agnostisizm

birincisi agnostisizm bir inanç değil, felsefi bir akımdır.
ikincisi, tanrı ya vardır ya yoktur diye bir önerme başlı başına saçma bir önermedir. var olan bir şeye yok diyemeyeceğin gibi, yok olan bir şeye de var diyemezsin. ha dersin elbet, ama kimse seni ciddiye almaz o zaman...
agnostisizm de işte bu cendereden kurtarıyor seni.
diyor ki:

bi-li-ne-mez !!

yani vardır demeyi de, yoktur demeyi de mantıksız bulur.
nitekim, mantıksızdır da...
neden?

çünkü, bi-li-ne-mez...

“insan beyninin, ya tanrı'nın var olduğu inancını ya da tanrı'nın var olmadığı inancını haklı çıkarmak için yeterli rasyonel zemini sağlayacak potansiyele sahip olmadığı” görüşüdür. eğer tanrının varlığına dair elimizde bir kanıt yoksa. tanrı yoksa delilde olmaz. ama varsa delil olabilirde olmayabilir de. tanrının varolmadığına dair delilde bulunmamakta işte bu yüzden delil yoksa yargıda yoktur. insan bu konu hakkında net ve kesin doğru bir yargıda bulunamaz.

korkunca aman allah korusun lafı ağızlarından umarsızca çıkan ama allah var mı dediğinde bilemeyiz diyen tipler. birkaç tane tanıdım aynen böylesiniz. bilmediğiniz şeyin sizi korumasını niye bekliyorsunuz onuda anlamış değilim. varsa bizide korusun işi şansa bırakmayalımcı bir tavır.

bilinemezcilik. metafiziğe dair hiç bir olgunun ispatı ya da reddinin olamayacağını savunan görüştür ; başka bir deyişle, bilinebilir olanların, sadece duyumlar yardımıyla deneylenebilen ve gözlemlenebilenler olduğunu, duyumlarımızın tespit edemediklerinin bilinemeyeceğini savunan düşünce. ampirizm'in bi tık yumuşakçası.

genel olarak inanç silsilesi;

-teizm
-deizm
-agnostisizm
-ateizm

diye bir sıralamada sunulmaya çalışılır ve ateizme yakın gibi tutulur. halbuki, agnostisizm tanımı gereği 'bilinmezcilik'tir. bana kalırsa, örneğin teist biri de agnostik olabilir zira tanrının varlığı bilinebilecek bir şey değil, inanılacak bir şeydir.
din sistemi "inanç" üzerine kuruludur, "bilinme" üzerine değil. agnostiklik de bir inanç durumu değil realite durumudur.

agnostisizm sadece tanrı var ya da yoktur demez, ek olarak olup olmaması beni ilgilendirmez ben yokmuş gibi yaşarım da der. agnostisizm tam ortada değildir, ateizme yakındır.

var mı yok mu var mı yok mu var mı yok mu var mı yok mu var mı yok mu amaaaaannnn

bilinmezcilik

"hiçbir şeyin varlığını bilemeyeceğini ileri süren öğretidir. felsefi bir yaklaşımdır.
bilimin denetiminden yoksun insan düşüncesinin düştüğü büyük yanılgılara bir tepki olarak ortaya çıkmıştır. ilk tepkiyi yunan antikçağ bilgicilerinden duyumcu sofistler vermiştir. onlara göre bilgi duyuların sonucudur ve duyular dışında bilgi edinemez ve herkes için geçerli bilgi olamaz"

tanrının varlığına yönelik kuşkuları da ortaya koymuştur. doğrudan tanrıyı reddetmiyor, ancak onu bilmenin mümkün olmadığını ileri sürüyor. tanrı varlığı ve yokluğu yargısında kesin hüküm yok. bu konuda tamamen kuşkucu bir yaklaşım.

felsefede, agnostik akımının öncüsü
descartes tir. düşünüyorum öyleyse varım sözü ile insan bilincinin yalnız kendisini algılayabileceğini ileri sürmüştür. bu göz yanılgısı da olabilir gerçeklikte. bu anlayışa göre bilmediğini bilmek gerekir.

kuşkularla soru soran bir yaklaşım din değildir.

agnostisizm; ilahi veya doğaüstü varlıkların bilinmediğini, bilimsel olarak ispatlanamadığı ve gözlemlenemediğini, bu yüzden bilinemez olduğunu savunan felsefi fikir akımıdır.

hem dinci yobazlar hem de ateist yobazlar tarafından saldırıya uğrayan,akıllarınca dalga geçtikleri kutlu dava. akla ve mantığa en uygun yönelim dememe gerek yok sanırım. basit mantıkla olmayan bir şeyin yokluğunu zaten kanıtlayamazsın çünkü zaten yoktur. işin özü inançtır. bu kapsamda ateistler de esasen bir inanca sahiptir. herhangi bir dine inananlar ve inandıkları tanrının varlığını ispat yoluna girişenler için de durum pek farklı değil. çünkü dinlerin bahsettiği bir tanrı mantıklı durmuyor. onu ortaya koyman gerekir. mucizedir ya da her şeyin başıdır,her şeyin sebebidir,her şeyin üstündedir demek de absürd.
sözün özü agnostisizm iyidir oğlum. vardır yoktur ne bilelim anasını satayım. bunun bir de artık benim de benimsediğim bir üst boyutu var : varsa da bana ne yoksa da bana ne!
umursamaz agnostisizm diyorum buna. literatüre geçsin lütfen.

hem monoteist dindarları hem ateistleri tek çatı altında toplayabilmiş doğruculuktur. kelime kökeni bilinmezcilik olduğu için gelişmemiş toplumlarda alay konusudur. lakin olgunun bilinmiyor oluşu, mutlak doğruya olan erişememezlikten kaynaklıdır.
agnostisizm insan merkezli bir tanrıdan ziyade, her şeye hakim bir gücün varlığını kovalar. aslında hikaye basit. sağ kolunuzu yere paralel şekilde omzunuz seviyesine kaldırın. parmak ucunuzdan, diğer omzunuzun bittiği yere kadar olan kısım 1 metre. bildiğimiz en geniş şey 10²⁷* metreyken en küçüğü ise 10¯³⁴* metre boyunda. biz bu genişlikte, kendi imkanlarımızla belli bi noktaya kadar erişebilirken, erişemediğimiz mesafeler hakkında da yaklaşık bi tahminde bulunabiliyoruz. bizim bu küçük başarımızın yanında, her uzunluğu ve her zamanı tahmin/kontrol eden, tasarlayan veya yöneten bir üst akılın olması da korkunç bi fikir olarak gözükmüyor. james webb uzay teleskobunun bazı insanları 'fazladan' heyecanlandırmasının sebebi de bu aslında. büyük patlamanın ilk kalıntılarına baktığımızda, nah yapan tanrı görürsek şaşırmayacaklardır. simülasyon teorisinin popüler olması da bundan kaynaklı. 2 galaksinin x zaman sonra birleşeceğini öngören şu varlıktan daha kudretli bir varlığın olması gayet mümkün.

einstein bugün yaşasaydı simülasyon teorisinin en ciddi fanboyu olurdu. nitekim agnostisizmi de zamanında en iyi şekilde o özetlemiştir.

utangaç ateizm

bilinemezciliktir. tanrının var olup olmadığını bilemeyiz der. haklılık payı yüksektir şahsi kanaatimce. bilemeyiz. bilmiyoruz... tanrı - varsa eğer - sessizliğini korumak konusunda ısrarlı. yaklaşık 1500 yıldır haber alamadık kendisinden.

bir zamanlar bu gruba dahil olduğumu düşünüyorum. bence en mantıklı grup budur. ne tam reddeder, ne tam kabul eder, şüphecidir. dolayısıyla kesinkes değişmeyen değerleri yoktur.

bazıları ılıklık, korkudan a-teist olmuyorlar filan diyebilir bu gruba dahil olanlara. gayet de makuldür. insan aklının işleyişi için gerekli olan şüpheyi ve kuşkuyu barındırır.

şimdiyse inancımı kimseye ispatlamanın ihtiyacını gütmüyorum. insanın yaşaması için inançlı olmasına da gerek yok(tekil olarak). çünkü her şey bilincin ürünü.

evrensel, aklın ürünü olan değerlerle insanlar pekâlâ iletişim kurabilir.

yer çekimi yasası üzerinde uzlaşabilirsiniz. ama öznel, metafizik inançlar üzerinde uzlaşamazsınız. çünkü daima bencillik devreye gireccektir.

son zamanlarda en mantıklı yol olduğu iddia edilen felsefi akım. bana göre en mantıklısı değil. "tanrı nedir" sorusuna bile net cevap veremeyen dolayısıyla neye şüphe duyduğunu tam bilmeyenlerin görüşüdür.

argoda : hem ayranım dökülmesin hem tatsız olaylar yaşanmasıncılarin benimsediği ödev.

temel inanç şudur: onun varlığını bilemiyorum ama yokluğunu da kanıtlayamıyorum, o halde bu konuyu tartışmak anlamsız.

bilinmezcilik manasına gelir. tanrının, herhangi bir dinin varlığı ve gerçekliği bilinemez ve insan aklını aşar agnostisizme göre. ateistlere göre daha tutarlı olduklarını söylemek mümkün bence.
çünkü, ateistler gibi tümden inkar edip, kestirip atmıyorlar.

olaylara şüpheci bir yaklaşımı olduğunu düşündüğüm akım. ne reddediyor ne kabul ediyor. tam ortada gayet iyi. evet.

georges politzer'in dünyayı materyalizm ve idealizm şeklinde ikiye ayırdığı 'felsefenin temel ilkeleri' adlı kitabında 'utangaç materyalistler olarak isimlendirdiği kimselerin felsefi düşünceleri.