eski türkiye nasıldı sorunsalı

ak parti seçimleri kazandığı 3 kasım 2002 genel seçimlerinden sonra sadece 5 gün sonra dream theater konseri olmuş, sanırım insanlar daha az politik kaygılar barındırıyordu şeklinde cevap verilebilecek sorunsaldır.

eski türkiye barışın huzurun mutluluğun adaletin anlayışın saygının insanın insana zararı olmayan dil din ırk ayırt etmeyen bir yerdi.ama maleesef şimdi öyle mi

üniversitelerde bahar şenlikleri olurdu, bu şenliklere bira markaları sponsor olurdu, çok güzel eğlenilirdi. kimse kimseyi taciz etmez öldürmezdi.

yani eski türkiye’yi şu başlıktaki yorumlar gibi tanımlamak için ya max 14 yaşında olacaksın ya da 14 yaş zekasında tabi ki neyse diyip köşeme irca ediyorum..

insanın değeri vardı.

günümüzdeki saçma sorunlar nedeniyle aşırı romantize tanımların gelmesi muhtemel başlıktır.

ikisinden birini seçmek (bkz: zorunda mıyım)

(bkz: al birini vur ötekine)

bence ayırmak, yanlış eski yeni diye çünkü olan zaten oluyor ama iyi ama kötü geçmişi geride bırakmasını bilmek gerek.

madımak ve gazi olayları sırasında dalda portakal olması kuvvetle muhtemel yazarların insanın insana zararı olmadığı bir yer ve bahar şenlikleri gibi tanimlarla açıkladığı başlık.
hangi tarafa doğru gülelim?
eski türkiye aynı bu zamanda olduğu gibi; medyanın iktidarın siyasi görüşüne göre toplumu şekillendirmeye çalıştığı, yolsuzluk ve adaletsizligin gezindiği bir yerdi.
eski türkiye de sadece görsel ve yazılı basın vardı. sosyal medyanın olmadığı bir türkiye ile
simdiki türkiye'yi karşılaştırma yapmanız imkansız. 2002 öncesi haber siteleri ve sözlükleri okursanız elma ile armutu
toplamaya çalışmak gibi bir şey yaptığınızı anlarsınız.

#1190246 bizimle böyle eğlenen yazarlar yoktu mesela.

6 litre pril 10 liraydı.
4 litre pril 21 lira dohsan kuruş şimdi.
aklınızı başınıza alın.

(bkz: 4 litre pril'in 21 lira 90 kuruş olması)

berbattı.
eski türkiye'nin günümüz türkiye'sinden daha kötü durumda olduğunu az biraz okuyarak dahi fark edebilirsiniz. savunulacak bir yanı yok yani. hele karşılaştırılacak yanı hiç yok. eski türkiye'den hatırlamak istedikleriniz yalnızca iyi şeylerse onlar da günümüzde olduğu kadar az. kara lekeler çok daha fazla.
peki elimizde ne var?
geçmişten günümüze ilim ve bilim alanında gelişememiş bir türkiye.
bu durum değişir mi?
muamma.

tamamen eski türkiye’nin insanlarından dinlediğim kadarıyla özetlemek gerekirse çok fazla imkan yokmuş ama insanlar mutluymuş.
şöyle de bir şey var ki bu bazı eski insanlar o zaman da iphone vardı ama dönemin hükümeti getirmedi kafasını yaşıyor o ayrı.

ne kadar eskiden bahsettiğimize göre değişecek olan durumdur zira 1930 ile 2010 türkiyesi çok farklıdır. kişisel fikrim olmakla birlikte en kötü dönemi son 20 yılı olabilir.

eskiden tüp yoktu , yağ yoktu yeğenim ile açıklanan aradaki yıl farkını hesaplamayan bazı cahil kesimin ortaya koyduğu sorunsaldır.

orman yangınları için uçaklarımız vardı.

siyasi parti liderleri bir masa etrafında birbirlerine giydirebiliyordu.

politikacılar kendileri ile dalga geçen, eleştiren sanatçılara gülebiliyordu.

devlet ile mafya o zaman da içiçeydi. fakat siyasetçilerle poz vermezdi ya da bu işler bu kadar açıktan yapılmazdı.

sokakta bu kadar siyaset konuşulmazdı. tabi bu 90'lar için geçerli. yoksa 80'lerde de kardeş kardeşi vuruyordu.

hastaneler rezil durumdaydı. eyüp devlet hastanesini savaş ay ifşa etmişti.

bankacılık da rezil durumdaydı. zaten 2001 krizine bu bankacılar yüzünden girdik.

siyasetçiler mümkün mertebe mütevazi görünmeye çalışırdı. genelde çoğu da öyleydi. deli konvoylar korumalar falan yoktu. özal'a mecliste suikast düzenlenebildi ordan hesap edin. tabi tartışmaya açık bir konu bu.

geçim derdi falan hep vardı yine. fakat gıdalarda endüstriyel üretim bu kadar yoktu. şu an yediğimiz içtiğimiz şeyler çöp.

eskiden türkiye için "kendi kendine yetebilen ülke" derdik. maalesef şu an dışardan gelen şeyler iç piyasayı bitirdi.

kanallar daha sekülerdi. hatta rtük kurulmadan önce çok da cesurlardı açık seçik yayın konusunda.

ülkenin en kötü döneminde bile kurumlar bu denli yoğun özelleştirimedi.

her ne kafar çoğu madde güzel olsa da dindar kesime hayat dar ediliyordu. seküler siyasetçilerin en büyük hatası bu oldu. belki düşüncelerinde haklıydılar ama uygulamaları çok yanlış yaptılar.

başörtüsü irtica, gericilik ile ilişkilendirildi. bu hataydı.

imamhatip mezunu öğrencilerin üniversiteye girişlerini zorlaştırdılar. en basitinden okul ek puanı çok azdı. işin kötüsü bunun yanında yaş da yandı. imamhatip liseleri meslek lisesi sayıldığı için normal meslek liseleri de üniversitede mühendislik okuyamıyordu.

asker eşlerinin, annelerinin kayıtlar esnasında başı açık fotoğraflar isteniyordu.

dershaneler vardı malum. fetönün en güçlü dönemi olmasa da yine de güçlüydüler.

eski türkiye'nin günümüzden berbat olduğunu söyleyenlere aldanmayın. eski türkiye, sansasyonların abartılarak haberleştirildiği ve günümüzde olan olaylarla kıyaslanamayacak rezilliklerin sanki dünyanın sonu gibi algılandığı bir yerdi. örneğin, ak parti zamanında susurluk olayından aşağı kalmayacak en az on tane olay yaşandı ama kimsenin umrunda olmadı. medyayı ele geçiren algıyı yönetir. eski türkiye, herkesin ev ve araba sahibi olabildiği, çalışınca para kazanabileceği, okuyunca hayatının kurtulacağı bir ülkeydi. o zaman, öğretmenler ek iş yapıyordu derler ama şu an ek iş yapmayan neredeyse kimse kalmadı. herkes influencer olmaya çalışıyor, özel ders veriyor, haftasonu mesaiye kalıyor diyeceğim o ki insanlar bir yerlerden ek gelir elde etmeye çalışıyor. eskiden insanlar ek iş yapardı çünkü ev alayım, araba alayım diye düşünürdü. şu an ayın sonunu getirmek için ek iş yapmak zorunda kalıyorsun.

bebek gibiydi bebek. özgürdü bi kere aptal saptal insanlar bana bu şakalar dan dava açar mı korkusu yaşamıyordun çünkü olduğu makama hak ederek gelmiş hakim savcılar vardı. hukuk topal da olsa işliyordu, hak hukuk bilen insanlar vardı. içki ucuzdu. dolan on tl değildi. ötv gibi garabetler yoktu.

özlenen eski türkiye değildir,hiçbir şeye karsı sorumluluğunun olmadığı günlerdir.
bakmayın burada adalet vs.güzellemeleri yapanlara,bugünden hiçbir farkı yoktu o zamanlar da adaletin.
zengine farkli çalışırdı fakire farklı.
bugün yahu bu niye hep gündem de ya da bu niye ünlü diyorsan o günlerde de vardılar.
büyüdü herkes koca adam,kadın oldu ve boylarınca çocuğu var artık.
özlediğimiz şey eski türkiye değil,elimizden kuş olup uçan çocukluğumuz.

can çekişiyordu. şimdi öldü.

eski türkiye güzellemesi yapmayacağım. 2002 öncesi de çok farklı değildi ama türkiye hiçbir zaman 2002 ve sonrası gibi bu kadar da kötü olmamıştı.

mezhep kavgalari vardı, siyasi ayrımcılık vardı, yobazlar yine vardı, ensest akraba ilişkiler vardı, faili meçhul cinayetler vardı, suikastler vardı, terörizm vardı, ekonomik kriz vardı siz eski türkiye güzelleyenlere bakmayın çok farklı bir ortam yoktu yani. türkiye hiçbir zaman iyi bir ülke değildi eski türkiye'nin bu kadar özlenme sebebi o zamanlar teknolojik imkanların kısıtlı olması ve yukarıda saydığım birçok kavramın o kadar ön planda olup medyadan öğrenilememesiydi.

zannediliyor ki her şey güllük gülistanlıktı. hayır değildi bugün mevcut olan sorunlar o zaman da vardı ama bugün ile geçmişin farkı şu; bugün başımızda olanlar başa geçmeden önce avrupaya gireceğiz, terörü bitireceğiz, fakir bırakmayacağız, güçlü ekonomi olacağız yeni bir beyaz sayfa açacağız diye diye başa geldiler 20 senede eski sorunları çözemedikleri gibi üstüne birde yenisini eklediler. zaten ortada bir pislik vardı bunlarda iyiden iyiye sıvadılar o pisliği.

yine de şöyle bir düşünecek olursam o dönemde okuyan insana saygı vardı, insanlarda geleceğe umutla bakma hissi de vardı. insanlar kötü durumda olduklarını biliyorlardı ama hep bir "düzeleceğiz ya bugünler de geçecek!" düşüncesi hakimdi, gençler biraz daha rahattı bira falan ucuzdu mesela, iyi bir işçiyseniz emekli olunca iyi bir çıkış parası alır bununla bir ev bir araba alabilirdiniz, milli maçlar gibi özel günlerde herkes börekler tatlılar yapar birbirine misafirliğe giderdi komşuluk vardı, dış politikada öyle ya da böyle güçlü, ağırlığı olan bir türkiye vardı "türkiye!" dendiği zaman herkes şöyle bir "hass! noluyoruz lan?" diye dönüp bakardı bir kere türklük bilinci türkler bu kadar aşağılanmamıştı ayaklar altına alınmamıştı, alım gücü iyiydi öyle bahsedildiği gibi aç kalmazdınız üzerinize giyecek kıyafetiniz vs. de olurdu, tarım ve hayvancılık vardı bu kadar dışa bağımlı değildi türkiye gıda konusunda, bu bir medeniyet göstergesi değil ama cinsellik, çıplaklık bu kadar örselenen kavramlar değildi yılbaşında dansözler çıkardı zaman zaman ekranda erotik sahneli filmler vardı, hükümeti eleştirebilirdin basın özgürlüğü bugüne oranla biraz daha iyiydi, sokaklar çocuklar için, kadınlar için nispeten güvenliydi göz göre göre sapıklık sübyancılık vs. yapanı organından sallandırırlardı, mülteci falan yoktu, yeşillik doğa akarsu insan eli değmemiş yerler falan bolca vardı, cehalet bu kadar yüceltilmemişti vs.

bir sürü şey var ama kısaca özetleyecek olursam şöyle toparlayayım siyasi, ekonomik, terörsel krizler yine vardı hep oldu ama insanlar arasında, toplumda bugün ki kadar ayrımcılık, birbirini dışlama, nefretle dolup taşma, cehalet ve onu yüceltme, kavga, çekememezlik, gelecek kaygısı, umutsuzluk yoktu. türkiye kendi yağında kavrulan sıradan bir ülkeydi. şimdi herkes birbirinden nefret ediyor, insanlar millet olma bilincini unuttular, kimsenin gelecekten bir beklentisi kalmadı. zaten en kötüsü de bu. artık millet birbirinden ayrıştı kendi sonunu hazırladı, bir bakıma aslında türkiye bugün bölünmüş, parçalanmış oldu.

cem yılmaz'ın her şey çok güzel olacak diye bir filmi var orada şöyle diyor "en azından yaşıyoruz bu da bir şey be abi." işte eskiden insanlar aynen böyle düşünüyordu şimdi ise "halen mi yaşıyoruz bıktım bu hayattan ameuğaa goyimm!" diye düşünüyor fark bu.