türk halk müziği

türkiye’ye ait yörelere göre farklılık gösteren sözlü ya da sözsüz ezgiler, folk müzik. temeli orta asya’da kopuz eşliğinde tören düzenleyen göçebe türklere kadar uzanır. (bkz: şaman)

bölgelere hatta illere göre türk halk müziği değişkenlik gösterebilir. bağlama, davul, zurna, kemençe ya da daha yerel enstrümanlar kullanılabilir. toplumun zaferleri, yenilgileri ya da travmaları müziğin şekillenmesinde etkilidir.

küçükken trt ekranlarında bağlama, davul, zurna eşliğinde söylenince köy müziği adını takmıştım. türk sanat müziği de şehir müziği olurdu.

aldigi batı muzigi egitimleriyle ve bas bariton sesiyle, turk halk müziğinin çağdaş yorumlanmasinda öncülük eden ruhi su'nun katkisini unutmamak gerekir.

çok fazla dinlediğim müziklerdir. yaşıtlarım daha çok yabancı, pop dinledikleri için birazcık yadırganıyorum sanırım.

- ee ne dinliyosunuz? açalım spotifydan.
+ halk müziği dinliyorum bu aralar.
- ee başka ne dinliyosunuz?
gibi diyaloglarla çokça karşılaşıyorum mesela.

son derece dandiktir.

insanın içine işleyen, ruhuna dokunan parçaların yer aldığı; dinlemekten asla bıkmadığım müzik türüdür. yeni nesil tarafından pek itibar görmediğini düşündüğümden adına yazıklandığım bir türdür.

tüm ülkenin kulağında doğuştan kodlanmış halde bulunan müzik gibi müzik.

köylü müziği.

sözlerindeki incelikleriyle çoğunlukla tebessüm ettiriken zaman zaman da güldüren-yerine göre de üzen tabii- şahsen çokça samimi bulduğum müzik türümüzdür.

trt tarafından antipatikleştirilen ve özünden uzaklaştırılan folk müzik.
thm esas itibariyle bireysel performansa ve yoruma dayalı -pek çok folk müzik türünde olduğu gibi- monofonik bir müzik türüdür. klasik batı normlarını ilke edinen trt (radyo temelinde); thm icrasını klasik batı müziği formuna dönüştürerek yıllarca dinleyicilere işkence çektirmiştir. klasik batı müziğinde olduğu gibi bir orkestra mantığı ile yaklaşmış ve 10 tane bağlama, davul vs. ile koro oluşturup; mutlak notaya bağlı yorum esnekliği olmayan solistlerle thm’nin gerek çalgı gerekse yorum niteliğini köreltmiştir. trt’nin thm repartuarına ciddi katkısı olduğu kadar thm icrasına da ciddi zararı olmuştur. öyleki trt’nin thm icrasını gözlerinizi kapatıp dinlediğinizde çalanın ya da söyleyenin isminin pek önemi kalmaz. çünkü hem çalan hem de söyleyen kendi yorumlarından arınmış trt standartlarına uygun olarak aynı notalara vurgu ile eseri icra eder. aynı eserin farklı icraları arasındaki tek fark ses rengidir. trt’nin bu klasik batı tipi folk müzik icra sevdası bir dönem bas bağlamanın icadı ve kullanımı gibi güneş dil teorisine benzer uygulamaları da beraberinde getirmiştir.

adının "türk" halk müziği olması biraz saçma, çünkü içeriğinde yüzlerce kürt, ermeni, rum vs vs orjinli eser vardır. "anadolu halk müziği"
daha yerinde bir tanım olurdu.

trt turku radyo dinliyorsaniz sanirsiniz ki turk halk muzigi muzaffer sarisozen ve nida tufekci'den ibarettir. nerdeyse thm eserlerinin tamamini adamlar derlemis.

anadolu nun müziğidir.
anadolu da yaşanmış olaylari anlatır
şöyle demek gerekirse bir türkü bir hikaye kitabıdır.

bir ömür dinlesem bıkmam diyeceğim müzik türü. lakin arkadaşta haksız diyemiyorum.

yıllarca trt tarafından katledilmiş ve bize ölüsü sunulan bir derya...ha sundukları türkülerde içerik olarak tavşan boku gibi ne kokar ne bulaşır türkülerdi. 20 tane saz, hepsi aynı şeyi çalıyor, arkada kuaförden yeni gelmiş teyzeler, saçını boyatan amcalar...emprovize yasak...çift ses yasak...
ordunun dereleri, çarşambayı sel aldı, urfa'nın etrafı...gaydırı kuppak eminem, kapanış...oysa şimdi yeni nesil neler yaratıyor neler... çünkü thm arkasında binlerce yıllık ozanların, filozofların, halk önderlerinin sözleri, felsefeleri ile yaşıyor...thm bir felsefe aslında, sadece bir müzik değil. karacaoğlanın sözleri 10 tane kuran eder, pir sultanın, nesiminin...sarayda cilveleşenlerin müziği gibi desteksiz, dayanaksız değil...şu iki çocuğun tamamen amatörce yaptıkları işin güzelliğine bakın...

(bkz: overrated)

yörük sen kulağını bir tamir ettir.
dinlediğim en tayyareden yorumlardan biri.
ben yaklaşık 50-52 sene önce istanbul oturak-ot alemlerinde dinlemiştim ,bu türkü doğu'ya has bir türkü,ağrı yada erzincan söyleniş şive ve vurgusu bana ağrı dedirtir.

tamamen esrar -ot müptelalığına yapılmış türküdür ,bir ara yazmıştım.

taşa verdim yanımı esrar emdi kanımı.
azraile can vermezdim ,esrar aldı canımı..
bunca yıldır ağlarım , esrarın derdindendir../esrar içince insangenellikle ağlar seyrel malın cinsine göre güler)
ahh dağlar, sümbül bağlar hey ,nakaratından da anlaşılıyor, ya bağda ya dağ ot çekersin, alem muhabbetinde ..
kalkıp sevdiğini, yavuklunu dağda bağda gezdirecek halin yok..

benim en çok sevdiğim türkülerden biridir, 50 senedir aklıma geldikçe mırıldanırım. maalesef bazen unutuyorum sözlerimi uyduruyorum. özel olarak, mahmut diye bir kardeşim ,abi dediğim biri vardı genç yaşta ölmüştü ,o da çok severdi müptela idi de ota. gayrimeşru idi o ayrı .

müslim'de benim bildiğim-yazdığım güfte ile söylerdi , özel durumlarda. o da ot müptelası idi.bir durumda ot aşığı.
adana ve mersin tarafında da epey söylenen türküdür.

böyle yorum olmaz ,yineleyeyim.

ha dinlersin seversin ben laf etme kişiyi,sevdiğim insana ,müzik kulağa hoş gelen her şeydir.
,içine ıvır zıvır helezon metal konulan tahta kutu bile müzik aleti ..