bu gemi de suya indi ya yaşamak için umut var demektir.

eksileme butonu gelmeden ilk eksi yemeyi başarmış üye. tarihe geçsin lütfen.

çok ilginç ve düşündürücü bir durumdur. şu an canlı kanli hayatta olan bizlerin bir zaman sonra ölüp bu dünyadan gittikten sonra bizi tanıyan son insanında ölümü ile belki de hiç doğmamış olacağız. belli başlı izler bırakmış insanlar haricinde milyarlarca insan bizim gibi düşündü, çalıştı, sevdi... vb. fakat sonunda öldü ve dünyada hiçbir izi kalmadı. aslında bu insanların isimlerini bilmesekte şu anda baktığımız gökyüzüne veya doğaya onlarda bizim gibi baktı, dokunduğumuz yerlere dokundu ve bastığımız topraklara bastı böyle düşününce hayatın ne kadar acımasız olduğunu anlıyorsunuz ve içinizde iz bırakma isteği doğuyor fakat sadece çok az insan unutulmuyor.
ben şahsen ne zaman eski bir şeylere bakıp dokunsam bundan yıllar önce yaşamış bir insanla bir nevi etkileşimde olduğumu düşünürüm.

uzman avcılar yüksek tepelerde online listesinde ki yuvarlaktan sessiz sessiz avlarını izlemektedir.

hayatında hiç görmemiş, yaşamamış ve yaşayamayacak olanların sürekli kötülemeye çalıştığı ilimiz.
evet (özellikle iç-dış göç nedeni ile) eskisi gibi olmadığı doğru ve olamayacağı da kesin ama olsun yaşadıklarımız bile bize yeter.

allahın akıl fikir vermesi gereken topluluk.
bir insan kendi kendiye nasıl çelişir.
ayrıca
(bkz: bayan değil kadın)

oturamadıkları için yerleşik yaşama geçememişlerdir...

linç, yapanı sevimsiz yapıyor maruz kalana bulaşmıyor. kim korkar linçten?
radikal değilim ama popüler gündemlikde değilim ben sadece bana ait olan bir yerdeyim.
45 yaşı görürken içimde yenilene yenilene oluşan çok katı olmayan ama kimsenin de etkisi altına alınmayacak fikirlerle geldim.
onlarla benim.
neşeli olduğum kadar düşüncemi söyleyecek kadar rahatım da.
saygısızlık etmem bana saygısızlığa müsaede etmem.
sevdiğim birinin fikri onunla arama sınır koymaz, hiç koymadı.
fikir uçurum oluşturmaz uslüp uçurum oluşturur.

antalya, demre.

bu çocuğa şu azmi aşılayan öğretmenin, antrenörün önünde saygıyla eğilmemi gerektiren cümle.

şanlıurfa konuklu imam hatip ortaokulu kız hentbol takımının antrenörü bayram kaplanoğlu ve okulun diğer öğretmenleri siz ne güzel öğretmensiniz demeyeceğim; siz olması gerektiği gibi olan öğretmensiniz! buradan



ilk defa gerçek bir spor salonunda antrenman yapan şu çocuklar!





ek: sayın ziya bey hazretleri, rica ederiz öğretmen kavramını nagihan'ın, onun bunun diline düşürme ki çalıştığı yerlerde topluma söz geçirebilsin daha nice öğretmenler.

“seni sevdiğimdendir gelirim ben bu yere
ayaklarım basmaz yere görürüm önümü
ararım sinmiş köşelerde ben dünümü”

karanlık.

ben.
çağın gerisinden sesleniyorum duydunuz mu ?

yanılmıyorsam sevgili patagonyalı ile ortak takımımız. bir de lahmacunlu abiyle.

kanser eder efendim, mesut'uyla aziz yıldıvım'ıyla, adeta hedefe ilerleyen kanser hücresi gibidir ancak güzeldir, özeldir, tektir, haftaya şampiyondur.

not: olmazsa linçlemeyin, vallaha ağlarım.

akçay'ı favorim olan şehir.ayvalık,cunda, altınoluk, gömeç, edremit de fena değil.bandırma ve erdek'i henüz gezemedim.

birçok insanın fütursuzca yapmayı alışkanlık haline getirdiği davranış.

sonra adına ister karma deyin ister ilahi adalet, çok güzel buluyor bunları.

şöyle bir düşünce var çoğu kişide; "karma/ilahi adalet diye bir şey olsa hemen çarpar beni kötü bir şey yapar yapmaz."

öyle işlemiyor bu işler. zamanla, hiç beklemediğiniz anlarda çıkıyor acısı. siz de 2 olay arasında bağlantı kuramadığınız için "bu niye beni buldu, neden ben?" diye kendinizi yırtıyorsunuz.

özetle; yarına kalır, yanınıza kalmaz.

nazar çıkmış nazar.

umursamamak değilde doğal bir süreçtir bu. bizim ülkemizde cinsellik eğitimi yok,bireyler kendi vücudunu tanımıyor. bugün klitoris nerede diye sorsam o ne diyecek kişiler var. kadınların masturbasyon yapması bile ayıp sayılıyor,ülkemizde ‘hymen’ yani halk arasında kızlık zarı tartışması var ki böyle bir şeyin varlığı bile şüpheli. bu tarz ortamlarda büyüyen kişiler için ‘ayy kapat ışığı utanıyorum’ erkeğin haldır küldür içeri girmeye çalışmasını saymıyorum bile. taraflardan biri cinsel eğitim alsa tamam diyeceğim ama iki tarafda da olmayınca sorun yaşanıyor. bir kadının hamile kalması,yada kalabilmesi çok zorlu bir süreç. vajinusmus diye birşey var belli bir tabu içinde büyüyen kişilerin ilişkiden korkması ki bugün 10 kadından 5i bu korkuyu yaşıyor, herhangi bir destek de almıyor. erkek için ise evlilik tamamen kendi üzerine binen bir yük olduğu için sevişmeyi bir görev gibi biliyor. bugün boşanma davalarının çoğu erkeğin aleyhine sonuçlanıyor ve bu durumun %80 sebebi ‘erkeğin kocalık görevini yerine getirmemesi’ kocalıktan kasıt birlikte olmak. neyse fikir firar etmesin,bir kadının hamile kalabilmesi için ayda minimum 15-18 kez ilişkiye girmesi lazım. bunu bir düşünün türkiye şartlarında ? kadının çocuk isteyip,erkeğin çocuk istememesi yada tam tersi durumlarda ailelerin devreye girmesi,kuvvet macunları falan.

herşeyi geçtik ve kadın hamile kaldı diyelim asıl süreç burda başlıyor. hormonlar değişiyor,vücut değişiyor,bu da kadını doğal olarak da erkeği etkiliyor. bugün kadınların bile yanlış bildiği bir bilgi var ‘hamilelikte ilişkiye girersem çocuk zarar görür,yada düşük olur’ bu yanlış, erken düşük genel olarak kromozom anomalileri ya da gelişmekte olan bebekte görülen sağlık sorunlarına bağlı olarak ortaya çıkar. yani bu dönemde cinsel ilişki düşüğe etki etmez. fakat bu dönemde gebelik belirtileri yoğun olarak yaşandığı için çiftlerin geneli ilişki yaşamaz. (3 ay) herşeyi yolunda giden bir hamilelikte son 4 haftaya kadar ilişki yaşanabilir. hamilelik zaten başlı başına zor bir süreç, aş ermeler,sürekli değişen hormon değişiklikleri bla bla bla insanı yıpratır. herşey yolunda gitti ve bu 9 aylık süreci atlattınız lohusalık dönemi başlar. doğum eylemi bittikten sonra plasenta ve zarlarının ayrılmasından sonraki 6-8 (42 gün) haftalık dönemi kapsar. bu sürenin sonunda gebelikte meydana gelen tüm değişiklikler gebelik öncesine döner. lohusalık döneminde anne ve bebeğin hastalıklardan korunması için özenli bir bakıma ihtiyacı bulunmaktadır. çiftlerin çoğu için bu zor bir süreçtir. çünkü erkek,artık karısını ‘anne’ rolünde gördüğü için ilişkiden uzaklaşır ve ‘anne’ görür artık. yani aslında yaratılış amacı estetik kaygılardan ziyade çocuğu beslemek olan bir organ (bkz: ğöğüs) içinden süt çıktığını ve çocuğu emzirdiğini görünce erkek doğal olarak uzaklaşıyor,yaklaşırsam incitirim diye düşünüyor. kadınların çoğu, forumlarda bu durumdan şikayetçi, ‘kocam doğum yaptıktan sonra benimle ilişkiye girmiyor’ minvalinde bir çok şikayet mevcut. eğer destek alınmazsa bu durum ilerliyor ve çiftler boşanıyor, kaldı ki çocuk doğduktan sonra da ‘aman çocuk uyanacak,aman çocuk görür’ diye ilişki sürekli ertelenir. standart ilişki haftada 2 defadır,uzmanlar tarafından önerilen fakat bugün çoğu çift ayda 1 bile zor oluyor diyorlar. bu 5-10 yılı aşkın evliliklerde daha da artıyor. yani aslında bir canlının,içinde başka bir canlıyı barındırması,doğurması,büyütmesi bana göre mükemmel birşey,sırf şu olay bile kadınlara hayran bırakıyor beni ama bu durum herkes için geçerli değil. evlilik-çocuk-çocuk sonrası bunların hepsi yıpratıcı bir süreç. kısaca evlilik insanı yıpratır,arkadaşlar. duygusal aforizmaları bırakıp gerçeklerle yüzleşin.

kelebek etkisi film serisinde de işlenen kaos teorisi üzerinden giden kaliteli seinen türü 12 bölümlük anime dizi. izlerken mutluluk, üzüntü ve huzur hislerini bir arada yaşatır.

bu kıyafeti yeni mi aldın olabilir. yeni kıyafetler biraz daha sıkıdır ve insanı kilolu gösterebilir gibi saçma bir şey söylersiniz en olmadı.