bol bol gezmek ülke ülke şehir şehir.

doğal, muhabbetini sevdiğim influencer kendileri. kendi halinde takılıyor, kimseyle aldısı verdisi, ekstra saçma sapan dramaları yok. özellikle kunatum fiziği videoları çok hoşuma gitti. ankaralı, tatlı, eğlenceli bir influencer / youtuber.

herkes kendi inancı ya da inançsızlığına uygun bir ülkede yaşayabilseydi, farklılıklar, değerler, karşıt görüşler olmasaydı nasıl bir düzen olurdu? diye düşündüren başlık.
sahi ben ister miydim acaba sadece benim gibi düşünen benim gibi değerlere sahip olan insanlarla bir arada olmayı.
hayat çok renksiz olmaz mıydı,çok rahat çok huzurlu bir dünya mı olurdu? farklılıklar ile bir araya gelebilmek bir arada saygıyla yaşayabilmek çok mu zor.
not:bu yazı sağ veya sol tüm bağnazlıklar,cahil insanlar istisna tutularak yazılmıştır.*

(bkz: sır ağda)

kendini iyi hissetmediğin yerde durma. hiçbir şey yapmak zorunda değilsin.

yaklaşık 1,5 aylık kafa sözlük geçmişime dayanarak ben de birkaç şey söylemek isterim bu konuda her ne kadar üzerime vazife olmasa da.

öncelikle sözlüğün eski halini bilmiyorum, eski yazarlar nasıldı, neler yazarlardı, nasıl katkı sunarlardı bir fikrim yok. geldiğim günden bu güne kadar gördüğüm kısma sözlüğün ekşimeye başlaması diyorsak eğer ben şikayetçi değilim.

neden değilim?
kendi adıma konuşmam gerekirse kafa sözlük formatı ve kuralları başlığını okuduğumda başlıkta yazan kuralları çiğneyerek herhangi bir tanım yazmadım. görsel ve karikatür kullanarak tanım yazıyor olmam eğer formata aykırıysa, bunu da yapmam çok sorun değil. ancak; derdimin karma puanı kasmak, takipçi sayımı artırmak, tüm bunlarla başımın göğe ermesi gibi bir durumun söz konusu olmadığının bilinmesini isterim.

hayatı sözlük üzerine kurulu insanlar değiliz hiçbirimiz, hepimizin sosyal hayatları, kendisini mutlu eden aktiviteleri eminim vardır. sadece pandeminin etkilerini uzun soluklu hissettiğimiz şu günlerde vaktimizin çoğunu geçirdiğimiz bir yer burası, hepsi bu. hal böyle olunca da buradan gelen bildirimler, takipçiler, karmalar sosyal statümüzü artırmıyor, bizi en mükemmel yazar vs yapmıyor. ben kendimi 3-5 karikatürle ifade ederim, başka biri kaynak göstererek yaptığı bilgi içerikli tanımla, başka biri de trollük yaparak. hiçbirini yadırgamıyorum hepsine sonsuz saygım var. ha bir de, sırf ben karikatür paylaşıyorum diye görünmez olduğunu düşünerek sözlüğü bırakıp giden yazarlarımız varsa da hepinizin huzurunda özür diliyorum kendilerinden.

bu tanımdan sonra karikatür paylaşmayı bırakmayı düşünmüyorum açıkçası. olur da yönetimden biri çıkıp sözlük hesabımı siler ya da kendini bu şekilde ifade etmen formata aykırı der o zaman bırakırım, hem karikatürleri hem de yazmayı. kendimi ifade ediş şeklimin kabul görmediği bir yerde benim de yazıyor olmamın bir anlamı olmaz zira.

tüm bunların sonucunda söylemek istediğim tek şey, yazdığım, paylaştığım tanımlar rahatsızlık veriyorsa rica ediyorum engelleyin ki ne ekşimeye başlayan sözlüğe katkıda bulunan yazarları görün ne de ben rahatsız ettiğimi düşüneyim.

herkesin herkesi kabul ettiği, bol tanımlı, çok yazarlı, güzel günlerde güzel şeyler yazdığımız nice kafa sözlüklü günlere!


ps: paylaştığım karikatürler için dönüş yapıp yüzünün gülümsediğini söyleyen herkes, iyi ki varsınız!

kayıt olmak için telefon numarasını istiyor. aktivasyon için doğrulayacaklarmış. peh. günahımı vermeyeceğim yerdir.

zaten şaka gibi olan zamların bu defa tam da şaka gününe denk gelmekle beraber hiç de güldürmemesi... bıktık.

savunma da hazır: "bütün dünya sıkıntıda"

yahu daha dünya sıkıntıya falan düşmemişken biz zaten bu hâldeydik! şimdi onlar bizim seneler önceki durumumuza yeni geldi, biz hepsini üçe beşe katladık sıkıntı konusunda. üstelik ne hikmetse iyi olan şeyleriyle hiçbir zaman kıyaslamayız da ne zaman kötü duruma düşseler mal bulmuş mağribi gibi sarılırız bahaneye "ama onlarda da böyle yeaaa!" diye. şeytan diyor, vur bunu söyleyenin ağzına fırıncı küreğiyle!

tanımı unutmuşuz. lanet olsun dedirten bindirme.

halil cibran’ın ermiş kitabının devamı niteliğinde yazdığı, ölümünden sonra yayımlanan kitabıdır. okunmasını önerebileceğim bir kitap, tabii ermiş okunduktan sonra okunmalı bence. kitapta ana karakter el mustafa’nın “ermiş” kitabında ayrıldığı mekana, çocukluğunu geçirdiği annesinin bahçesine geri dönmesi ve 9 müritiyle buluşması, müritlerine ayrılıktan, yalnızlıktan, zamandan, insanla doğayı birleştiren bağlardan söz etmesi konu alınır. ermiş’in aksine cibran bu kitabını fransızca yazmış, tabii bu tercihinin nedenini bilemiyorum.
kitapla alakalı kişisel yorumlarıma gelecek olursam, ermiş’ten daha güzel hazırlanmış bir kitap olduğunu düşünüyorum. hatta okuduğum cibran kitapları arasında en beğendiğim bu kitap oldu. daha içten geldi bana şahsen. ayrıca kitap bana cibran’ın ölümünün yaklaştığını hissedip buna göre kitabı hazırladığı hissiyatını verdi, hele sonu...

kitap almadan geçen altmış yedi günün sonunda hedeflerimi* gerçekleştirmişim ve ben bu kitapları haketmişim.

gözler yaşlı çünkü sanki yıllardır kitap almıyor gibiydim. işte tam liste;
hırçın kız-shakespeare
yanlışlıklar komedyası-shakespeare
kuru gürültü-shakespeare
macbeth-shakespeare
george dandin veya bir koca nasıl rezil edilir?-moliere
kadınlar  mektebi-moliere
insandan kaçan-moliere
cimri-moliere
hastalık hastası-moliere
kibarlık budalası-moliere
eugenie grandet-balzac
son hediye-abdulrazak gurnah
kitap-lık dergisi sayı:216
notos öykü dergisi sayı:88

marmara üniversitesi hukuk fakültesi mezunu 28 yaşındaki arkadaşımızın, irlanda'da yapılan bir röportajda kurduğu cümle.

twitter.com/t24comtr/status...

akşam akşam sinirlerimi zıplatmıştır.

yorumlarda "çok da umurumuzda, mücadelemize sensiz devam ederiz"ler, "parayı buldu tabii gelmez"ler dönüyor. iki üç protein alamamış şahıs, 2 nöronu birleştirip mantık kuramıyor.

bu kadın türkiye'ye dönse, metrobüste ya da parkta pakilerin, surilerin, afganların videosunu çekmeyeceğine kim garanti verebilir?

bu kadın türkiye'ye dönse, okula gönderdiği oğlunun ya da kızının otobüste, vapurda ya da en basitinden sokakta tacize uğramayacağına kim garanti verebilir?

bu kadın türkiye'ye dönse, 3-4 sene sonra alacağı maaş ile yılda 15 gün tatil yapabileceğine kim garanti verebilir?

bu kadın türkiye'ye dönse, sokak ortasında kılıçlı bir manyak tarafından öldürülmeyeceğine kim garanti verebilir?

hiç kimse.

tatil için 10 gündür türkiye'deyim. uzun zamandır ilk defa kabusla uyandım. nedeni, annemin yan odada bilmem ne ile tatlı sert izlemesi. uyurken konuşulanlar girmiş işte. bakıyorum, her dizide şu şuna tecavüz etmiş, şu şunun evli eşi ile beraber. bakıyorum, şu şunun kafasını kesmiş, yakmış, beton dökmüş. toplum ruh sağlığı diye bir şey yok mu? diğer ülkelerde * bu tür manyaklıklar reyting amacı ile satılmaz, satılamazken neden ülkemizde hiçbir şey yokmuş, bunlar çok normalmiş gibi servis ediliyor? neden her dizide en az 2-3 katil, mafya, uyuşturucu kaçakçısı var?

hangimiz bu ülkede çocuk yetiştirirken tamamen rahat hissediyor ya da hissedebilir?

olay "ülkene dönmek istemez misin?" değil, "neden dönmek istemezsin" ya da "neden dönmek istersin" olmalı.

dönme tuğçe, bakma, facebook grupları reisçi "ingilterede şu elemana ihtiyaç var mı, turist vizesi ile gelsem kalabilir miyim?" diye tırmalayan 50 yaşında dedelerle dolu. izin verseler yarın gelirler.

bir sokak röportajında akpli vatandaşın muhteşem müjdesi. gençler cevabı iyi vermiş doğrusu. sonra çomar deyince kızıyorlar.

mobile.twitter.com/mineozbe...

bana beddua edenlere karşı tavrım:

hemen her türk erkeğinin ilk defa gittiği bir mekanın günlük, aylık ve yıllık olarak hesaplama işlemidir. bu öyle sanıldığı gibi kolay bir işlem değildir.

hesaplama yaparken;
-mekanın bulunduğu muhit,
-ürünlerin fiyatları,
-çalıştırılan personel sayısı (görülen),
-masaların doluluk oranı,
-mekanın dizaynı gibi etkenleri de düşünerek sonuca ulaşır..

günümüz şartlarında oyun oynamanın eğlence yerine lüks olduğu oyun konsolu

kavganın haklı olanı erkek dişi bilmiyor.
bütün halk birlik olmazsa kavga haklı olmuyor.
cem karaca
kavga

sondaj isimli yazar arkadaşımızın ukdesi.

sözlükte 'girintisi çıkıntısı, inişi çıkışı olmayan, yüzeyinde pürüz bulunmayan.' anlamına gelen sözcüktür.

istenmediğin bir ortamda kalmaya ısrarla devam etmek.