ısı ile sıcaklık farklı şeylerdir. çoğu zaman yanlış kullanılır, birbiri ile karıştırılır. odanın ısısını ayarla demek yanlış mesela, odanın derecesini yani sıcaklığını ayarla demek gerek.

ikisi arasındaki farkı en basit şekilde aklınızda kalacak şekilde anlatırsak;
ısı ; bir enerji şeklidir. sıcaklık ise enerji olmayıp, maddenin aldığı ısının ölçülen değeridir. yani bir cismin sıcaklık ve soğukluk derecesidir.

ısı; sıcak bir cisimden/ortamdan soğuk bir cisme/ortama doğru akar, yani dışarısı çok soğuk iken sıcacık evinizin kapısını açarsanız aslında dışarıdaki soğuk içeri girmez, sıcak olan evinizden dışarıya ısı kaçar. bu şekilde sıcak olan eviniz soğur, soğuk olan dışarısı nispeten ısınır (evinizin hacmi ile dışarının hacmi farklı olduğu için tabii ki dışarıyı ısıtamazsınız.)

ısı birimi: si birim sistemine göre joule'dür. bununla birlikte btu (british thremal unit) ve kalori de sık sık kullanılmaktadır.
sıcaklık birimi : celcius tur, dediniz ve yanlış bildiniz, çünkü si sistemine göre sıcaklık artık kelvin olarak kabul ediliyor. bkz: #400051

ısı kalorimetre ile ölçülür, sıcaklık ise termometre ile.

ısı büyük q harf ile, sıcaklık ise büyük t harfi ile gösterilir.

işitme engellilerce kullanılan, harflerin el işaretleriyle gösterildiği iletişim sistemidir.

1938 senesinde gökova halkı ve muhtarın el ele vermesiyle dikilmiş bu ağaçlar. o yıllarda bataklık olan bölgede fazlaca sivrisinek bulunması sebebiyle sıtma salgını baş göstermiş. köylüleri canından bezdiren sıtma birçok can kaybına neden olmuş. muhtarın 7 tane kız çocuğundan 4'ü sıtma nedeniyle hayatını kaybetmiş. son çocuğu erkek olunca muhtar, oğlunun şerefine köy halkına bir söz vermiş; bu bataklığı kurutup sıtma hastalığına bir son verecekmiş. muhtar köylülerle birlikte bu durumu valiye anlatmış lakin ağacı bulmak öyle kolay değilmiş. yörede yaşayan bir yazarın devreye girmesiyle avustralya'dan yüzlerce okaliptus fidanı getirtilmiş. ağaçlar büyüdükçe bataklık kurumuş ve sivrisineklerin kökü kazınmış.
kaynak

gökova - sevgi yolu

1980 yılında izmir'de doğmuş, komedyen, sunucu, senarist, yapımcı ve oyuncu.

çıktığı ilk yıllar kendilerinin bir röportajını okumuştum. levent kırcayla ilgiliydi. artık levent kırca'nın döneminin bittiğini. türk halkının artık ona gülmediğini falan filan minvalinde cümlelerdi bunlar.

büyük tepkiler almıştı ve daha sonra röportajın çarpıtıldığını ve yanlış anlaşıldığını dile getirmişti. o yıllar ben bunları okuyunca beynimde ona zaten eksiyi çakmıştım. levent kırca'yı pek severdim. ve bu konuşma tarzı beni çok rahatsız etmişti. sonra zaten hiç bir yapımını beğenmemiştim. hele ki recep ivedik tiplemesi. ki ben komedi film aşığı bir insanım ona rağmen şahan bey'in filmleri malum sebeplerden beni hiç cezbetmedi. belki daha sakin en azından daha normal tipler olsa, espriyi belden aşağının yukarısına çıkarsa... ne diyeyim tarz meselesi.

yangın sürecinde çabasıyla dikkatimi çekti kendileri. pek takdir ettim, pek hoşuma gitti. oyunculuğu ya da senaristliği için bir şey diyemesemde insanlığı (levent kırca söylemini saymazsak. zaten aralarındaki mevzularda şaibeli kim kime ne dedi bilmiyoruz. malum birileri eğmeyi büğmeyi seviyor. ) pek yerinde.

( yazının tümü alıntıdır.)

kapatılan samanyolu tv'de şehir şehir gezip yemek programı sunan eski sunucu. eylülde görülen mahkemede hakkında, terör örgütüne üye olmak suçundan 8 yıl 1 ay hapis cezası verilmiş.

çikolata ambalajı. beni gören çocukların yüzü gülerdi fena mı?

okumadığı halde kitaptan bahsediyor, kitap hakkında rahat konuşabiliyorsa, tebrik edilmesi gereken insandır. sonuçta okumasa da, gerekli araştırmayı yapmış, kitap hakkında az çok bir şeyler okumuştur. ve okuduğu halde bir şey hatırlamayan bana göre daha çok şey biliyordur. ne okuduğum kitap ne de izlediğim film/dizi aklımda kalmıyor.*

"insan aklındakilerle gündüzleri, yüreğindekiyle geceleri uğraşırmış."

işte bu nedenle duygularımızı hissettiklerimizi yoğun bir şekilde gece hissediyoruz. bizi uyutmayan, bir o yana bir bu yana döndüren ve huzursuz eden şeylerin nedeni yüreğimizde uğraştığımız şeyler.

her gece kaçırdığım etkinlik. takım elbiselerimi giyiyorum, papyonumu takıyorum, pipomu yakıp bilgisayar başına oturuyorum, bir de bakıyorum ki, yine ıskalamışım ortamı.

böyle zalımlık olmaz olsun. pijamalarımı giyeyim de yatıp uyuyayım. yarın yine denerim. hayırlısı bakalım...

ikisinden de anlıyorsa, kendinizi geliştirmenizi tavsiye ederim efenim. oturun mantınızı kendiniz açın, böyle arayışlara girmeyin derim ben.
her şeyi geçtim kadının vücudundan insan çıkıyor yahu. bırakın artık böyle sınıflandırmaları.

şiirden anlayan kadın, mantı açan kadın, edebiyattan anlayan kadın, güzel kahve yapan kadın bla bla bla

sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
yolumun karanlığa saplanan noktasında,
sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

necip fazıl kısakürek

bazen baba bazen babam bazen siliyorum numarasını. değişiyor yani.

en organik çilek, kır çileği fındık bahçesinden

kahve çekirdeğini kavurup da sürekli aynı lezzeti elde etmek çok zor olduğundan, standardı yakalamak maksadıyla çekirdekleri daha fazla kavuran kahve zinciri. bu sayede ürünlerini dünyanın neresinde içerseniz için aynı tadı alırsınız. tabi bu nitelikli kahve tüketicilerinin pek hoşuna gitmeyen bir durumdur. ayrıca türkiyedeki fiyatları, diğer muadil kahvecilerle kıyaslandığında -sanılanın aksine- daha ucuzdur.

ısao takahata'nın yazıp yönettiği 1988 yapımı animasyon filmdir *
ıı. dünya savaşı'nın sonuna yakın bir dönemde japonya'da geçer. filmde, bombalanan kobe şehrinde hayatta kalmış 14 yaşındaki seita ve onun dört yaşındaki kız kardeşi setsuko'nun umutsuz çabaları anlatılır. *

--! spoiler !--

ah setsuko, ah setia...
içime açtığınız yara nasıl kapanacak bilmiyorum. beni nasıl ağlattınız bugün.

--! spoiler !--

bir insana toplum içinde verilen nasihat, nasihat değil hakarettir.
buradan yazanların niyetini düzgün bulmuyorum.
saygılar.

(bkz: ne oluyor kardeşim ne bu tantana)

böyle: