benim memleketimdir. urfa denince akla peygamberler şehri, çiğköfte, isot,sıcaklık ve nemrut türküsü gelse de bu güzel şehir sadece bunlardan ibaret değildir. peygamberler şehri olarak bilinmesinin sebebi bir cok peygamberin burada yaşamış olmasıdır.hz.ibrahim, hz.eyyüp, hz.elyesa, hz.şuayip, hz.lut, hz.yakup ve hz.musa'nın da bölgede çiftçilik yaptığı söylenmektedir. hatta hz ibrahimin büyük ateşe atıldığı yer şuan balıklı göl olarak bilinir.
çiğköfte de sanıldığı gibi antep de değil burda ortaya çıkmıştır.hatta rivayetlere göre ilk çiğ köfte hz. ibrahim ateşe atılacağı zaman nemrut o kadar büyük ateş yakmak istemiş ki, bölgede yakacak odun kalmamış. evine gelen adam eşinin yemek yapmadığını gördüğünde çareyi yoğurmakta bulmuş ve böyle doğmuş çiğ köfte.
var olan tezleri yerle bir eden (bkz: göbekli tepe) burdadır.insanların bildikleri tezlerden biri önce yerleşik hayata geçildiği ve sonra tarım ve dinlerin varlığıyla ilgiliydi fakat, göbekli tepe'de buzul çağının sonunda insanlık daha yerleşik hayata geçmeden tapınak inşa edilmişti. yaklaşık 12.500 yıl öncesine ait buluntular mevcut.
ıslam tarihinin ilk üniversitesi yine burda kurulmuştur . hatta bazı süryani hocalar burda ders vermiştir.
(bkz: ibni teymiyye) gibi ve (bkz: battani) gibi alimlerin yetiştiği, (bkz: harran şehri) bir bilim merkezidir tıpkı atina gibi.
türkiye de ilk yerel kanal yine burda kurulmuştur.
soylu arap atlarının büyük bölümü burda yaşar
kurtuluş savaşında gösterdiği mücadeleden sonra şanlı unvanını almış şanlıurfa olmuştur .
yöresel kıyafetleri sıcak iklimlere dayanıklı ve genelde ipektendir.

çinçin'de bir ıslık her şeyi bitirecektir.

özentiye ve gösterişe duyulan sadakâtın bir örneği olarak görüyorum .bir birlikteliği paylaşacaksanız bunu sosyal hayatta paylaşın sosyal hesapta değil.

uzun uzun yazılarını hiç sıkmadan okutabilen güzide yazarlarımızdan kendisi.
kim bilir nerelerde olan raikkonen'in yazdıklarını okuyorum, ne kadar muhteşem! *
daha fazla yazmasını dört gözle bekliyorum.

sevgili zeki müren’le açılışı yapan güzel nostalji radyo yayını başlamıştır. arkada neler yaşandığını sadece şu üçlü bilecek veeee ne stresler yaşadığımızı. yayının sonunu getirebilirsek herkese benden kahve yahuuu!*

acaba bu herif tanımlarımı okuyarak mı oyluyor yoksa okumadan oylayıp geçiyor mu? diye tribe girdiğim, hunharca seri oy atan yazar.

11 kasım milli ağaçlandırma gününde herkesin adına 3 ağaç dikilmiş. sizin adınıza dikilen ağaçların konumunu e devlet üzerinden görebiliyorsunuz. gerçekten harika.

şu linkten adınıza dikilen ağaçların konumunu görebiliyorsunuz

umarım gerekli yardım bulunur.

başa sabitlenmesi çok iyi olacak olan başlıktır.

jura devrinden kalma valide sultanımın bana bir adet depresyon hırkası örmek suretiyle tek başına çürüttüğü önerme.*

ekonomi kötüleşince ilerde ne tür yağmalar yaşanabileceğinin, insanların dudak uçuklatacak hale evrileceğinin fragmanı olan kazadır. ekmeğinin peşindeki şöföre rahmet diliyorum.

tanım sayısıyla ilgili değildir . şu beğen tuşuna basmaya korkanlarla ilgili bir durumdur .
ben yoldaş benjamin franklinle konuştum. bize özel beğenilerden ücret almayacak , ikna ettim . korkmayın beğenmeye canlarım .
edit : yazıklar olsun size 800 küsür tanım girdim bu kadar beğenmediniz , illa ağzımızla beğen mi diyelim canım .

katılmadığım önerme. kişiliğine baktım ancak tipine bakıp onu beğenmeyenler kadar kıymetim olmadı. tipine laflar hazırladım.

tanım: herkesin mensup olduğu dinin ilahilerini özgürce paylaştığı başlık.*

magnolia
aşkın en özel tarifi olan ve mülterilerim için sürekli yaptığım tatlıdır. eski sevgilimin tarifiydi. (aşçı sevgili bulmak kafeniz için önemlidir.) (magnolia tarifini kendine göre yorumlamıştı diye bir not girmem lazım).

bi çay koy da içelim derseniz cevap vermiş olmazsınız belki ama ikinize de iyi gelir. çay içerken sohbet etmek rahatlatır.

kim bilir bu sohbet sayesinde karşınızdaki kişi belkide bir çıkar yol bulur kendi ruhunun derinliklerinde.

paylaşmak ve dertleşmek güzel şeydir vesselam.

olmuşum bir kere. çok sinirliyim. köpürmek ne kelime kuduruyorum. damarlarımdaki kanlar boncuk boncuk oldular fokurduyorlar sanki. öyle bir sinir ki. içsel birde. yanımda minik insanlarım var diye dışarı aktaramadığım, tutmak zorunda olduğum bir öfke var.

yıllarımı heba etmiş ve yüzyüzeyken veya yazışırken provoke eden kişi, beni her gördüğünde onca yağtığını unutup, barışalım diyen şahıs ekşiye üye olduğunu ve “bizim” * hakkımızda yazdığını itiraf etmişti. tabii ki de mahlas söylemedi. sordum ne yazdın? beni nasıl öldürmeye çalıştığın seferleri anlattın mı? hayır dedi, güzel anılarımızı yazdım.

üç gram beyninle teknolojiye bulaşmanı da, yazarlığı denemenin ve küçümseyişinin bende oluşturduğu mide bulantısını da, seni de, kasacağın romantizmi de ayrı ayrı sudokulayım. keşke ölsen.

yaşamın, uğruna savaşılacak bir yol olduğunu hangi kitap anlatıyor deseler, ilk sırada söyleyeceğim kitaptır. 'ama nasıl olur? o bir çocuk kitabı' demesi muhtemeldir bu cevabı duyan kişilerin. halbuki, toplumları çocuklar oluşturur. bir değeri eğer bir çocuğa öğretirsen, o çocuk dünyayı değiştirir. ama bir yetişkine öğretir isen, o unutmayı tercih eder. konfor alanını terketmek çok zordur çünkü. aynı küçük kara balığın komşu teyzeleri gibi. samed behrengi'nin kısacık ömründe yazdığı değerli kitaplardan sadece biridir. okunmalı ve okutulmalıdır.

pek başaramasam da pozitif düşünmeye çalışıyorum ama gerçekten çok zor yaşamak.bunca saçmalığın içinde delirmemek de zor.

salıncak gördüm mü dayanamıyorum. çok seviyorum sallanmayı ve bulutlara yakın hissetmeyi.

aga biz sözlükte aktrollere tahammül edemiyoruz, resmen el kaide'den esintiler içeren başlıklar açılmaya başlandı yahu.

(bkz: yetiş ya benjamin franklin)