hiçbir korkuluğu kurt, ayı ve leopar şeklinde yapmamışlar. zannediyorum ki insanlardan daha korkunç bir varlık bulamamışlar. sözünün sahibidir.

çaylaklarla iletişimde bulunmak istemeyen yazarlara mesaj atılmak suretiyle karşılaşılan uyarı. belki de yazar kişisi bunu kapattığının farkında dahi değildir bir baksın derim.*

bu dünyada malın mülkün önemi olsa da hepsi gelip geçicidir.

cemal süreya'nın bu edebiyat dergisini çıkarmak için evindeki eşyalarını-özellikle de değerli bir halısını- sattığı söylenmektedir. dönemin şartlarına göre çıkarılması için çok emek harcanmıştır.

belirsizlik..

kuzey güney dizi sinde kuzeyin repliği :

yukarıya sabitlense dediğim başlık.

fazlasiyla degisik ama olabildigince guzel...

ufacık bir renk oynaması ile çektiğim en şahane fotoğraf oldu kendileri

lisede 4 yaz boyunca muğla akyakada günlük tur teknelerinde çalısmıştım.

günlük programı şöyle anlatayım;
saat 7.30 8.00 gibi uyandırdık aramızdaki en genç gemiciye para verip pastaneye poğaça simit aldırmaya gönderiridik. o sırada aşçımız hemen kahvaltılılıkları hazırlarken geri kalanımızda masaları silip, küllükleri masalara atıp geceden aldığımız rezervasyonları kişi sayısına göre kağıtlara yazıp masaların üstündeki küllüğün altına yerleştirirdik.
bizim çaylak gemici gelincede bir güzel kahvaltımızi yapardık.

saat 9 a doğru teknenin kıç kısmındaki platfotma gelip müsterilerin gelmesini beklerdik. gelenlerinde sahil güvenliğe aktaracağımız bilgilerini alıp tekneye yerleştirirdik.

tekne kapasitesi 200 kişi ama sahil güvenliğin bize verdiği taşıma kapasitesi 170 olduğundan 170 kisiyi doldurunca sefere başlama işaretini kaptan bana vira diyerek verir, bende arkadan halatlar çözülünce çapayı çekemeye başlardım.

saat 10.30 da sefere başladıktan sonra iki farklı koyda 45 er dakikalık yüzme molası verip saat 12 1 doğru sedir adası açıklarında tekneyi alarga pozisyonunda bırakıp yemek servisine başlardık. 170 kişinin yemeğini yaklaşık 40 dakikada verip sedir adası iskelesine yanaşırdık.

sedir adasına bağlı olarak 2 saat kalırdık, o sırada yolcular adada gezerken bizde yemek servisinin ardındaki temizliğe girişirdik.

sonra ben yine platforma çıkar tekneye giren yolcuları saymaya başlardım. yolcular tam olduğunda yine vira komutuyla sefere devam ederdik.

3 koyda daha yüzme molası verdikten sonra yavaş yavaş dönüs yoluna başlar o sırada da okanla birlikte bar hesaplarını toplamaya başlardım. (tur ücretine sadece yemek dahil. içecekler extra konsepte çalışıyorduk)

limana gelip tekneyi sağ salim bağladıktan sonra yolcuları uğurlardık.

5 10 dakika mola verip sigara içip kaptanın gelip hadi geçmiş olsun tayfa demesini beklerdik. kaptan gelip günlük değerlendirmeyi yaptıktan sonra gider okanda herkese görevini söyleyip teknenin arkasına geçip yarinki turun rezervasyonlarını almaya başlardı. tabi benim görevimde 2 motoru ve 2 jeneratörü kontrol edip yağına suyuna kayışlarına bakmaktı. varsa bi arıza kaptana bildirmekti.

neyse gelelim başlığın konusuna.

yukarıda anlattıklarımı okudunuz. günler çok yoğun geçerdi. hatta sadece teknik kısımları anlattım birde insanlarla uğraşma, onları memnun etme olayları var onlar başka bir entry konusu.

tüm bu olanlardan sonra gece denize girmek benim için o kadar rahatlatıcı o kadar dinlendirici gelirdi ki sormayın.

gece denize girip sahilden bir miktar açılıp suyun üstünde sırt üstü yatıp gökyüzündeki milyonlarca yıldızı izlemek...

anlayamazsınız

güne günün en güzel zamanından, gün batımından bir tablo bırakayım.
frederic edwin church (1826-1900) - ship at sunset

(bkz: isteyen istediğini yapar),benim için sorun olmayan eylem.
sıkıntı varsa gizli hesap olan profili paylaşmaktadır.

ne güzel arayan olur diye önümüze koymuşsun. e bırak bari bir fikrimiz olsun, bakalım, keşfedelim.*

birkaç kişi bulmuştum böyle, fotoğraf çekip kitap önerisi yapan.. güzel olabiliyor.
faydalı işler yapana denk gelebiliriz.*

allah arapça
rab ibranice
mevla farsça
tanrı türkçe
"rabbim" sorun yok, "yüce mevlam" sorun yok, "ulu tanrım" sorun*

(bkz: hala borçlarını ödemeyenlerin sikke sikke ödeyecek olması).

allah'ım sen büyüksün , sen bilirsin ama ? insanlara beyin dağıtırken niye bizim bu ülkemizi pas geçtin?

yemeğe oturmamak. odada çürümek.

nedense öyle gerçekten, şuanda farkettim patik giyerek halledebilirim ama üşengeçlik.

bayram bereketiyle (?) geldi.

bari konuşmamı bitirseydim.

bu konuda kadınların hiçbir suçu yok dediğim durumdur. kadınları devamlı eleştiren ama bir yandan da kadın profillerinde devriye atan, kafası sözlük diyarından çoktan çıkmış yazarların işidir.