1.
hababam sınıfı senaristi olarak tanınan türk yazar ve senarist rıfat ılgaz imzalı eser;
bu kitaba bugün başladım ve bugün bitti,
pdf olarak okuduğum bu kitap yaklaşık 400 sayfaydı.
şiirler de oldukça uzun şiirlerdi.
rıfat ılgaz'a dair beklentim yüksekti,
ama onun şair kimliğinin senarist kimliği kadar güçlü olmadığını düşünmeme yol açacak türden şiirlerdi bence şiirler.
şiirler hakkında biraz konuşmak gerektiğini düşünüyorum.
rıfat ılgaz okumanın büyüleyici veya sarsıcı olduğunu sanmıştım ama büyülendiğimi hatırlamıyorum.
şiirleri çok güçlü bulmama nedenim belki de onun bir mizah yazarı olmasından kaynaklıdır.
baştaki şiirlerde sanki yoksulluk, yalnızlık, zamanın geçip gidiyor olmasına alışmak, giden kişinin neşeyi de alıp götürmesi, ölüm ve ölüme, ölülere dair şiirler, şiirsel gözlemler,
her şeyin bir gün mutlaka tükenecek olmasının verdiği acı, acılara göğüs germek, hayatta edilen mücadele, galiba kitabı özetleyebileceğim temalar bunlar.
ustaya saygısızlık etmek haddim değil elbette, ancak çok içime dokunan şiirler olmadı ne yazık ki, bazı şiirleri, bazı dizeleri iyi değil miydi, çok iyiydi, ama genele baktığımda her şiirin etkileyici olduğunu en azından kendi adıma söyleyemem.
etkileyici bulduğum bazı dizeleri bırakarak burada bitiriyorum.
yaşadığın son günler hayatım kadar olgun
bu coşkun yaşayışa sen öleli alıştım.
döneceksin nedamet yanarken gözlerinde.
götürür bakışlarında neşemi.
defterin bir kenarına yazdığın
iki köylü sigarasına değişmem seni.
sınıfın en devamsızını bir sinema dönüşü tanıdım.
ağlayak da gözden mi olak
dövünek de dizden mi olak.
ölümün anlamı değişti birden
çare yok, tüm acılara direneceksin.
bu kitaba bugün başladım ve bugün bitti,
pdf olarak okuduğum bu kitap yaklaşık 400 sayfaydı.
şiirler de oldukça uzun şiirlerdi.
rıfat ılgaz'a dair beklentim yüksekti,
ama onun şair kimliğinin senarist kimliği kadar güçlü olmadığını düşünmeme yol açacak türden şiirlerdi bence şiirler.
şiirler hakkında biraz konuşmak gerektiğini düşünüyorum.
rıfat ılgaz okumanın büyüleyici veya sarsıcı olduğunu sanmıştım ama büyülendiğimi hatırlamıyorum.
şiirleri çok güçlü bulmama nedenim belki de onun bir mizah yazarı olmasından kaynaklıdır.
baştaki şiirlerde sanki yoksulluk, yalnızlık, zamanın geçip gidiyor olmasına alışmak, giden kişinin neşeyi de alıp götürmesi, ölüm ve ölüme, ölülere dair şiirler, şiirsel gözlemler,
her şeyin bir gün mutlaka tükenecek olmasının verdiği acı, acılara göğüs germek, hayatta edilen mücadele, galiba kitabı özetleyebileceğim temalar bunlar.
ustaya saygısızlık etmek haddim değil elbette, ancak çok içime dokunan şiirler olmadı ne yazık ki, bazı şiirleri, bazı dizeleri iyi değil miydi, çok iyiydi, ama genele baktığımda her şiirin etkileyici olduğunu en azından kendi adıma söyleyemem.
etkileyici bulduğum bazı dizeleri bırakarak burada bitiriyorum.
yaşadığın son günler hayatım kadar olgun
bu coşkun yaşayışa sen öleli alıştım.
döneceksin nedamet yanarken gözlerinde.
götürür bakışlarında neşemi.
defterin bir kenarına yazdığın
iki köylü sigarasına değişmem seni.
sınıfın en devamsızını bir sinema dönüşü tanıdım.
ağlayak da gözden mi olak
dövünek de dizden mi olak.
ölümün anlamı değişti birden
çare yok, tüm acılara direneceksin.
devamını gör...