yine yüzüme tokat gibi vuran bir gerçektir. sigara içmediğim için üzüldüğüm zaman kıyısında dolaşacağım bir denizin olmaması beni üzüyor.

deniz istiyoruz mansur başkan.

hint dillerinde usta, öğretmen anlamına gelen kelime.
hiç hindistan'da gitmedim, gitmeyi de tercih etmem, malum hijyen meraklarından dolayı. ama bu kelimelerini çok seviyorum. duyduğum ilk andan beri her duruma özel bir tabir icat edip kullanıyorum. sanki benim için icat edilmiş bir kelime. etimolojik olarak bana özel bir tılsım var bu kelimede. hindistan nire ben nire ama işte. dünya küçük.

ah kal bim...

yüzölçümü olarak türkiye'nin yaklaşık %1.5'u olan körfez ülkesi. başkenti doha'dır. neredeyse bir yarımada şeklindedir, ve tek kara sınırı suudi arabistanladır. bu nedenle 2017'de başlayan (ve birkaç gün önce biten) suudi ve diğer körfez ülkeleri ambargosundan beri ülkeye tüm kaynaklar have ve deniz yolu ile gelmektedir. ülkenin bir çöl olduğunu ve neredeyse hiç tarım olmadığını göz önünde bulundurursanız gerçekten büyük bir sınavdır



nüfusu yaklaşık 2.8 milyondur bunun sadece 300 bini katar vatandaşıdır. geri kalan 2.5 milyonun küçük bir kesimini "expat" diye tabir edilen beyaz yakalı yabancı çalışan, geri kalan çoğunluğunu ise hindistan, nepal, bangladeş gibi güney doğu asya ülkelerinden gelen mavi yakalı çalışanlar oluşturur.
sonlarına yaklaşmakta olsa da ülke yaklaşık son 10-15 yılı büyük bir şantiye gibi geçirmiştir, bahsi geçen mavi yaka göçmenler de aslında bu inşaatlarda çalışan işçilerdir. önümüzdeki birkaç yıl içinde inşaatların sonlanmasıyla nüfusta bir azalma olacağı tahmin edilmektedir.

bir bilim kurgu dizisi. ben hiç izlemedim, hakkında çok fazla bilgim yok ama bir arkdaşımın düşüncelerinin değişmesine etkili olmuş. bahsi geçen insana kişisi son derece faşist bir çevrede büyümüş ve yetiştirilmiş. dolayısıyla o da aynı düşünce kafa yapısına sahip olmuş. fakat bu dizi nasıl olduysa o faşist düşüncelerinden arınmasına, kendi tabiriyle insan olmasına sebep olan en büyük etkenlerden biriymiş. diziler nelere kadir azizim.

aha tam da bundan.*

h.p. lovecraft'ın bilinç altının ve yazarlık yeteneğinin en tepe noktalarından biri olan hikayesinin adıdır. alfa yayınları, lovecraft gibi bir ustanın önemli hikayelerini bir araya toplarken, aynı zamanda oluşturduğu külliyatın parçalarından birine bu öykünün ismini vererek, öykünün kitap adı haline dönüşmesini de sağlamış oldu. ha 7 kitaplık bir külliyatta oluşturdular ama bazı öykülerdeki çeviriler benim hoşuma gitmedi. lakin bu çok da sıkıntı değil zira ellerinden geldiğince iyi bir iş çıkarmışlar ve böyle bir ustanın çoğu öyküsünün elinizin altında olmasına vesile olmuşlar. * tabi bizim gibi memnuniyetsizlere yaranmak zor. illaki, iki arada bir derede hoşnutsuzluğumuzu belli edeceğiz * dost kitapevinden çıkan külliyata da bulup buluşturup saydırmıştık. * neyse mesele bu değil zaten. mesele lovecraft'ın okunmasında, beyninin karanlık dehlizlerinde kurguladığı o muhteşem hikayelerden haberdar olmakta. ithaki'de bu iş için elini zamanında taşın altına sokmuştu.

zaten bu hikâye başlı başına bir öncüldür. ''kozmik korku'' ''gotik korku'' artık adına her ne derseniz deyin, bugün kitaplarda, sinemalarda değerli örnekler veriyorsa kanımca tam olarak çıkış noktası bu hikâyedir. bu hikayeyi bir kere okuyup bırakmayınız. farklı çevirileri var ve her çevirisini okuyunuz derim. orjinal dilinde de okuyunuz. zira bu sayede aslında lovecraft'ın hikayelerinin, hikayeyi çevirenlerde bıraktığı etkiyi de görüyorsunuz. enteresan değişimler ve dalgalanmalar tespit ediyorsunuz ki bence bunların hepsi birer hazine. bunun üzerine onun bilinç altının ve dilinin sizde yarattığı yansımayı da eklediğinizde, kurgusuna ve yazımına dair, analiz edebileceğiniz yığınla farkındalık oluşuyor. zaten işin en keyifli yanı da bu zenginlik oluyor. okumadıysanız okuyun ve beğenmezseniz gelin yazın ki, mevzu çıksın* aslında moğolların ''bir şey yapmalı'' şarkısındaki giriş sözleri minvalinde bir etki bekliyorum. ''derin uykudaydım sesine uyandım/ter içinde kaldım uyku tutmadı!'' hah işte burası mühim. sadece cthulhu'nun derin uykusu değil mevzu. hepimizin derin uykusu...

çamur bulaşmış gri.

doğru söylemiş adam, aşıyı hayriye’nin altın gününde yediğin börek mi sandın tarif istiyon denyo. adam zaten tübitak’la görüşmüş, tübitak şimdi başlasak 2022 sonuna yetişir diyor, kaynak. ne sanıyorsunuz, bir fiske tuz iki nitrojen çalkalayıp şırıngaya mı koyacaktınız, altyapın var mı, üretim kapasiten uygun mu, gereken standardı sağlayabilecek misin, neyine güvenip patent çığırtkanlığı yapıyon hayret bi şey ya.

artı, üretim hızlandırması için bazı avrupa ülkesi firmalarıyla da görüşmüş, lisans veriyormuş haziran gibi üretime başlanacakmış. derdiniz sayı yetersizliğiyse ben ürettiriyorum diyor işte, sen bulsaydın sen üretseydin birader, adam hayrına iş yapmak zorunda mı? şu kadar milyon kazanmış da yetermiş artık hayrına versinmiş toplum sağlığıymış. kimse para kazanmak için çıktığı yolda, tepeye ulaşmak için yıllarını verdiği bir konuda hayrına iş yapmak zorunda değil, vicdan yaptırma çabası çok komik geliyor bana.

tee çocukken yaşamıştım bu durumu.

bu durumu yaşamak istemiyorsanız eğer bol bol su ve lifli gıdalar tüketin.

fast food tarzı zararlı gıdalardan uzak durun.

sağlıklı yağlar tüketin.

ben inci sözlük'ü merak ettim ve ne yazdıklarına girip baktım, resmen midem bulandı. midesi ve bünyesi kaldıran yazarlar orada bulunabilirler. sonuç olarak tercih meselesi.

şahsımdır. maalesef buralarda da yapayalnızım.

“hoyrattır bu akşamüstüler daima.
gün saltanatıyla gitti mi bir defa
yalnızlığımızla doldurup her yeri
bir renk çığlığı içinde bahçemizden,
bir el çıkarmaya başlar bohçamızdan
lavanta çiçeği kokan kederleri;
hoyrattır bu akşamüstüler daima.
dalga dalga hücum edip pişmanlıklar
unutuşun o tunç kapısını zorlar
ve ruh, atılan oklarla delik deşik;
işte, doğduğun eski evdesin birden
yolunu gözlüyor lamba ve merdiven,
susmuş ninnilerle gıcırdıyor beşik
ve cümle yitikler, mağlûplar, mahzunlar...
söylenmemiş aşkın güzelliğiyledir
kağıtlarda yarım bırakılmış şiir;
insan, yağmur kokan bir sabaha karşı
hatırlar bir gün bir camı açtığını,
duran bir bulutu, bir kuş uçtuğunu,
çöküp peynir ekmek yediği bir taşı...
bütün bunlar aşkın güzelliğiyledir.
aşklar uçup gitmiş olmalı bir yazla
halay çeken kızlar misali kolkola.
ya sizler! ey geçmiş zaman etekleri,
ihtiyaç ağaçlı, kuytu bahçelerden
ayışığı gibi sürüklenip giden;
geceye bırakıp yorgun erkekleri
salınan etekler fısıltıyla, nazla.
ebedi âşığın dönüşünü bekler
yalan yeminlerin tanığı çiçekler
artık olmayacak baharlar içinde.
ey, ömrün en güzel türküsü aldanış!
aldan, geçmiş olsa bile ümitsiz kış;
her garipsi ayak izi kar içinde
dönmeyen âşığın serptiği çiçekler.
ya sen! ey sen! esen dallar arasından
bir parıltı gibi görünüp kaybolan
ne istersin benden akşam saatinde?
bir gülüşü olsun görülmemiş kadın,
nasıl ölümsüzsün aynasında aşkın;
hatıraların bu uyanma vaktinde
sensin hep, sen, esen dallar arasından.
ey unutuş! kapat artık pencereni,
çoktan derinliğine çekmiş deniz beni;
çıkmaz artık sular altından o dünya.
bir duman yükselir gibidir kederden
macerası çoktan bitmiş o şeylerden.
amansız gecenle yayıl dört yanıma
ey unutuş! kurtar bu gamlardan beni.”
ahmet muhip dranas şiiri.

ezginin günlüğü’ne ait eksik bir şey şarkısının en samimi bölümü, cümlesi.
terliklerimle gelsem sana. sonunda aşkı bulmuş gibi.

beynin temporal lobunda bulunan 22. alanı olan wernicke alanının bozulmasıdır.
hastanın anlamasının ileri derecede bozulduğu afazi tipidir.
konuşması akıcı ama saçma konuşma şeklindedir.

eskiden meyveli yoğurtmu vardı kendi imkanlarımızda kendi meyveli yoğurdumuzu yapardık, yoğurdun içine reçel katılır ve iyice karıştırılır bulamaç gibi yapılır ve fakir meyveli yoğurdu yapılır, gayet güzel tadı vardır, bunun bir tık daha fakir versiyonuda vardır;
(bkz: yoğurda şeker eklemek)

aynı rehberdeki numarası, gönderdiği son mesajı gibi can acıtır. silse silemez insan bakıp dursa kendine yazık eder. ölüm, kalan için ne zor bir imtihan.

farklı platformlarda olan başlık.

belki insanları bir araya getirir.

sözlüğün bir yönü de bu ne de olsa.

güzeldir, kendi halinde takılır. denk geldiğimde vay bee kimseye ihtiyacı yok mekanda oturmak için dediğim.
arada kendimde yaparım. iyi geliyor kendi kendine takılıp kendini dinlemek. bir kitap birde kahve oldu mu tadından yenmez.