sanat allah içindir

bugün ikindiden sonra, osmanlı hatırası bir camimizin tavanına bakarken içime düşen cümle. evet, öyledir.

sanat, tanrıyı bulamadığımız içindir.

sanat uçan spagetti canavarı içindir

allah alsın sizi allah'ın sanata ihtiyacı mı var:) diyelim ki öyle kendisi en büyük sanatçı değil mi zaten?

avrupa'da da zamanında benzeri görülmüş bakış açısı.

meşhur klasik müzikçi johann sebastian bach'ın müziklerini tanrı'yı yüceltmek için yaptığını biliyorum. hatta müziğin, yani her müzisyenin ürettiği tüm müziklerin amacı bu olmalıymış kendisine göre. neyse ki bach, çok da bayıldığım bir klasikçi değil. bu bilgiyi bilmezken de değildi. ben ludwig van beethoven ve george frideric handel'ımı alayım mümkünse.

sanatı da allah’a bağladınız ya.. tebrikler.

tükürürüm öyle sanatın içine....

bach’ın bütün eserlerinin üzerinde el yazısıyla yazdığı şu kısaltmalar bulunur:
j.j. (jesu juva), s.d.g. (soli deo gloria).

ilki: “isa yardım et bana “ veya “isa’nın yardımıyla” diye tercüme edilebilir.
ikincisi: yücelik, yalnızca tanrı’ya aittir veya ululuk yalnızca tanrı’dadır diye tercüme edilebilir.
gloria sözcüğünün doğal çağrışımı akla ingilizce glory (zafer) sözcüğünü getirse de (zaten ingilizceye de latinceden geçmiştir) burada yücelik, büyüklük belki hakimiyet manası vermek daha doğru olacaktır. nedenlerine girersek işin içinden çıkamayız, çok uzun bir konudur ve tartışmaya açıktır hâlâ.

bach, bugün algılayacağımız biçimde gerçekten “katı bir dindar mıydı?” sorusunu sormak gerekiyor, yaşadığı dönemi göz ardı etmeden elbette. fakat bundan daha önemli olan bir şey vardır. bu tür cümleleri “dindar” olduğunuz için kurmazsınız her zaman. bunlar aforizmalardır ve kültürel belirlenimi ifade etmek için de kullanılırlar. sözgelimi, seküler sayılabilecek birinin evinde meşhur bir hattatın elinden çıkmış “besmeleye” rastlayabilirsiniz. besmele neredeyse evrensel bir veçhe kazandığı için “besmele çekmek” veya evde “bismillahirrahmanirrahim” yazılı bir hat bulundurmak dindar, mütedeyyin olduğunuza işaret etmeyebilir. nazar değmesin diye duvara asmış olabilirsiniz, yalnızca yazı hoşunuza gitmiş olabilir, dindar değilim ama sonuçta islam kültürünün bu coğrafyada önemli bir yeri var bunu da inkar etmeyim dursun bir köşede demiş olabilirsiniz…

işte, bach’ın bu kısaltmaları kullanmasının ardında yatan düşüncelerin neler olabileceği de yukarıda açıkladığım gibi çok yönlü olarak ele alınmıştır avrupalılar tarafından.
latince “soli deo gloria” cümlesinin, islam imparatorluklarında kullanılan benzerlerinden biri “vela galibe illallah” (allah’tan başka galip yoktur) cümlesidir.

gördün mü x sanatçısı “god” demiş, gördün mü y sanatçısı da “gott” demiş… “herkeş allah içün yapıyo gardaşım” tarzında bir savunma geliştirmek kişiye cazip gelebilir ama kazın ayağı öyle değildir.

aynen öyle karşim. ahanda bu da ispatı.

bu cumleyi soylemek pek mumkun degil. zira sanati bir amaca hapsedip yalnizca onun hizmetine ve hizmetine yonelik bir hedefle varlik gosterdigini soyleyemeyiz. ve sanat insan yapimi degil de aslinda insan arayisidir, insanin donaniminda da vardir, insanin iradesinin disinda da vuku bulur. allah’i anma ve arayisi niyetiyle de elbette sanata basvurulabilir.
konuya bianen sadettin ökten’in cokca sevdigim bir sohbeti esnasinda soyledigi sozleri aktarayim; “insanda bedensel, zihinsel, ruhsal hazlar vardir. bedensel hazlar el alt sirada yer alir. zihnin hazlari; matematik, dil ve felsefedir. ruhun hazlari ise sanat ve tasavvuftur. ıcinizde bunlar var sizin, siz bunlarla donatildiniz…”

olay saniyorum bu evet; sanat allah icin degil de allah arayisiyla cikilmis yoldan tat alabilmek icin var edilebilir. insan donanimini bunun niyetiyle de kullanabilir.

sanatı da arabın allah'ına bağladınız ya, daha ne diyeyim? tükürürüm öyle sanatın içine; sanat, toplum içindir bir kere.

(bkz: ne yaptıysam allah rızası için yaptım)

sanat toplumun atmosferidir ,sanatı ne için yaparsanız sanat yapan toplumlar yaşar ,sanat yapamayanlar yaşasa da yaşamamış sayılır.

ben bazen espri diye yazıyorum sanat öküzüyüm diye , ben sanata ve sanatçıya sonsuz hürmet ederim.

sanatsız toplum ölü toplumdur.
sanatın nen büyük öncüsü de heykeldir .
ben sinemayı çok severim taparım, kitaptan bile çok değer verdiğim olur ,sinema 7. sanattır.
geçen yazmıştım ''taraf tutmak-taking sides'' filmini, izlemenizi isterim.

sanat allah içindir demek bir epey zorlama bir tanım degilmi. ki islamiyet'e sanatın temsil aşaması kullanılamaz yasaktır.

bu sene de ne troll yaptı bee..! ( yok arkadaş mevsimler de insanlar da şaşırdı azizim şaşırdı..)

sanat için kamera önünde zina yapan, soyunan, öpüşen , ahlak yoksunlarının zoruna giden mevzu. zıçarlar beyle sanata.

(bkz: kur'an ahlakına uygun sanat)

ırkından olmayan bir şebeği rab ilan edenler sanattan da anlamazlar!

benim böyle bir talebim olmadı.
sanatı toplum ve kendiniz için yapın.

sanat ibadet sayılır mı? sorusuna gebe bir önermedir.

her allah diyenin peşinden giden bir ülke olarak daha ne kadar geriye gidebiliriz.. meraklar içerisindeyim..