planladığım kadar bir ömrüm olmadığını hatta zamanımın iyice azaldığını öğrendiğimde bırak olgunlaşmayı, hızla yaşlanmaya başlamıştım...

128 milyar dolarımız yok deriz.*

ekonomide gelir dağılımını gösteren eğridir.
ikiz kardeşi (bkz: gini katsayısı)'dır.

tercih hakkımı vs'den yana kullanıyorum.*

kuyuya taş atılıyor, çıkarmayalım bence

söz konusu başlığı konu edinen stajyer adlı, aile tadındaki filmi öneririm. işte o zaman, büyük konuşmak yerine olaya, duruma ve konuma göre karar verilebilecek bir cevabı olduğunu anlıyorsunuz.

+good morning children
-good morning teacher
+sit down please

ingilizce öğrettiğini sanan öğretmen dayatması diyalog

zeytinyağlı yaprak sarması.

insanlara kapıyı gösteriyorum ama onlar gittiginde de cok üzülüyorum

afrika'yı kendi pazarı haline getiren asya ülkesi. çoğu afrika ülkesine aklınıza gelecek herşeyi satarlar ve avrupa'nın üstünlüğünü kırdılar gibi, tabi madenler hariç.
güney afrika cumhuriyetinde her semtte bir çinli dükkanı var, hemde tehlikeli siyah, melez semtlerinde bile ve hepsinde karı koca iki çift çalışıyor. çin devletinin bu evli çiftleri komisyon karşılığı çin mallarını satmak için gönderdiği söyleniyor, devlet politikasıymış yani.
gördüklerimin geneli kumar oynamayı çok seviyorlar. cape town'da grand west casino'da her masada 5 kişinin 2 si kesin çinli desek yeridir.
birde bunlarda afedersiniz "ossurmak" çok normal birşey gibi, insanların içinde çok rahat işlerini hallederler.

edip cansever'in 1947 yılında dirlik düzenlik isimli kitabında yer alan şiiri. şairin hiç sevmediği, hatta başına dert olmuş şiiri. bu şiir, hep peşinden gelmiş, herkesin diline bu şiiri yerleşmiş.
bir gün ahmet muhip dıranas ile oturup dertleşirlerken aynı şiirden söz açılınca üstat, bıktım ben bu masa şiirimden, benim başka şiirlerim de var. deyince dıranas da ben de fahriye abla şiirimden bıktım, ne yapalım her şairin bıktığı bir şiiri var karşılığını vermiş.

bir öğretmenim, başarılı bir eğitime sahip olmaktansa ilk önce karakterli gençler olun diyordu. tabiki de karakter. eğitim de elbet şarttır fakat daha sonra başarılı değilseniz bunu düzeltebilirsiniz.

bir zamanların zerda dizisine ait taş duvarlar şarkısı.

internetten tarif görüp mutfaktaki bahçedeki her şeyi yüze cilde sürmek.

mavi yakalı beden işçileri demek, beyaz yakalı ofis çalışanları demek, metal yaka robotlar, yakasızlar da ev hanımları demek.
istihdam tanımına getirilen yeni kavramlar bunlar.

oldu, tavuklu pilav ayran servisi de yapalım yayın esnasında. arkadaşım herkesin inancına zevkine göre program yapılsa günler yetmez. amaç ortak zevk ve payda da buluşabilmek. git kuranı da youtube dan dinle bir zahmet.

geç kalınmışlık ya da imkansızlık benim karakterim değildir ve sanırım olmayacaktır yaşı.

24'ünü yarılamış birisi olarak sanırım hiçbir dönem yaşımın insanı olamadım. 21 yaşımda, artık hayatın katlanılamaz bir gerçek olduğunu düşündüğüm yaşta, intihar etmeyi de her şeyi bırakıp toz olmayı da düşünmüş birisi olarak 24 yaşı daha az depresif buluyorum. ama tüm bunlara rağmen, 22 yaşımda tüm hayatımı değiştirebilme cesaretini gösterebildim. sadece bir çocukluk hayalime tutunup o hayalin peşinden gitmeye çalışıyorum ve yapıyorum da.

5 sene boyunca türkiye gerçeklerinin peşimi bırakmadığını iliklerime kadar hissettiğim, hiçbir derde derman olmayacak bir üniversitenin maliye bölümünü bitirdim. çocukluk hayalim ise bu ülkenin bir savcısı olmak. mümkün mü? evet, ama zor. ama ben de vazgeçecek birisi değilim. 5 senede de hukuk eğitimimi bitirsem, 28-29 yaşımda mesleğe atılıyorum. geç mi kaldım? hiç sanmıyorum.

dün duyduğum bir anı var.
çok keyifli bir anı.
kendimi analiz ettiğim bir anı.

bizim köyde saygı gereği, büyük adamlara, amca
büyük kadınlara hala denir.
eski zamanın birinde, bir tane falanca hala ile bir tane falanca amca laflıyorlarmış.
falanca amca demişki
-haram yemedim, kumar oynamadım, içki içmedim, hak yemedim, biraz hovardalık yaptım. cehenneme mi giderim acaba?
falanca hala ile falanca amca akraba imiş. birbirlerini çok iyi tanırlarmış. iyi de dostmuşlar.
-öyle deme, sende kadınların gönlünü ettin, cennete gideceksin tabiki demiş.

bahsettiğim falanca amca, benim çok sevdiğim bir amca idi. müthiş bir iletişimi vardı. dili çok tatlı idi ve şimdinin tabiri ile flortöz idi.
onun iki oğlu vardı, onlar da flortöz idi. çok sevdiğim bir arkadaşımın babası idi biri.
yolda beni gördüklerinde 'naber sevgilim' derdiler.
onları tanımayanlar,
kocaman adamlar utanmıyor nasıl konuşuyorlar genç kızlarla
diye düşünürdü.
ben kim olduklarını ve şaka yaptıklarını açıklardım her seferinde gülerek.
onlardan mıdır bilmem, flortöz adam severim ben.
neşeli oluyorlar, ilgili oluyorlar, bir de net oluyorlar.
öyle arkadaşlarımda oldu.
hiç bir zarar görmedim onlardan.
ne kalbimi kırdılar,
ne kaba davrandılar,
ne de şaşırttılar,
ne ilgisiz davrandılar.
hep güldürdüler.
hep keyifli enerjilerinden verdiler.
bence de o falanca halanın dediği gibi cennetlik oluyorlar öyle adamlar
gönül ettikleri için.

t: "mende sıgar iki cahan men bu cahana sığmazam" mısraını söyleyen, maalesef eski bir şahsiyet olduğu pek fazla tanınmayan ve değeri bilinmeyen en büyük şairlerdendir.

"arş ile ferş ü kâf ü nûn bende bulundu cümle çün
kes sözünü uzatma kim şerh u beyâna sığmazam"
kendimce anlam çevirisi: "yer, gök, tüm yaşam, hepsi benimle var oldu, benden oldu. bu yüzden bunları açıklamaya çalışman beyhude, çünkü ben hiçbir izaha sığmam."

bu konuda dertlenmek ve üzüntü başı çeker. yemek istemezsin, mecburiyet olduğunu bilip zorla yersin, bu sefer de lokmalar boğazda düğümlenir. dertler, ruhu çektiği gibi o lokmaları da içine çekip bir güzel öğütür ve kilo verme sürecine katkıyı sağlar. o istenilen kilo verme eylemini en kötü ve istenmeyen şekilde yaşarsın. normal şekilde kurtulmuş olunan kilo zindeliğinden ziyade pörsümüş ruh gibi pörsümüş bir beden bakiyen olur. dilerim kimse yaşamaz.