korkmuyorum çünkü gelmiyor.

bilmiyorsam benim hatamdır fakat sözlükler tarihinde muadili olmayan organizasyondur. ön tarafta bir şeyler çiziktirdiğimiz bir yermiş gibi görünen bu sözlüğün, yaptığı her organizasyon aslında neden hala burada olduğumu hatırlatıyor.
çok ince düşünülmüş hareket.
düşünen ve emek veren herkese kendi adıma teşekkür ederim.
bir ara muhakkak katkıda bulunacağım.

gayet normaldir. fatih terim'in bile maaşlı eleman olarak adlandırılıdığı yerde ki haklıdır böyle adlandırılması gayet normaldir. o maaşlı elemandır. sen de sözlüğün gönüllü elemanısın. ayrıca ne amaçla yazdığını bilemem ama art niyetli olduğu kanısında da değilim.

cumhurbaşkanı örneği verilmiş ama sap ile saman karışmış orada biraz. cumhurbaşkanı bana kendi vatandaşım diyemez zira ben türkiye cumhuriyeti vatandaşıyım ve ben ya da benim gibi türkiye cumhuriyeti vatandaşları seçerek onu oraya getirdi.

ama patronum bana pek tabii işçim diyebilir. zira onun işletmesinde para karşılığı çalışıyorum. hiçbir zorunluluğum yok orada çalışmakla ilgili ve onun da beni çalıştırmakla ilgili.

ekleme: örnek verince kendimizi işçi gördüğümüzü düşünen tipler verdikleri örnekle yoldaş'ı da cumhurbaşkanı diye hayal edip diğer insanları yermek için kullandıkları kraldan çok kralcı olmuyorlar ellaam. * kimsenin işçisi de değilim savunucusu da. yoldaş'a da "şey" edecek bir durumum yok. ama sizdeki bu alınganlık hayret ettiriyor insana. takılmayın bu kadar ya hu.

kargaların uzun yaşadığını bu başlıkla öğrendim. hesabım silinsin lütfen.

istemsizce insanda el çırpma isteği uyandıran şarkıdır. çok güzeldir.

şık giyimli, kibar, ahlak kurallarına uyan. oturup kalkmasını bilen.

leyla ile mecnun tahir ile zühre bunlar hep iran'da yeşillenen aşklar. hatta yamulmuyorsam ferhat ile şirin de iran bölgesine yakın ama ferhat türkmüş diyorlar... yani demem o ki iran kadınları o kadar güzelmiş ki; en efsanevi aşklar onlarla ilişkili hep.

(bkz: bundan bize ne olması)*

hayır cidden? suç teşkil etmediği müddetçe isteyen istediğini yapar da bunu tr gibi bir ülkenin sosyal medya platformlarında gündeme getirme amacını; daha doğrusu bunu dile getirdikten sonra ne tür bir karşılık beklendiğini anlamadım ben. neyle karşılaşacağınızı zaten biliyorsunuz. başlığı okumadım ama her türlü yersiz espri yapılmıştır eminim. ülkenin seviyesi belli ve onu geçtim bu bildiğin "ben deri ceket giymek zorunda değilim" gibi sıradan bir şey. bu karar tamamen kişinin kendisini ilgilendirdiği ve başkasının söz hakkı olmadığı halde bunun bildiğin kamuoyuna bir tartışma konusu olacak şekilde sunulması garip geldi bana. sadece bu başlık da değil bu tarz bir sürü "bilmem ne yapmak zorunda değiliz." başlığı var. ve ben cidden karşı taraftan ne beklendiğini idrak edemiyorum. beklenen şey sadece saygıysa (ki başlık bu amaçla açılmış bence.) bu ülkenin insanının kendisine bile saygısı yok ki başkasına olsun... saygı bu ülke topraklarında yetişmeyen bir bitki türü cidden. anca ordan burdan gıdım gıdım ithal ediyoruz; ona da "botonon ohloksozloğono noyo oloyoroz boz?" diyorlar alüminyum.

cidden basit şeyler gibi görünüyor ve öyle de aslında ancak böyle bir ülke için galaktik medeniyet seviyesinde kalır böyle şeyler. çok da zekice ve anlayışlı tepkiler beklememek lazım.

t: bir başlık.

bazen bıraktığınız yerde 9000 yıl boyunca kalabilen ve sizden binlerce yıl sonra yaşayanlar için çok değerli olabilecek iz.
bilecik'te, batı anadolu'nun en eski yerleşmelerinden biri sayılan bahçelievler neolitik yerleşmesindeki kazılarda, hayvan figürinlerinin üzerinde yapan ustanın parmak izi çıkmış. eserler bilecik arkeoloji müzesi'nde sergilenecek.

kaynak

ayrıntılı bilgi için buradan

çeşitli serbest bırakma uygulamaları için youtube kanalınaburadan ulaşabilirsiniz.

bonus: bugün başlayıp 15 gün boyunca devam edecek olan momentum programının 1. günündeki uygulamaya da buradan ulaşabilirsiniz.

bir süredir akışta denk gelebildiğim kadarıyla okuduğum, bugün itibariyle de profilini baştan sona okumaya niyetlendiğim yazar.

öncelikle, okunması bu kadar keyifli bir profiliniz olduğu için size ve ola ki bir şey olur da tanımlarınızı silmek istersiniz ama tanım silme sınırı olduğu için yine de çoğunluğunu okumuş olurum diye sözlük yönetimine teşekkür ederim.

genel bir yorum yapacak olursam; çok dikkatli bir insan olduğunuzu düşünüyorum. her ne ile meşgulseniz ya da ilgileniyorsanız detayları yakalamakta çok başarılısınız. bu da elbette gelişmiş bir gözlem yeteneği ve kitaplar özelinde konuşursak da kitabın hakkını veren, her bir kelimesini anlamlandıran, bir kitaptan alınabilecek maksimum verimi alan bir okur olduğunuzu gösterir.

mantık ve duygular arasında kurduğunuz köprü ve mizahi anlatım biçiminizi çok beğendim.
söylemeden edemeyeceğim #1588266 şu tanımı okurken çok güldüm.

keyifli sözlükler dileyip burayı terk etmeden önce söylemek isterim ki; arada eski tanımlarınızdan bildirim gelebilir ama endişelenmeyin ben yavaş okurum.

ilk gördüğümde ham halini yeşil ekşi elma sanıp, dalından koparıp ısırmamla hayatımın en tıknaz ve buruğumsu tadını keşfetmiş olduğum meyve. sonra olgunlaşmışınıda denedim. bir meyvenin hamı bu kadar kötüyken olgunlaşmışı nasıl bu kadar lezzetli oluyor bilmiyorum. ayrıca ham halini toplayıp, güneş gören bir yerde bekletirseniz olgunlaşıyor. tansiyonu ve kolestürolü dengelediğini, kansızlık ve bağırsak iltihaplarına iyi geldiğini biliyorum ayrıca c vitamini yüksek bir meyve.

şimdi çektim, umarım beğenirsiniz

gerekli yerlerde mutlaka ve mutlaka yapılması gereken eylemdir.

bazı insanlar kibarlığı, tevazuyu ve diğer güzel davranış ve duyguları hak etmezler.

onlara kabaca davranmak gerekir.

19. yy civarinda eliphas levi tarafinda resmedilmis tapinak sovalyelerinin simgesidir.
bir eli yukari bir eli asagi bakar, yukari bakan el sevgi ve merhameti temsil ederken, asagi bakan el yargiyi temsil eder. cizime baktigimizda, sag el beyaz merhamet ayina isaret eder, sol ise siyah yargi ayina isaret eder. bu yargi ve merhametin harmonisidir.
baphomet`in boynuzlari, zekayi ve akli temsil eder, cikan alevler ise evrendeki denge isigini temsil eder.

sözlüğün ilk yazarlarından, şaka maka bir seneye yakındır tanıdığım adam gibi adam yazar.

kimler geldi kimler geçti de neler gördük, değil mi dostum? üzüldük, ağladık ama buradayız. *
velhasıl iyidir, hoştur, aramızda olmaya devam etsindir. bir de bana bir şarkı önersindir.

geçen baktım bir başlıkta şarkılardan birini övmüş, sevmezseniz küfredin demiş. edecektim kıyamadım, nasıl olsa eski dosttan düşman olmamalı. *

insan zihninin rastlantısal gerçekleşen durumları kabul etmeyerek alakasız olaylar veya bilgiler arasında anlamsal bir bağ kurmaya çalışmasıdır. ilk olarak alman nörolog ve psikiyatrist klaus conrad'ın ortaya atılmıştır. insan beyni her olay ya da imgeden bir anlam çıkarmaya çalışır. bu durum doğal ya da rastlantısal şekilde gelişen şeyleri anlamlı hale getirmemize neden olur. mesela kafamıza kuş pislemesinin şans oyunlarında ikramiye kazanmakla bağlantısı veya nazar değmesin diye masaya üç kez vurulması buna en güzel örneklerdir.

yavuz turgul'un 1990 yılında hayatımıza giren başyapıtı. başrollerde şener şen, pıtırcık akkerman, ilker inanoğlu rol alıyor. yıllarca melodram filmleri çekip sonra arabesk şarkıcı filmlerine yönelen, sonra da değişimden etkilenip politik filmler çevirmeye karar veren yönetmen haşmet asilkan'ın (şener şen) serencamının konu edildiği filmi. aslında bir çeşit yeşilçam hicvidir. bir dönemin kapanışını ilan eden, 1980'li yıllarda geçirilen dönüşüm, tüketim kültürü ve arabesk yaşam biçiminin büyük bir yozlaşma olarak hicvedilmesidir. yönetmen asilkan, eski filmlerine dönmemeye kararlıdır. amacına ulaşmak için entelektüel çevrelere yaranmaya çalışıp sanat filmleri furyasına dalış yapar, resimden hiç anlamadığı halde sergilerinde boy gösterir.

filmin akıllara kazınan bir sahnesi vardır. o sahnede filmin ana karakterini oynayan yaşlı oyuncu çekim sırasında kalp krizi geçirince cenazedeki musalla taşı sahnesinde şener şen, sami hazinses, cevat kurtuluş, nubar terziyan ve imam cenaze namazındalar. terziyan, bu sahnede gerçek nubar terziyan olarak oynuyor. şener şen ile arasında şu diyalog geçer :
- nubar
- ne?
- sen ermeni değil misin?
- ermeniyim
- namazda ne işin var?
- ne yapayım? cemaat o kadar az ki adama ayıp olacak.

anı sayılmaz ama bir fotoğraf karesi gibi zihnimde canlanan bir an var ve bence hatırlayabildiğim en eski anı. şu anki bilgilerimle 3-4 yaşlarında olduğumu tahmin ediyorum. yayladayız. ahşap, küçük bir evimiz vardı o zaman. sanırım sabahın erken saatleri bahçeye çıkmışız. hava biraz kapalı ve serin. üzerimde mavi, uzun kollu, araba desenli bir erkek sweatshirtü var. araba kırmızı. ellerimle çekiştirip desenine bakıyorum ve ağlıyorum. muhtemelen hava serinleyince abimin eski kıyafetlerinden birini giydirmişti annem.