evlendiği güne hayatımın en mutlu günü diyen tip
başlık "ermolettin" tarafından 18.04.2022 00:03 tarihinde açılmıştır.
1.
yani bu doğru bir önermedir bana kalırsa, eğer kendinize doğru insanı seçebildiyseniz.her evlilik mutsuz sonla ya da sevginin bitmesi ile sonuçlanmaz.doğru seçilen partnerlerin bir ömür boyu saygı ve anlayış ile yaşayabileceğine inanıyorum.
bu noktada önemli olan bir kaç tane sosyolojik fonksiyon var tabi:
1) evlilik meraklısı bir ailenin cocugu olmak.
bazı ailelerde 18’e bastığınız anda potansiyel aday haline geliyorsunuz.kadında olsanız erkekte aile içerisinde evlilik konuşmaları dönmeye baslıyor.eğer hele üniversite okumuyorsanız yandınız.sanki üniversite okumayan herkesin tek yolu evlilikmiş gibi bir tavır gösteriliyor.
“ okumadı.. ee ne yapacak? evlenecek tabii “ düşüncesi yok mu..hayır üniversite okusanızda sonuç aynı.. bu tarz cümleleri sadece 4 yıl ertelemiş oluyorsunuz.yüksek lisans/ doktora da zamansal kaçış sadece.yaş ileri gittikçe,söylemler artıyor ve kendinizi garip hissetmeye baslıyorsunuz.sanki evlenmemiş olmanız ya da ciddi ilişkinizin olmaması kişisel bir kayıpmış gibi.. işte bu nokta en risk taşıyan an.. eğer bu duyguya/ aile baskına kapılıp, hemen güvenmek/sevmek isterseniz yanılabilirsiniz.sevgi, zaman ve emek ister ve saygı cervesinde test edilmeyi.. bu duyguya yenilmeyin.evlenmiş olmak için evlenilmez.. keza evlendikten sonra mutsuzluğun faturası daha ağır olur.
2) evliliği aileden kaçış olarak görmek.
bu günümüz dünyasında özellikle kız cocuklarının baskın hatası..eğer baskıcı bir ailede yetişiyorlarsa, evlenip kurtulacaklarını düşünebiliyorlar.tabi kader işi.yüce rabbim alnımıza ne yazdıysa o’dur.çok iyi insana da denk gelebilirsiniz, kötüsüne de.ikincisinden yüce rabbim sakınsın.
3) yalnız kalma korkusu..
özellikle kadın/erkeklerde ileri yaşlarda baslayan durum.40/50’ye kadar hızlı yaşamış, orada burada gezip tozmuş günümüz zamanının duyarsız insanları( kadın/erkek fark etmez), yaşlandıkça yalnız kaldığını düşünüp hayatını geçireceklerini birini arıyorlar.bu arayış yine kader işi. karşınıza rabbim neyi kısmet ederse, o olacak.
bu noktada önemli olan bir kaç tane sosyolojik fonksiyon var tabi:
1) evlilik meraklısı bir ailenin cocugu olmak.
bazı ailelerde 18’e bastığınız anda potansiyel aday haline geliyorsunuz.kadında olsanız erkekte aile içerisinde evlilik konuşmaları dönmeye baslıyor.eğer hele üniversite okumuyorsanız yandınız.sanki üniversite okumayan herkesin tek yolu evlilikmiş gibi bir tavır gösteriliyor.
“ okumadı.. ee ne yapacak? evlenecek tabii “ düşüncesi yok mu..hayır üniversite okusanızda sonuç aynı.. bu tarz cümleleri sadece 4 yıl ertelemiş oluyorsunuz.yüksek lisans/ doktora da zamansal kaçış sadece.yaş ileri gittikçe,söylemler artıyor ve kendinizi garip hissetmeye baslıyorsunuz.sanki evlenmemiş olmanız ya da ciddi ilişkinizin olmaması kişisel bir kayıpmış gibi.. işte bu nokta en risk taşıyan an.. eğer bu duyguya/ aile baskına kapılıp, hemen güvenmek/sevmek isterseniz yanılabilirsiniz.sevgi, zaman ve emek ister ve saygı cervesinde test edilmeyi.. bu duyguya yenilmeyin.evlenmiş olmak için evlenilmez.. keza evlendikten sonra mutsuzluğun faturası daha ağır olur.
2) evliliği aileden kaçış olarak görmek.
bu günümüz dünyasında özellikle kız cocuklarının baskın hatası..eğer baskıcı bir ailede yetişiyorlarsa, evlenip kurtulacaklarını düşünebiliyorlar.tabi kader işi.yüce rabbim alnımıza ne yazdıysa o’dur.çok iyi insana da denk gelebilirsiniz, kötüsüne de.ikincisinden yüce rabbim sakınsın.
3) yalnız kalma korkusu..
özellikle kadın/erkeklerde ileri yaşlarda baslayan durum.40/50’ye kadar hızlı yaşamış, orada burada gezip tozmuş günümüz zamanının duyarsız insanları( kadın/erkek fark etmez), yaşlandıkça yalnız kaldığını düşünüp hayatını geçireceklerini birini arıyorlar.bu arayış yine kader işi. karşınıza rabbim neyi kısmet ederse, o olacak.
devamını gör...
2.
vay tipitip.
devamını gör...
3.
ben evlendiğini gün eve geldim fm oynamaya devam ettim blackburn rovers'u premier lige çıkardım. güzel gündü.
devamını gör...