rahmetli ninemin (anneannemin annesi) ekşi mayalısını yaptığı ve odun ateşinde, büyük kazanda pişirdiği, bizim de lokma diye bildiğimiz mayalı hamur kızartması.

balıkesir ve çevresinde, ege bölgesi’nin bazı kesimlerinde hayır için lokma döktürülür. bu işi yapan firmalar vardır. yeri ve zamanı söylersiniz onlar gelir, yapar, dağıtır gider. kuyruk olur çoğu zaman önlerinde de zaten, kısa sürede biter.

balıkesir lokması meşhurdur. el büyüklüğünde açılıp kızartılır. ama ben küçük ve simit şekilde (ortası delik) olanını severim.

beni çelişkilerle boğuşturan durum. birisi bana bahsedince onu bu histen kurtarmak için her şeyi yapabilecekken ona kendi inanamadığım şeyleri söylüyorum. oysa ben de bununla sürekli mücadele halindeyim. bir gün kaybedecek gibi hissediyorum zaten kaybetmiştim de hayat şans verdi tekrardan. her zaman o şansı vermez biliyorum zaten ben de hayatın o şansı vermesine izin vermem artık öyle hissediyorum.

son zamanlarda aldığım en güzel hediye sen olabilir misin acaba?

(bkz: reading zindanı baladı)

oysa herkes öldürür sevdiğini,
bunu böyle bilin,
kimi hazin bir bakışla öldürür,
kimi latif bir sözle,
korkaklar öperek öldürür,
yürekliler kılıç darbeleriyle!

kimi gençken öldürür sevdiğini,
kimi ihtiyarken;
kimi şehvetli ellerle boğar,
kimi sevdiğini altına boğar:
merhametlisi bıçağını savurur,
çünkü böyle ölen çabuk soğur.

kimi az sever, kimi çok,
kimi alır, kimi satar;
kimi öldürürken gözyaşı döker de,
kimi gözünü bile kırpmaz:
çünkü herkes öldürür sevdiğini,
ama herkes öldürdü diye ölmez.

(bkz: oscar wilde)

nazım hikmet ran'ın bursa hapishanesindeyken piraye'ye yazdığı mektup/şiirdir.

bir tanem!
son mektubunda:
"başım sızlıyor
yüreğim sersem!"
diyorsun.
"seni asarlarsa
seni kaybedersem,"
diyorsun,
"yaşayamam!"

yaşarsın, karıcığım,
kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarda;
yaşarsın, kalbimin kızıl saçlı bacısı,
en fazla bir yıl sürer
yirminci asırlarda
ölüm acısı.
ölüm
bir ipte sallanan bir ölü.
bu ölüme bir türlü
razı olmuyor gönlüm.
fakat
emin ol ki, sevgili,
zavallı bir çingenenin
kıllı, siyah bir örümceğe benzeyen eli
geçirecekse eğer
ipi boğazıma,
mavi gözlerimde korkuyu görmek için
boşuna bakacaklar
nazım'a!

ben,
alacakaranlığında son sabahımın
dostlarımı ve seni göreceğim,
ve yalnız
yarım kalmış bir şarkının acısını
toprağa götüreceğim...
karım benim!
iyi yürekli,
altın renkli,
gözleri baldan tatlı arım benim;
ne diye yazdım sana
istendiğini idamımın,
daha dava ilk adımında
ve bir şalgam gibi koparmıyorlar
kellesini adamın.
haydi bunlara boş ver.
bunlar uzak bir ihtimal!
paran varsa eğer
bana fanila bir don al,
tuttu bacağımın siyatik ağrısı.
ve unutma ki
daima iyi şeyler düşünmeli
bir mahpusun karısı.

onun yerine bi sürü seri tecavüzcü var ister misin ?

selamlar sevgili sözlük ahalisi, bir süredir görüşemiyoruz nasıl gidiyor ?
çeşitli sebeplerden yaşadığımız aksaklıklardan dolayı 1 haftayı boş geçmek zorunda kaldık maalesef. öncelikle bunun için herkesten özür diliyor merak edip mesaj atanlara teşekkür ediyorum. çokça özleştik biliyorum.
bu akşam yayın akışımız kaldığı yerden devam ediyor efenim. saat 21.00’da görüşmek üzere diyor, sizleri seviyorum. akşam buluşuruz. *

ortaya konulan bir düşünceyi takdir etmek ve bu düşünceyi ortaya koyan kişinin zekasını övmek amacıyla kullanılan cümle.
genelde başına "hay" eklenerek söylenir.
"hay aklınla bin yaşa"
bu karikatür "karikatürleri özledim" diye mesaj atan canım güneş ve tesadüfen fark ettiğim #1130955 tanımına istinaden sevgili lilium için gelsin.*

mutluluğumuzu paylaşabildiğimiz, onun mutluluğu ile içimde çiçekler açtığını bilen,gözyaşlarını yanımda tutmayan, ağlayan , ağlarken bilmeli ben onun yanındayım, sırtını dağ gibi yaslamalı, güvenmeli, sahurda gelen enerjimle dans etmeliyiz, kavgalarımızı, özürlerimizi bile değişmeyeceğim, gönlüne huzur verdiğim, gözlerinden gözlerimizden sevgi akan, karavanımız olsa gezeriz de, kitaplar okuruz sessizliğimizde, o bizim sessizliğimiz değerli yani, yemekler yaptığımız, onun iyi olması için dua ettiğimiz, morali bozukken kocaman sarıldığımız, öpmesiyle gül bahçesinde hissettiğim, koynunda sıcaklığını hissettiğim, kalbinin huzur veren atışını duyduğum, arkadaşım dostum sevdiceğim kardeşim anam babam olan, elini tuttuğumda güçlendiğim, sarılmasıyla kokusunu içime çektiğim, beni bilen sayan dalga da geçebilir güleriz ve hayatımda iyi ki varsın dediğim kişi hayalim. teşekkürler hayal, mutluluk verdin.

bağlar

katalan atlası'na göre bayrağı günümüz israil devletinin bayrağına çok benzer formda olan anadolu türkmen beyliği.

(bkz: mühr-i süleyman)

diş macunu gibin ferahlık veren yazar tanesi. hoş gelmiş.

--- kamu spotu ---

günde 2 defa dişlerinizi fırçalayınız.

--- kamu spotu ---

ayrıca;
(bkz: kafa sözlük formatı ve kuralları)

ikinci dünya savaşı sırasında yaklaşık 2 bin 500 yahudi'yi hitler'in zulmünden koruyan, fransa'nın güneydoğusundaki köyün adı. son zamanlarda ortadoğu ve afrika'dan gelen mültecilere de kucak açıyor.

öğreti evrensel..
başkasının acligina ortak olmak..
niyetini bilemediğimiz şeylere karismiyoruz..
niyet edip de yemediği halt kalmayanlari da gördü bu gözler..
adı oruç olmaz da..
yokluga ortak olmak olur..

orhan veli kanık - karşı.

bir üyeleri açlık grevinden vazgeçtiği için şöyle bir açıklama yapan grup. kafayı mı yediniz lan?! ışid sözcüsüne falan mı yazdırdınız bunu? dehşete düştüm.

psikoloji biliminde kendisine ne denir merak ettiğim, ankara'nın ex başkanı.
büyük puntolarla, o kadar çok mansur yavaş twiiti atıyor ki, muhtemelen gece rüyasında da mansur yavaş'ı görüyordur. takıntılı aşık gibi tabiri caizse.
twitter'da da yorumları sınırlandırmış yazamadım şunu, içimde kalmasın.
#mansur gündem olmuş twitter'da, bakiyim dedim, ard arda bir sürü gökçek twiti. yüreğim daraldı, en son interneti felan komple kapatacaktım neredeyse. hayır eleştir onda da değilim ama takıntı haline getirmek nedir?
kendisiyle nasıl yaşıyor acaba?

ayıp denen bir şey var ya.
biz görmek zorunda mıyız?
yanınızdaki erkeğe söyleyin dışarda giymesin gri eşofman.
siz de giymesine izin vermeyin.
dünya'nın sonu geldi bunların yüzünden.

türkiye ve russel paradoksu:

russel paradoksunu kısaca şu şekilde ifade edebiliriz: “bir şey ne ise o değildir, ne değilse odur.” * bizler de aslında ne isek öyle değiliz ne değilsek oyuz.

biz ile russel paradoksu ilişkisine girmeden önce daha iyi anlaşılması için russel paradoksunu şöyle bir örnekle açıklamak uygun olur:

bir berber düşünün ki sadece kendi sakal tıraşını yapamayan insanları tıraş ediyor. kendini tıraş edenleri berber dükkanına almıyor bile. bu adam “kendini tıraş edemeyenlerin berberi.” şimdi paradoks burda başlıyor. peki bu berber kendini tıraş ediyor mu? eğer etmiyorsa kendini tıraş etmesi lazım çünkü o kendini tıraş etmeyenleri tıraş ediyor. eğer kendini tıraş ediyorsa bu durum hiç olmaz çünkü o kendi kendini traş edenleri traş etmez. sonuç olarak bu adam kendisinin berberiyse kendisinin berberi değil, kendisinin berberi değilse kendisinin berberi.

bu durumun bir örneğini kendi toplum yapımızda; sosyal ve siyasi oluşumumuzda da görüyoruz: osmanlı batılılaşmasının artık kaçınılmaz olduğu dönemde uygulanan iradi baskının doğurduğu netice nur topu gibi bir russel paradoksu dünyaya getirmiştir. esasında batılaşmanın amacı geleneği sürdürmekti. ne var ki batılılaşmak için islami gelenekten biraz olsun ayrılmak gerekirdi. yeni bir düzen istiyorsak yeni bir düzen istemiyorduk, eskiyle devam etmek istiyorsak eski düzeni devam ettirmek istemiyorduk.

bu olgu cumhuriyet dönemine de sirayet etti. türkiye, laik olmak istiyorsa islamlaşmaktan uzaklaşmalıydı. ancak kendi özgün yapısı içinde ayakta kalması için gelenekten kopmaması gerekiyordu. modernleştiği ölçüde islamlaşmaya devam etti. laik olduk ama islamlaştık. bu durumda yine paradoks bizi çağırdı: “türkiye laik bir ülkeyse laik değildir, eğer bir islam ülkesiyse bir islam ülkesi değildir.”*