nerden ablan oluyorum

büyükşehirlerde yaşayan, yaşı olan kokoş kadınların, onlara abla diye hitap eden esnafa sinirli bir şekilde, sorduğu soru.
ekseriyetle saçı başı yapılmış, üstü başı derli toplu olan kadınlar, olur bu kadınlar.
samimi olmayı, laubalilik olarak algılarlar.
onların oyu ile dağdaki çobanın oyunun denk olması manidardır.
demeyin şunlara abla, kızdırmayın şunları.
sonra susmuyorlar.

ben senin nerden ablan oluyorum!" tam halidir.

abla deme lazım olur
abla deme kazım gün olur lazım
abla deme işin düşer

ne kadar terbiyesizce bkz'lar bumlar ya... yazık.

ben de birileri bana yenge dediği zaman "hadsiiiiiz" diyip tokat atmak istiyorum ama kendimi tutuyorum.

bir tepki vermem ama duymak benim de hoşuma gitmez. bu yaşla alakalı değil. ama gereksiz geliyor bana. hiç tanımadığım birisi, mesela o an alışveriş yaptığım esnaf neden abla desin ki? ya da ben neden abi deyim?

genç olduğum halde koca koca adamlar bana da böyle diyor. hiç hoş değil, evet. kibar kibar evet efendim demek, buyrun, tabii gibi ifadeler kullanmak varken her önüne gelene abla demek bana samimiyetsiz geliyor.

peki teyze der konuyu uzatmam

bir kez başıma gelen olay. bizim burada bazı alışveriş merkezlerinin dışarıya kurdukları sebze-meyve tezgahları kaldırıma kadar taşıyor yetkililerde yol veriyor tabii. birgün yürüyorum kafam dalgın bir şekilde, bu marketlerden birinin önüne geldim. kaldırımın bir tarafına bir araç sıfır yaklaşmış içinden mal indiriorlar, sebze meyve tezgahına sıfır geçeyim desem ordada insanlar var, tam karşımda bu bakımlı kokoş tiplerden biri avel avel bakınıyor.

olsun bakınabilir insandır diyorum ama çekilmiyor. ablacım müsaade eder misin geçeyim dedim. kokona bana dönüp demesin mi ben senin nerden ablan oluyorum diye. tabi içten içe sinir oldum ingiliz terrieri kılıklı kokoş kadın artığına ama hiç belli etmedim. kadının yüzüne bakıp gevrek gevrek gülümsedim ve dedim ki; pardon ya ablamı dedim ben size, yaşlı başlı kadına ya bendede hiç akıl yok. teyzecim bir müsaade edin de geçeyim lütfen*

kadının surat beş karış oldu tabii ama halen avel avel dikilmeye devam ediyor, bu sefer sertleşmek zorunda kaldım tabii; çekilsene be kadın, seni mi bekliycem akşama kadar, şeklinde çıkışınca çekildi. umuyorum ki kendisine iyi bir ders olmuştur. yoksa bu tiplerin birilerinin elinde kalması an meselesi.. kalması da mühim değil ama bunları insan yerine koyup birde yargılıyorlar falan, hoş olmuyor...

aklımda bu sahne canlandı. demiyiverin canım sizde abla falan*
-şu suyu uzatır mısın feride abla
suyu istedim feride abla*
+nerden ablan oluyormuşum ben senin kazık kadar herif utanmıyor musun bana abla demeye
-ee ablasın değil misin feride ablacım
+yeter hiçbirinizin ablası değilim ben. bin kere söyledim bana abla demeyin diye. duymak istemiyorum abla lafı. abla kadar başınıza taş düşsün.
(bkz: bizim aile)

bir insana abla demek için gerçekten yaşça arada ciddi bir fark olması gerekir.

atıyorum siz 30 yaşındasınızdır. karşınızdaki kadın 50+ bu anlaşılabilir.. ama üç beş on yaş sizden büyük diye tanımadığınız bir kadına abla dememelisiniz...
hanımefendi diye hitap etmek en doğrusudur...

net iri memeli sitemidir. bu çıkışı yapan ablanın minik memeli olma ihtimali yoktur. bi düşünün...

bana esnafın abla demesinden hiç rahatsiz olmuyorum arada yenge bile diyorlar bozmuyorum . genelde bizim evin yakınındaki manav böyle hitap ediyor.
diyenlerde yasca büyük insanlar .
no problem

kötü niyetle yazılmış bir entry var ortada. hedef gösterilen kısım seküler kısım.

bu entrinin aynisini türban takanlar olarak degistirsem burada linç üstüne linç yerim.

neresinden tutarsan tut elde kalan bir entry. siyasi bir entrydir. içinde bir dünya çirkinlikler olan, küçük hesaplar peşinde koşan birinin yazdigi entrydir.

gereksiz soru öbeği.
yok ya bu abla cidden anlamıyor sözlük kullanmayı, ille de facebookum diyor. ayrıca empatiden yoksun, aynısı kendisine yapılsa ortalığı yıkar ama olamadığı ve hatta kıskandığı kesime sallamakta beis görmüyor. gerçi örnek aldığı siyasi parti lideri kendinden olmayanı “bunlar” diye ötekileştirirken müridinin “şunlar” demesi çok garip olmamış. abla demek samimiyet göstergesi değil; ablacım seni üzerler, bence dikkat et ellerinden öperim.

bide şey var: teyze . o daha fena.sanki dersin yüz yaşındayız.
abladan daha düşüğü olsa da o kullanılsa dimi.

(bkz: abla çorapları da çıkarayım mı)

hanımefendi ne zarif bir kelime. keşke kibarlıktan kırılsak.*
şimdi gerçek dünya ya dönelim yaşadığımız ülkeye. bu kelime sanki alt üst ilişkisi olarak algılanıyor. öyle ki birinin sesi yükseldiğinde -hanımefendi -beyefendi dediğini duyarız. sinirlenince kendine gelsene sen ifadesi gibi bir şey olmuş. bende sevmem abla, abi, amca, teyze falanı ama ne oldu rahat iletişim kurabilmek için samimiyet göstergesi oldu artık. halbuki onlar aileden biri değil. bir de bu taraftan bakalım.

ilk tanimi gorunce aklima bu tipleme geldi:

gidip de bunun ustunden nefret kusmak da bana cok mantikli gelmedi acikcasi, elbette ki bu tiplemeler var ama genelleme yapmak cok yanlis. fena kompleks var hem de cok fena.

doğru diyor. nereden ablam oluyor hehg?