az önce izlediğim yabancı bir videoda denk geldiğim ve çok hoşuma giden laf ( sleep is just death being shy ). bizdeki karşılığı genelde “uyku hafif ölüm, ölüm ağır uykudur” şeklindedir.

(bkz: yeni türkiye)

biliyorum görünce beni
hep tanıyordum diyeceksin

yeni türkü- resim

ukdemi silip başlık açayım dedim. böylelikle bildirim gelmez, hayatı sorgulamak zorunda kalmam fjfjf.

hipotezimi isim vererek anlatacağım üzgünüm. rahatsız pek çoğumuza hitap eden komik bir yazar değil mi? tanımlarına gülüyoruz falan... hiç ukdelerine ve başlıklarına baktınız mı? nerede trajik bir olay var, kendisi başrol olmuş.

mastor var sırada. komikli tanımları ve başlıkları hatta ukdeleri olan başka bir yazar. gelin görün ki kimse bu adamın ne derdi var da bu kadar içiyor demiyor.

özellikle troll olup insanı güldürmeye çalışan yazarlara baktığımızda, çoğunu tanıdığım için diyorum, acılarına takılmamaya çalıştıklarını anlayabiliriz.

aslında recep ivedik üstat bunu ne güzel açıklamış. hepimiz acılarımıza gülmeye, güldürmeye çalışıyoruz. ah be hüzünlendim.*

cahil eğitimsiz insanların bekçi olmasından dolayı başa gelen durumdur.

bir cahile sorumluluk verirseniz altını pisler.
bekçilerde genelde torpille bekçi oldukları için altına pisliyorlar.
elinde imkan varken çirkinleşiyor çünkü başka bildiği bir şey yok.

guy fawkes’ın suretine bürünmüş, bu suretin altında da etten ve kemikten fazlasını taşıyan v’nin totaliter rejime karşı fişeklediği ateşi izleriz v for vendetta’da. bu ateş şu sözlerle sürekli körüklenir: “remember, remember, the fifth of november…”

tanıdık kim var kim yok ona bakmaya çalışırdım.

genelge tabii ki pedi yasaklamıyor da, o marketlerin yetkilisi kimse artık kadınları insan olarak görmeyen birisi belli ki. zaten kadınlar keyfiye ped kullanıyor, hele bu sıcakta fantezi olsun diye kullanıyor. evet zihniyet tam olarak bu. komple beton dökün de rahatlayalım ülkecek.

sınav haftası hallerimiz.
önüm, arkam, sağım, solum dua.
çünkü anneden dua beklenir.

ben kestiklerimden vereyim?
saçlarım profil fotoğrafımda olduğu gibi kısacık ve çok kıvırcık. her saçın kendine göre zorluğu vardır dostlar. ama ben saçlarımı seviyorum, en azından artık bunu öğrendim.

ankara'da ya okunur ya da aşık olunur zaten.

(bkz: napoleon on the bellerophon)
bakınız

"bilge her şeyi bilmez, sadece ahmaklar her şeyi bilir."

dünyaya gelmek bir saldırıya uğramaktır. doğan bebek havanın ciğerlerine olan saldırısının verdiği acıyla haykırır. soğuk saldırır bize, sıcak saldırır. açlığın, hastalığın, korkunun saldırılarını savuşturma yoluyla yaşarız, hayatta kalırız. yaşıyor olmak, savaşıyor olmaktan başka bir şey değildir. bir gün son nefesimizi verdiğimizde bize yapılan ilk saldırıyı tamamen püskürtmüş oluruz. savaş bitmiştir.

ruhumuz.
ve birbirlerine ızdırap veren ruhlar.

cemil meriç'in bir sözü geldi aklıma:
'zulmün olduğu yerde tarafsızlık namussuzluktur."
tarafını korkusuzca belli edenleri saygıyla selamlıyorum... (kudüs filistin'in başkentidir.)

sabırlı olmam. özellikle sıcakta serada oruç tutarken iş yaptığım zamanlar sabrımın nirvanası.

devrin skywalker ukdesi.

birinden vazgeçmem gerekirse sevgiliden vazgeçerim.* bilemiyorum çok zor. sevgili, sözlük, sevgili, sözlük,... aman tanrım! bu tıpkı sophie'nin seçimi gibi. ofofofof. ikisini de seviyorum. ikisi de benim bebeklerim. herkes yerini bilse ya. hatta işi abartıp sözlük arası sevgili yapmak istiyorum. en kötü papatya yapraklarını sırayla kopararak tercih yapmaya çalışırım.

uçsuz bir okyanusta, öleceğimi bile bile yüzüyor gibiyim...

“ hep böyle midir
kalbin hep böyle yavaş mıdır ruknettin?
aynalar sana bir savaş mıdır ruknettin?
yarin dudaklarından trenler geçer de
kalbiyin istasyonunda durmaz mı
sen hiç satrançta yenilmez misin
atına binip hep gider misin
bilmez misin,atından ayrı düşen bir vezir
zehir gibi çoğaltır kanında yalnızlığı
ve nihayet şahlar da aynalardan geçer
bir sen mi kalırsın bu rüyada ruknettin
herhalde hep böyledir
bu dünya sevenlere bir tuzaktır ruknettin! “

her kelimesi kalbimi titreten kemal sayar şiiri.