elektrik çarpması

garip bir acı ve deride hassasiyet oluşuyor.
düşük gerilimli çarpmalardan bahsediyorum tabiki.
bugün başıma geldi ve gerçekten hayatımda hiç çarpma yaşamadığımı anladım.
sanki bir şey halka halka koluma dolanıp üstlere çıktı. derimi hassaslaştırdı. küçük iğneleri aynı anda saplamışlar gibi.
şok etkisi yapıp korkutuyor.
sonrasında yerini ağrıya bırakıyor.

en korktuğum ölüm şekillerinden biridir. kimse elektriğe çarpılarak ölmemelidir. bana kalsa kimse hiçbir şekilde ölmemelidir.

hiç bir acı hissetmezsiniz, çünkü elektrik yaklaşık ışık hızında ilerler, beynin bu acıyı hissetmesi zaman alır.
220 ye çarpılmıştım bir kere, sadece bir vuruntu hissettim elimde, ha , elimi oradan çekemememin sebebi de bu hızdır işte, beyin çek elini oradan komutunu elektrik hızından daha yavaş yolluyor el kaslarına, o yüzden kebap oluyoruz.

"pikaçüüüü.. elektrik şoku salasan" derdi eş keçum abimiz.

kablolarınızı yakarsa öldürür

çocukken başıma gelen kolumda derin yara izleri bırakan, insani duvardan duvara çarpabildiğini gördüğüm korkutan hadisedir.

sanılanın aksine öldürücü olan kapıldığınız akım miktarı değil akıma maruz kaldığınız süredir.

14 yaşlarında filan sanayide depoya raf monte ederken rafların tam oturması için duvardaki açıkta bulunan kabloları kıvırmak isterken başıma gelen olay

380 volt


nasıl tarif etsem böyle bir acı, ağrı yok, bağıramıyorsunuz titrediğinizi hissediyorsunuz bir süre sonra ortalık kararıyor, dehşet verici bir şey, tüm vücudunuz kasılıyor, ben uyandığımda hastanedeydim, parmaklarım erimiş, öldürememesinin sebebi ayağımın altında tahtalar ve terlik vardı,


kalp hasarı bıraktı ve 19 sene geçmesine rağmen sol iki parmağımda halen tellerin izleri mevcut.

bizi öldüren kim voltaj mı? amper mi?

küçükken çarpmıştı
hayalimde cin çarpması olarak düşündüğüm şey ile (yani etkinin) karşılaştığım durum.

hayatımda 2 kere başıma gelmiş olay. çarpılmayanlar için söyleyeyim, pek hoş değil.

birincisinde, yıllar önce yılbaşı ağacından çarpılmıştım. bildiğin geri fırlattı. ikincisi de 1-2 ay önce ampul değiştirirken, elektrik butonuna kapatma amacıyla basmam, ama aslında açmış olmam nedeniyle gerçekleşti. sandalyeyle beraber tangır tungur devrildim. kafamı da dolabın köşesine koydum.

220'yi 2 kere temiz yedim yani.

pırıl pırıl bir kafası var. allahınız kayıyor bir anda. acı dolu saykodelik bir deneyim. asit kafası gibi.

parmak izimi değiştiren kazadır

elektrik işi yaparken akım olan açık kabloya temans ile yaşadığım kaza.
öyle çok bir etkisi yoktu ama bi yarım saat çıtır çutur sesler geliyordu üstümden.
edit:220v

yüksek gerilim ise ölümle sonuçlanır.

3lü prizde kaçak vardır. olaylar gelişir.

oyun laptopına, oyun klavyesi almıştım oradan çarpıyordu nasıl bi akımsa.

sonuç: ben iyiyim, klavye ve oyun pcsinin bataryası out.

eski iş yerimde uzun süre yaşadığım durumdur. sürekli iş arkadaşlarıma beni ele bilgisayarın kasasından elektrik çarpıyor dedikçe inanmadılar. sonra elektronik eşyalara dokunamaz oldum. sürekli çıt çıt sesi duymaya başladım. bir süre sonra da iş arkadaşlarımı çarpmaya başlayınca ofise elektrikçi geldi. o da sorunu bulamadı. en son toprağa basıp gelmem için izin verildi. bir türlü geçmedi. işi bıraktıktan sonra bu sorundan kurtuldum .

naylon işiyle uğraştığımdan statik elektrik çarpmasına devamlı maruz kalmaktayım.

elektriğin voltajına göre şiddeti değişir. 220 volta maruz kalmış biri olarak cin çarpmışa döndüm diyebilirim.

ilk yedi yaşımda çarpıldım elektriğe.
odur budur bağımlısıyım*
notu iliştiriyim. elektrik elektronik ve mekaniğin de bağımlısı sayılırım* tadı damağımda kalmışsa demek.

çarpan gerilim, öldüren akımdır.
manyetolu bir çakmakta üretilen gerilim 7 bin ile 30 bin volt arasında bir değerdir. çakmağın metal kısmına dokunarak bir iğneyi manyetonun kıvılcım ağzına yanaştırıp çakmağı çaktığınızda şöyle bir hoplarsınız. ama bu bir "ay" düzeyinden öteye geçmez. çünkü manyetonun gücü sizi öldürecek kadar yüksek akım üretemez.
bir insanın cildinin direnci, cildin yapısına, çarpılma anında terli ya da ıslak olup olmadığına bağlı olarak birkaç bin ohm'dan 500 bin ohma kadar çıkar. vücut ıslaksa, cildiniz inceyse direnç düşüktür. bu durumda daha düşük gerilimler öldürücü olabilirken, kuru cilt, nasırlı el gibi durumlarda gerilimin daha yüksek olması gerekir. tabi en önemli husus gerilim kaynağının gücüdür.
normal koşullarda bir insanın dayanabileceği azami akım 50mili amperdir; yani bir amperin binde 50si. bu nedenle evlerde bulunan kaçak akım sigortaları 30 miliampere (30ma) ayarlıdır. evinizde (artık zorunlu) kaçak akım sigortası varsa elektrik akımı üzerinizden geçer geçmez saniyenin binde beşinden daha kısa sürede sigorta atarak ölümünüzü engeller.
elektrik akımı insanı esas olarak üç yolla öldürür:
1) yakarak. özellikle orta ve yüksek gerilim dediğimiz gerilimlerde ölüm yanarak olur. bir insan 154bin volta çarpılırsa derhal alev alır ve yanar. böyle bir kazanın sonucunu görmüştüm. ölen 190 boyunda bir gençti. bebek kadar kalmıştı
2) kalbi durdurarak. şebeke gerilimi dediğimiz 220/380 voltluk gerilimde ölümler genel olarak böyle olur. yanma ikincildir. vücut ıslaksa yanma oluşur.
3) kanı elektroliz ederek. bu daha çok doğru akım dediğimiz (akü, batarya gerilimi) gerilimlerde olur. dc gerilim çok yüksekse kanda gazlanmaya neden olur. bu öldürücüdür. doğru akımı beyne yollarsanız (eskiden abd'de idam işlerinde kullanıldığı gibi) beynin allahı şaşar, ne yapacağını unutur.
elektrik işlerini ustasına bırakmak, mutlak surette yalıtım eldiveniyle çalışmak, ayaklarınızın altında yalıtım halılarının olmasına dikkat etmek ve çarpılma durumunda hasarı en aza indirmek için akımın kalp üzerinden geçmemesi için sadece sağ elle çalışmak, sol eli cepte tutmak gerekir.