gece gece böyle başlık açıp ilgiye maruz kalmış ergen kız triplerinde gözükmez istemezdim ama dünden beri üç erkek yazar girdilerle ilgili mesajlar atıp yazıyor arkadaşça bir üslup ile cevap verince de yüzyıllık bir samimiyetimiz varmışcasına "bebeğim, yavrum vs gibi" hitaplar kullanılıyor. belki ben fazla resmiyim ama normal mi bu sizce?
***arkadaşlar engelle gitsin diyorsunuz elbette engelliyorum ama bunu normal görmediğim için tepkimi belirtme amaçlı başlık açtım.

nasıl girdin içlerine?
sen nasıl girdiysen!..
ya anlaşılırsa?
umrumda mı sanıyorsun?
sen bu işi şaka mı sanıyorsun?
yaşam da şaka değil mi?
sen çıldırmışsın.. gerçekten çıldırmışsın
kaybedecek birşeyim var mı sanıyorsun?..
...
iki dakika içinde gelecekler. çık, çabuk çık.
saçmalama bunu kaçırır mıyım?..
çık dedim, çık yoksa....
geldiler sus!
sen.n.nn
kess
........


bugün aramızda ilk defa bulunan ve ayinimizi taçlandıracak olan zeusian'ı yeminini yapmak ve dünyalar arası geçişi simgeleyen beyaz tavşanın kanını akıtarak onurunu alması için grimasaya davet ediyorum.
asanı al!..
...

işte başlıyoruz. burada başlar ve biter mi?.. dostum ivan'ın kanına bir tavşan mı? hayır... ımm düşler güzel...
ütopyalar da.

hqışk

2000de kurulmuş türk punk-rock,metal grubudur. et,supradin,çikolata kız, anal trajedi, hayvanlı porno, en iyi kızlar, zor günler,vaniyalı dondurma ve birçok şarkısını severim. bayadır pasifler.

an itibariyle kafa store'dan aldığım (bkz: takipçileri gör) özelliği ile hepsini görebildiğim ve takip etmeye değer gördükleri için teşekkür ettiğim başlık. kendimi piyango kazanıp, parayı çatur çutur yemiş gibi hissediyorum..

etrafımdaki her şey çökerken, katı olan her şeyin buharlaşmasını izlerken; gerçek bildiklerimin sahte, hayal sandıklarımın gerçek olduğunu görmeye başlarken, uykunun ölüme benzeyip benzemediğini anlamaya çalışırken, boğaz esintisinin kime dokunduğunu düşünürken, bir vapurda olma hayali kurarken içinde bulunduğumu hissettiğim şu görseldir:

mevcut ekonomik koşullarda ve öğrenci iseniz, imkansıza yakındır.

genel anlamda rusça: çarçabuk manasına gelen, kafe-resraurant arası, alkol de alınabilen, lokanta minvalindeki mekanlar için kullanılan kelimedir. lakin kafeden farkı, alkol alınabiliyor olmasıdır. kafede alkol, sadece kahvenin içeriğinde gerekliyse, çok az miktarda, tabiri caizse eser miktarda kullanılır. ancak bistroda alkol doğrudan masalara, içecek olarak gelir, gelebilir.

bakmayın kelimenin çarçabuk manasına geldiğine, türkiye'de gittiğim çoğu bistroda istediğim bir yemeğin gelişi gerçekten çok uzun sürüyor. örnek olarak klasik bir hamburgerin, 45 dakikada geldiğini, 1 saat- 1 saat 45 dakikada da sade makarna getirme gibi bir rekorları olduğuna defalarca kez şahit oldum. hatta hangi şefin yahut hangi markanın bistrosu olduğu farketmeksizin....

bistro konusunda bir diğer husus da fransa'ya has cafe* kültürünün kelime etimolojisinin bistro olduğu görüşüdür ki bu konu ruslar ve fransızlar arasında bilhassa ikinci dünya savaşı ve soğuk savaş dönemi dünya standartları kapsamında tartışma ve rekabet konusu haline gelmiştir.

esasında bistroda hızlı tüketim ve dolayısıyla hızlı üretim esastır. ancak lezzet konusunda da belirlenen fiyatın kat be kat üstünü karşılaması gerekmektedir ki bistro kalitesini ortaya koyabilsin.

bakın sigara içerseniz böyle ayağınız közden çıkmış gibi yara bere içinde olur temalı bir fotoğraftır.

lakin ben bunu düşününce iyice efkarlanıp bir sigara daha yakıyorum.

boş olduğunu görünce dumura uğradığım başlık. yazalım madem, merak edene paganizm'e giriş olsun.

politeistik & panteistik doğa dinleri bütünüdür.

geneli itibariyle paganizm aslında ibrahimi olmayan her dini kapsayan bir şemsiye terimdir, ancak kendi çevrelerinde ağırlıklı olarak doğa dinleriyle anılır.

modern paganizm çok zengin ve farklı geleneklerden oluşur. burada geleneklerden kasıt, farklı dinlerdir, ancak yine alakalı çevreler içerisinde pagan dinleri gelenekler veya "yollar" olarak anılır ve birbirinden ayrılır.

(bkz: neopaganizm)

her pagan oturmuş düzene ve işleyişe sahip bir geleneği takip etmek durumumda değildir, maneviyat hakkında kendi görüşlerini takip ederek kendi yollarını çizebilirler, bu yönüyle günümüzde çoğu pagan dini öznelliği yüceltir ve kişisel deneyimi ön plana çıkartır. dolayısıyla paganizm dogmatik değildir. paganlar doğaya hürmet ederler ve pek çok tanrı & tanrıçaya tapabilirler. buna onurlandırmak veya onurlanmak denir.

paganizm'in çokça tanrısının bulunmasının sebebi, doğanın kendi içinde bulunan çeşitliliğini tanımaya dayanır. bazı paganlar, tanrı ve tanrıçaları bir bireyler bütünü olarak görür, tıpkı bir insan toplumu gibi. diğerleri, örneğin antik zamanlardan bu yana osiris ve isis'in takipçileri, günümüzün wicca temelli paganları ile birlikte, bütün tanrıçaları bir büyük tanrıça olarak görürler, bütün tanrıları ise bir bütün; birbirleriyle olan ahenk ve düzenli etkileşimleri, evrenin sırlarını yaratır ve imgeler bize.

buna rağmen de pek çok gelenekte en yüksekte yüce bir ilahi prensip olduğu düşünülür, herakleitos'un deyimiyle "zeus olarak anılmak isteyen ve istemeyen bir tanrı." gibi. bu prensip bazıları için de her şeyin büyük tanrıça ve annesi'dir. isis'in ilk yüzyıl yazarı apuleyus'a olduğu gibi, bu paragrafta ikincil olarak bahsettiğim prensip günümüzde çoğu batılı pagan tarafınca takip edilir.

ama diğerleri, hıristiyan antikliğinde paganizm'i eski haline kavuşturan imparator julian gibi, günümüz vakitlerinde bazı hindu mistikler ile birlikte, soyut bir yüce kaideye inanırlar, her şeyin kaynağı ve özü. ama bu paganlar bile, diğer ruhani varlıkların daha yüce olabileceği ihtimalini kabul etmekle birlikte, kendilerini kutsal olarak tanırlar, yanlış veya kısmi olmayan. bahsetmiş olduğum bir'e inanan paganlar henoteist olarak adlandırılırlar, bir doğru ilahiliğe inanıp diğer bütün tanrıları reddeden monoteistlerden ayrı olarak.

biraz da tanrıçaya değinmeli. bütün pagan dinleri kutsallığın feminen yüzünü tanırlar, tanrıçalar barındırmayan bir pagan dinini, pagan dini olarak tanımlamak epey zordur. odin ya da mitra kültü gibi bazı pagan yolları, bir erkek tanrıya da özel bir bağlılık sunarlar. ama monoteistlerin yaptığının aksine, diğer tanrı ve tanrıçaları reddetmezler. judaizm, islam ya da hıristiyanlık gibi pagan olmayan dinlerin dişi bir kutsallık fikrinden iğrenmesi durumunun aksine.

yaşamın anlamı zaten ona bir anlam bulmaya çalışmak değil midir?

içimden yazıyı yazan beye(!) o hatunlardan biri el-ense çekse keşke, temennisini geçirten başlıktır.

bir kadın, okumak için iki katı yaşında bir adamla evlenmiş. baskılara dayanamayıp evini terk etmiş, iran'da bekar anneler velayet alamadığı için çocuğunu da.

“kırlardaki kuşların mutluluk şarkılarını duyayım diye,
kaçıyorum senden, senden uzakta açayım diye.”

diyerek düşmüş yola istanbul'a yerleşmiş. evli bir adamın metresi olduğu için de bir kaza sonucu ölünce cenazesi bile yıkanmadan toprağa verilmiş.

yaşamı, doğruları-yanlışları onundur da benim aklıma takılan "günaha birlikte girdiği o adamın cenaze namazı kılındı mı? / insanlar imam sorunca 'iyi bilirdik.' dediler mi?

hayatı boyunca eril toplumda ahlaksızlıkla suçlanan şair, kadın şair, yaşamanın bedelini ödeyen şair...

yine onun sözleriyle füruğ'un isyanı son söz olsun:

“gel, ey erkek, ey bencil varlık
gel, kafesin kapılarını aç
beni bir ömür zindanda tutmuşsan eğer
bari bir anlık olsun serbest bırak.”

bir burhan altıntop kolay yetişmiyor.

duraklama, ara verme veya dinlenme demektir.

hepimiz aynı gökyüzüne bakıyoruz ama o hepimize başka başka şeyler fısıldıyor...
kimisine işte “onunla ilgili hiçbir şeyi unutturmam ” diyor ve insan onunla ilgili her şeyi özlerken buluyor kendini...

bu soruyu ilk defa en yakın kadın arkadaşıma sordum. neden kimse bana aşık olmuyor?. normalde bu durum umurumda pek değil. sadece meraktan sordum. kadınlar senin gibi erkeklerden korkar dedi. harika bir adamsın. fazlasıyla sevilmeyi hakediyorsun. hatta ideal erkeksin bile diyebilirim. ancak öyle bir sınırın var ki aslında sınır değil sen kapıları kapatıp kilidi vurup o anahtarı kırmış bir insansın. lütfen şu sertliğini hata affetmez yaşam tarzını geriye çek. hiç bir insan en ufak hatasında kapının önüne konma korkusu ile yaşamak istemez. durdum bir düşündüm. tespit mükemmeldi. düşündüm. sevgi neydi? en azından ben aşık olduğum kadınlara karşı korkusuzca yaklaştım. emek verdim. yormadım bunaltmadım. el üstünde tuttum. olduğu gibi kabul ettim. kötü huylarını bile sevdim. hayatımı ortaya koydum. sonuç ne oldu? defalarca hüsran. kimse kimseyi artık sevmiyor. sadece yüzeysel ve çıkara dayalı tüketme odaklı sevgiler. ben buna yokum arkadaş. içimde hala sevgi var ve ben bunun tüketilmesine izin vermem diye düşündüm. sonra dedim ki boşver. benim sevme ve sevilme anlayışım artık bu dünya üzerinde geçerli değil. metroyu sevmiyorum ama ne kadar serin değil mi deyip konuyu kapattım. tek bir şey demedi üstüne. o da biliyordu haklı olduğumu.

sivri başlı ve hantal gövdesiyle hareket eden bu türün boyu 3,5 metreye, ağırlıkları da 150 kiloya ulaşabiliyor. gece avcısı olup küçük balık ve mürekkep balıkları ile besleniyor. ülkemizde bu balıkların üreme alanı gökova körfezi. deniz ekosisteminin vazgeçilmez bir parçası olan bu balıkların insanlara yönelik tespit edilmiş bir saldırısına rastlanılmamış.

tesadüf diye bir şey yoktur...

olmaması gereken durum. sözlükte aşırı sürü psikolojisi ve tarafçılık varken olaya objektif bir bakış açısıyla bakıp bir yazar uzaklaştırmak imkansız. böyle bir şey olursa mutlaka adaletsizlik olacaktır. o yüzden yönetim kuralları vardır. umuyorum yönetim sorun yaratan, sözlüğün huzurunu bozan kişiler hakkında gerekeni yapmış, yapıyor, yapacaktır.