yemek için şart olmasa doğramam.lenslerim sayesinde gözlerim hiç yaşarmaz.

temizlik yapacağım dostlarım.*

abartılmış bir oyuncu eskisi. daha fazlası değil. zorlama rollerde ortaya çıkan bir şahsiyet. şimdilerde sabah şekeri tadında bir programa görünüyor. günümüz "herbokolog"ları'nın daha bi magazinsel medyatik versiyonu.

fizik yasalarını çiğneyebilecek kadar tuhaf davranışlara sahip olan, gözlemsel olarak kanıtlanmamış teorik maddeler.

(bkz: maddenin halleri)

senin annen bir melekti yavrum.

suraya bir nickalti gireyimde hakli oldugu gibi mutlu da olsun benim cancagzim... yani sadece hakli degilsin elbet ,cokca tatlisin, cokca ictensin, cokca yardimseversin. boyle ışıl ışılsın...hem kalbi, hem yuzu, hem ruhu guzel olansin. her seyi bir kenara birakayim da en berbat gunumde bile bir kac cumlenle gunumu nasil guzellestirebiliyorsun ondan bahset bir ara. cok seviliyorsun yahu, bir ben degil herkes tarafindan. yolun, hayatin hep aydinlik olsun, kendin gibi guzel insanlara yolun ciksin. guzel kalbinden operim seni...

alman ordusunun, her ordu kendi devri dikkate alınarak değerlendirildiğinde gelmiş geçmiş en iyi ordular listesinde kesinlikle ilk üçe yazılması gerekir. ne var ki istediğiniz kadar güçlü olun dünyaya karşı tek başınıza savaşamazsınız. işte hitler bu orduyu olmayacak hayal uğruna mahvetmiştir. elde ettiği kazanımları yeterli görmemiştir.

almanya, aynı anda amerika, sscb, ingiltere, fransa yanında ufak tefek bir çok devletle savaşmış, amerika harici hepsini bir kaç yıl da olsa madara etmiştir. garip hatalar ve stratejiler ile nefesi yetmemiş savaşı kaybetmiştir.

hayatımın şu anki evresinde içinde bulunduğum ilginç durum. metal müzik dinlemem gereken ergenlik yıllarımda türkü filan dinliyordum. bildiğin neşet ertaş filan takılıyordum. en marjinal müzik tarzım teoman ve şebnem ferah idi. metal müziğe filan haram gözüyle bakıyordum. metallica dinleyen arkadaşlarıma filan ''yahu örf ve ananelerimize uygun şarkılar dinlemek daha münasip olmaz mı?'' diye buyurduğumda ''ananemi karıştırma lan'' diye çıkışıyorlardı.

derken hayatımın şimdiki merhalesinde içimde tutamadığım bir enerji var. bu enerjiyi bir şekilde atmanın yollarını ararken sözlük'te tanıştığım ismini vermek istemeyen (cidden sordum, gerek yok dedi) bir yazar arkadaşımız exodus'un strike of the beast parçasını dinlememi önerdi. şarkı bittiğinde (tabii ne ana kaldı ne bacı, bir kulak arkamız kaldı) ''sen bu zamana kadar nerdeydin deli?'' diyecek noktaya kadar geldim. ardından oturdum pentagram'ın 2007'deki 1 saatlik konserinin kaydını çizgi film izler gibi izledim. kafası iyi geldi.

evet şu an bu satırları headbang yaparak yazıyorum...

size birkaç şey kelam etmek isterim bu konu hakkında... insandan insana ağrısı sızısı değişiyor evet, ayakta atlatan da var, makineye bağlanıp hastaneden geri gelemeyen de...

ben çocukluğumdan bu yana birçok kez hastanelere taşınmış bir insan olarak şunu söyleyebilirim ki, hayatımın hiçbir döneminde bu kadar ağrılı, sancılı bir hastalık geçirmedim. ilk başladığı zamanlar "geçecek umarım..." diye düşünürken, bir zamandan sonra *ki daha bu sabah* umarım çıkacak albümümü görebilirim diye ellerimi semaya kaldırdığımı biliyorum, siz siz olun bu hastalığın ciddiyetinin farkına varın.

süpürgeyle toplanan atık veya süprüntüleri alıp atmaya yarayan, plastik veya tenekeden yapılan, kısa saplı küçük kürek.

ofansif üslupla açıldığı için belli ki dikkat çekme amaçlı başlık. bir salın da hepimiz rahat edelim yahu. inanan inansın, inanmayan inanmasın. inanmayanın zaten bu başlıkta ne işi var. inananlar kendi aralarında yazsın, çizsin.

avrupa bizi kıskanıyor deyip, alman arabalarından makam aracı filosu kuran ülkenin devrimcisidir.
çok görmemek lazımdır.

şovenist başlığa rağmen şunu diyebilirim;

ben kadın bir yazarım.
instagramda hikaye paylaşıyorum
uluslararası bir felsefe dergisinde yazarlık yapıyorum,
arkadaşlarımla dağıtmaya eğlenmeye çıkıyorum
ikinci üniversitemi okuyorum
akademik kariyer planlıyorum
yemek yapmayı çok seviyorum
aptalca erkek muhabbetlerini de
ve bilgilerimi paylaşmayı da sevdiğim ve eğlenceli bulduğum için sözlükte yazıyorum.

yani ben bir kadınım ve ne istersem onu yapıyorum.

ilk defa serenad da gördüğüm, ne kadarı gerçek ne kadarı kurgu diye baktığımda şok olduğum acı bir gerçektir. romanyadan kaçıp filistin'e sığınma umuduyla yola çıkan yüzlerce yahudinin, hiçbir ülke tarafından kabul edilmemesiyle hüsrana uğrayan bir olaydır. başka gemi fotoğraflarıyla kandırılan bu insanların gemide yeterince kötü şartlarda yolculuk yaptığı yetmiyormuş gibi gemi arızalanınca 9 hafta kıyıda beklemek zorunda kalıyorlar. salgın hastalık çıkıyor, yiyecek tükeniyor ama turkiye kabul etmiyor. 9 haftanın sonunda karadeniz açıklarına çekilen gemi bir gün sonra patlatılıyor. ve söylenene göre 103 ü çocuk olmak üzere 768 insan ölüyor. sadece yahudi oldukları için bu kadar acıya katlanmaları çok acımasız geliyor bana. bu insanların ne suçu vardı, diyorum. neden bu karmaşada yanan onlar oldu? bir insan hayatı bu kadar değersiz mi gerçekten? bazıları o kötü şartlarda hayatını kaybediyor, bazıları dayanamayıp intihar ediyor, kalanıysa bir umut beklerken öldürülüyor. öğrendiğimde kanım donmuştu gerçekten. ne söylenir ki böylesine?

zamanında deniz kenarı bir kasabada çalışırken(sevgili beyaz yakalılar bu iyi bir şey değil çok sıkıcı) okula bisikletle gidip gelen çocuklar görürdüm hayatımda hiçbir şeye bu kadar özenmedim.

yalnız fake olan olayın fake olduğu defalarca yazılmasına rağmen, hala fake olduğunu okumayıp buraya ah ecem vah ecem diye yazan okumadan etmeden yazanları gördükçe, böyle fake olayların katlanarak artmasından doğal bir şey göremiyorum.

tanım: fake bir hesaptan yapılan fake bir olayın fake olduğu ortaya çıktıktan sonra fake hesabın kapatılmasıyla sonuçlanan slogan.

kamu spotu: fake demiş miydim?

edit: arkadaşlar ev adresi vermek zorunda değil kimse. malumdur ki en yakın kargo şubesinden gidip alınabiliyor. bu fikir ekşi başta olmak üzere tüm sözlüklerde var. ancak uygulanabilirliği yok. madem biraz farklı ( köy okullarına yardım vs) bir format hazırlanmış, bunu da yapabiliriz diye düşündüm. kaybedeceğimiz en fazla ne olabilir ki. kimse 2000 liralık hediye almaz sonuçta. isteğe göre limit de belirlenebilir. kimse mağdur olmasın. maksat güzellik olsun.


entry:

bunu bir gelenek haline getirip gerçekten hediyeleşebilirsek harika olacağını düşündüğüm etkinlik. çok güzel olur bence. maksat hiç tanımadığın birinden gelen hediye paketini açmak.
elimdeki kitaplardan birini hediye edebilirim birine. haydi başlayalım.

kıçını yıkamayı bilmeyenlerinde atamla uğraşması sıktı artık. bu insandaki beyinse atamdaki neydi sorusunu sorgulamaktan bıhtım sözlük.