joker (film)

çok kötü hissettiğim ve kendim olmaktan çekindiğim halen kafamın karışık olduğu bir dönemde yalnız başıma gidip izlemiştim. çok kez montumu avuç içlerimle sıktığımı ve gözlerimin dolduğunu hatırlıyorum.
beni etkilemişti ve hayır sonrasında hayatım değişmedi farklı açılardan falan bakamadım ama hayatıma etkisi olduğu aşikar. bazen bazı durumların içinde nasıl bulundum diye gülümsüyorum.
ara ara ayrılıklar canımızı yakınca artık kalmadı ulan bir şey geberdim diye gülmeye başlamaz mıyız?
ben gülerim. öyle hep değil. aklıma gelince.. acıyı yatıştırıyor gülmek.
gülmek ve sövmek. kesinlikle çok etkili. bilimsel!
her neyse sonuç olarak artık izlediğim o sinemada yok, o bölgenin eski tadı yok ama joker filmi halen aynı hissi verecektir bu garanti. ve yakın zamanda tekrar yalnız başıma izleyeceğim. aynı o tedirgin ve utangaç halimle sinema salonuna girer gibi de değil, oldukça değişmiş bi halde. fırsatım olsa bunu aynı yerde de gösterirdim ama zaten bazı şeyleri tekrardan farklı versiyonlarını yaptım sırf aklımda kalmasın diye.
sırf tanışmaları beğenmedim diye tekrar tanıştığım, kendimi değiştirip tekrar çıktığım, bana tavırlarını beğenmediğim için aylar sonra mekana aynı şekilde tekrar gelme gibi.
yararı oldu mu, hayır.
kimseye bir şey kanıtlamak zorunda değiliz. anksiyetelere boğulmama hiç gerek yokmuş keşke onu deseydim keşke şöyle yapmasaydım diye. emin olun karşı tarafın zerre umrunda değil ve sadece laf olsun ve birilerinden daha üstün olduklarını hissetsinler diye dedikodunuzu yapar ve sırf gereksiz kıskançlıkları yüzünden sizi kötülerler.
kendinizi bilin. yine de konuştuklarınıza,davranışlarınıza ve uslubunuza dikkat etmeye bunun karakteriniz haline gelmesine çalışın.
iyi hissedeceksiniz. kimse paspal görünen, sürekli kendini tekrarlayan, eeleyen kişilerle pek takılmak istemez.
olabileceğinizin en iyisi haline gelmelisiniz. bunu kendime de söylüyorum.
çünkü bu bir filmden fazlası. aslında sadece çizgi romanın fikirlerine sahip bile değil.
daha farklı bir perspektiften bakılması gerekiyor. en azından bu film için.
ya da benim abartımsa ne güzel. kendime bir şey katmaktan çekinmiyorum demek ki..

bir dönem ciddi ciddi batman figürünü eleştirir suçlar hale getiren film. öyle iyi dramatize edildi ki joker, birçok kişi saf değiştirmiş bile olabilir. şaka bir yanaolaylara tek yönlü bakmamak gerektiğine, olayları detaylandırmanın önemine dikkat çekmiştir. insanı kötü yapan yaşadığı çevre aile veya yaşadıklarıdır kavramını iyi anlatmıştır

biraz abartıldığını düşünüyorum, şahsen ben izledim ve beğenmedim; psikolojik bir rahatsızlığı olan kişinin katile dönüşme süreci anlatılıyor; sanki film sonunda mahkemede bir yargılama sahnesi olsa, sanık şöyle savunma yapardı gibi geliyor "öldürdüm, öldürdüm ama sor bir niye öldürdüm???" biraz banker maho tarzı bir savunma yapardı; ki film boyunca toplum tarafından ve arkadaşları tarafından dışlanan aşağılanan baş karakter, 3 metroda, 1 evinde (kendisine silâh veren kişi), 1 annesi, 1 de robert de niro karakteri olmak üzere 6 kişiyi öldürdü, ama bir ayaklanmaya neden oldu, ama buna rağmen bir katil olmak için daha fazlasına ihtiyaç var, daha doğrusu katil olmak için çok fazla sebebe ihtiyaç yok basit bir sebep içinde insanı öldürebilirsiniz (bu sizin haklı olduğunuz anlamına gelmez tabi) örneğin karamel makiatonun köpüğü az ve aroması az diye kahveyi yapan gariban kasiyeri öldürebilirsiniz (tabiki öldürmemelisiniz);
》 konuyu toparlayacak olursak, bir palyaço nasıl katile evrilişi anlatmış ama çokta güzel anlatamamış;
belki şu da var, baş rol oyuncusu "gladyatör" filminde ki kötü karakter oyuncusu olması, zihinlerde kötü bir izlenim uyandırmışta olabilir.
》"taxi driver" filminde ki travis (robert de niro) karekterini andıran kimi sahneler vardı, evde tv karşısında kendi kendi konuşma sekansları, ki travis te birilerini öldürmenin provasını yapıyordu; ki trajedi o ki, bu filmde katil/joker tarafından öldürülen kişilerden birisi robert de niro,;

başıma bir iş gelmeyecekse bu filmdeki joker "sümsük joker"dir. bir gram sevmedim filmi. heath ledger' ın jokeri tam benim kalemimdi. başını sonunu bilmediğimiz fırtına gibi bir delilik. ama içinde zeka var, tutku var, anarşi var, eleştirdiği bir şeyler var. bir de buna bakın, kötü bir çocukluk, yapmak istediği işte başarıya ulaşamayış, bir şeylerin üst üste gelişi ve cinnet geçirip onu bunu öldürme... bu tip insanlar ülkemizde 3. sayfa haberlerinde falan bolca var zaten, hiç birini de anti-kahraman olarak görmüyoruz. meh.

kötü karakteri sevdigim ve bag kurdugum film, toplumun “normal” olmayan insanlara bakisi tam da böyle ya aciyorlar ya görmezden geliyorlar. joker’e fazla seçenek kalmadigini dusunuyorum.

joker, başarısız bir komedyen olan arthur fleck'in hayatına odaklanıyor.
film imdb'den 8.4 puan almış.
psikolojik sorunları olan, hayatındaki etkenlwele kötülüğe itilen bir joker izliyoruz.
açıkçası filmde bir kopukluk var gibi...

her yaşta tekrar izlenesi filmlerden, yönetmen koltuğunda todd phillips oturuyor, başrol ise jokerin ta kendisi olan joaquin phoenix
işaretler filminde mel gibson'ın kardeşi idi, o zamanlar da severek izlemiştim.
oldukça yaşlı annesiyle yaşayan arthur'un joker'e dönüşümünü, belki de hiç dönüşmeyişini, zaten içinde olanı artık göstermekten korkmadığı için dönüştüğünü sandığımızı izliyoruz.

palyaço olan ve stand-up'çı olmak isteyen, yalnız ve gülmesini durduramayan, annesinin happy diye seslendiği bir adamın öyküsü bu.
nörolojik bir rahatsızlıktan dolayı gülüşünü durduramıyor, hiç kimsenin gülmediği şeyler ona aşırı komik geliyor bu da bizim komiklik algımıza dikkat çekiyor aslında, herkes güldüğü için mi gülmek zorunda hissediyoruz yoksa gerçekten komik olduğu için mi?

joker filmin başında bile herkesten farklı olduğu için dayak yiyor, pankartında ise hiçbir şey kalmasın cümlesi yer alıyor.
herkesten farklı olmanın dışlanmanın en birinci sebeplerinden biri olduğunu daha filmin başında anlıyoruz.

arthur'un iyi ve kötü kavramları da değişiyor. çocuk yuvasına tabanca götürmek bizim için ölüm gibi bir şeydir, suçtur, oysaki asıl kötülük eylemi o silahı taşıdığında değil, o tetiği çektiğinde başlar. joker o tetiği onu anlamayanlara çekiyor, çocuklara değil.

babasız büyümüş olmasının da joker olmasında payının olduğunu söylemek yanlış olmaz, henüz izlememiş olanlar için spoiler vermiş olmak istemem ama babası yaşıyor, annesi demans haliyle her gün o zengin adama mektup yazıyor ve dönüş alamıyor.
joker babasının o kişi olduğunu öğrenince zaten bir yıkıma uğruyor.

joaquin phoenix'in bu role nasıl hazırlandığını düşünüyorum ve aslında hiç hazırlanmadığını zannediyorum, çünkü sen zaten o isen, o olmaya çalışmazsın.
mimikler, hayata bakışı, oyunculuğu, her şeyiyle tam bir joker!

en etkileyen repliklerden biri ise şuydu, joker'in psikoloğu karşısında kamera deftere zoom yapar, umarım ölümüm yaşamımdan daha değerli olur yazıyor.
öteki replik ise şu oldu, annesi joker'e gülme gibi bir şey söylüyor, joker ise çok zor anne diyor...
gülmemenin onun için ne kadar zor olduğunu bile buradan anlıyoruz.

içinde yaşadığımız dünyaya bile yabancılaşmış bir karakter olduğum için ne kurgu ne de çizgi roman evrenlerine ilgi duymadım. dolayısıyla batman ve joker hakkında da pek bilgim yoktu. ancak joker ilk çıktığında izleyen, batman fanatikleri bu filmde hikayesi anlatılan kişinin gerçek joker olmadığını, daha doğrusu joker'in böyle birisi olmadığını söylüyorlar.

post modern dönemde kültürlü birisi olmanın algısı ve gerekçeleri de farklılaştı. bu devirde artık kitap ve ansiklopedi o kadar elzem değil. hap haline getirilmiş içerikler bize antik çağ tarihi, popüler bilim ve mitoloji hakkında eser miktarda fikir veriyor. mitoloji demişken artık klasik anlamda akademik kariyer yapanlar haricinde kinse mitoloji okumuyor ama popüler kültür bilhassa da hollywood pek çok filmde mitolojiyi kullanıyor. öte yandan yine sinemayı sanata çeviren geçmiş ve bugünün yönetmenleri psikanalitik göndermeler içeren çok katmanlı filmler çekiyorlar. no country for old men gibi.

joker'de de bu psikanalitik göndermeler çok açık. joker'in içinde bulunduğu ruh hali onu bir çeşit koruma zırhı gibi kaplamış. dünyanın kötülüklerine karşı korumacı bir anne ve o anneye çok bağlı edilgen bir genç adam var. babasının kim olduğuna dair annnesinin anlattığı hikaye onu, bu dünyada önemli birisi olduğuna dair umutlandırmış. thomas wayne joker'in gerçek babası mı bunu asla bilemeyeceğiz ama öyle olsa bile wayne, joker'i refüze ediyor. yani bir yönüyle ilahi huzurdan kovulan iblis durumunda.

jack oswald white'ı joker'e dönüştüren durum ise freudyen teorinin tipik bir örneği. ürkek ve hastalıklı jack, annesini öldürdükten sonra tüm kalıplardan sıyrılıyor. işte bu cinayet çocuğun fetüsü yırtışı ve gerçek dünyaya adım atışı. o güne kadar gerçekleştirilememiş potansiyel ortaya çıkıyor. aslında bu bir nevi yaptım ama sor bakalım niye yaptım filmi. bir de insanoğlunun aykırı ve kötü olana dair duyduğu korkulu hayranlığı sömüren bir gişe filmi. çünkü batman evrenini bilenlerin de dediği gibi aslında joker hilafsız saf bir kötü. ancak 2000'lerin başından beri sinema ve edebiyat alıcısı sofistike karakterler arıyor. maradona ve michael jordan gibi sporcuların bu kadar ilgi çeken öykülere sahip olmasının sebebi de bu iki vecheli karakterleri.

filmin sonunda şehrin ayaklanması özelde içten çürümüş amerikan sistemine olsa da tüm milliyetçilik ve din afyonuyla halkları sevki idare eden yönetimlere bir ihtar. bakalım tarih bu topraklara jokerini hangi kimlik ve surette verecek.

bir todd philips filmidir.

filmin senaryosunu da todd philips scott silver ile birlikte yazmıştır. batman'in azılı düşmanı olan joker karakterinin solo filmidir. aslında bu film bir spin off'tur ama çok daha fazlası olmayı başarmıştır.

filmde bu filmdeki rolü ile oscar ödülü kazanan joaquin phoenix, tüm zamanların en iyilerinden robert de niro, zazie beetz, frances conroy, brett cullen, shea whigham, bill camp, glen fleshler ve leigh gill rol almıştır.

film ödüle doymamıştır. elbette joaquin phoenix de öyle. filmin dikkat çeken bir yanı da bu filmle hem oscar ödülü hem de grammy ödülü kazanan, filmin müziklerini yapan hildur gudnadottir olmuştur.

film ayrıca imdb top 250 listesinde hala 86. sırada bulunmaktadır.

gotham şehrinin ve sinema tarihinin en büyük kötü karakterlerinden biri olan ve batman'e hak ettiği kadar zor zamanlar yaşatan joker karakterinin henüz bir efsane olmadan önceki zamanlarını anlatır bu film. joker'in kötülüğe sığınmadan önce neler yaşadığını izlediğimiz film hak ettiği ilgi ve beğeniyi toplamıştır.