(bkz: boşları erken toplayan garson)

vebali itibardan tasarruf olmaz diyip saray yapan ahlaksız yöneticilerde olan insandır.

animasyonların tamamı.
çöpçüler,kapıcılar kralı,neşeli günler,gülen gözler gibi klasikler.
zeki-metin filmleri.

(bkz: sana bir güzellik yaparız)

şu cümleyi duyduysanız bilin ki asıl güzelliği size değil kendine yapacak olan satıcı tarafından az sonra kazıklanacaksınız.

delilik alameti değildir. yani en azından çoğu sjdjf. gerçekten günümüzde kendi kendine söylenmeyen ne kadar insan kaldı ki? insana iyi geldiği yönünde dahi görüşler mevcut. kendi kendinize konuşun. rahatlarsınız.

bırakın lisans derecesine sahip olanları, 'profesör' unvanına sahip nice cahillerle çalışıyorum bilemezsiniz. atalar boşuna "tahsil cehaleti alır, eşeklik baki kalır" dememiş.

t: (türkiye'de) diploma sahibi olmanın eğitilmiş olmayı beraberinde getirmediği iması taşıyan ancak anlatım bozukluğuna sahip olan başlıktır.

olması gereken başlık, "diploma sahibi olmayı eğitimli olmak sanmak"tır.

genelde ağzının payını bir güzel alıp poponun üzerine sessizce oturmakla sonuçlanır. hep derim, kime bulastiginiza çok dikkat edin. el oğlu gözünüzun yaşına bakmaz.

oruç tutana büyük saygı duyuyorum. ancak oruç tutanın da oruç tutmayana saygılı olması gerektiğini düşünüyorum. şimdi iş yerine geldim. çay ocağını komple sökmüşler. su sebili bomboş. yani iki yudum şeyi onlara göstermeden içsek çok mu zorlarız insanları bilemiyorum. bana kalırsa hayatın akışı bozulmamalı. dileyen tutsun dileyen tutmasın. benim ona göstermeden içeceğim iki yudum çaydan rahatsız olan da bir zahmet tutmasın orucu. çünkü o öyle bir şey değil. mevzunun başkalarıyla alakası yok.

çokomel ya da son dolar bükücü*(bkz: berat albayrak)

söz müziğin ahmet aslan'a ait olduğu efsane eserdir. şarkının benim için anlamı büyüktür. öyle ki sessizce kederlendirir insanı. yani öyle öfke değil sadece burukluk yaşarsın. şu zamanlarda kederlenmenin bile bir düsturu vardır ki ben onu böyle eserlerde buluyorum.

işte sanırım hayatımın en zor şeyi de bu. ilk anneannemi kaybettim küçüktüm o zaman ölüm ne bilmiyorum daha. evde ben ablam ve nenemin iki kardeşi bulunuyordu. haber geldi herkes sustu. ölüm sessizliği işte oydu. o an düşündüm şimdi ben bir daha nenemi göremeyecek miydim yani sonsuza kadar gitmiş miydi? köyde onun bana sobada patates yapışını özlerdim ama. gülen yüzünü bana kürtçe maniler okumasını -anlamasam da çok severdim- bunları özlerdim ama ben.
her şey o yıl başladı ben artık köye gittiğimde hep bir eksiktim.

daha sonra birkaç yıl sonra bu sefer dedemi kaybettik o kadar hızlı oldu ki kimse nasıl oldu hala pek anlayamıyor. kanser denen illet benim çakı gibi delikanlılara taş çıkartan dedemi bulmuştu. bir ay... bir ayda gözümüzün önünde o dağ gibi adam eriyip gitti. o gece çok fırtına vardı ve elektrikler sürekli gidip gelince solunum cihazı doğru düzgün çalışamamış ve dedemi kaybetmiştik. o gece halalarım ortalığı ayağa kaldırmış feryat etmişler. uykum ağırdı ben duymadım. sabah öğrendim. ve bir kez daha eksildim. artık bize tahtadan oyuncaklar yapan, şiirler yazan, hep yanımızda olan dedem gitmişti.

daha sonra en acısı belki de amcam. her şey bu sefer dakikalar hatta saniyeler içinde oldu. oysaki o gün çok güzel başlamıştı. köyde toplanmış bütün sülale gidiyoruz piknik yapmaya. doluştuk traktöre ama nasıl mutluyuz. gitti, eğlendik, buğday yıkadık. amcam aşağıdaki küçük havuza bakacaktı. gitti ve geldiğinde elinde bir arı kuşuyla döndü. ama ne güzel bir kuştu o. böyle rengarenk bir kuş. ama kuş ıslaktı sanki yaşamıyordu. amcam havuzda iki kuş görmüş ve onları kurtarıp sudan çıkarmış. biri zaten çoktan ölmüş. ama biri hala yaşıyordu. koydu güneş alan bir taşa kuşu açtı kanatlarını kurusun diye. hepimiz başındaydık merakla bekliyorduk. biraz yemek verdik kuşa. biraz sonra da kanatlandı ve uçtu. önce teşekkür eder gibi etrafımızda uçuştu biraz sonra da gitti. bir canlının hayatını kurtaran amcam nasıl olmuştu da kendi hayatından olmuştu. daha sonra amcam tarlalara bakacağını söyledi ve yokuştan aşağı inerken onu son kez gördüğümüzü kimse bilmiyordu. keşke diyorum keşke amcama dur deseydim ne bileyim en olmadı bir kere sarılsaydım. sonra amcam kalp krizi geçiriyor. tabii diğer amcam motoruyla ona ulaşıyor bir yandan da ambulansı çağırdık ama köydeyiz öyle hemen gelemez. işte amcam, küçük amcamın kollarında vefat ediyor bir nevi. ambulansta yaşatmaya çalışıyorlar ama çok geç. amcam da son günlerde sol tarafım ağrıyor derdi. o olay olmasaydı birkaç gün sonra hafta başında hastaneye gidecekti. hayat işte... o gün anladım dostlar kötü haber tez yayılır sözü gerçekmiş. babam eve bizi son sürat getirdi. traktörde öyle hızlı geliyorduk ki kimse römorkta ayağa kalkmaya bile yeltenemezdi. biz eve geldik annem, babam ve amcamın eşi hastaneye gittiler. babaannem geldi. garibim öyle hüzünlü öyle şaşkın kalmış ki, anlatamam o anki halini. daha on dakika olmadan bütün köy bizim kapıdaydı biz yeni öğrenmiştik herkes nereden duymuştu böyle. ama işte amcam kurtarılamadı ve ben ilk defa babamın ağladığına şahit olmuştum. amcamın cenazesinde ağlamıştı. babasının cenazesinde ağlamayan adam kendine hakim olan adam bir çocuk gibi ağlıyordu kardeşi için. o zaman ölümün acılığını daha iyi kavradım. herkesin babası kendine koskoca görünür ya benim koskoca babam ağlıyordu. hem de nasıl şiddetli. o gün ben bir kez daha eksildim. artık böyle rakı içip çakırkeyif olunca bize hikayeler anlatan bizi gülmekten kıran, benim en sevdiğim amcam artık yoktu.

ahh dostlar bitti mi dersiniz hayır biter mi hiç hepimiz ölümlüyüz sonuçta işte bu ölüm bu sefer de altı ay sonra babaannemi buldu.
canım nenem önce kocasını sonra oğlunu kaybetmenin acısına ancak o kadar dayanabildi. biz daha şehirdeydik. haberi aldık. bir kez daha yıkıldık. nenemi de uzun zamandır görmüyordum. arada arıyorduk. sesimizi duyunca bir sevinişi var anlatamam. benim gururlu, başı hep dik kendime örnek aldığım, gülüşüyle kanadı kırık kuşları bile uçarabilecek olan nenem de artık yoktu. ben bir kez daha eksilmiştim.

dedemlerin evi de amcamlara kaldı. artık o günden sonra oraya pek gitmez oldum. artık dedemle nenem yok ki oranın neşesi yok. ne zaman gitsem sanki her şeyin boynu bükük. bir hüzünlü her şey onları bekliyor belli.
yazım çok uzun oldu ama yazmasaydım da içimde kalırdı bunlar aslında benim kimseye anlatmadığım şeyler. anlatınca gözlerimin dolmasına engel olamadığım her hatırladığımda bir kere daha ağladığım şeyler.
birini kaybetmek çok zor şey. o yüzden hazır hayattayken sevdiklerinize sarılın onları sevdiğinizi hissettirin. çünkü bir gün çok geç olabilir. benim de hep keşke dediğim tek şey onlara son bir kez sarılabilmek olmuştur.

mutlu doğum günleri dilediğim yazar. umarım iyilikler hep kendisini bulur.

bu tanııım soooon biraz sonraaaaa bu kafadaaan çıkıııp gideceğiiiim!

kendileri için böyle bir cover üzerinde çalışmaktayım. gomercanla stüdyodayız.

duruma göre değişecektir ama benim için önemli olan kendi değerlerimde, istedigim şeyler dogrultusunda başarılı olmak ve kazanmaktir. gerek hayata karşı gerek başka durumlarda. bu ise bazen savaşarak bazen ise teslim olarak gerçekleşir. evet dostlarım, teslim olarak da kazanabilir ve başarıli olabilirsiniz. bu gireceğiniz savaşa bağlıdır.

4 adet büyük yıldız: kara kuvvetleri komutanlığının seviyesini,
bordo zemin üzerine ay yıldız: türk milletinin emrinde olunduğunu,
kılıç ve meşe yaprağı çelenk: kararlı ve güçlü kara kuvvetlerini,
atatürk silüeti: en büyük komutan olan atatürk'ün kocatepe'deki sembolünü,
defne yaprakları: "yurtta sulh cihanda sulh" ilkesini,
16 adet küçük yıldız: tarihte kurulmuş 16 türk devletini,
mö 209 yazısı: kara kuvvetlerinin kuruluş yılını yani mete han'ın tahta çıkışını temsil eder.

ümit yaşar oğuzcan

o zamandan bu zamana oyuncu kadrosu ciddi kayıp yaşamış efsane dizi.

(bkz: gürdal tosun)
(bkz: erdal tosun)
(bkz: ayberk atilla)
(bkz: aydın tolan)
(bkz: erdoğan dikmen)

edit: (bkz: sinan bengier)'in* bu kategori dışında olduğunu hatırlatan "yalandantehlike" mahlaslı yazara teşekkürler.

kadın cinayetlerinin, istismar ve tecavüzlerin arttığı böylesi dönemlerde bir nebze de olsa insanları bilgilendirebilmek, somut verilerle politikalar üretmede yol yordam gösterebilmek adına örgütlenmiş bir platformdur. davalara ve verilere buradan ulaşabilirsiniz.

esdemirei ukdesidir.

'95 çıkışlı, aynı isimli albümden bir seçil şarkısı.