normal sözlük hikayesi

bu sonsuz döngüden çıkması gerekiyordu. sabah olmuştu ve sıkıcı işine yetişmesi gerekiyordu. sistemi beslemeliydi ki sistem de onu beslesindi.
bu sabah ne vegan kedi vardı ne de başka tuhaflık.
yolda, rüyasında kadın olmasıyla ilgili rüya tabirlerine baktı. bir satırda iyiydi, diğer satırda kötü. "tıpkı türkiye'de kadın olmak gibi"dedi kendi kendine.

ev arkadaşı ömer'in nihayet kendisine bir tokat patlatmasıyla daldığı dünyadan çıkan izzet, -nooluyo be- dercesine arkadaşının suratına baktı. ömer, arkadaşına acıma ile öfke arasında gidip gelen bir tondan konuşuyordu:

-abi yarım saattir izzet diyorum, bağırıyorum, yine daldın gittin. belanı s...ğim ama. kendine gel artık! üzülüyorum da, yazık lan sana, şu haline bak...
-ne varmış halimde?
-he hiçbir şey yok abi halinde. bir ara cine5 dedin, vegan kedi filan bir şeyler...kolunu yalayıp nah çektin "oh kolum buradaymış" diye. en son "bi yıldo vardı sahi, ona nooldu?" diye televizyona soru soruyordun. üstelik televizyon kapalı! seni hiç iyi görmüyorum ayla'dan ayrıldığından beri. deli gibi bir şey ettin kendini.

izzet duygusal, içedönük bir çocuktu ve kimseye belli etmemeye çalışsa da bu ayrılığı kabullenmekte güçlük çekiyordu. bir haftadır çıkmadığı yatağından, ev arkadaşı ve aynı zamanda liseden beridir tanıdığı yegane dostu olan ömer'in zoraki itelemeleri ile kalkmış ve fakat dimağını bir türlü sağlıklı ritme oturtamamıştı.

-bak kızlar bekliyor izzet, s...m yine ortalık yerde dalıp gidersen, bunları bari kaçırmayalım. zor ayarladım.
-abi kız mız istemiyo...
-izzet! olm bak çivi çiviyi söker, dinle beni.
-istemiyorum abi!
-ayla zaten or...unun tekiydi.
-doğru konuş lan!
-konuşmazsam nolacak lan?!!!

(devamında kavga mı olur, birbirlerini mi öperler hadi bakalım)

ömer'e inceden sinir olmuştu ama bir yandan da doğru söylediğini biliyordu.
"iyi lan" dedi "kalk hadi çıkalım. ama bir daha ayla için kötü bir laf et senin canına okurum."
buluşma yerine kızlardan erken gittiler.
on on beş dakika sonra kızlar geldi. izzet ikisini de beğenmedi.
kızlardan birinin sohbeti iyiydi. bir iki saat oturup kalktılar.
tam cafe'nin merdivenlerinden iniyorlardı, izzet aniden durdu.
rüyasındaki vegan kedi tam önündeydi ve dik dik ona bakıyordu.

******kedinin bakış attığı yerin devamı*****

vegan kedi papyon şeklindeki tasmasını patisiyle düzeltti. papyonun üstünde ismet yazıyordu. ömer kediye bakıp ben bu kediyi tanıyor muyum acaba yaa? diye düşündü. ismet, ömer'e sokuldu ve kısık sesle ;

-izzet beni al götür çabuk!!
dedi
izzet;
-lan ömer! kedi konuşuyor lan?!!!
ömer;
-ya bi s..r git olm, ne içtin a..k ben gidiyorum ya.
ömer, izzet'in yanından uzaklaşarak gözden kayboldu. izzet, ismet'i kucağına alarak minibüs yoluna doğru yürüdü ve bir minibüse bindi. minibüsteki insanlar bir izzet'e bir ismet'e bakıyorlardı.

ismet, izzet'in kulağına yaklaşarak, in burada dedi ve indi. fakat evine daha 6 durak vardı. kafası karışmıştı. ben neden bir kediyi dinliyorum lan! dedi

kedi ismet;
-her şeyi anlatacağım tatlım, sakin ol. şu ileride yıkık bir metruk bina var, beni takip et
dedi ve beraber binaya doğru yürümeye başladılar.

izzet, tüm hesabı kendisi ödediği için sıkkındı.

"maaş almaya henüz 13 gün var ve bu anlamsız buluşma için ne kadar çok harcama yaptım" diye mırıldandı.

"ne diyorsun" diye soran ömer'i "yok bir şey" diyerek savuşurdu. merdivenlerde duran kedi bir türlü kenara çekilmiyordu. ömer bir aşağı kattan seslendi " hadi gelmiyor musun?"

bir müddet sessiz kalan izzet "hayır" dedi "siz gidin" verdiği yanıta ne şekilde seslendiler duymadı bile, kediye odaklanmış biçimde duruyordu "bu akşam o eve artık gitmeyeceğim" diye geçirdi içinden bir kaç kadeh daha içki içmek için az önce çıktığı bara yöneldi. o da ne? kedi kendisini takip ediyordu.

dakikalar öne canını sıkacak miktarda ödeme yaptığı mekana geri döndü. içeri girip teklif beklemeden bir masaya oturdu.

yaptığı işten en ufak keyif almadığı yüzünün kırışıklıklarına yansımış yaşlı bir garson yanaştı yanına "ne içeceksin" dedi.

"bira alayım" dedi izzet ve ekledi, "az önce canlı müzik vardı bitti mi?"

yaşlı garson donuk bir ifadeyle baktı arkasını dönüp giderken kül tablalarını boşaltan çocuğa seslendi "masa 13'e bira çek"

bu işte bir tuhaflık var diye düşündü izzet, az önce ayrıldığı mekan ile burası aynı yer değildi. 10 dakika önce canlı müzikle insanları coşturan mekan bir anda gülmeyi unutmuş insanların toplandığı distopik insanların toplandığı izbe bir yer halini almıştı.

ne olduğunu yargılamasına fırsat kalmadan masaların birinden yükselen galiz küfürler ve garsonların bir müşteriyi döverek dışarıya atığına şahit oldu.

en çok, siparişini alan mutsuz ve yaşlı garson vuruyordu dışarıya atılan müşteriye.

"buradan gitmem gerekiyor" diye düşünürken "10 lira" diye bir ses duydu cızırtı içerisinde ne söylediği anlaşılmayan radyoyu bastıran bir ses;

"10 lira"

kendisine seslenen masaya birayı bırakan çocuktu, yaşlı garsonun 13'e bir bira bırak diyerek görevlendirdiği çocuk.

izzet ne olduğunu anlamaya çalışıyordu, o arada cızırtı içerisinde ki radyonun sesi netleşmiş ve mekanda herkesin duyacağı şekilde açılmıştı. bir anons geçiyordu;

radyodan yükselen ses hitaba şu şekilde başladı "yüce türk milleti; türk silahlı kuvvetleri, iç hizmet kanunu’nun verdiği türkiye cumhuriyeti’ni kollama ve koruma görevini yüce türk milleti adına emir ve komuta zinciri içinde ve emirle yerine getirme kararını almış ve ülke yönetimine bütünüyle el koymuştur."

izzet ne olduğunu anlamaya çalışırken az önce merdivenlerden birlikte çıktığı kedi karşısına geçti, "izzet hazır mısın" dedi.

neden böyle bir şey yapıyorum bilmiyorum ama kafa dağıtmaya ihtiyacım var, ihtiyacımız var. başlığı umarım yeterince açıklayıcı yazabilmişimdir. saçmalamak serbest, ilk ben başlıyorum.

ömer katıldığı yarışmada son sorudaydı ve bu soruyu da bilirse 1 milyon kazanacaktı.

tüm nefesler tutulmuş ömer soruyu bilecek mi yoksa bilemeyecek mi? diye bekliyordu.

soru bilmediği yerden geldi ve telefon joker hakkını kullanmak istedi

ömer'in aklında para bu kadar tiksinç bir unsur iken nasıl da hırsla yanıyordu ona ulaşmak için. ' artık kendimi de tanımıyor, ne istediğimi bilmiyorum ' diye düşünerek telefonu bekledi ve soruya odaklandı.

aradığı kişi soruyu bilmediğini söyledi. para hırsıyla yanıp tutuşan ömer'in son bir silahı kalmıştı. bu bir özel güçtü. ömer zamanı bükebiliyordu. zamanı büküp hemen bu konuyla ilgili bir şeyler bulup gelebilirdi. bunu canlı yayında yapması büyük bir riskti. peki ömer bunu yapacak mıydı?

gücünü kullanmaya karar verdi. ancak tam o sırada uzay hamsileri ortaya çıktı. ömer uzay hamsilerinin onu buraya kadar takip ediceklerini düşünememişti. tüm planları suya düşmüştü artık geriye tek bir yol kalmıştı.

telefonundan horon müziği açtı

ve 'ipimle kuşağum oynasana uşağum' diyerek sekmeye başladı. ancak bir şeyler değişmişti. zamanı bükebilen ömer ne olmuştu da horon açıp sekmeye başlamıştı? hamsiler mi? hıh hiç sanmam. kenan imirzalıoğlu dr. strange'nin ta kendisi idi. ve ömere 'y**ram ben seni 71 bölüm oynadım' diyerek ömeri telefonun üstüne oturtmuştu.

evet biraz kafa dağıtalım yoksa çıldıracağız. her gün kötü haber almaktan ve görmekten bunaldım.

ömer sonra omurgasının olduğunu hatırladı. insan olduğunu bu hayatta bi amacı olduğunu düşünüp o akşam namaza başladı.

ömer namaza başlayacaktı. abdestini aldı ve seccadesini serdi.allah-u ekber diye tekbir alacaktı ki kapı çaldı. ardından ömer kapıya yönelip kapıyı açtı. gelen ise bir peynir türü eyşan'dı...

omurgasızdı ama neticede o da bir insandı. özünde ömer iyi çocuktu ama fena bir kusuru vardı, insanlara fazla güveniyordu. sırf seviyor diye onlari tanıdığını zannediyordu. eğer geriye dönüp, söyleyebilsem, söylerdim. "ömer" derdim "namazla niyazla olmaz bu işler, köpeklerin duası kabul olsa gökten kemik yağardı".

derken ömer uyandı. bu nasıl rüyaydı bitmek bilmedi diye söylenirken sabah ezanının okunduğunu duydu. abdest almak için yataktan çıkarken telefon jokeri kullandığı soruyu düşündü. sorunun cevabı massachusetts dedi , rüyamda nasıl bilemedim ki.
tuvalet aynasına bakarken aklı bir şeye takılmıştı , spiker ona ömer bey diye hitap etmişti. ama ismi ömer değildi ki. o zaman ismi neydi ?

aslında ismi ebubekir sıddıktı. ebubekir hemen abdestini aldı ve 4 rekatlık sabah namazını ifa etti. tesbih çekip, kur'an okudu. ama hala aklı rüyasındaydı. spiker ona neden ömer demişti. bir süre daha düşündü ve hz. ömer aklına geldi. namazında niyazında olan ebubekir sıddık geçen günlerde adil olmayan kararlar vermişti.

ebubekir sıddık kafasına dank eden bu rüya sayesinde hataları için tövbe etti ve iki rekat da şükür namazı kıldı. hayatına adil şekilde devam edeceğine söz vermesine rağmen ebubekir sıddık işe gidip depreme dayanıksız bir bina için onay verdi