türkiye'de bilimin ilgi görmeme nedeni

millet aç aç !! (bkz: maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi)

bilimin ilgi görmeme nedeni herkesin her şeyi bilmesidir.
kimsede bunu sorgulayamaz.

bilim ve sanat itibar görmediği toplumu terk eder.
- ibn-i sina.

bağnaz insan çokluğu.

tübitakın başına bir zamanlar hayvanat bahçesi müdürü getirmiş bir ülkede bilimin ilgi görmesini bekleyen insanların olduğunu görmenin sevindirici olduğu başlık.

maalesef ortaasya'dan anadolu'ya geldiğimizden beri toplumun çok çok büyük bir kısmının zırıl zırıl cahil olması.buna bende dahilim sonuçta kendimi bilime adamadım.oralarda kalıp bu kadar kültürle,savaşla içli dışlı olmasak durum değişir miydi bilemem ama birazda genetiğimiz bozuk sanki asla olmayacakmış gibi geliyor.

eğitim sisteminin fkb derslerinden nefret ettirmesi.

nedeni bilimin ilgi görmelik avam bir şey olmadığındandır. hentbol değil ki bu, ne demek ilgi.

para getirme ihtimalinin zayıf olmasıdır.

yahu adam bilimi resmi olarak icra edeceği bir mevkiye gelemiyor ki, bunun için önden ilahiyat okuması lazım. sonra bu adam ülkede durur mu? basıyor gidiyor başka ülke vatandaşı oluyor, iyi de yapıyor.

türk insanı acelecidir . bu yüzden bir bilimsel projenin direkt paraya dönüşmesini ya da sonuçlanmasını ister. tabi bu durum böyle olmaz , olmayacaktır da. misal avagadro'nun sülalecek avagadro saysını hesaplaması ve bunu bilim için yapması aslında her şeyi özetliyor. bilim eşittir sabır demektir.

bilim gerçeği söylemektir.

(bkz: doğruyu söyleyeni 9 köyden kovarlar)

insanlara araştırma ortamının sunulmamasıdır. akademik olanaklar konusunda çok çok gerideyiz. bu yalnızca bilimde değil edebiyat ve sanatta da böyle. üniversitelerin sunduğu imkanlar çok kısıtlı, o kısıtlı imkanlardan bir şey koparmak ise çok daha zor. bu yüzden fizik okuyan fizik öğretmeni, ingiliz edebiyatı okuyan ingilizce öğretmeni oluyor nihayetinde. örnekler çoğaltılabilir.

insanların bilimi hayatlarının odaklarına koyabilmeleri için önce başlarını kaldırıp sorgulamaya başlamaları gerekiyor. bunun için de biraz da olsa özgür ve rahat olmaları lazım. türk insanı o kadar kalıplarla yaşayan bir millet ki. erkek öye yapar, kadın şöyle giyinir. bunda geleneklerden tut instagrama kadar birçok şeyin suçu var. eğitim sisteminden bahsetmiyorum bile.

türkiyenin bilimden anladığı 1400'lü yıllara kadar olan türk-islam bilim adamlarının yaptıklarıyla övünmektir sadece başka da bilimle alakalı hiçbir gelişme yoktur akademisyenlerin hepsi neredeyse literatüre kattıkları bir kelime yok tek yaptıkları şey lietartür taraması yapıp onları koymak ucuz işler yani.ayrıca türkiye halkı okumuş adamı ve bilimi sevmezler onlara elitist gelir okumuş insanla okumamış veya dandik okumuş insanların yaşam standartları birbirine ne kadar yaklaşırsa mutlu olurlar bunun bugunu bulan parti şuanda iktidar ülkede doktor mu çok okumuş tamam hemen doktor bey dönemi bitti ülkede avukat mı çok hemen yer yere açalım da sıradanlaşsınlar ülkede diş hekimi mi değerli hemen yer yere açalım bunları işsiz bırakalım iktisatçılar iyi yerlere mi geliyor devlette o zaman her yer iktisatçı olsun şımarmasınlar ama durun bir saniye diploması sahte olanlar bankalara yk üyesi olsun sahte diploması bile olmayanlar başka şeyler olsun maalesef ülkemizde beyin yok bilimle alakalı bir durum değil bu anlayacağınız.

kemal sunal'ın en sevdiğim filmi olan zübük filminde geçen bir sahne bu sorunun cevabı niteliğindedir. söz konusu sahnede karşıt görüşteki iki siyasi parti üyeleri cami mi yoksa okul mu yapalım tartışmasına girerler. mahallede cami olup okul olmamasına rağmen "din iman olmayınca kuru bilgi neye yarar" deyip cami yapmaya karar verirler ve okul yapmak isteyen kişiyi kafir ilan ederler. günümüz türkiye'sinde de halkın büyük çoğunluğu bu düşüncededir.
sonuç olarak bilime ilgi duyan vatandaşlarımız ya bu düşünceye sahip halk tarafından ezilip sindirilmekte yada kendi yolunu yurt dışına yerleşerek çizmektedir.

çok fazla sivaslının olup çoğunu istanbul'da yaşaması gibi bir durum var elimizdeki değerleri hep yurt dışına kaybediyoruz umarım bir gün ülkemizde bilim çok değerli bir konuma gelir tabi buda biz gençlerin elinde ama şu ekonomik şartlarda ülkenin pek yaşanılası bir durumu da yok açıkçası.

kısa yoldan para getirmiyor, tembeliz aklımızı yormaya üşeniyoruz daha başka sebepler de sayılabilir de neyse şimdi.

göçebe bir toplum geçmişi olan milletlerde bilimin değer görmemesi çok normaldir. tarihsel birikimle avrupa şu anki haline ulaşmıştır. örneğin veba, fakirlik gibi sorunları yaşamasalardı kıta keşfedemezlerdi veya ortaçağ kiliselerinin baskı durumunu yaşamasalardı buna isyan ederek reform hareketini başlatacak birikime sahip olamazlardı.
bizim toplumumuzda beden gücüyle yapılan işler 'iş' olarak görüldüğünden -ki hala öyle anlaşılır gibi değil- oturup düşünen bir insana 'düşün düşün boştur işin' diyen bir milletin, günümüzde bu durumun tarihsel birikimden bağımsız olması düşünülemez. bu nedenle hala ısrarcıyız bilimi ikinci plana atmaya.

kavga, gürültü, aşk gibi konular yok.gerçek bilim insanları televizyona çıksa alanlari hakkında hararetli şekilde konuşsa, sonra bazıları birbirine aşık olsa felan ilgiyle takip edilir