1.
diriliş ve insan ne ile yaşar kitaplarına hayran kaldığım rus yazar lev tolstoyun yazdığı kitap. bugün başladım, 40 sayfa okudum. yazara hayranlığım arttı. girişi etkileyiciydi.
devamını gör...
2.
bu kez de tolstoy'un tüm eserlerini okuyup bitirme çelınç başlattım kendi kendime. kütüphanede bulduğum ilk eserle başladım.
fotişkoyla başlayalım:
hacı murat isyancı olmak zorunda kalan bir çeçen. zorunda kalan diyorum çünkü savaş şartları. ruslara karşı mücadele var ve bir yandan da milletler maalesef kendi içlerindeki başkesenlerle mücadele halindeler. hacı murat'ın kaçışıyla başlıyor kitap. sığındığı yerlerde güvende olmadığından yer değiştirmek zorunda. ancak ailesi şamil'in elinde. biçre kalınca ruslara haber gönderip teslim oluyor. ben diyor size yardım ederim her türlü lakin önce ailemi kurtaracaksınız. aile dediği de karı"lar"ı ve oğlu yusuf. (sanırım tek oğlu var hatırlayamadım başka bir çocuktan bahsettiğini) ruslar tam anlamıyla güvenemiyorlar, acaba bizi sırtımızdan vurur mu, bizimle gibi görünüp casusluk mu yapar, uykumuzda boğar mı napar derken hacı murat da onlara tam anlamıyla güvenemiyor. hep bi soru işaretiyle yaklaşsa da genel olarak güler yüzü ve tatlışko kalbiyle iyi bir intiba bırakıyor ruslar üzerinde. bir de namazında niyazında bi adam hahaha. rus klasiği okurken namaz niyaz görmeyi garipsemedim desem yalan olur. tolstoy bayağı hakim islam kültürüne belli ki, hiç sırıtmıyor dine ilişkin verdiği detaylar.
tolstoy'un bu kitabı bana biraz aceleye gelmiş gibi hissettirdi. savaş kötülemesi var mesela, ama bi cümle. iğrençsiniz diyip gidiyor maria. detay yok. tolstoy canı istese bunu 700 sayfaya çıkarırdı da canı istememiş belli ki. konu daha çok su kaldırırdı yani.
bir de kitabın ilk sayfasından son sayfasına kadar yaşar kemal'in ince memed'ini anımsadım. hacı murat'ın kaçması, saklanması, tepki çekmesi, tanıyanlarca sevilmesi... bana her şey ince memed'i hatırlattı. özledim mi ne?
yaşar kemal ince memed'i yazarken kimlerden etkilenmiştir enter.
fotişkoyla başlayalım:
hacı murat isyancı olmak zorunda kalan bir çeçen. zorunda kalan diyorum çünkü savaş şartları. ruslara karşı mücadele var ve bir yandan da milletler maalesef kendi içlerindeki başkesenlerle mücadele halindeler. hacı murat'ın kaçışıyla başlıyor kitap. sığındığı yerlerde güvende olmadığından yer değiştirmek zorunda. ancak ailesi şamil'in elinde. biçre kalınca ruslara haber gönderip teslim oluyor. ben diyor size yardım ederim her türlü lakin önce ailemi kurtaracaksınız. aile dediği de karı"lar"ı ve oğlu yusuf. (sanırım tek oğlu var hatırlayamadım başka bir çocuktan bahsettiğini) ruslar tam anlamıyla güvenemiyorlar, acaba bizi sırtımızdan vurur mu, bizimle gibi görünüp casusluk mu yapar, uykumuzda boğar mı napar derken hacı murat da onlara tam anlamıyla güvenemiyor. hep bi soru işaretiyle yaklaşsa da genel olarak güler yüzü ve tatlışko kalbiyle iyi bir intiba bırakıyor ruslar üzerinde. bir de namazında niyazında bi adam hahaha. rus klasiği okurken namaz niyaz görmeyi garipsemedim desem yalan olur. tolstoy bayağı hakim islam kültürüne belli ki, hiç sırıtmıyor dine ilişkin verdiği detaylar.
tolstoy'un bu kitabı bana biraz aceleye gelmiş gibi hissettirdi. savaş kötülemesi var mesela, ama bi cümle. iğrençsiniz diyip gidiyor maria. detay yok. tolstoy canı istese bunu 700 sayfaya çıkarırdı da canı istememiş belli ki. konu daha çok su kaldırırdı yani.
bir de kitabın ilk sayfasından son sayfasına kadar yaşar kemal'in ince memed'ini anımsadım. hacı murat'ın kaçması, saklanması, tepki çekmesi, tanıyanlarca sevilmesi... bana her şey ince memed'i hatırlattı. özledim mi ne?
yaşar kemal ince memed'i yazarken kimlerden etkilenmiştir enter.
devamını gör...