favlamayan yazar ısırmaz.

bir jose saramago kitabıdır.

jose saramago’ya olan büyük hayranlığımı zirveye çıkaran kitaplardan biridir. ve sayfa sayfa aklımda kalan bir kitaptır. kitabı okurken film izliyormuş duygusuna kapıldım. o kadar iyi yazılmış bir kitap ki sanki bir şeyler kitap okumadım da bir film izledim.

kitabımızın kahramanı ölüm, doğum ve başka bazı bilgilerin yazılı olduğu kartların tutulduğu bir arşivde arşiv memuru olarak çalışan senhor jose. aslında işini doğal akışında yerine getirmekte olan jose bir gün ünlü insanların kartlarını toplamaya karar verir ancak yanlışlıkla bilinmeyen bir kadının kartını da alır ve bu kadını bulmayı bir takıntı haline getirir.

bu takıntı yavaş yavaş senhor jose’nin hayatını ele geçirmeye başlar. jose geceleri gizli gizli arşive girmektedir artık. beline bir ip bağlayıp karanlık arşivin içinde kaybolduğu sahneyi -evet, sahne, sayfa değil- sanki ordaymışım gibi izledim.

işini de savsaklamaya başlayan jose başka insanların dikkatini çekmeye ve onları rahatsız etmeye de başlar. özellikle de çalışma arkadaşlarını.

kitabın ismi bütün isimler olmasına rağmen kitapta ismi olan tek karakter senhor jose’dir. kalan bütün karakterler bir özellikleri ile anılır.

"delikanlı" şarkısını dinledikten sonra hayran olduğum biridir
(bkz: https://youtu.be/ad6nm_EcoP4)

erkek kadın fark etmez. hata yapmışsanız size mesaj atarım. başlığı hatalı açmışsanız, moderasyona. ben mesaj atarım. siz yeter ki hata yapın.

balmumu heykel müzesi, josef stalin.

bence korkunç soruların başladığı nokta: "baban ne iş yapıyor?" sınıflandırmayı şaaak diye öğrettik çocuğa. alkışlar. (!)

bir de "kocan ne iş yapıyor?" var.
hello kocama göre mi not biçiyorsun tamam "işsiz!" diyorum, misss gibi yanıt.

ama en favori sorum şu, üç günlük taze.
doktora gittim.
- kaç yaşındasın?
+35
- adam var mı?
+!!!... pardon?
-evli misin, evli?

ben daimiyim.*

6-7 yaşlarındayken bir sabah kalktığımda tüm barbie bebeklerimi yeni alınanlar da dahil hepsini atmıştı. hayatımda hiç o kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum.

barbie bebek koleksiyonu yapıp gözüne sokasım geliyor şimdi.

içerik ilgi çekici geldi. bu sebeple dinlemeye çalışacağım. umarım bir aksilik çıkmaz.

yayının kaydı olursa iyi olur zira kaçırırsak sonradan ulaşabilme imkanımız olsun.

muvaffakiyetler dilerim.

aşağı çeken,içten içe geren insanlardan uzaklaşmak.
çılgınlar gibi bisiklet sürmek ve onu sevmek.
çay içmek. (bkz: tavşankanı)
kitap okumak.
süpürge yapmak.
nevresim değiştirmek.
bir sporla ilgilenmek.

hayatta kalmak.

dinlemekten her daim çok büyük zevk aldığım, finlandiya'nın soğuk ve karamsar havasını yaptıkları müziğe çok iyi yedirip bunalımın dibine vuran grubum.
1989'da bir kaç demoyla başlayıp, 2005'te the funeral album ile biten müzik kariyerleri, işe death metal yaparak başlayan ilk kadronun neredeyse tamamen değişmesi ve miika tenkula'nın da etkisiyle daha melodik ve melankolik bir yapıda şekillendi. sert, karanlık ve her şeyden önce - kimilerinin basitlik olarak algıladığı - temiz ve net bir sounda sahiptiler.

adımı yazarım genelde, o an aklımda bir şey yoksa.

kendisine yakıştırılan 3 harfli kelimenin esasında anne ve babasına yakıştırılması gereken, bir suçu günahı olmayan çocuk.

biz insanoğlu olarak bayılırız hesabı yanlış kişilere kesmeye...

ezik olduğumu öğrendiğim başlıktır.

artık insanların çocuk sahibi olmak için de incelemelerden geçmesi gerekiyor dedirten olaydır.

birinin önceliği olmaktan, daha güzel bir mevki bilmiyorum.

cemal süreya

kadın neden hep "bir şey"? sizin zihniyetinizi merak ediyorum. kadın zor veya kolay nasıl oluyor acaba? bir gün uyanıyoruz ve bu gün zor olmalıyız mi diyoruz? bu birden gelen birşey mi acaba? ya da genetikse eğer, sizin dediğinize göre demekki nesilden nesile bu 'zorluk' geni aktarımı azalmış. ah ne mutlu size.
bizi bir salsanız keşke ha? ne iyi olurdu bee

bilgisinin ışığı tüm sözlüğü aydınlatmaya yetiyor. dâim olsun efendim. çokça yazın lütfen. hakikâten örnek vatandaş... sözlüğümüzün en parlak meşalelerinden, büyüklerinden, güzide yazarımız... kalemine zevâl gelmesin aman...

dışarıda yürürken yere lap diye tüküren insan.
bazen yaşlı amcalar yapıyor onları kapsamıyor bu tanımım.
çünkü azıcık ömürleri kalmış yaşasınlar kürekle vurursak aceleye gelir.