babaannemi yıkarken yaptığım eylem.
bu dünyada, beni en çok seven insandı.
son yolculuğunun, her anına eşlik etmek istedim.
korkmadım, sadece üzüldüm, gitmesin istedim.
hep başımda dursun istedim.
boğalma kızım, boğaldığın yere hızır yetişsin
desin istedim.
oğlum, çok ağlama annecim diyene kadar ağladım.
allah rahmet eylesin seni babannem.*

doğuştan geldiğine inanan, sonradan oluştuğuna inanan ya da hem doğuştan geldiğine hem de sonradan geliştiğine veya köreldiğine inanan 3 farklı görüş bulunmaktadır. insanların yeni fikirler geliştirmesine yeni şeyler icat etmesine yardımcı olduğu hatta sebep olduğu düşünülür. halen bir sonuca bağlanamamış bir çok farklı düşünce yüzünden bütünleşememiş ve açıklanamamıştır.

türünün en iyi örneklerinden biri olan 1984 yapımı amerikan filmi. o dönemin meşhur oyuncularından val kilmer, ömer şerif gibi isimler var başrollerde.

üzerinden bunca yıl geçmesine rağmen hâlâ aklıma estikçe izler ve gülerim. günümüzde komedi maksatlı yapılan birçok filmden birkaç adım önde olduğunu düşünüyorum.

başkalarından minimum, kendinden maksimum beklenti ile yaşamaya başlamak..

merhabalar sevgili portakallar!
yayına son 10 dakika kalmışken hem hatırlatma hem gecenin yıldızlarının afişini bırakmaya geldim. çok heyecanlıyım ben yine, peki siz?
kağıt mendiller ve kolonyalar hazırsa, gelsin gecenin yıldızları!

ps: afiş için alıştığımız üzere sevgili gomercan'a sonsuz teşekkürler.

5-6 yaşlarımdayken babam ritim bozukluğundan dolayı işten bir süre ayrılmıştı. o dönem paramız yoktu. babaannem 20 tl vermişti ve onunla bir ay kadar idare etmeye çalışmıştı annem. buzdolabı bomboştu ve acıktığım zaman annem kuru ekmeğin üzerine salça sürüp yedirmişti. yokluğu o dönem iliklerime kadar yaşadım. asla unutmuyorum o günleri. o görüntüler hâlâ gözümün önünde. bu günüme şükrediyorum her aklıma geldiğinde.. bu da böyle bir anımdır. o yüzden yokluğu iyi bilirim.

dünya edebiyatının dev isimlerinden, bir yazardan daha fazlası olan, faust gibi bir başyapıt yazarak edebiyatı olduğundan daha yüksek bir yere taşıyan johann wolfgang von goethe’nin bu dünyadaki görevini tamamlayıp ayrılmak üzereyken sarf ettiği son sözleridir.

1832 yılında görevinin yapmış olmanın verdiği huzurla dünyadan ayrılmak üzereyken söyler bu sözleri büyük yazar. bu sözlerin fiziksel olarak muhattabı yardımcısıdır aslında.

ancak bazı insanlar ne yaparlarsa yapsınlar, yaptıkları şeyi nasıl ve ne amaçla yaparlarsa yapsınlar ortaya mutlaka bir sanat eseri, üzerinde düşünülecek bir felsefi ve edebi bir şaheser çıkarırlar.

goethe de benim için kesinlikle böyle bir insandır. nietzsche’nin übermensch dediği adamdır o. yazdığı her cümlenin derin bir anlamı olduğunu düşündürür. sanki edebi bir mükemmellik örneğidir büyük yazar.

bunları neden söyledim? çünkü yazar ölmeden önce bu sözleri gözlerindeki görme kaybı yüzünden yardımcısında perdeleri açmasını istediği için söylemişti. sadece dünyayı son kez daha aydınlık görmek için.

ama yazarın bu sözleri edebi ve ilahi ışığın peşinden koşmuş bir yazar için göründüğünden daha da anlamlı bir şeydi aslında.

bazı geceler, eğer dolunay varsa perdelerinizi aralık bırakıp goethe okumayı deneyin bence. yazara borcumuzu belki böyle öderiz.

yoldaşın bizi yazmaya davet ettiği poster.* ben yaptım nasıl olmuş?

orijinali böyle

bakkala kadar gidip gelmiştir, telaşa mahal yok. çokonat bitmiş.

kalkanla merdivenlerden kaydığı sahnesiyle kendine hayran bırakan yüzüklerin efendisi karakteri.



ne ara ok attığını görebilmek için sanırım elf gözlerine sahip olmamız gerek.

votkayı çok içtim diyemeyen yoldaşın kahveyi çok içtim demesi skandalı gibidir.
rezilliktir.

iskoçya'lı matematikçi'dir.logaritma'yı bulmuş,çarpma ve bölme için türetilmiş ilk logaritmik hesapları yapmıştır.

osmanlı zamanında küçük erkek çocuklar ile ilişkiye giren pedofili sapıklar için kullanılan kelime. farsça kökenli bir kelimedir.
farsça söylenişi gulamperest şeklinde olup oğlan sever anlamına gelmektedir.

(bkz: ekonomi çok iyi)

çocukken okumaya başladığım jules verne kitaplarının hepsi diyebilirim. çağının ötesinde bir yazardı bence. bir çocuğa alınabilecek en güzel hediyelerin başında gelir jules verne kitapları.

bir de "define adası" var tabii ki. sünnet olduğum doktorumun hediyesi. kitabın ilk sayfasında da bir not;

"sevgili 'arthur dent'...

yeni pipini güle güle kullanman dileği ile...!

hep böyle yiğit ve yürekli ol...!

sevgiler"

11.08.1999

bu motif, kahramanlar etrafındaki gücü temsil eder.
kırk sayısı bazı eşya ve davranışları sınırlar.
oğuz kağan'ın kırk günde yürümesi, konuşması gibi.
kırk sayısı görünmez âleminden gelen koruyucu, güç verici kutsiyete erişmiş şahısları da simgeler.

osmanlı'nın son dönemlerinde ortaya çıkan, arapça'da kuraklık ve kıtlık anlamına gelen kht harflerinin birleşimi ve adam anlamındaki recul kelimesinden türeyen bir kelime kaht-ı rical ya da kaht-ı recul. osmanlı'nın son dönemlerindeki liyakatsizlik ve devletteki mevki sahibi insanların işlerini yapmaması sonucu kullanılan bu kavram osmanlı devleti'nin sona erme nedenlerini araştırırken vurgu yapabileceğimiz bir kavramdır.şöyle ki ıı. abdulhamid’in kızı, babasının hatıratlarını anlatan kitabında babasının; “bu milletin uğradığı en büyük sıkıntı kaht-ı rical meselesidir.” dediğini aktarmıştır. osmanlı'nın varisi olan güzel ülkemizde de bu sıkıntı her dönemde yaşanmakta olup dönem dönem ülkeyi kaosa sürüklemiştir.devlet, bir lider etrafında toplanan işini layığıyla yapan bakanlar, vekiller, hukukçular, bürokratlar, diğer kamu personelleri aracılığıyla kendisini çok daha güçlü kılabilir. bu sebeptendir ki "kaht-ı rical" kelimesi aslında bir beka sorunudur ve devlet için önem arz etmektedir.

sabah serinliği ile bana nerdeydin diyen şehir.
tatlı tatlı esiyor.
özlenilebiliyormuşun dostum*.
yağmurlu, gri, dumanlı karadeniz bölgesinden sonra içimi açtı resmen.
bende mi oldum angaralı, acaba.

intihar kelimesi nişanyan sözlüğe göre arapça “nahr” kökünden türemiştir. “nahr”, sözlükte bir hayvanı kesmek, boğazlamak anlamına gelmektedir. intihar ''nahr'' dan türemiş olup ''kendini öldürmek'' , öz kıyım'' demektir.
intihar eden, kendini öldüren kimseye ise ''müntehir'' denir.
şimdi adamın biri ( goethe) 1774'te bir kitap yazıyor. kitabın ismi ''genç werther’in acıları''...
bu kitapta ''esas oğlan'' aşkına karşılık bulamadığından intihar ediyor. kitap o kadar etkili bir dille yazılılıp bir çok dile çevriliyor ancak; avrupalı gençler werther gibi giyinmeye başlıyorlar.

bir çok kişi üzerinde werther'in kıyafetleri varken intihar etmiş bir biçimde bulunur. intihar edenlerin yanlarında bu kitap bulunur. bu bir toplu intihar vakasıdır. bunun üzerine kitap yasaklanır.
işte bu romanın etkisiyle salgın gibi büyüyen seri intihar vakalarına ''werther etkisi'' deniyor.
bu olay neticesinde toplumda intihar vakaların haberlerini romanlarını vss istatistik tutmuş adamlar. birde bakmışlar ki; medyada bir intihar haberi verildiğinde intihar hızı artıyor.
yine benzer bir olay new yorkta meydana geliyordu. kendini oksijensiz öldürmek diye bir kitap yazılıyor ve intihar olaylarında müthiş bir artış meydana geliyordu. üstelik ölenlerin yanında bu kitap bulunuyordu.
örnekleri artırlabiliriz; kurt kobain'in ölümden sonra intihar haberleri nedeniyle intihar vakalarındaki artış... iş öyle bir noktaya geliyor ki who gazetecilere intiharla ilgili olaylar hakkında nasıl sunuş yapmaları gerektiğine dair bir kılavuz hazırlıyordu.
değerli arkadaşlar;
toplu intihar bir salgındır, burada asıl olay özdeşleşmedir. bu özdeşlik içerisinde intihar eden kişiye ''özendirme'' ile taklit intiharlar artar.
bu sebeple intihar haberlerinin sunuluş biçimleri ile ilgili medyaya sorumluluklar düşmektedir.

dergipark.org.tr/tr/downloa...