türk insanının yüzündeki gülümsemeyi söküp aldılar.

yaşadığımız bunca şeyden sonra bile hâlâ gülebilen bir milletiz biz. bizim yerimize getir bir norveçliyi koy 3 ay sonra galata kulesinden aşağı atar kendini. o yüzden bu tespite katılmadığım gibi ayrıca sensin suratsız diyorum.

kızın biri geldi , bi numara verdi sonra da " ben şimdi düşeceğim bayılmış gibi yapacağm sen git belletmen hocaya söyle , ambulans gelince de bu numarayı arayıp durumumu abartabildğin kadar abart" dedi. şok olmuştum.

(bkz: merhaba ben cevap anahtarı sorularınızı yanıtlıyorum)

--- alıntı ---

"kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim. canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim. bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim. gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim. her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim. düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim. ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim. sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim. tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden “sen” olduğun için vazgeçtim. bencil olduğun için vazgeçtim. bunlardan sadece bir tanesi senden vazgecmem için yeterli değildi çünkü sevgim yüceydi. ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım. bu yüzden ben de senden vazgeçtim.
frida kahlo"

--- alıntı ---

sinirliyim. içime attığım şeyler bir gün fena patlak vericek sözlük. hem suçlu hem güçlü olunmasından bıktım. ya ben ince düşünüyorum ya onlar hiç umursamıyor. kimseyi kırmak istemiyorum ama söz konusu ben olunca herkes sivrileşiyor.*

ben değilim.
çünkü ben çalışmam
sokarım.

malaika arora.

ben daha geniş bakıp sene demek istiyorum efendim,bu sene.birçok dönüm noktam oldu,çok feci farkındalık yaşadım, muhteşem acılar gördüm,harikulede kırıldım,yani noktalar;kırılma noktaları.

ee yani, napalım. kızgın demirlerle mi dağlayalım, elektrik mi verelim, kaynar sularda mi haşlayalım yoksa çarmıha mı gerelim? napalım ne bekliyonuz? onlar da insan değil mi kardeşim ?
(bkz: şu insanları bir salsanız mı acaba ?!?)

kimsenin hatırlamaması.*

bizi dövmediğiniz ve öldürmediğiniz için teşekkür ederiz çiçekleri.. halimiz içler acısı.
söyleyecek çok şey var ama nereden başlasam bilemiyorum..!

sözlüğe gerçek hayatımdan en yakın arkadaşımı getirdim. kendisi benden çok girer oldu, ve seviyor da burayı.
bazen onunla buradaki yazarların kritiğini yapıyoruz. o kadar zevkli ki shdshsh

laikliğin ne olduğunu bilmedikleri ve anlatsan da anlamayacakları için normal bir durum. zaten demokrasi, laiklik, fikir özgürlüğü halka sorulmaz. zorunludur. ve de devrimdir bunlar.

eğer toplumun eğitim ve refah seviyesi yüksek ise sanat, sanat için. eğer toplumun eğitim ve refah seviyesi düşük ise sanat toplum için yapılır. kısacası bu o ülkenin kalkınması ve toplumun seviyesi ile alakalıdır.

yapar, yapmasi lazim. ailesiyle yasarken evliyken bekarken yasam alanini her insan gibi pisletip sonra benim pipim var ben temizlik yapamam diyemez. bu sebeple ev isi yapan erkek karisina/annesine yardimci oluyor degildir, yasam alanini temizliyordur.

benimdir. olmasını elbette istedim ama olmadı belki sorun bendeydi. ama sevilmek nasıl bir şeydi hiç tatmadım.

:) bu ifadenin ilk kimin aklına geldiği.

biraz bakındım ama çeşitli söylemler var, net bir cevap buladım. abi nerden geldi aklınıza iki nokta bir parantezle gülen surat yapmak. *

lahmacuncudanterasagelenkurum. kendisinden bahsetmek 3 günlük ömrüm kaldı arkadaşlar hoçça ğalın ğidiyom ben yazmak kadar zor.

yazarlığım onaylandıktan hemen sonra mesaj gönderdi kendisi. günlük kaç lt su tükettiğimi sordu. ailemde genetik hastalıkları sordu, böbrek rahatsızlığım var mı öğrendi. uzun uzun cevap verdim, vay be dedim sağlığımızı düşünen yazarlar var, ne güzel sözlük. sonra bir bacağımı kesseler yürümekte zorlanıp zorlanmayacağımı öğrenip dilenmek konusunda geçmiş deneyimlerimi sordu. yok dedim, babam polis hiç dilendirmedi. o günden sonra bir daha mesaj göndermedi. nedenini bilmiyorum ama sahiden çok üzüldüm. her gün sırf bu sebeple ağlıyorum. ara ara tanımlarını görüp hüzünleniyorum.

sahiden sağlığımı bu kadar düşünen birinin bir daha mesaj göndermemesi beni çok üzüyor. böyle olmasını hiç istemezdim. umarım başka yazarların sağlık durumları ile ilgileniyordur. tek temennim bu..