ben değilim hacı.

anoreksijenik ya da anoreksan, iştah kapatan bir ilaç sınıfı.

aksi için (bkz: oreksijenik)

jakstat mahlaslı yazarın ukdesidir.

güney afrika'da işe ilk gittiğimizde bizi işçilerle tanıştırdılar. bir çakal türk arkadaş ben şununla takıldım, bununla takıldım dedi. bende saf türk evladı olarak dedimki, kardeşim bunların iki, üç çocuğu varmış, kocası birşey demiyormu, nasıl hafta sonu seninle otele gidiyor.
sonradan öğrendik ki bu kızlar ortaokul yada lisedeki ilk boyfriendlerinden hamile kalmışlar. siyah ve melezler çocuğu "tanrının hediyesi" gördüğü için genelde kürtaja karşılar, çocuğu aldırmıyorlar. ama kızın boyfriendi "ben kimseden hediye falan istemiyorum, artık benim girlfriendim değilsin" demiş. tabi "first cut is the deepest"miş, kız üzülmüş, ağlamış, isyan etmiş ama bir zaman sonra hayat devam ediyor diyerek yeni aşklara yelken açmış.
ilk zamanlar çok güzel geçmiş, adam kıza teselli olmuş, aşkı yeniden buldum derken kız yine hamile kalmış ve yine boyfriend "runaway" olmuş. bu olay bir kaç kere daha tekrarlanmış. tanıştığımız kadın işçilerin çoğu değişik babaları olan birkaç çocuk sahibi, erkek işçilerin çoğu ise birkaç kızdan çocuğu vardı.
hatta covid 19 ilk çıktığında sokağa çıkma yasağı olunca, insanlar, 20 yıl önce ekmek almaya giden babam sonunda eve geldi, sonunda babamı gördüm diye dalga geçiyorlardı.
eğer kızın ailesi bakmazsa yada kızın psikolojisi zayıfsa teselli için içki ve uyuşturucuya bağımlı oluyor, işler daha kötüye gidiyor ve uyuşturucu parası için herşeyi yapıyor. tabi bu ortamda büyüyen çocuklar ne yazıkki erkekse genelde "çete", "gangsta" muhabbetlerine, kız ise tahmin edeceğiniz yollara gidiyor.
tabi güney afrika'da bu durumda çok kız olduğundan, erkekler, türkiye'deki gibi aman nefes alsın yeter demiyor, hemen yenisini buluyorlar. bu yüzden 35, 40 yaşındaki kadınların artık yüzüne kimse bakmıyor ve onlarda artık "kadın kadına" takılmaya başlıyor. orada lezbiyen muhabbeti yapanların çoğu hormon yada gerçekten kadınlara ilgi duymaktan değil, mecburiyetten "çakma" lezbiyenler. normal muhabbet etsen bile erkekler pislik, şerefsiz, şu, bu... diye konuşuyorlar ve bizde haklısın abla diyorduk.

"limonium lilacinum" olarak da bilinen kokusuz ve acı bit bitki. genel olarak idrar söktürücü, kanı temizleyici ve böbrek taşlarına iyi gelmesi ile biliniyor. kökleri ve yaprakları kurutulup kaynatılarak kullanılıyor.

bu başlık altında dünyanın görüp görebileceği tüm insanların okuması gereken kitaplar var. okuyunca bir şey anlamıyorsanız, yazarın vermek istediğini alamıyorsanız bu sizin sorununuz. elbette sosyal medyada sürekli paylaşılması itebilir ama bu kitabın kötü olduğu anlamına gelmez.

dedi 0.5 ucu kırmadan yazamayan eli ayarsız.

uçan süpürge, uçan halı, kanatlı at, insan taşıyabilen kuşlar örnek olarak verilebilir. bunların hepsinin hava ulaşımı sağlaması ilginçtir. demekki eski insanların en büyük özlemlerinden birisi uçmakmış.

ilk türk materyalist, denemeci, pozitivist olarak nitelendirilen tanzimat dönemi edebiyatçısı.

yıllar önce tanzimat dönemi yazarlar ve eserleri hakkında oluşturduğum arşivin göz bebeği olmuştur. yalnız ilk'lerin ilki olan bu adam öss'ye hazırlık dershanelerinde ya da lise kitaplarında öğretilmez. sebebi yaşamı kadar ölümünün de ürpertici olmasıdır.

bir gün dönemin en önemli romancılarından ahmet mithat efendi'ye beşir fuat'tan bir mektup gelir:

''intiharımı fenne tatbik edeceğim; şiryanlardan (damarlardan) birinin geçtiği mahalde cildin altına klorit kokain şırınga edip buranın hissini ibtal ettikten sonra orasını yarıp şiryanı keserek seyelan-ı dem tevlidiyle (kan kaybıyla) terk-i hayat edeceğim. kan akmakta iken her zaman şiryanı sıkıca tutarak vesair tedbire müracaat ederek muhafaza-i hayat mümkün olduğu halde azmimden nükul etmeyeceğim (geri dönmeyeceğim)! şairler söz ile pek çok kahramanlık satarlar; fakat fiiliyata gelince, böyle bir metanet göstereceklerinden pek emin değilim. çünkü şu intihar, beyne bir tabanca sıkmak, kendini asmak veya suya atılmak gibi değildir. onlara bir kere teşebbüs edilince, onu menetmek ihtiyarı elden gider."
24 kanun-ı sani sene 302

bu mektuptan tam iki sene sonra beşir fuat odasına kapanır ve kendisine morfin enjekte ederek sürekli yanında bulundurduğu neşterle bileklerini dört çizgi şeklinde keserek intiharını an an yazmaya başlar:

"ameliyatımı icra ettim. hiçbir ağrı duymadım. kan aktıkça biraz sızlıyor. kanım akarken baldızım aşağıya indi. yazı yazıyorum, kapıyı kapadım diyerek geri savdım. bereket versin içeri girmedi. bundan daha tatlı bir ölüm tasavvur edemiyorum. kan aksın diye hiddetle kolumu kaldırdım. baygınlık gelmeye başladı. canib-i zabıtadan gelecek tahkik memuruna: size anlatmağa mecbur olmadığım bazı esbabdan dolayı terk-i hayata mecburiyet gördüm. kendi kendimi öldürdüm. benim yazım ve imzam alem-i matbuatta bulunan muharrirlerce malumdur. binaenaleyh beyhude işgüzarlık edeceğim diye zaten matem içinde bulunacak familyam azası hakkında bi-lüzum tahkikata girişip de onları iz'ac etmeyiniz. şu itirafnamem intiharın vukusunu müsbittir. sizin vazifeniz kağıdı alıp bir jurnal ile makama takdim etmekten ibarettir. vücudumu teşhir olunmak üzere mekteb-i tıbbiyye'ye teberrüan bahşettim. cenaze oraya naklolunmalıdır. 5 şubat 1887"

(mektubunun son kısmını mürekkebi yerine kanıyla yazmıştır, hatta bazı yerleri okunamayacak durumdadır.)

edit-ekleme: dönemin toplumu ilk kez intihar kavramıyla karşılaşmış ve beşir fuat'ın intiharı bir çeşit salgın yaratarak bir çok insanın intihar etmesine sebep olmuştur. hükümet gazetelerin intihar haberi yayınlamasını 7 ay kadar yasaklamıştır.

ülke için çok acı bir durum. bunun yanında kadınlara bir tavsiyem; lütfen, güçlü erkek ararken, psikopat, maço, hanzo erkeklere gönül vermeyiniz. bu ülkede işlenen kadın cinayetlerinin en az 1/3'ünü maço, kaba-saba-sevilmemiş-travmatik erkekler tarafından işlendiğini düşünürsek bu tür insanlardan uzak durunuz.

ben sürekli dolaptan çıkartıyorum kitapları ama sayılıyo mu acaba.. hatta birazdan bi tane daha çıkartmayı düşünüyorum.

haşlayıp üzerine zeytinyağı gezdirip afiyetle tükettiğim sebze.

eskiden gülmemek cool sanılırdı. bir tane gülen resmim yok eskilerden. bakışlar yeter sanırdık. sorsan dünyanın mesajını verirdik o mesajla. kim aldı o mesajı, hiç kimse. hep bir cool olmaya çalışmalar. 18 yaşında mıyız 68 yaşında mıyız belli değil. ne manasız bir enerji tutulması diyorum o günlere.
on yıldır gülüyorum her resme.
güzel çıkmak isteyen, on sene sonra resmine bakıp ne güzelmişim, ne güzel günler geçirmişim, ne güzel yaşamışım, iyi ki demek isteyen gülsün.
3 günlük dünya kas kas nereye kadar.

ailemin bir zeytin üreticisi olduğunu göz önünde bulundurarak söylemeliyim ki; ayçiçek yağı kullanmayın, kullandırtmayın.
ayrıca her zeytinyağ diye satılan sıvıyı da satın almayın.
bir ayçiçek yağı fabrikasının sahibi bizim aile dostumuz(reklam olmasın diye isim vermemek) diyor ki; en büyük müşterilerimiz, zeytinyağ fabrikaları

hıh!

içim acıdı izlerken.derdini saygılı bir şekilde anlatmaya çalışan bir gencin diğer sinir bozucu adam tarafından sabote edilmesi. haketmiyor gençlerimiz bu muameleyi. adama söylenecek bir sürü hakaret var da ben içimden söyleyeyim. sistem adamı ne kadar çirkef yapmış, ne kadar kötü gözüküyor. izlerken bile tahammül edemedim be adam sinir hastası olmuşsun. ve o çocuğa yaptığı saygısızlık!.. nefretinizde boğulun!.. ve bütün güzel dilekler senin için genç, yaşamayı sen hakediyorsun.

dünyanın her yerinde var olan ateistler hangi coğrafi bölge ya da ülkede ise o bölge ya da ülkedeki en yaygın dini ele alarak yanlışları eleştirir/sorgular. türkiyedeki en yaygın dini inanç islam olduğundan mütevellit ateistler islamı eleştirir ve sorgular.
özetle; eleştirilen tek din islamiyet değildir.

türkiye- şahsım

yeşilçam ve hollywood filmlerinde sıklıkça gördüğümüz senaryo klişesi.
kötü adamların sayısı ne kadar fazla ise kahramana zarar vermesi o kadar az olur. lakin ortada tek bir düşman varsa en zorlu savaş bununla geçer.