sevgili kafa sözlük yazarları, selam. öncelikle bir teşekkür, destekleriniz için. bugün sevgili gaunter o'dimm 'in watchmen hakkındaki müthiş yazısını ve benim bir parça iç dökmemi yayımladık *. sevgiyle kalın, keyifli okumalar.

salgınla mücadele ettiğimiz bu günlerde dünyanın başından geçen salgın hastalıklardan birkaçı.

kara veba: 1346-1353 yılları arasında meydana gelen kara veba salgınının 75 - 200 milyon arasında insanın ölümüne sebep olduğu düşünülüyor. özellikle avrupa nüfusunun bu yıllarda %30 ila % 60 arasında bir oranla azaldığı düşünülüyor.

cocoliztli salgınları: 16. yüzyılda bugünkü meksika sınırlarında görülen birkaç farklı hastalığın aynı dönemde oluşmasıyla yaşanmış salgın felaketidir. 1520-1576 yılları arasında toplamda 15 milyona yakın insanı öldürdüğü, maya uygarlığı için sonun başlangıcı olduğu ve yıllar içerisinde günümüz venezuela'sından kanada'ya kadar yayıldığı sanılıyor.

üçüncü veba salgını: 1855-1859 yılları arasında çin'de başlayarak dünyaya yayılan ve sadece çin'de ve hindistan'da bile 12 milyon insanın ölümüne sebep olmuştur.

1918 ispanyol gribi: birinci dünya savaşı'nı takip eden yıllarda influenza virüsünün neden olduğu yüksek ateş ile dünya genelinde 50-100 milyon arasında insanın ölümüne sebep oldu. ilginç tarafı şudur ki bu virüsü diğerlerinden ayıran özellik bünyenin bağışıklık sistemi ne kadar güçlüyse ateşin de o kadar yüksek meydana gelmesiydi.

1957 asya gribi: çin'de başlayan influenaz-a virüsünün ördeklerde mutasyona uğrayarak insana geçen bir hastalık sebebiyle yaşanan salgın hastalıktır. 4 milyona yakın insanın ölümüne sebep olmuştur.

hiv(aids) virüsü: 20. yüzyılın ortalarında maymunlardan insana geçtiği anlaşılan hiv virüsünün saptanabilen ilk örneği 1959'da kongo'da görüldü. son 30 yılda 36 milyon insanın hayatına mal olmuştur.

koronavirüsü hepimiz maalesef biliyoruz.

“sessizlik korkutur insanı.”

yaşar kemal / ince memed

bu topraklardan çıkmış değerli bir yazardır. gelmişken şu anısını bırakalım.

yaşar kemal’e milletvekilliği önerilmiş
-gelin sizi önce milletvekili, sonra da kültür bakanı yapalım
+iyi ama bu halk beni seçmez, oy vermez
-neden?
+ben bu halka hiçbir kötülük yapmadım ki
onları ne sömürdüm, ne hakaret ettim, ne ekmekleriyle oynadım
bana niye oy versinler ki?

cevabı, tartışmaya yer bırakmayacak şekilde "evet” olan soru.

gelelim nedenlerine. öncelikle “kadının beyanı esastır” ilkesinin ülkemizde çokça çarpıtıldığını, farklı yönlere çekildiğini ve toplumun büyük bir kesiminin bu ilkenin hukuktaki karşılığını bilmediğini düşünüyorum.

bir kere esas “temel” demektir, “doğru” demek değildir. ayırdına varmamız gereken en önemli nokta burası. bu ilke sanıldığı gibi kadının beyanı mutlak doğrudur anlamına gelmiyor. kadının beyanı mahkemenin gözünde esastır, doğruluğuna inanılır fakat araştırılır anlamına geliyor. yani öyle “kadın bunu söylüyor, beyanın muhatabı kişiyi derhal cezalandıralım” gibi bir durum söz konusu değil.

ayrıca bu konuda “bir kadın veya çocuk size bir suç isnad ettiğinde direkt suçlusunuz” ya da “ilk beyanda bile delil istenmesi şarttır” gibi düşünceden uzak çıkarımlar yapamayız. çünkü taciz, tecavüz, şiddet vb. şeyler içeren suçlarda olayın tek tanığı yine mağdurun kendisi olduğu için mahkeme davayı başlatmak için delile gerek duymaz. mağdurun beyanı esas alınarak olay incelenir ve bu doğrultuda varsa darp raporu, kamera görüntüsü gibi delillere ulaşılmaya çalışılır. özetle davayı açmak için mutlak delil sunulmasını beklemezler.

amerikalı şarkıcı sharon van etten'a ait remind me tomorrow albümünde yer alan parçadır. video klibi her ne kadar 80'ler havası verse de şaşırtıcı şekilde şarkı 2019 tarihlidir. etten burada kendi 17 yaşından bahseder. şimdinin gençlerine seslenir veya hepimizin yaş 17'sine. hep birlikte anılara dalarız,bugünden selam yollarız o halimize. kimimiz için ne de güzel günlerdi onyedi yaşındaki o yıllar..

'ben de senin gibiydim. bilmediğin bir şey yoktur sanıyorsun. biraz utangaç ve çok kaygısızsın.
ben de bir zamanlar 17'ydim. yaşadığım ve bildiğim her şeyden emindim.
bir zamanlar özgürdüm... yoksa bu bir rüya mıydı?
sana neler olacağını biliyorum. neler yaşanacağını biliyorum. sen de tıpkı benim gibisin...
benim gibi olmandan korkuyorum' diyor .



fakat etten'ın yüzü şarkı boyunca depresif bir moddadır. ritim ve melodi de sonlara doğru bir nevi isyankar hale dönüşmektedir. sanki o günleri tekrar hatırlamaktan, o yılların ne kadar çabuk geçtiğini farketmekten ve bir zamanlar ne kadar masumken hayatın ona yaşattığı olaylardan dolayı bu saflığın kaybolmasından rahatsız ve sitemkardır.

*bu şarkıyı dinlerken bize öğüt veren kıymetli büyüklerimiz de aklımıza gelir. onlar, gençken kendilerinin yaptığı hataları yapmayalım diye hiç bıkmadan uyarırlar bizi. ama gençlik tabiatı nasihat dinlemeye müsait değildir ne yazık ki. insan ne zaman yaş alır ve kendinden küçüklere tavsiye vermeye başlar,o zaman anlar bunun değerini ve şöyle der 'keşke benim size nasihat verdiğim gibi biri de bana şimdi nasihat verseydi..'

felsefik cevap vermek isteyen bir so called philosophy olabilir.

-sen benim kim olduğumu biliyor musun?
-bilmiyorum.
-doğru cevap, zaten ben de bilmiyorum.

*

ölürken bile elalemi düşünen insanlar.

inan ben de çok merak ediyorum diye cevap verilebilir.

tecavüzcü pedofilinin ilk 6 ay içerisinde şikayette bulunulmadığı için beraat etmesi haberi. aldığı güçle bir de gidip çocuğun ailesine tehditler savurmuş ''bana bir şey olmaz'' diyerek.

buradan

güneş yanıklarına da iyi gelen muazzam süt ürünlerinden birisidir.

bir olgunun iç yüzünü derin bir merak dolayısıyla öğrenmeye ve idrak etmeye çalışma halidir. dilimize arapça'dan geçmiştir.

2011 yılında emotion'da yayımlanan bir araştırmada, mutluluğu fazlasıyla önemseyen kişilerle, mutluluğu fazla önemsemeyen kişiler karşılaştırılmış ve oldukça ilginç sonuçlar elde edilmiştir. öncelikle mutluluğu önemseyen gruptaki katılımcılar, düşük seviyede stres yaratan durumlar karşısında kendilerini diğer gruba kıyasla daha mutsuz hissetmişlerdir. işin daha da ilginci, araştırmacılar, bu katılımcıların mutluluk seviyesini artırmak için onları pozitif uyaranlara maruz bıraktığında da diğer gruba kıyasla daha az olumlu tepki verdiklerini gözlemlemiştir.

mutluluğa daha fazla önem veren kişiler erişilebilir, küçük mutluluklardan daha az mutlu olurken aynı zamanda gündelik hayatta karşılarına çıkan sorunlar yüzünden de daha çok ve çabuk mutsuz oluyorlar. araştırmacılar bu sonuçları mutluluğu fazla önemseyen insanların, erişemeyecekleri mutluluk standartları belirlemiş olmalarına bağlıyor.

aynı ekibin bu sefer 2012 yılında yine emotion’da yayımlanan bir başka araştırmasında ise katılımcıların, bilimsel bir manipülasyon sayesinde, mutluluğa normalde verdiklerinden daha fazla önem vermeleri sağlanıyor. normal şartlarda katılımcıların kendilerini daha iyi hissetmeleri beklenirken aksine katılımcılar, kendilerini sosyal anlamda etraflarından kopuk ve yalnız hissetmeye başlıyorlar. üstelik bu durum sadece katılımcıların öznel hisleri ile sınırlı kalmıyor, hormon seviyelerinde de kendini gösteriyor.

bu sonuçlara dayanan araştırmacılar mutluluk gibi kişisel kazanımlara düşkünlüğün diğer insanlarla olan bağlantımızı zayıflatarak, kendimizi daha yalnız hissetmemize sebep olabileceğini ileri sürmektedirler.

konu hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak için tık.

george william sotter - night's solitude (c. 1945)

-aa atanamadın mı hala?

günaydın herkese. umarım pamuk şeker tadında bir hafta sonuna yelken açarız.