evcil hayvan besleyenlerin psikolojik sorunları olması

sigmund freud’a göre çocukluk travması ya da toplumsala alışamamış bireylerin bunları gidermek için yöneldiği bir kurtuluş yoludur ve bu yolu benimseyen insanlardan uzak durmak gerekmektedir.

(bkz: evcil hayvan beslemeyenlerin psikolojik sorunları olması)

komik. ben kendimi bilmezken hayvanımız vardı. sonlarında bir çocuğun evcil hayvandan daha güzel, değerli şeye sahip olamayacağını fark ettim. psikolojiye ilaçlardan daha iyi geldiği kesin. ama kaybedildiğinde travma ve tssb ve daha bir sürü hasar bıraktığı doğru. giderken bir yanını da alıp gidiyorlar çünkü. ben çocukluğumu kaybettim mesela..

başlığı açan kişinin hiç evcil hayvanı olmamış galiba.

başlık ve tanım yanlış bilgi içermektedir. köpek aşığı sigmund freud'dan bahsediyoruz burada. başlık sahibi kaynak vermemiş, biz kaynaklara kendimiz bakalım.

köpekler sigmund freud ve eşi anna'nın hayatında her zaman önemli yer tutmuştur. hatta öyle ki çoğu zaman evlerinde birden fazla köpek olmuştur. eşi anna'nın alman kurdu, sigmund'un ise chow show köpekleri. sigmund freud'un son aşkı ise yine bir chow olan lun'dur. nazilerin 1938'de viyana'yı işgalinde köpeklerini bırakmamışlar ve son köpekleri lun onlarla birlikte londra'ya taşınmıştır.
eşi 71. yıldönümünde köpeği wolf'un kaleminde üç köpeklerinin isimleri olan wolf, jofi ve tattoun isimli şiiri wolf'un tasmasına kurdeleyle bağlayarak sigmund'a hediye etmiştir.
freud ailesinin köpeklerine dair detaylı bilgi freud.org.uk
freud'un köpeklerle ilgili olan sözlerine sıkça internette rastlarsınız.

freud marie bonaparte'a mektubunda chow chow köpeği topsy'e olan sevgisinden bahseder
"topsy (veya jofi) gibi bir hayvanın neden olağanüstü yoğunlukta sevebileceğini gerçekten açıklıyor: kararsızlık olmadan sevgi, medeniyetin neredeyse dayanılmaz çatışmalarından arınmış hayatın sadeliği, kendi içinde tamamlanmış bir varoluşun güzelliği ... jofi. kendimi bir melodiyi mırıldanırken yakaladım, don giovanni'nin aryası olarak tanımaktan kendimi alıkoyamadığım kadar müziksiz: 'bir dostluk bağı ikimizi de birleştirir ...' ”
freud'un köpeklere olan düşkünlüğünü sabitledikten sonra hemen onun köpekler ve köpek sahipleri konusunda psikoanaliz çalışmalarına ve sözlerine bakalım. hemen belirtelim freud'dan bu yana pek çok bilimsel araştırma yapılmıştır. freud'un görüşleri arasında bugün artık geçerliliğini korumayan, yanlışılığ ispatlanmış teori ve görüşleri vardır.
freud hayvanların insanları sakinleştirici özelliği olduğunu belirtti.
hayvanların sakinleştirici bugün bilimsel anlamda kanıtlanmıştır. petlerin evcil hayvan ebeveynleri üzerindeki olumlu etkilerini bir başka yazıya bırakalım ve asıl konumuza devam edelim.
freud çocuklarla hayvanlar arasındaki yakınlıktan bahseder. özellikle konuşma öncesi dönemde çocukla hayvan arasında empatiye dayalı kurulan ilişkiye dikkat çeken ilk kişidir. freud çocukların yetişkinlerin askine hayvanlara küstahça ya da üstünlük taslayarak yaklaşmadığını ve kurulan bağın kendiliğinden oluştuğuna ve çocukla hayvanın benzerlikleri üzerine kurulu ilişkiden bahşediyor. buradaki benzerlik üstünlük kurma ve kullanma çabasının olmaması ve empati.
hayvanlar tüm kültürlerde ve zamanlar çocuklara yaşamın gerçeklerini öğrettiğini belirtir.
konuşma öncesi dönemde empatinin yanı sıra iletişime hazır olma durumundan bahsediyor.
rüyalarda görülen hayvan imgesinin çocukluktan kalma semboller olduğunu ifade ediyor.
buradan
peter gay -freud: a life for our time adlı kitabında freud yetişkinlerle petler arasındaki bağdan bahsetmemiştir ancak onun kendi köpeklerine olan hayranlığı ve köpeklerini terapiler sırasında kullanmasından anlayabiliriz diyor. gay freud'un köpekler hakkındaki sözlerinden örnekler veriyor.
freud hayvanlardan korkan kişilerin fobilerini antropolojik temelle totem ve tabu anlayışı kapsamında ele aldı. 1920-1930 arasındaki dönemde hermann's psikoanalitik konseptiyle birlikte fobileri içgüdüler ve özellikle ölüm korkusuyla açıkladı. cambridge üniversitesi
ayrıca konu hakkında araştırma yaparken denk geldiğim diğer çalışmalar .
pets and psychoanalysis: a clinical contribution
buradan

psikolojik sorunlarım olduğu doğrudur ancak yaşamak yani hayatta olmak başlı başına bu sorunların kaynağıdır.

mesela doğmuş olmak ve ölecek olmak / öleceğini bilmek büyük bir travmadır.

kedileri hep sevdim hep de seveceğim. bunun sebebi psikolojimin bozuk olması değil. biz yani kediler ve insanlar aynı şeyin farklı görünümleriyiz. bu nedenle kediler benim kendime seçtiğim arkadaşlarım. tüylü ve tatlı olmaları bir yana bebek gibiler ve her insanın bir canlıyı koruma / onun bakımını temin etme güdüsü olduğunu düşünüyorum.

artık beslemeyenlerinde psikolojik sorunları var.

delirmemek için bir şansları var.

hayvanların psikolojik olarak iyi geldiğini düşünüyorum ama bu demek değil ki her evcil hayvan besleyenin psikolojik sorunu var, genelleme yapmaya gerek yok. köpeğim var çünkü seviyorum.:d

veterinere götürünce muhakkak story çekip ınstagram a koyarlar.. kamerasını elinden alsan hayvanın yüzüne bakmazlar

kesinlikle hiçbir doğruluk payı olmayan durumdur. işten eve gelince hemen kedimin tüylerini yalıyorum. sonra bana o gün neler yaptığını anlatıyor.

hayvan evcilleştirmek atalarımızdan beri vardır. ilk evcilleştirilen hayvan da köpektir.
tespit yaparken reaksiyon vermek yerine aklı başında cevaplar yazın.

yok storylerde gösteriyorlarmış, yok psikopatlarmış, sorunlularmış...
genelleme yapma hastalığı başka bir boyut. dünyayı sadece kapınızın önünden ibaret sanıp dünya hakkında yargılarda bulunmayın.

aynı psikolojik problemi evde çocuk besleyenlerde de görüyorum ben. hepsinin çocuğu en zeki, en başarılı, en birinci falan... 40 saat çocuklarını anlatırlar, dinlersiniz. sanki hayatta başka konuşulacak konu, onun çocuğundan daha önemli bir şey yok gibi. bu açıdan baktığımda katılmadığım tanım olarak isimlendirebilirim sadece.

ben de sorunluyum benim hayvanım yok.
bir kere sahiplendim; bakamadım verdim köpeğimi.
halen çok özlerim ama yok benlik şeyler değil.
kendime zar zor bakıyorum.

psikolojik sorunları olanların hayvan besleme eğilimi olabilir ama hayvan besleyenlerin psikolojik sorunları olmaz. önerme yanlış.

hahaha yav siz kendinize bakın beyin engelli çomarlar.

(bkz: ne alaka ya ne alaka)

bu ülkede ne oluyorsa bu yüzden oluyor.
bilmediği, fikrinin olmadığı ya da en kötü örneğine denk geldiği herhangi bir konuda sadece kendi kısıtlı bilgisi veya deneyimini referans alarak çok özür dilerim ahkam kesenler var ya...
biliyormuş gibi yorum yapanlar!
ben ponçik oğlumla konuşurken bile ses tonuma, dediklerime dikkat ediyorum, uyuyorsa rahatsız etmiyorum, sevdiği şeyleri alıyorum onun için vs ve benim ya da evinde bu canlardan herhangi birisi ile yaşayan bir insanın psikolojik sorunları var öyle mi?
siz klavye başından fütursuzca ne güzel tespitler yapıyorsunuz böyle yahu, maşallah...

dip not: bahsedilen konuda kötü örnekler elbette vardır, olacaktır da ama herkesi aynı kefeye koymak da nedir? siz mi karar veriyorsunuz bizim ne yaparsak ne olacağımıza? hangi donanım, hangi bilgi ve hangi tecrübe ile?
kafama takılan bir şey var benim yalnız; böyle bilip bilmeden yorum yapanlarla ilgili de bir tespitiniz var mı? olacak mı? olsundu....

köpeğin evcilleştirilmesi 27000 ile 40000 yıl öncesine dayanıyor.

insan ırkına külliyen psikolojik olarak sorunlu demek derin bir felsefi duruş. kendi dedeni, atanı katabilmek de güzel bir dürüstlük örneği.