olmuş ve olacak her şeyin, tüm varlık ve kavramların bilgisinin yazılı olduğu allah katındaki kitabın adıdır. ilahi kozmik oda.

acıkmışsındır diye getirdim.

bir şarki olsan hep seni dinlesem,
mesela üzülsem ,senle gülsem.
bir yağmur damlası olsan;
bazen kaçsam senden, bazen de saatlerce
beklesem üstüme düsebilme ihtimalini
rüzgar olabilsen beni korkutan
korkumu yenip istesem bazen seni.sen şimdi git !beni verilmiş sözlerimle düsümeye birak
birak rüyalarımda kal..
birak ki başım eğik kalsin

miko ve cenk'in arka bahçesi siz efsanesiniz!
pek mi pek güzel olmuş. her hafta isteriz artık böyle güzel düetler. seslerinize ve emeklerinize sağlık.

uzun isimli yazar ve yayıncımıza yine çokça teşekkürler. her hafta güzel insanlardan güzel niyetler duymamıza sebep oluyor. daim olasınız.

anlık halim:
bu şehiiiiiir insana tuzak kuruyooooor
bu şehiiiiir insanı uzaaak kılıyooooor
bu şehiiiir insanı hayli yoruyooor .

kalumet. kızılderili toplumlarında barış çubuğu olarak bilinen tütün çubuğu yada pipo olup aslında dini ritüeller sırasında kullanılır.

eskiden sahip olmadığım ama son 5 yıldır kendimde gördüğüm durum. eskiden kırıldığım anda ifade edebilirdim kendimi, artık öyle olmuyor. bilmiyorum neden böyle bir değişim yaşadım, belki de yaş aldıkça kırıklarımı onarmam daha çok zaman aldığı için daha çok susuyorumdur. o anki konuşmama halim inat değil, sinir değil, başka bir his. içimde bir boşluk oluyor da sanki önce onu benim, kendimin doldurması gerekiyor gibi. bu sessizliği o kadar ciddi hissediyorum ki, yeni tanıştığım ve hayatımda önemli bir yer almaya başlayan insanlara en başta söylüyorum. "ben kırılırsam konuşmam, o an bana dokunma. bil ki benim böyle bir huyum var, sen uzaklaş ben toparlanınca gelip konuyu açacağım, konuşacağız." diyorum. evet o sessizlikten sonra gidip konuşuyorum, o suskunluk hali daim değil yani. kırıldığım noktaları içimde tutamıyorum çünkü, hem insan ilişkilerinde sorunların ertelenmesinden ziyade o anda çözülmesinden yanayım. tabii kırıldığım noktayı tamir edebilirsem gidip konuşuyorum, yoksa iletişimi bitiriyorum. maalesef. kırgınlığım geçmeden devam edemiyorum.

emre aydin.

hala da aşığım bu adama. kimlerden nelerden vazgeçtim de bi bu adamdan vazgeçemedim. posterlerini,rozetlerinide hala da saklarım.
şimdi ise her hafta düzenli şarkılarını tavaf eder, yeniden aşık olurum. ah emre aydin , soğuk odalarına yandığım*

felsefe ve bilimde bir çok tartışmanın temellerini atmış seyrini değiştirmiş, sokratesin en gözde öğrencisi diye belirttiği düşünürdür. bir çok eserini yaktığı için şu yarım kalmış dizelere sahiptir;

"seni görmek için, gök kubbe gibi,
göz, göz olmak isterdim."

"the best revenge is not to be like your enemy."

yani, şu sözü şöyle yorumluyorum; alabileceğin en iyi intikam düşmanına benzememektir. aslında intikam almaya bile tenezzül etmemektir. çünkü intikam yoluna düşmek; nietzsche'nin de söylediği gibi, "canavarlarla savaşanlar sonunda canavar olmamaya dikkat etmelidirler. bir boşluğa uzun süre bakarsan, boşluk da sana bakar." tezlerini doğrular.

intikam almak neden sadece sana kötülük yapmış birine aynısını yapmaktır ya da canını yakmaktır ki ? bence unutmak, yoksaymak, önemsememek de bir çeşit intikamdır. insanda yük de yaratmıyor. kurtulup geride bırakmak o yarayı, o kötü kalpli insanı.

bu konuda konfüçyüs ne demiş ? "zayıf insan intikam alır, güçlü insan affeder, zeki insan görmezden gelir."

millet aç aç !!! sizin derdiniz dertmi dir ? benim derdim yanında.
içmeyi verin , kahve için..

boks geçmişi olan bir insan olarak boks öğrenin önerisinde bulunabilirim. napcaz bıçağa mı yumruk atacağız diye düşünecek arkadaşlar çok minimon. hepsine bayılıyorum.

savunma sporu bilmek değişik bir şey. bir kez çok aniden bir sokak köpeği yüzüme saldırdı, köpeğe yumruk atarken buldum kendimi. bunu planlamadım o panik anında. kendimi yumruk atarken buldum. bu duruma son derece tepki gösteren hayvansever arkadaşlardan özür diliyorum. hayvanın yüzümü parçalamasına izin veremedim. burnumu o köpekten daha çok seviyorum. ayrica burnuma ihtiyaç duyuyorum. bir anda yüz mesafeme zıplayıp nefesini hissettiğim an başını okşayamadım. o da çok ayrı bir mesele.

bunun yanında karanlıkta karşıma bööö yaparak iki farklı zamanda iki farklı kişi çıktı. korkmaya fırsat bulamadım, bir hırsız neden bööö yapsın diye düşünemedim, hırsız sandım ve yumruk attım. iki seferinde isabet ettirebildim.

haliyle olaya böyle bakmak lazım. biri bıçak çektiği zaman beyniniz en iyi neyi biliyorsa onu yapıyor. yani savunma sporu bilmeyen biri şaşırıyor ve öylece kalıyor. savunma sporu bilen biri ise doğru anı kollayıp kendini savunuyor. siz beyninizin verdiği o kararı ancak yumruk atınca fark ediyorsunuz.

bir bıçaktan yumrukla kaçmak mümkün müdür?

bu da garip bir meseledir. bizim türk insanı genellikle yumruk atarken ya da bıçak çekerken savrulur. çünkü bir insana zarar verebilmek için vücut gücünüzü doğru şekilde kullanmak zorundasınız. bıçak çeken kişi çok büyük ihtimalle savrularak üstünüze gelecek. haliyle yumruk ile uzaklaştırmak mümkün. eminim günde 100 kişi bıçak sallıyorsa bizim beyinsizlerin yarısı ilk seferinde savrulduğu için isabet ettiremiyordur.

çok daha başarılı olmak için çok yakına gelip bıçaklamalıdır ki hiçbir boksör kol mesafesi kaldığı zaman öylece bakmaz. en baştan önlemi alır.

ha arkadan bıçaklanma mevzusu olur, ne bileyim bıçağı kalem kullanan john wick ustalığı ile kullanır orasını bilemem. geçmiş olsun o zaman.

yakın mesafeyi kapsayan savunma sporları var, çok nefis hareketler var. onlar öğrenilebilir, bazı insanlar için daha etkilidir. ben öğrendim, bir insanın kolunu yakalamak çok ciddi bir disiplin ve soğukkanlılık istiyor. haliyle benim için çok etkili olmadı. ben hala boksu tercih ediyorum.

ve şunu belirtmem gerek. hanımlar çubuk kraker kollu, omuzları olmayan, solucan gibi ortalarda gezen tiplerin şiddetine uğramayın. ha bu demek değil 2 metrelik adamların şiddetine mi uğrayalım? lütfen.. kendinizi savunmayı öğrenin bu topraklarda. çünkü gerekli. sevgiler.

böyle insanları görünce, yunus emre misin lan sen? diye haykırasım geliyo.

dewamke

sebepsiz bi iç sıkıntınızın olma ihtimali yoktur. olsa olsa kendinizden sakladığınız dertleriniz vardır.

1)alarko kombi gerçek kombi gerçek konfor.

2) dök karıştır doldur iç serinle serinle nazo.

3) tut şunun ucunu döşeyelim abi.

4) canın çektiyse durma coss, baydöner.

5) aç kapa aç kapa artema.

6) turkcellle bağlan hayata.

7) çoko çoko çokoprens.

8) büyüdüm büyüdüm ben pınarla büyüdüm.

9) vatan ta ta ta tan.

10) aaa avansas.

11) ton ton ton dardanel ton.

tanım : akıldan çıkmayan reklamları paylaştığımız başlık.

yaklaşık 4 yıldır yaptığım aktiviteydi. pandemi oldu üzerine kelebek konudurdu.

hemen şimdi uyusam toplam kaç saat uyumuş olurum?

şu sıralar azıtmış olan reklamlardır. az önce 10 tane falan engelledim arka arkaya. ya hala bunlara inanıp parasını tokatlatan enayi kaldı mı cidden? adam yasal bahis danışmanlığı yazmış bide yahu, çıldırmamak elde değil.

hücre zedelenmesi sonucunda ortaya çıkan ya da hücrelerin ve dokunun homeostazisini (iç denge) sürdürmeye yönelik ani, saldırgan, lokal koruyucu, onarıcı, kısa süreli bir tepkidir. bu tepki, kendini bölgede sıcaklık, kızarıklık, şişme ve ağrı ile gösterir. bu reaksiyon sonunda yaralı bölgenin rejenerasyonu* ile doku onarımı gerçekleşir.
ayrıca lokal adaptasyon (bölgesel uyum) sendromu örneğidir. hücre ve doku düzeyinde gerçekleşir.

yufkalı dörüzziyafe köftesi fan kılap.