak düşündüğü kişiyle yaşamış olduğu görüş ayrılıkları, dünyada olan acımasızlıklar karakterimizi seçim yapmaya, iyinin ya da kötünün ne olduğunu düşünmeye zorlayacaktır. felsefik alt yapısının çok sağlam olduğunu düşündüğüm filmdir. tekrar tekrar izlenilesi...
devamını gör...