felsefenin aşırı gereksiz bir şey olması

yaşam felsefesi sadece karşı cinsin gözüne girmek olan birinden duyulması şaşırtmayan bir cümledir. muhtemelen birkaç soytarının ilgi çekmek için insanlara felsefe diye yutturduğu birkaç ezberlenmiş cümleyi satmaya çalıştığını ve bunların etrafında bir sürü kişinin toplandığını da görünce içinden "ben de mi yapsam lan? kızlar hasta olur" diye geçirmiş. planı tutsaydı böyle bir başlık açmazdı heralde. yazık.
edit: bir de felsefenin orta çağ'da ortaya çıktığını falan iddia etmiş.* (bkz: bruh)

dünya algısı dar, anlama ve anlatma kabiliyetleri gelişmemiş kişiler için doğru olan yargıdır.

ilk önce "felsefe nedir?" sorusunun "mutlak" cevabının verilmesi gerekliliğini içeren durum, olgu.

düşünmeyi değil sadece yaşamayı seven insanların bakış açısıdır. oysa insan düşünen bir varlıktır.

maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisine bakacak olursak insan ne kadar üst basamağa çıkarsa, o kadar düşünsel bir varlık olmaya başlar. eğer düşünsel bir olguyu gereksiz, boş buluyorsanız bu alt basamaklarda yani daha temel ihtiyaçlara sahip olmaya çalıştığınız basamaklarda olduğunuzu gösterir. eğer varlığı, neden var olduğunuzu, hayat amacınızı vb. konuları düşünüyorsanız bu sizin piramidin üst basamaklarında yer aldığınızı gösterir. yani, varoluşsal sancılar = refah seviyesi diyebiliriz.

gündelik meşguliyetlerimiz içinde yerine getirdikleri pratik işlevleriyle hayatımızda az veya çok yer kaplayan nesnelerin bizim için önemini veya gerekliliğini ölçerken, doğal olarak faydacı bir bakışa sahibizdir. ihtiyaçlarımızı ne denli etkili karşıladıklarına bakarız ilk önce. çünkü bu türden nesneler en temelde pratik yararları için tasarlanmışlardır: telefon, buzdolabı, ayakkabı, tornavida, yol tabelası, defter, dişçi koltuğu, hoparlör, torna tezgahı... aklınıza ne gelirse. her biri belirli gereksinimlere cevap verirler ve kullanım değerleri de işlevlerini ne derece tatminkar biçimde gerçekleştirdiklerine göre ölçülür. dolayısıyla, gönül ferahlığıyla "gerekli" veya "gereksiz" olduklarından söz açılabilir. eğer cevap vermeyi vaat ettikleri gereksinimleri istenilen düzeyde karşılamıyorlarsa, açıkça "gereksiz"dirler. çöpe fırlatırız, bir tanıdığa veririz ya da belki hurdacıya satarız. faydacı bakış açısıyla değer biçtiğimiz araç gereçlere yaklaşımımız kabaca böyledir. bu yaklaşımı son raddesine kadar taşıyıp, her şeyi araçsallaşma kapasitesine göre değerlendirmeye kalkıştığımızda ise, ulaşacağımız önermelerden birinin "felsefenin aşırı gereksizliği" olması hiç şaşırtıcı değildir. ne derler bilirsiniz: “elinde çekiç olan her şeyi çivi zanneder”. bakışlarımızı çevirdiğimiz her yerde “rantabl” olanı, kazanç getireni, pratik yararlar sağlayanı görmeye şartlandığımızda, bu filtrenin dışarısında kalan başka her şey kaçınılmaz olarak “gereksiz” ve “ihmal edilebilir” görünür.

bu entry gerçek değil, sana zarar veremez.

felsefenin derin anlamını bilmeyenlerin ve düşünmeyi öğrenemeyenlerin tepkisi. felsefe sevenler sizleri anlıyorlar ama merak etmeyin. insan düşünen bir varlıktır.

düşünmenin anlamını kavrayamamış beyninin içi boş insandır

felsefe okumak, hayatı anlamak içindir. benim de görüşlerine katılmadığım filozoflar var. ancak felsefe yol gösterir. o yola girip girmemek sizin elinizdedir.

bunu söyleyen insanların genelde materyalist oldukları fakat farkında olmadıkları görülür.

gündelik hayatı yaşamak, işe okula gitmek bizim için esasında ne kadar gerekli diye düşünsek, birçoğumuzun buna vereceği sağlam bir cevabı olmaz. haliyle bu hayatta yaptığımız hangi uğraş çok gereklidir ki felsefe gereksiz bir uğraş olsun.

ihtiyaçlar hiyerarşisi tabi... olabilir.

gereksiz ifadesinin gerekliliğinin tartışmasının dumanı üzerindeyken; aşırı gereksiz ifadesinin, aşırı gereksiz olduğu ifade.

sinirlenmeme sebep olan başlık. tamam. düşünmeyin, sorgulamayın, merak bile etmeyin ot gibi yaşayın olur mu?

felsefe böyle mucizevi ve gerekli bir şeydir. gereksizliğini savunurken bile felsefe yaptırır insana.

felsefe nerede başlar nerede biter? felsefe sabah bakkaldan alışveriş yaparken başlar. zira üslup bile bir felsefedir. "hocam size zahmet iki ekmek 5 yumurta alabilir miyim, çok teşekkür ediyorum" demek de bir üslup aynı zamanda yaşam felsefesidir.

"dayı bahhh ele, oradan 2 ekmek 3 yumurta ver" demek de bir üslup ve felsefedir.

söyleyecek söz bırakmamışsınız,sokrates bu kadar savunmamıştır.

bu görüşe kesinlikle katılmıyorum. bir insan o an gerçekten bir şeyin neden olup bittiğini düşünüyorsa, istemsizce de olsa bir nevi sorgulama yapıyor demektir. bir şeyi sorgulama yeteneğine sahip olmak bile felsefeyi aşırı gereksizlikten kurtarıyordur. yani demem o ki gerçekten hayatında iyi bir kariyere sahip olan ya da zamanının boşa harcandığını düşünen her insan kendini geliştirmek istiyorsa illaki felsefe okumasına gerek yok sadece kendi zevkine uygun olabilecek felsefi içeriklere yönelebilir. bir bilim değil de bir disiplin alanı olan felsefenin sadece tek bir alana değil hayatın her alanına hitap ettiğini çok açık bir şekilde görecektir.

bilim tarihi ve felsefe tarihini bildiğinden şüphelendiğim insanların fikridir

felsefe değildir o , sensindir. felsefe olsa duramazsın.