sokaktan sahiplendiğin kedinin büyüdüğünü görmek
başlık "zamansız kelebek" tarafından 10.12.2022 14:18 tarihinde açılmıştır.
21.
tam da bugün düşünüp de anlık bir hüzünlenme yaşamama sebep olan olaydı.
yağmur yağıyordu bir yavru kedi bana yaklaştı, sevdim biraz, sonra dejavu yaşıyor hissi uyandırdı.
evdeki kedimi seviyorum ama çok hızlı büyüdü be sanki hiç bebekliğini görmemiş gibiyim
yağmur yağıyordu bir yavru kedi bana yaklaştı, sevdim biraz, sonra dejavu yaşıyor hissi uyandırdı.
evdeki kedimi seviyorum ama çok hızlı büyüdü be sanki hiç bebekliğini görmemiş gibiyim
devamını gör...
22.
duygulandırıcı. onu ilk gördüğüm zamanlarda fotoğrafını çekmiştim. sonra ise anı biriktirmek için türlü türlü çekerken fotoğraflarda fark ettim. :') evin içinde değil, evin önündeki bahçede kalsa da nereye gitsem çoğu zaman peşimde diye ilkte "senin kedin mi?" diyorlardı. (çünkü tasması yok ama peşimde.) ne cevap vereceğimi şaşırmıştım. benimken ev yerine bahçede kalıyor oluşu onu benim yapar mı bilmiyorum o yüzden başta hep "sokak kedisi aslında ama ona ben bakmaya çalışıyorum sadece." gibi sözler ediyordum. sonralarda açıklamadan sıkıldım ve "benim kedim." dedim. artık geçtiğimiz yerdeki amcalar/teyzeler ve veletler "asra'nın kedisi." demeye başlamıştı.
ama ilk takibinde bir eve kaçtı ve kaçtığı evdeki akraba amca ve teyze ile beni kanka yaptı. çiftin köpekleri var. onunlayken yolumuzu kesiyorlardı. onu kucaklayıp koşmak zorunda kalıyordum ya da paravan işlemi görüp taşla (onlara değdirmeden tabi ki) uzaklaştırıp ballı'ya zaman tanıyordum. biraz köpek fobim vardı ama ballı'nın hayatı riske girince fobi vs. kalmıyordu. orta boy pitbull'un önüne dikildiğimde bunu bariz anladım. nereden çıktığını anlamadım ve onu gözümün önünde yiyip parçalamasından korkmuştum. en çok korktuğum (yavrusuna bile 3-5 m'den ileri yaklaşmam o derece korkuyorum.) ve de çirkin bulduğum tür. aramızda 1 adım kalmıştı. köpeğe geçit vermemiştim. beni de yemesinden korktum ama bilmiyorum ballı'yı yemesinden korktuğum kadar değil demek ki. yem olsun diye büyütmedim bir kere ve sahibiyim ondan olduğu kadar canından da sorumluyum. ben varken başına bir gelse kendimi hiç affetmeyip onu kaybettim diye de ağır depresyona girerdim.
bu kedi nasıl gelip bizi buldu bilmiyorum ama bana çok iyi geldi. o yüzden çok seviyorum ve benim için çok kıymetli. normalde kedileri beslerim bakarım vs. ama pek sevmem, ballı şeytan tüylü sanırım. (:
ama ilk takibinde bir eve kaçtı ve kaçtığı evdeki akraba amca ve teyze ile beni kanka yaptı. çiftin köpekleri var. onunlayken yolumuzu kesiyorlardı. onu kucaklayıp koşmak zorunda kalıyordum ya da paravan işlemi görüp taşla (onlara değdirmeden tabi ki) uzaklaştırıp ballı'ya zaman tanıyordum. biraz köpek fobim vardı ama ballı'nın hayatı riske girince fobi vs. kalmıyordu. orta boy pitbull'un önüne dikildiğimde bunu bariz anladım. nereden çıktığını anlamadım ve onu gözümün önünde yiyip parçalamasından korkmuştum. en çok korktuğum (yavrusuna bile 3-5 m'den ileri yaklaşmam o derece korkuyorum.) ve de çirkin bulduğum tür. aramızda 1 adım kalmıştı. köpeğe geçit vermemiştim. beni de yemesinden korktum ama bilmiyorum ballı'yı yemesinden korktuğum kadar değil demek ki. yem olsun diye büyütmedim bir kere ve sahibiyim ondan olduğu kadar canından da sorumluyum. ben varken başına bir gelse kendimi hiç affetmeyip onu kaybettim diye de ağır depresyona girerdim.
bu kedi nasıl gelip bizi buldu bilmiyorum ama bana çok iyi geldi. o yüzden çok seviyorum ve benim için çok kıymetli. normalde kedileri beslerim bakarım vs. ama pek sevmem, ballı şeytan tüylü sanırım. (:
devamını gör...