dağlarında çiçekler açan izmir'e ve izmirli dostlara buradan geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum.

her insanın yaptığı hatadır. elinde olmadan yaptığı hatadır. yarın da ertesi gün için yaşanacak ve bu böyle devam edecek. bunun için öğrenciler üzerinden güzel bir söz söylenmişti hatırladığım kadarıyla. "gençler en kötü yıllarını güzel geçirmek için en güzel yıllarını berbat geçiriyorlar." bu kesinlikle doğru bir tespit olmuş. bir öğrencinin yıllarca bir sınav için çalışıp test kitaplarına gömülmesi yarın için bu gününü mahvetmesi çok acı.

konusu hayali bir evrende geçen roman. urras adlı bir gezegende kendilerine 'odocular' diyen anarşistlerle anarşist olmayanlar arasında patlak veren büyük bir savaş sonrasında kaybeden taraf olan anarşistler urras'ın uydusu anarres'e göç edip orada kendi düşlerindeki toplum yapısını kurarlar. urras bizim gezegenimiz gibi ekilebilir biçilebilir bir gezegenken anarres ise iklimi elverişsiz bir gezegendir. urras'ta aynı bizim dünyamızdaki gibi sınıflı ve devletli uluslar yaşarken anarres'te ise özel mülkiyet, devlet, ulus, cinsiyet ayrımcılığı, evlilik gibi hiçbir kurum ve kuruluşların olmadığı bir toplum yapısı vardır. burada sendika benzeri yapıların yönetiminde fakirlik içinde kendi yağlarında kavrulup dururlarken urras'ın ise aslında ne kadar fakir olduğunu, kendilerine imrendiklerini düşünüp birbirlerini avutur dururlar. derken shevek adlı bir anarresli fizikçi bir bilim kongresi için urras'ı ziyaret eder. bu tarihte ilk kez bir anarreslinin urras'ı ziyaretidir. kitap shevek'in urras'ta yaşadığı düş kırıklıklarını ve gerçeklerin hiç de kendilerine empoze edildiği gibi olmadığı üzerine kuruludur. okunası bir kitaptır. okuyucuya çok şey katacaktır.

sanırım şu hayattaki en büyük eksikliğim.
babamın yanında rahat olamam, rahatça konuşamam , iki lafı bir araya getiremem, korkarim çünkü ondan. hep bir mesafe vardır aramizda.baba kız ilişkimiz yoktur. yine de saygı da kusur etmem.

çok da severim babamı. ama galiba aramızdaki bu ilişki onun da babasından böyle gormesinden kaynaklı.
sevilmemiş, sevgi nedir tatmamış. bu yüzden evlat sevgisi nedir bilmez, nasıl sevgi gösterilir bilmez.

özellikle kız çocuğu iseniz baba sevgisini tatmazsaniz eğer, ömür boyunca bu boşluğu dolduramazsiniz. baba sevgisi bambaşka bir şey çünkü.
her evladınızı sevin ve sevginizi özellikle evlatlarınıza göstermekten/ hissettirmekten çekinmeyin. aksi halde sevgisiz büyüyen bir nesil yetiştirirsiniz. sevgisiz büyüyen bir neslin sevgisiz tohumlarını atarsınız dünyaya.

islam, yaratıcıya teslim olmak, o'nun kurduğu düzenle ve emirleriyle barış içinde olmaktır. bütün herkesle ve herşeyle sulh içinde olma gibi bir iddiası yoktur ve olmamıştır. kendisine karşı düşmanlık edenlerle islam'ın da savaşması kadar doğal bir durum yoktur.

ekonomi yani para.

ingilizcede fötr şapka anlamına gelen kelime.

yonca b. adındaki kadındır. samsun'da gözaltına alınmıştır. yazacak çok şey varken kendini özetleyen bu mahlukata yorum yapmayı gereksiz bulmaktayım. sayıları azımsanmayacak kadar çok olan müptezellerden sadece biridir.
haber kaynağı

ek: bu ülkede şehit vermenin tüm ülkenin ortak üzüntüsü olduğu onurlu zamanların çocuklarıyız biz. o yüzden garipsememiz doğal. elbette hayat devam ediyor ama bu topraklarda bağımsız bir hayat sürmemizi sağlayan türk ordusu'nun elemini ve kederini en azından o akşamın hatırına birazcık da olsa hissetmek ne zaman ayıplanır oldu ?

ek 2: adam üç paragraf döşenip, ''şehitlerimiz var'' diyen adamın namuslu çıkışını ötekileştirmeye çalışıyor. bu şaklabanların çoğu askerliği banka şubelerinde yaptığı için, vatan gibi kavramların alınıp satılır bir emtia olduğu fikri zehirlenmesini yaşamakta.

gerçek adı angel kapsov olan, akerdeonu coşturan ve binnazla aralarında bir husumet bulunan 2014 te rahmetli olmuş eğlenceli kişilik.

yunus nadi roman ödülü’ nü (eşik romanıyla), duygu asena roman ödülü'nü ( son bakış romanıyla) alan antrobolog ve roman yazarı.



ırmak zileli- gözlerini kaçırma

bir kum tanesiyim ama çölün derdini taşıyorum.
-hz. mevlana

dar..
ilkokula gidiyodum. öğretmenim ders sırasında sınıfın dışına çağırdı, bi ayakkabı denetti. eski görmüş olacak ki ayağımdakini beni seçmiş. giydirdi ayağıma. rengide morlu beyazlı. çok rahattı tam oldu ayağıma. nasıl oldu iyi mi dar mı geniş mi vs vs sordu. okadar çekinmişim ki o kadar sevinmişim ayağıma tam oldu diyememişim de dar geldi demişim:).
neyse çıkarttırdı dar geliyo deyince. sınıfa geçebilirsin dedi. sanıyorum eve giderken vercek ayakkabıyı. sabırsızca bekliyorum zil çalsa da eve gitsem. sınıftan olabildiğince ağır alarak çıktım ogün. vermedi.
ertesi gün sabah sınıftan başka kızın ayağında gördüm ayakkabıyı. ona vermiş. bir bozuldum, bi kötü oldum. o günden sonra o kız bana ayakkabı getirdi. evlerinde giymedikleri bi ayakkabıymış. muhtemelen giyilmiş o sıralar kullanan yokmuş. giydim. ayağıma inanılmaz küçük geliyodu ama giydim. atıyorum 38 numara ayağın var 36 numara giymişin gibi. parmaklarımı bükmekten çoğunlukla zorlanıyodum ama çocuk aklı ayakkabım vardı. benimkinden daha yeniydi ya olsundu. tırnağım simsiyah olmuştu. velhasıl kelam 'dar' kelimesini öğrendim.
kendime kıssadan hisse; unutmamak lazım. doyumsuzluk çok fazla, yok topuklusu yok topuksuzu kaptırmış gidiyoken bunları görmüş yaşamışken kıymetini bilip yetinmek lazım.

neden bilmiyorum çok muhabbetim olmamasına rağmen feci derecede kanımın ısındığı yazar. sanki otursam saatlerce konuşacakmışım gibi. radyo programında efsaneler yaratıyorlar. ayrıca sesi de güzel mi güzel. daim olsun yazılarınız efenim.

kalemi kuvvetli ne abi abdurrahman dilipak mıyız biz anasını satim..

o zaman kusura bakılmasın.*

tanım: sözlüğe gece gece hareket gelmesine vesile olan moderasyon başı.

220 de basar adam da ezer, bir yıl yatar giyer gucci takımı iyi halden çıkar.

"yorgunsun, akan sudan, daha çok yorgunsun.
yalnızsın, bir damla kadar, göl içinde yalnızsın" pilli bebek'

1938 mudanya doğumlu gazeteci, yazar, tekke musikisi icracısı. galatasaray lisesi'nden mezun olmuştur. tekke ve zaviyelerin kapatılmasından sonra evlerde devam eden tekke musikisi icralarına iştirak etmiş ve altın değerinde kayıtlar yapmıştır. cumhuriyet dönemi istanbul dinî hayatını en iyi bilenlerdendir. yönetim şekli değişmiştir fakat insanlar aynı benlikleriyle hayatını sürdürmüşlerdir ve özellikle istanbul için söylersek şahsî meclisler devam edegelmiştir. işte buralarda çokça bulunmuş bir kişi olması sebebiyle o muhiti derinlemesine tahlil etme şansına sahip olmuştur. kendi deyimiyle osmanlı -bakiyelerinin vefat etmesiyle- 1980de gerçekten bitmiştir. bugün, kemal tahir romanlarından fırlamış köylü dindarlığın ortalığı talan ettiği memlekette şehirli dindarlığın ne idüğünü kendisinin konuşmalarına, kayıtlarına bakarak anlayabiliriz. ayrıca bektaşi nefeslerini seslendirdiği kayıtları nefistir.
bunların yanında yine bir mecliste tesadüfen tanıştığı işgal dönemi ingiliz yüzbaşısı benneth ile ilgili bir kitap yazmıştır. bu benneth de epey ilgi çekici bir kişidir. işgal yıllarında galata mevlevihanesinde sema icralarına katılmış, orada gürciyev ile tanışmış, onun öğrencisi olmuş, mistikliğe meyletmiş hatta amerikada kendi ekolünü dahi oluşturmuştur. (ne kadar tuhaf hayatlar var.)
nezih uzel, 2012 yılında rah-ı hakka güzeran olmuştur, hak rahmet eyliye.