ülkemize has olan toksik youtuber kitlesinin başta gelen temsilcisidir kendisi. genel olarak çoluk çocuk izler bu gereksiz tipi. ülkemizde böyle gereksiz, hiçbir faydası olmayan tiplerin, özendikleri kişilerinde en başında gelir.

hangi çiçek, diğerini "sarı açtı" diye ayıplar?
hangi kuş, "farklı ötünce" diğerine yasak koyar?
derisinden, dilinden ötürü öldürülüyor insanlar.
ah insanlar! her şeyi bulup kendini bulamayanlar…

(bkz: charles bukowski)

güneşli bir ankara sabahından günaydın sözlük.
son d vitaminini de sentezleyin, ne duruyonuz.
kedi başlamış bile.

kına.

bilgi güçtür derlerdi de inanmazdım. bilgisiyle tavlayabilen varsa helal olsun diyeceğim durumdur..

twitter’a fotoğraf atıp ben varken size ekmek vermezler diyen tipler.
(bkz: gördüklerimi sil)

burhan'ın ofisteki yangın alarmını gizli kamera zannetmesiyle ortaya çıkan serzenişidir: sizin özel hayata hiç saygınız yok mu tirbiyisizlir? ben burda giyinip soyunuyorum. benim külotlu görüntülerimi mi çikiyosunuz orda tirbiyisizlir? nolcak yani internette mi yayınlanacak; amatör burhan, tokatlı fıstık burhan, tokatlı kumral burhan... tirbiyisizlir, insıfsızlar utanın bee utanın!

pringles. 18 tl olmuş yahu.

arkadaşlar kim reddetti sizi de dakika başı bu başlıkları açıyorsunuz?

büyüyünce mükemmel bir hayata sahip olacağım.

pan paniscus. ancak 1929 yılında neredeyse eş zamanlı olarak alman ve amerikalı iki anatomistin ayrı ayrı keşfedip dünyaya ilan ettikleri, bugün yaşayan canlılar arasında anatomik -ve yakın zamandaki araştırmalara göre genetik- olarak insana en çok benzeyen tür. şempanzelerle birlikte ortak kuzenimiz ve hatta yine bu üç türün ortak atası olan ardipithecus'a -ilk bipedal hominin- da anatomik olarak en yakın tür.

etolog ve psikolog robert yerkes; henüz bu türe bir ad verilmemişken yazdığı almost human adlı eserinde bonobolardan şempanze diye söz ederek onları uzun uzun anlatmıştır.

aslında bonoboları insanlar açısından özellikle önemli kılan bir nokta var. frans de waal'in de bir kitap (bkz. bonobo ve ateist) boyunca anlattığı üzere bonobolar şempanzelerle kıyaslandığında muazzam bir zıtlık ortaya çıkıyor. teşbihte hata olmaz notunu düşerek bonobolar melek ise şempanzeler şeytandır diyerek bu zıtlığı özetleyelim.

felsefi antropolojide de epey karşılık bulmuş olan insanın vahşi ve kötücül bir tür olduğu fikrine destek olurcasına yakın zamana dek haberdar olduğumuz en yakın akrabalarımız olan şempanzeler akıl almaz derecede şiddete eğilimli bir tür. de waal'in kitaplarında anlattığı sayısız örneklerden birine bakalım: biri alfa olma mücadelesi veren diğeri ise eskiden alfa olan iki şempanze, bir geceyarısı güçten düşmekte olan mevcut alfayı çıplak elleriyle cinsel organını parçalayarak öldürürler. işte insanın doğuştan savaşçı, vahşi ve hatta patriarkal düzende yaşamaya daha uyun bir tür olduğunu iddia edenler için böylesi örnekler her zaman destekleyici olmuştur.

bonobolara bakıldığındaysa çatışmaların çoğunlukla barışçıl bir biçimde çözümlendiği görülmekte. fiziksel temas ve seksin bonoboların yaşamının en önemli parçalarından olduğu bilinmekte. hatta bonobolar en yakın akrabalarının aksine matriarkal bir düzende yaşamaktalar.

en yakın akrabalarımızdan birinin şiddete meyilli diğerininse böyle barışçıl olmasından çıkaracağımız çok önemli bir ders var kanımca. bir türün örgütlenme/yaşama biçimi için biyolojik deterministik kurallar belirlemeye çalışmak ve buradan da meşruiyet devşirmeye çalışmak yersiz. biz insanlar için şempanzeler gibi yaşayabilmek kadar bonobolar gibi yaşayabilmek de mümkün. uzun lafın kısası, bizi bonobolar kurtaracak!

dipnot: belki belirtmeye gerek bile yok ama ne yazık ki nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olan bir tür.

insan hayatında trajik olan bazı durumların çizime yansımasıyla durumun trajikomik hale gelmesini sağlayan çizim sanatıdır. birçok karikatürde kendi yaşanmışlığımızı görüyoruz, bu yüzden ilginç ve çekici geliyor. gayet sıradan bir olayın karikatürize edilmiş halini gördükten sonra karikatür okumaya ilgim artmıştı. insana farklı bir bakış açısı ve mizah anlayışı kazandırıyor.

(bkz: coğrafya kaderdir)

hayal için umut lazım ilk önce.

bana tanısı konulan bozukluktur. dışarıdan bakınca eleştirip kötülemesi kolay ama bir de bizi dinleseniz?

narsist olmayı ben seçmedim, hayır, biz seçmedik. doğduğumdan beri ne yaparsam yapayım,ne kadar çabalarsam çabalayayım asla beni takdir etmeyen ebeveynlerim oldu. başarılarım daima yetersizdi. ne yapsam sürekli eleştirildim. bu bende yetersizlik ve boşluk duygusuna neden oldu. bunu, diğer insanları aşağı çekip kendimi yücelterek sağlıyorum. böylelikle daima hakkım olan takdiri,alkışı,övgüleri sonunda elde edebileceğimi düşünüyorum.

özellikle türk dizilerinde görülen, müzik sesinin bir türlü ayarlanamaması durumudur. elinde kumanda ses açıp kapamaktan helak olursun. konuşmaları fısır fısır şeklinde çekiyorlar zaten, duymak için sese abanıyorsun. sonra birden hölölölö diye müzik giriyor devreye. olmaz ki böyle, bu nasıl bir kurguculuktur? bu nasıl bir ben bu müziği çok sevdim sen de son ses dinleciliktir? konu komşu küfür edecek vallahi.

benden bir parça var iceride birbirimize doyamadığımız.. ufacık,minicik bir can..

araç kullanmak. markete dahi gitsem uzağı seçip arabayla giderim. maksat kullanmak.

geliyor gelmekte olan dedigim durumdur. (bkz: kafa sozluk radyosu) da kadromuza eklendigine gore, daha da buyuyecegiz, daha da guzellesecegiz. (allah'im cok amin)

yakınlarının statüsü. kendi bir baltaya sap olmasa da amcası, dayısından vs. nemalanan tiplerdir.