kralın bedenleri

bir pierre michon kitabıdır.

herkesin, yani aslında her erkek çocuğunun babası ile ilgili bir derdi vardır. iyi ya da kötü. ama içinde kalan bir şeyler mutlaka vardır. ya dumas gibi gerçek bir dert ya da kafka gibi kurgulanmış bir dert ama mutlaka bir derdi vardır erkek çocuklarının babalarıyla. bunu iç rahatlığıyla söylüyorum çünkü bizzat yaşadım bu deneyimi.

öncelikle kitapla ilgili şunu belirtmeliyim: yayıncılık camiamıza bir güneş gibi doğduğunu düşündüğüm kıraathane kitapları tarafından basılmış bu kitap. henüz kıraathane kitaplarından çıkan kötü bir kitap okumadım, umarım bundan sonra da okumam.

pierre michon da edebi anlamda babası saydığı yazarlarla bir hesaplaşmaya girişmiş bu kitapta. pierre michon'un edebi anlamda babası olarak gördüğü yazarlar arasında william shakespeare, dante, victor hugo, gustav flaubert, william faulkner, samuel beckett de var.

samuel beckett ve william faulkner'ın portreleri üzerinden girdiği hesaplaşmalar özellikle nefisti.

bence keyifle ama bir o kadar dikkatle okunması gereken nefis bir kitap olmuş. ben okurken kendimle ilgili çok şey öğrendim ve sorguladım.