çok ve kalitesiz olanın az ve kaliteli olanı boğması

herhangi bir alanda var edilen şeylerin; kalitesiz, dandik, ucuz, eğlencesiz ve işe yaramaz olanlarından milyonlarca olmasına karşın kaliteli, doyurucu, iyi, eğlenceli ve değerli olanından az sayıda olması sonucu kaliteli olan şeyin çok az kişiye ulaşabilmesi durumudur.

bugüne kadar ucuza kaçıp da uzun vadede başarılı olan tek bir kurum görmedim ben.

fabrika, bakkal, sözlük, araba, dershane, hastane...
ne olduğunun hiç bir önemi yok.

"dandik olsun ama bol bol olsun" kafasında olmak sonun başlangıcıdır çoğunlukla.

üretim yapan bir fabrikada da böyledir.

kesici takımları ucuzundan alırsanız, malzemeyi ucuz diye dandik yapan yerden alırsanız 100 ürettiğinizin 20'sini hurdaya atarsınız. 20'si de müşteriden geri döner "bu ne biçim mal be!" diye.

sözlükler de böyledir.
"yeter ki tanım olun, bol bol olsun. içerik kalitesi hiç önemli değil" kafası yüzünden nice sözlüğün yok olup gittiğine şahidim bizzat. nasıl ki fabrikada kalite düzeyi patronun kontrolündeyse, sözlükteki içerik kalitesi de moderasyonun kontrolündedir.

age of empires'da bile böyledir la bu.

kıymetli kaynakları 50 tane ucuz scout cavalry atlılarına ayırırsanız, 10 tane paladin gelir biçer hepsini.
yeniden asker üretmeye kaynak da kalmaz.
bu noktadan sonra zaten kaybetmişsinizdir çoktan. oturup düşman onager ve trebuchet'lerinin gelmesini beklersin çaresizce

ucuz mal alacak kadar zengin değilim demişler.

ders çıkarmak tercih meselesi tabi.

dinci-atatürkçü karşılaştırmasını akla getiren tespit.

çoğu yazar kaliteli tanımlar girdiğini sanıyor. özellikle uzun uzun yazanlar. bazıları sıfır bilgiyle aynı şeyleri satırlarca geveleyip duruyor. bazıları da vikipedi bilgilerini süsleyip yazıyor.

ya çok ve kaliteli olursa abboooooo ne biçim de güzel olur.

eğer dandik şeylerle insanları çekebildiklerini fark ederlerse dandik yapmaya devam ederler. restorantları düşünelim sadece sıradan basit öyle çok yer var ki üstelik tıklım tıklım, e adam niye daha iyisine uğraşsın? bazı işini severler var güzel iş yapıyor ancak biraz da tuzlu hesap, çok fazla olmasa da bence aradaki farka değecek bir hizmet ancak insanımız gidiyor öbürünü tercih ediyor. sebepleri değişebilir tabi ucuzluk, çoğu kişinin gitmesi falan çekiyor da olabilir. bi de şey var nice restoran tipi süslü püslü fiyatları da abartılı yemek de eh peh millet bunu seçiyor la tamamen kafasızlık. bizim kanda olabilir mi bi salaklık? bu millet böyleyken kaliteli yapmaya gerek yok, "havalı" mekan olsun yeter.

herhangi bir ideolojide de aynısi oluyor. birtakım feminist geçinen kalitesiz düşünceli insanlar yüzünden gerçek feminizm boğuluyor.

toplumun, kalite kavramindan bihaber olusundan kaynaklanan ve cesitli algi operasyonlariyla vasat ve altina mahkum edildiginde yasanan durum.

hem insanlar hem de maddesel urunler icin gecerliligini korur.

kaliteli girdi olsun diye kafa ve parmak yorduğum bir çok metnim hiç ve ya hiçe yakın beğeni alıyor

bu tutum konusunda moderasyon ne yapabilir?

yazar kimselerin sürdürülebilir kalite de rolü yok mu?

buna 'toplam kalite yönetimi' diyelim. peki

şimdi herkes anca aforizma yazdığı için duruma uyanmamıştır da, kadın düşmanı olmasını hiç sevmediğim arthur schopenhauer'in en bilinen ve hakikaten de çıkarıp masaya vurduğu, "kıymetlinin takdirinin vasatların insafına kalmış olması seçkinliğin kaderidir." sözü var.

burada olduğumuz için sözlük örneği üzerinden gitmeye çalışayım. hoş, ciddi olursak konuşacak yüzlerce sayfa var...ruhumuzu mahveden gerizekalı bir grup, bir akım, bir salak ordusu tam 20 senedir özet mözet dediği için insanda anlatacak yürek de tükendi. aptal insan protitipi, bu dönemin trendi. böyle salak bir dönemdeyiz.
o kadar çok bu tip insan var ki, kalitelileri tasvir edecek jüri de bunlar. yani seçkinliğin kaderini yaşıyorum, gelen gelsin (boy verme emojisi).

bu salaklar turuncu ile azalır diye düşünmüştüm, son duruma bakmadım bu arada.
bu aptallık sürdükçe, dünya daha bok oluyor. internet bitti, filmler bitti, diziler bitti, yaratımlar bitti. bir grup ot beyinli kaldı bence. bunlara da boyun eğen ortayaşlar gözümde pul kadar değeri olmayan vasat insanlardır açıkçası. fikirlerinizi özgürce yazın bari. bu tür konuların biraz daha spesifik olanlarında tepki olarak, yanıt entrysi olarak, "ne yeaaaa eskiden şöyleydi sanki yeaaaa, ok boomööör yeaa, feridön abi yeaa" diyen embesillere yanlıyorlar bir de. kelimesi olan adam, cahil adam er geç ezilecektir evrim durdukça. dayanağım evrim ve tarihin tekerrürden ibaret olması. insanlar yer yer aptallığın temel alındığı, vasatın övüldüğü durumlar yaşamış tarihte de. lakin aptallığın kellesi kesilmiş kısa süre içinde. aptallık ile gelişim sağlanmaz. bu da bizzat doğal seçilim oluyor zaten. hayatta kalmayı sağlayan faktör aptal olmak değil. umarım bu trendin sonuna da yetişirim.