çekirdek..

bu tanım çekirdek çitlerken yazılmıştır..

daha ilk sefferinde buz dağına çarpan ve atlantik sularına gömülen, dünyanın en büyük yolcu gemisiydi. 1514 kişinin ölümü ile sonuçlanmıştır. 1985 yılında geminin enkazını robert ballard bulmuştur.

aptal insanlar kendilerine aşırı güveniyor. nedenini bilemiyorum. bir insan ne kadar aptalsa kendine o kadar anlam yüklemiş oluyor. en başarılı, en güzel, en yakışıklı, en iyi ev hanımı, en iyi personel, en iyi sevişici, en iyi anne ya da baba o. buna sahiden inanıyor. bakın böyle söylemleri olmayabilir, belki 13 sene boyunca ağzından tek bir şey duymazsın ve bir gün gelir tek bir eleştiri duyduğu an kendine ne kadar güvendiği ortaya çıkar.

hiçbir içsel hesaplaşma yapmamış bir insan ne kadar zeki olabilir?

bir araştırma yapıldı. kadınlara kendinizi ne kadar güzel buluyorsunuz diye soruldu, rus kadınlarının yarısı kendisini güzel buluyordu, en güzel bulanlar türk kadınları çıkmıştı.

çoğunluk bu durumun olması gereken olduğunu, insanın kendini sevmesi gerektiğini düşünebilir ancak bir insanın kendini geliştirebilmesi için dış görünüşünden biraz uzaklaşabilmesi gerekir. kendine uzaktan bakmayı öğrenmek zorundadır.

haliyle bunlardan yola çıkarsak bir kadının zeki olduğunun en büyük göstergelerinden biri kendini bilmesidir. iyi bir anne olamayacağını düşünüp hiç çocuk doğurmayan kadın ile 6 çocuk doğurup hiçbirine bakmayan anne arasında bariz fark vardır. evlilik hayatını idare edemem diyen kadınla, yaaaaa diğer kadınlar iğrenç erkeğin annesini sevmiyorlar ama ben çok seveceğim diyen kadınlar arasında fark vardır. ben bu mesleği yapamam diyip kendine doğru bir yol çizebilen kadınla, yaşlı zengin amca ile evlenmek isteyen kadın arasında fark vardır.

masumiyetin ve aptal görünmenin arkasına sığınıp tüm olumsuz taraflarını boylece kapatan insanlar ile kendi karanlığını bir şekilde bilen insanlar arasında çok büyük bir fark vardır.

bizim toplum köylü kurnazı insanı bilim insanı yerine koyar. o köy yerlerinin esnafı senin şehirli olduğunu anlar ve fiyatın üstüne 100 lira daha koyar. sen iyi eğitim almış, iyi bir ailenin içinde büyümüş, farklı kültürler, şehirler ve ülkeler görmüşsündür, o adam istediği parayı senden aldığı için içinden vay salak der. tüm esnafa anlatır seni nasıl dolandırdığını, eve gider eşine çocuğuna anlatır, cuma günü dükkanı kapatır namaza gider ve kul hakkı üzerine konuşmalar yapar. bizim ülkenin zeka seviyesi işte bu sınırdadır bebeksiler.

ya da bir başkası karşı tarafı kendi kafasında küçümsemek için aptal rolü yapar, buna vaaayyy ne zeki bir insanım der.

durumlar karışık yani minimonlar. özetlersek kendini bilen, kendi iç hesaplamasını yapan ve karakterini kimse için değiştirmeye çalışmayan insan sağlamdır, zekidir, akıllıdır. bence öyle.

sözleşmeye bakış açım her zaman ismi vardı işlevi yoktu artık ismi de yok şeklindedir.
evet arkadaşlar çok abartıyoruz n’olmuş her yıl ölüversin 500 kadın(!) gerçekten içler acısı bi durumdayız.

eyüp sabri tuncer.

genel ev temizliği teklifine "yok ya çok yorgunum" diye cevap verdikten 1 saat sonra kendi odasını pırıl pırıl yapan iğrenç ev arkadaşıdır.

uykudur.

dolu kalbi ters tut! *

paranın, insanı şımarttığı bir gerçek. kişi, gördüğü itibardan dolayı da kendisini de haliyle olduğundan daha farklı ve değerli görmeye başlıyor. kendisini sorgulamadan her şeyde hakkı varmışcasına bir ego patlaması yaşıyor.

"onu, sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.
titreme daha fazla kalbim.

bağışla kendini artık onu da
bırak gitsin.
bırak gitsin.

o senin ezel gününden kaderin
sen onu nasılsa bin kere daha
seveceksin"

richard bergh- iskandinav yaz akşamı

dünyanın en anlamlı filminin hem oyuncusu, hem yönetmenidir.

modern zamanda mutlu olmak zorlaştığı için küçük şeylerle olunan mutluluklardır.
polyannacılık gibi mesela.

benim için tam karşılığı "ürkmek" di. korkuyla karışık ürkmek. pencere camlarını ateşe tutup is bağlatıp hazırlanmıştık oysa eğlenceye. ağustosun ortasında gündüz vakti hava aniden buz kesti, ortalık karardı, hatta ışığı yaktığımı hatırlıyorum. doğanın, evrenin büyüklüğü ve bizim acziyetimiz resmen önümdeydi. tam eşhedü falan demeye karar verdim, güneşin koronasından ilk ışıkları saçıldı ve lannnn bildiğin doğa olayı işte ne oluyor dedim.

24 şubat 1895 - küba bağımsızlık savaşı başladı.

hz. ali islam devletinin başkanıydı ve kim olduğuna bakmaksızın isyan edenlerle savaştı. isyan bastırılana kadar isyancılar öldürülür. hangi devlet isyan edenlerle savaşmaz.

bir insan bir şeyi ne kadar sevemezse işte o kadar sevmiyorum yaz mevsimini.

arada karpuz falan yiyoruz tamam güzel de, onun dışında yaşayasım bile gelmiyor sıcak havada. ha ama gitmiş en sıcak aylardan biri olan ağustos'da dogmuşum, o da hayatın esprisi olmuş*.

stres.. tercihleri bekliyorum işte. tuttu mu? tutmadı mı? ya tamam hiçbiri tutmasa da kendimden 15k büyük yer yazdım. o tutar en azından... yani tutar di mi???*

(bkz: ağam bizimle eğleniy)

edit: hani bir söz vardı ya; bu dahil bütün genellemeler yanlıştır. hala niye genelleme yapıyorsunuz ki!